Vandaag waren de weersvoorspellingen niet zo denderend om een lange fietstocht te maken. De lucht zag er ook heel de dag dreigend uit. Daarom werd het een beetje een lanterfantdag met ons fietsclubje van zondag. Eerst reed ik naar Kemzeke via de oude spoorweg. Daar hadden we met de anderen afgesproken. Daarna ging het terug richting De Klinge door het waterwinningsgebied . Net voor Hulst draaiden we rechts op richting de Zestigvoet en reden we via veldwegen naar Prosperpolder. Dit is een heel gezellig dorpje op de grens van Nederland en België, goed gekend bij fietsers. Daar zochten we een gezellig terrasje op in Den Angeluus, een nieuw café. Wat een gezellige locatie ! Na bijgetankt te hebben , ging het door de polder richting Kieldrecht. Via de Grote Geul reden we naar Meerdonk. Over de dijken en langs de Rattentoet kwamen we aan de kleine Geul op de Groene Dijk. Daarna ging het via landwegen naar de wijk Het Kalf om via de spoorweg opnieuw in de Klinge terecht te komen. Met 50 km op de teller hadden de benen toch weer even gedraaid. En ... geen spatje regen gevoeld !
Vandaag wendde ik de steven naar het Mietjesland, euh Meetjesland. Deze streek die ten noordwesten van ons ligt, wordt thuis steevast zo genoemd omdat mijn oudste dochter ooit met volle overtuiging tegen haar oma zei: "Mijn zus is vandaag naar Mietjesland gaan zwemmen." Of hoe een verspreking kan leiden tot een vaste uitdrukking in de familie. Om halfnegen stond ik al paraat om te vertrekken voor een tocht van 101 km. Via ons vertrouwde oude spoorwegpad, maakte ik de verbinding met het spoorwegpad richting Moerbeke Waas. Net voorbij Klein- Sinaai loopt de route langs de Moervaart. (foto 1). Deze vaart bleef kilometerslang mijn gezel. Hij leidde mij ook voorbij de oude suikerfabriek van Moerbeke-Waas. (foto 2) De eens zo statige fabriek is bijna volledig afgebroken om plaats te ruimen voor een nieuwe woonwijk. De fabriek heeft voor rijkdom en tewerkstelling gezorgd, maar ook voor jarenlange geurhinder in Moerbeke. Een flink aantal kilometers later maakt deze route de verbinding met de Langelede. (foto 3) Deze prachtige locatie op grondgebied Wachtebeke dikte mijn kilometeraantal fiks aan,want deze watergang kan je weer een hele tijd volgen. Na wat gekronkel door de polder bereikte ik tegen kwart voor elf het centrum van Zelzate. Hier was het even opletten op de drukke passage aan de Zelzatebrug, maar vlug zat ik weer op heel rustige wegen. Al snel kwam ik weer op een oude spoorweg terecht, nu richting Bassevelde. Links en rechts graasden koeien, maar op de achtergrond was de industrie nooit ver weg. Een stukje voor Bassevelde werd ik dan richting Boekhoute geleid. Boekhoute, een vissersdorp zonder haven staat er op het welkomstbord. In het centrum (foto 4) vind je een gezellige kerk met een grote vissersboot ernaast en een stadhuis waarin een visserijmuseum gevestigd is. Jammer genoeg is dit niet open op zondag, maandag en dinsdag. Anders had ik dit zeker met een bezoekje verblijd. Via bijna autovrije straten reed ik verder door het karakteristieke landschap van het Meetjesland. Rond twaalf uur hield ik een picknick op een bankje. Even verder kwam ik op een verrassend plekje terecht, (foto 5) de Stoepekapel. Wat een idyllische plaatsje op het grondgebied van Ertvelde, het dorp van Eddy Wally. Op de weg naar Wachtebeke kwam ik welgeteld vier auto's tegen. Dit is echt mijn ding: rust, rust en nog eens rust. Voor ik het wist, bereikte ik Wachtebeke Overslag, een typisch grensdorp, waar je voortdurend flirt met het Nederlands grondgebied. Het gezellig kerkpleintje lag nog niet ver achter mij, toen ik het lelijkste huis (naar mijn mening) in Vlaanderen tegenkwam. (foto 6) Was dit het resultaat van een eindwerk of willen de architecten duidelijk maken dat ze elke situatie aankunnen ? Ik weet het niet, maar of dit gedrocht reclame is voor hun architectenbureau ? Ik durf het niet te zeggen. Even verder kwam ik in de Polderstraat op het grondgebied van Moerbeke aan een pareltje van een kreek. (foto 7) Dan ging het verder richting Koewacht en Hellestraat. Een ritje door het Stropersbos sloot deze prachtige fietstocht af. De knooppunten: 80,81,84,86,91,94,99,19,79,82,83,89,69,82,84,92,94,95,52,51,50,54,55,63,66,65,56,58,99,97,96,92,84,82,66,65,95,89,88,80
De zon stond deze morgen al vroeg te stralen aan de hemel. Daarom vertrokken we om kwart voor negen voor een tocht van 95 km. Heel rustige wegen brachten ons via de vaart en de polders tot in het centrum van Beveren. Daar reden we door het park van kasteel Cortewalle richting Kruibeke. Hier hielden we onze eerste stop in café "De Polderrust", een echt authentiek cafeetje zoals er in de jaren veertig en vijftig tientallen in elke gemeente waren. De moeite waard om even halt te houden. Dit café is ook gekend als het café van "Rozeke Pap". Daarna ging het langs binnenwegen naar Bazel. We passeerden het prachtige kasteel Wissekerke . Even verder kwamen al slierten fietsers in tegenovergestelde richting gereden. Het Kallebeekveer was heel dichtbij. Met dit veer zetten we over naar Hemiksem. Via de dijken langs de Schelde en autoluwe wegen reden we naar Niel waar we voorbij het Steenbakkerijmuseum fietsten. De moeite waard om eens te gaan bezoeken. Men heeft hier echt zijn best gedaan om de gebouwen zo authentiek mogelijk te restaureren. We namen rustig de tijd om te picknicken langs de Schelde. Op dit traject heb je bankjes en picknicktafeltjes genoeg. Daarna zetten we onze tocht verder richting Boom. Daar lag het veer naar Klein-Willebroek reeds te wachten, enkele maatjes kleiner dan het Kallebeekveer, maar toch groot genoeg om hele horden toeristen over te zetten. In Klein- Willebroek was het zo gezellig dat we de tijd namen voor ons tweede terrasje. Daarna peddelden we richting Ruisbroek. Aan de kerk viel ons een prachtig beeld op dat herinnert aan de grote overstroming van enkele tientallen jaren geleden. Even verder werden we weer naar de boorden van de Schelde geleid. Ter hoogte van Rupelmonde namen we onze derde veerboot van de dag. En terrasjes in overvloed voor de derde stop. Vanuit Steendorp trapten we dan gezwind richting Haasdonk. Via het fort van Haasdonk en verschillende landwegen kwamen we uit op De Ster in Sint-Niklaas. Daar kozen we ervoor om richting Nieuwkerken te rijden om zo huiswaarts te keren. Bruingebrand en voldaan kwamen we daar aan met 95 km op de teller. De knooppunten: 80,81,74,72,71,2,5,6,7,50,47,48,49,71,70,30,34,29,28,38,39,83,35,31,54,86,74,97,98,95,4,96,79,83,82,81,80
Deze morgen heel vroeg uit de veren . Om kwart na zeven stond ik al gepakt en gezakt om te vertrekken naar Perkpolder. Daar wilde ik de overzetboot van 9 uur halen naar Hansweert. Onderweg toch even verloren gereden omdat een bordje van knooppunt 9 heel onduidelijk stond opgesteld. Maar een vroege wandelaar hielp mij snel via een kortere weg naar de aanlegplaats. Vroeger heb ik hier heel vaak de overzet genomen naar Kruiningen, want toen mijn kinderen klein waren, deden ze in de zomer niets liever dan met de boot gaan varen. De gratis overzet voor fietsers was toen ook een gedroomde bestemming. Maar van die tijd is er nu in Perkpolder niets meer te zien. Alleen een grauwe en verlaten vlakte, waar vroeger de grote parking gelegen was. Rederij de Atol (1) verzorgt nu in de maanden juli en augustus vier keer per week een aantal overtochten naar Hansweert. Die mensen doen dit met veel plezier. Dat merk je aan het vrolijke onthaal. Alleen het prijskaartje viel wat tegen. Op de website staat dat je voor 5 euro de overtocht kan maken, maar in werkelijkheid is het 7 euro. En dan heb je nog geen retourtje. Maar goed ... je krijgt er wel drie kwartier varen voor. Toch wel indrukwekkend hoor als je tussen die mastodonten van vrachtschepen de Schelde oversteekt. Vanuit Hansweert ging de tocht dan via een kanaal dat de Westerschelde met de Oosterschelde verbindt, richting Wemeldinge. Hier zie je binnenschepen en zeilschepen broederlijk naast elkaar varen. Wemeldinge (2) is een pittoresk stadje dat gelukkig nog niet té toeristisch is. Je vindt er leuke, kleine strandjes aan de Oosterschelde. Blijkbaar is het water er toch proper genoeg om de bruingebrande lichamen af te koelen. Want je ziet er heel wat zonnekloppers en zwemmers. Ook duikers zie je regelmatig op het droge kruipen. Aan de Oosterschelde heb ik de tijd genomen om uitgebreid te picknicken en rustig het dorpje te verkennen. Daarna ging de fietstocht kilometers lang verder op de dijk naast de Schelde. Genieten was dit ! Toen de fietsroute afboog van de Schelde werd ik in de richting van Kapelle en Biezelinge gestuurd. In Kapelle vond ik een heel gezellig dorpspleintje. (3) Gedragen door de wind stond ik om twee uur al terug aan het ponton van de overzet. Ik had dus eigenlijk net zo goed de boot van 11 uur kunnen nemen. Om de tijd te vullen, reed ik richting Kruiningen. Dit dorp leek net als alle andere dorpen waar ik vandaag was doorgereden uitgestorven. Waren de Hollanders zich mentaal aan het voorbereiden op de WK-finale van vanavond of waren ze collectief een dutje aan het doen om de volgende nacht door te kunnen feesten ? Wie zal het zeggen ? In elk geval was er geen café open om mijn dorstige ziel te laven. Dan maar naar Schore gereden. Op een gezellig terrasje was het tijd voor een heerlijke babbel met een aantal andere fietsers. Om half vijf was het tijd om de veerboot te nemen naar Perkpolder. Via rustige wegen ging het richting Hulst. Hier was de oranjegekte al op toerental aan het komen. Van overal kwamen mensen in het oranje en met vuvuzela's in de hand de stad binnengeduikeld . Klaar voor wat hun momentum moest worden: de WK-finale eens een keertje winnen. Als fervent Spanje-supporter moest ik me telkens inhouden om niet te zingen: "Dos cervezas por favor" Thuisgekomen stond de barbecue al heerlijk te gloeien. Na een lekkere maaltijd en een verfrissende douche was het dan tijd om de zetel in te duiken om de WK-finale te volgen . En yes ! Spanje won ! De vuvuzela's waren in onze achtertuin muisstil geworden, maar ik riep zachtjes: OLE ! De knooppunten van deze route waren: 50,49,47,58,14,55,13,17,16,9,88,84,56,55,56,48,54,53,83,84,88,9,16,17,13,55,14,58,47,49,50
Zoals beloofd komen de fietsknooppunten die we gaan volgen tijdens de Ronde Van Nederland eraan. Af en toe zijn er wel punten toegevoegd aan de bestaande route om onze slaapplaats te bereiken. We beginnen nu stilaan af te tellen.
Gisteren de fiets weer van stal gehaald. Door de twee superdrukke laatste weken van het schooljaar was er daarvoor van fietsen zo goed als niets in huis gekomen. Vertrokken om half negen om de ergste warmte voor te zijn ! De bestemming was deze keer Dendermonde. Via het centrum van Sint-Niklaas en het Waasland Shopping Center ging het naar Tielrode. (1 en 2) Daar heb ik het veer genomen richting Hamme. Zo kwam ik direct langs de prachtige Scheldeboorden (3) . Kilometerslang voerde de fietstocht langs de Schelde naar Dendermonde. Als je de stad wil bezoeken, moet je even van de route afwijken, maar ik ben er al zo vaak geweest dat ik het gisteren zomaar gelaten heb. Daarna voerde de tocht naar Grembergen. Hier was het even zoeken. Door recente wegwerkzaamheden was het knooppuntenbord 90-92 verdwenen. Voor de fietsers: aan een metaalbedrijf moet je de straat rechts indraaien in plaats van een heel drukke baan te volgen. Een 200-tal meter verderop heb je dan weer een bordje. Daarna kwam ik in het typische Wase akker- en weidenlandschap (4) en ging het via verkeersluwe wegen naar Zele en Waasmunster. Daar liep de tocht een eindje langs de Durme om vervolgens naar de Heide geleid te worden. De schaduwrijke lanen zorgden hier voor een aangename verkoeling. Daarna vervolgde ik mijn tocht door Belsele en Puyvelde om zo weer naar huis te keren. De knooppunten: 80, 81, 82, 83, 36, 45, 44, 76, 77, 91, 9, 50, 68, 57, 56, 99, 95, 90, 92, 93, 40, 46, 43, 39, 42, 37, 33, 34, 87, 85, 86, 84, 81, 80 Totale afstand: 84 km
Vandaag waren de weersvoorspellingen niet zo denderend om een lange fietstocht te maken. De lucht zag er ook heel de dag dreigend uit. Daarom werd het een beetje een lanterfantdag met ons fietsclubje van zondag. Eerst reed ik naar Kemzeke via de oude spoorweg. Daar hadden we met de anderen afgesproken. Daarna ging het terug richting De Klinge door het waterwinningsgebied . Net voor Hulst draaiden we rechts op richting de Zestigvoet en reden we via veldwegen naar Prosperpolder. Dit is een heel gezellig dorpje op de grens van Nederland en België, goed gekend bij fietsers. Daar zochten we een gezellig terrasje op in Den Angeluus, een nieuw café. Wat een gezellige locatie ! Na bijgetankt te hebben , ging het door de polder richting Kieldrecht. Via de Grote Geul reden we naar Meerdonk. Over de dijken en langs de Rattentoet kwamen we aan de kleine Geul op de Groene Dijk. Daarna ging het via landwegen naar de wijk Het Kalf om via de spoorweg opnieuw in de Klinge terecht te komen. Met 50 km op de teller hadden de benen toch weer even gedraaid. En ... geen spatje regen gevoeld !
