Het weerbericht zag er dreigend uit voor onze laatste dag. Daarom besloten we om op het eiland te blijven, zodat we indien nodig de snelste weg naar Wissenkerke konden nemen. Enkele spatjes regen niet te na gesproken bleef het gelukkig heel de dag droog en konden we nog 45 km genieten van de prachtige Zeeuwse natuur. Vanuit Wissenkerke vertrokken we naar de Collijnsplaat. Dit is een mooi stukje fietsen langs de Oosterschelde , waarbij je op een bepaald moment letterlijk onder de Zeelandbrug fietst. Indrukwekkend ! Vanop je fiets heb je ook een zicht op de oesterbanken bij laag water. Zo zagen we dat er 6 kisten Japanse oesters aangespoeld waren, vast gedumpt door een vrachtschip. Toen we er voorbij fietsten kwam de rivierpolitie al poolshoogte nemen. De wind leidde ons via Kats langs de dijken vlakbij de rivier naar Kortgene. Door de gunstige ligging aan het Veerse meer heeft Kortgene zich de laatste jaren sterk ontwikkeld op toeristisch gebied. Karakteristiek in het landschap is de grasdrogerij met de schoorstenen en condenspluim die vanuit alle hoeken van het eiland te zien is. Voor vele bewoners een begrip. Naast de grasdrogerij staat een prachtig ontworpen pompgebouw van de waterleidingsmaatschappij. Lange tijd heeft heeft het gebouw geen functie meer gehad, maar sinds kort wordt de pomp bij piekbelastingen weer ingezet. Een mooie combinatie van modern watermanagement en industrieel erfgoed. Vanuit Kortgene fietsten we naar Kamperland. Kamperland was van origine een landbouwdorp, maar heeft zich nu ook ontwikkeld tot een ideale verblijfplaats voor watersporters en strandgenieters. Een bijzondere activiteit in Kamperland is het brouwen van bier. Bierbrouwerij Emelisse is de enige brouwerij op Noord-Beveland en hier wordt dubbel abdijbier en witbier voor de fijnproever gebrouwen. Bij het brouwproces wordt mout gebruikt, gemaakt van Noord-Bevelandse brouwgerst. In het opvallende gebouw is het grand-café Emelisse gevestigd. Hier kan men deze bieren proeven en een lekker hapje eten. Ook de koffie smaakt er overheerlijk. Na dit intermezzo reden we terug naar Wissenkerke. Na een heerlijk avondmaal in HRC De Kroon keerden we uitgewaaid en opgeladen naar huis.
Op zaterdag stond er een rondje gezellige stadjes bezoeken op het programma. Via de website van "Een rondje met een pontje" hadden we ontdekt dat het veer van Kamperland naar Veere op zaterdag overtochten maakte. Dus ... als liefhebber van overzetbootjes (Misschien was ik in een vroeger leven wel een veerman.) kon ik deze gelegenheid niet voorbij laten gaan. Alleen ... het goot op het moment dat we moesten vertrekken pijpenstelen of regende het oude wijven ? Dus maar de regenjassen en -broeken aangetrokken , want op de buienradar werd aangekondigd dat het vanaf de middag droog zou zijn. Regenjassen en broeken moeten echter op tijd en stond gecontroleerd worden op hun waterdichtheid en wat bleek ? Iedereen had wel één kledingstuk dat niet zo waterdicht was als het moest zijn ! Ikzelf zal mij een nieuwe regenbroek moeten aanschaffen voor we naar Jutland vertrekken, want de binnenkant van mijn regenbroek heeft de natte tocht naar Praag schijnbaar niet zonder slag of stoot overleefd. Toen we van de veerboot in Veere stapten, konden we onze regenpakken al uittrekken en onze lekkages laten drogen. We doorkruisten het stadje na een kopje warme chocomelk en fietsten richting Middelburg. De lange Jan, de karakteristieke abdijtoren in het centrum van Middelburg, kondigde al van ver dit pittoreske stadje aan. De hoofdstad van Zeeland heeft een rijk verleden en dat is nog steeds zichtbaar. Middelburg is ontstaan in de 9e eeuw, toen de Vikingen Europa introkken. Om het eiland Walcheren tegen indringers te beschermen werd er een ringwalburg opgeworpen. Nadat de dreiging van landveroveraars voorbij was, begon de burcht te profiteren van de gunstige ligging aan het water en ontwikkelde zich tot handelscentrum. Omdat deze burcht de middelste burcht van Walcheren was, kreeg de stad de naam Middelburg. Lange tijd was Middelburg, na Amsterdam, de belangrijkste stad van Nederland. In 200 jaar tijd werden er ruim 300 nieuwe schepen gebouwd op de scheepswerven. Deze schepen vetrokken naar Azië om handel te drijven in o.a. specerijen, textiel en porselein. In het centrum van Middelburg zijn nog steeds panden te zien die herinneren aan deze gouden periode. Na een bombardement in 1940 waarbij in een verwoestende brand veel van de stad verloren ging, is Middelburg weer opgebouwd in traditionele stijl. Naast historische monumenten is moderne architectuur ook ruim aanwezig. Middelburg is echt een stad met een eigen karakter. Er zijn intieme pleintjes, leuke straatjes, gezellige cafeetjes en naast de grote winkelketens vind je er ook bijzondere boetiekjes, galeries en kunsthandels. Via Koudekerke ging het richting Noordzee. Via Dishoek ging het naar Zoutelande en Westkapelle langs een dijk naast de zee. In Westkapelle staat een eeuwenoude markante vuurtoren,die nog steeds dienst doet als baken voor de scheepvaart. De vijftig meter hoge vuurtoren is niet alleen voor de zeevaart een baken in de nacht; vanuit de meeste dorpen op Walcheren is het vuurtorenlicht te zien. Door het oprukken van de zee werd begin 15e eeuw het oude gedeelte van dijkwerkersdorp Westkapelle verlaten om meer landinwaarts een nieuw dorp en bijbehorende kerk, Willibrorduskerk genaamd, op te bouwen. Door verwoesting tijdens de tachtigjarige oorlog en na brand bleef alleen de toren over en is de kerk begin 1800 omgevormd tot vuurtoren. Met de haren in de wind vlogen we verder richting Domburg. Domburg is de oudste badplaats van Walcheren en de op twee na oudste badplaats van het land. Domburg kent een rijke geschiedenis van kunstenaars, zoals Mondriaan en Jan Toorop die er kwamen schilderen vanwege het grillige duinlandschap en het bijzondere licht. In Domburg kan je ook op een heel speciale locatie logeren. Twintig jaar geleden hebben we dit met de familie eens uitgeprobeerd. En dat was een unieke ervaring. Daarom gingen we deze locatie ook een bezoekje brengen: Kasteel Westhove dateert uit de 13de eeuw en is met zijn torens, slotgracht, koetshuizen, tuin en terrassen een echte bezienswaardigheid. Vanaf beide terrassen heb je een fantastisch uitzicht op het boslandschap van de Mantelinge. Dit bosgebied is uniek, omdat het direct onderaan de duinen ligt. Het kasteel ligt ook op loopafstand van het strand. In vroegere eeuwen deed Kasteel Westhove dienst als buitenhuis van voorname Zeeuwse families. Nu is het een jeugdherberg met 117 bedden, verdeeld over het kasteel en de aangrenzende koetshuizen. Iedereen kan zich hier dus kasteelheer of jonkvrouw voelen. Voorbij het kasteel fiets je door een bos dat perfect zou passen in een tekening van Anton Pieck. Daarna ging het opnieuw richting Wissenkerke, het eindpunt van deze schitterende tocht van 73 km !
Na een goede nachtrust en een prima ontbijt sprongen we onze fietsen op voor een tocht rond het Veerse meer. De lucht zag er dreigend uit met regenzwangere wolken, maar een strakke wind zou er voor zorgen dat het droog bleef tot na het avondeten. Bij het vertrek werden we aangesproken door een echtpaar uit Beveren- Waas. Zij hadden één van onze fietsvrienden herkend en dat zorgde voor een leuke babbel. Ook zij gingen een fietstocht maken en vertrokken samen met ons richting Oosterscheldekering. Na een zestal kilometer hielden ze de fietstocht voor gezien en maakten ze rechtsomkeer. De tegenwind was hen veel te sterk. Als doorwinterde fietsers zetten wij door, wetende dat we gedurende het tweede deel van onze tocht zouden vooruitgeblazen worden door de wind . Via een brede weg door schitterende duinen kwamen we terecht in Vrouwenpolder. Vrouwenpolder is rond 1300 ontstaan in een net ingepolderd gebied. Het dorp heeft lange tijd een grote rol gespeeld als bedevaartsoort vanwege wonderen die in het dorp plaats vonden. Mysterieuze lichten boven het landschap zouden aangegeven hebben waar de kerk gebouwd moest worden. Ook heeft een vreemdeling in één dag een paneel van Maria geschilderd, en is daarna van de aardbodem verdwenen. Deze madonna werd Onze-Lieve-Vrouwe van de Polder genoemd, de bijnaam waaraan het dorp haar naam te danken heeft. Mirakels hebben we hier niet gezien, maar een gezellige rommelmarkt zorgde voor een korte verpozing. Rond de middag bereikten we het historische stadje Veere.
De rijke geschiedenis van Veere, één van de zeventien beschermde stads- en dorpsgezichten in Zeeland blijkt uit de vele monumenten die het kleine stadje heeft:De grote kerk stamt uit 1348; Vanaf 1811 werd de kerk door soldaten van Napoleon gebruikt als militair hospitaal; de kerk is nog een tijdje bedelaarshuis geweest en kazerne. Het stadhuis van Veere uit de vijftiende eeuw met de prachtige voorgevel: de toren met het klokkenspel dateert van het eind van de zestiende eeuw. Het carillon is verkozen tot een van de mooiste van Nederland. De Schotse huizen aan de Kaai, in de zestiende eeuw gebouwd door rijke Schotse kooplieden. Deze twee huizen met de namen, "Het Lammeken" en "De Struijs" , bieden sinds 1950 onderdak aan het Museum 'De Schotse Huizen'.
Gedragen door de wind bolden we verder langs het Veerse meer, soms dichtbij, soms ervan gescheiden door dijken. Maar het landschap bleef prachtig. Ten noorden van Wolphaertsdijk staken we de brug over naar Kortgene. Via rustige wegen bereikten we opnieuw Wissenkerke. Het einde van een prachtige fietstocht met 72 km op de teller.
Hemelvaart : tijd voor een lang familieweekend met veel fietsplezier !
Dit jaar hadden we een fietsarrangement geboekt in Wissenkerke op het Zeeuwse eiland Noord- Beveland. Het werd in alle opzichten een meevaller van formaat. Hotel De Kroon was een gedroomde overnachtingsplaats met ruime kamers, lekker ontbijt en heerlijk avondeten. Daarnaast viel het weer mee, alleen de harde wind was soms van het goede teveel. Maar we hebben vier schitterende fietstochten gemaakt. Dus ... een kort verslagje en foto's die voor zich spreken.
Dag 1: Noord- Beveland en Schouwen Duiveland verbonden door de Zeelandbrug en de Oosterscheldekering. Op donderdag hadden we gekozen voor een fietstocht van een 56-tal km. We vertrokken in Wissenkerke richting Zeelandbrug. Gelukkig hadden we de wind in de zeilen bij het overbruggen van dit prachtige bouwwerk. De Zeelandbrug is een verkeersbrug over de Oosterschelde met een totale lengte van 5022 meter. Ze verbindt Noord- Beveland met Schouwen- Duiveland. In december 1965 werd deze brug geopend en tot 1989 moest er nog tol op worden betaald. Nu brengt ze je in een mum van tijd in het pittoreske stadje Zierikzee. Zierikzee had al in het begin van de 15e eeuw een belangwekkend silhouet met muren, poorten, kerken, toren en molens. De oude stadspoort geeft toegang tot de gezellige binnenstad met de vele winkeltjes en gezellige terrasjes. Een echt welkomstgevoel. Het opvallendste monument van Zierikzee is de St. Lievens Monstertoren, ook wel de Dikke Toren genoemd. De toren is al van verre te zien en lijkt als twee druppels water op de Sint-Romboutstoren in Mechelen. Ooit moest de toren de hoogste van het land worden. Door geldgebrek is slechts een deel tot stand gekomen. Hoog genoeg om nu, vanaf de toren, te genieten van een adembenemend uitzicht. Hier was het tijd om een hapje te eten. De zon nodigde ons uit om dit op een terrasje te doen. In de namiddag volgden we kilometerslang de dijken langs de Oosterschelde tot aan de Oosterscheldekering. Onderweg konden we genieten van een mooi landschap.De Oosterscheldekering fietsten we over met een flinke zijwind. Hij blies ons naar een gezellig terrasje voor een opwarmertje. Daarna was het tijd om naar Wissenkerke terug te keren. Door de omleiding in dit dorpje stond onze kilometerteller op 64 km. Een flinke start van het weekend.
