Guy Vandendriessche Oyez ! Oyez ! Oyez ! Aandacht ! Aandacht ! Boeren, Burgers en Buitenlui !...Ja, zo begint een Engelse 'town crier', een Vlaamse 'belleman' of een Nederlandse 'stadsomroeper' zijn betoog. U krijgt hier een overzicht van de herkomst van deze beroepsactiviteit, met een blik in het verleden en hoe het op de dag van vandaag nog steeds, zij het nu eerder als hobby of toeristische attractie, in ere wordt gehouden.
Hier kunnen jullie dan ook mijn reilen en zeilen als de Izegemse stadsomroeper volgen, vanaf het begin (met de opening van de Izegemse Centrale Doortocht in 2004)tot op heden. De nieuwste berichten staan telkens bovenaan.
Lees er alles over op dit blog. WELKOM ! En vooral : Zegt het voort ! Zegt het voort !
Gerard Vercauteren. Met veerman Alin Poort, havenmeester Willy Van Britsom en de hostessen van Toerisme Temse vormt hij een merkwaardig klavertje-van-vier, dat een voorname rol speelt in de propaganda en het imago van Temses toerisme. Toen slechts weinigen konden lezen en schrijven, was de belleman de boodschapper van de overheid. Dankzij hem wist de gewone man wat er gaande was of komen zou. Naarmate de ongeletterdheid wegebde, werd hij overbodig. In Vlaanderen verdween hij voornamelijk in de jaren Â’50, ook in Temse. In de catacomben van mijn geheugen zie ik nog de laatste belleman van Temse: Hypoliet Van Haevre.
Maar de belleman kwam weer, als de meest opmerkelijke verrijzenis sinds Lazarus. Een nieuwe lichting – laattijdige nageboorte van de Gentse Feesten – zet de traditie verder. Als aankondiger van feestelijkheden en manifestaties maakt de nieuwe belleman deel uit van de toeristische propagandavoering en draagt hij bij tot de imagovorming van zijn gemeente.
Ons land telt 17 nieuwe bellemannen (op 589 gemeenten). Ze zijn zowel nationaal als internationaal georganiseerd. Het eerste kampioenschap van België vond in 2005 plaats in… Temse. Gerard Vercauteren (°Temse, 11/6/1944) bood zich in 1998 vrijwillig aan als belleman en we lieten het ons geen tweemaal vragen. Hij was de geknipte figuur en maakte in minder dan geen tijd deel uit van Temses toeristisch patrimonium.
Gewapend met zijn bimbammende bel en zijn krachtige bariton kondigt hij de evenementen aan, getooid in een decoratief kostuum en begroeid met een natuurlijke aanwas: een majestueuze knevel, die golvend herinnert aan (over)grootmoeders tijd. Hij is volks en joviaal, humoristisch en hofnarrig, bereidwillig en behulpzaam, altijd paraat waar de handen uit de mouwen moeten worden gestoken.
Hij is vooral ook een levensgenieter, een pallieteriaanse figuur zo weggelopen uit een schilderij van Breughel – een volbloed Bourgondiër, die met grote gretige graagte de graantjes meepikt van de geneugten des levens. Zijn inzet is spreekwoordelijk. Hij doet zijn werk met hart en ziel en kijkt op uur noch verplaatsing. Zijn optredens situeren zich over heel Vlaanderen. Bovendien is hij zo Temses als de Schelde, Sint-Amelberga en de paling in ’t groen samen. Vormt hij een attractie in onze contreien, voor de buitenlanders is hij een mobiel curiosum. De Amerikaanse toeristen die Temse bezochten, wilden absoluut met hem op de fi lm en op de foto. Hij nam al verscheidene malen deel aan wereld-, Europese en nationale kampioenschappen en tornooien, altijd vergezeld door zijn escorte (die hem trouwens al zijn hele leven terzijde staat): z’n echtgenote, Nelly.
De belleman van Temse bekleedt een heel eigen plaats onder de levende bezienswaardigheden. In het toeristisch landschap staat hij als een geklasseerd monument (dat nog niet aan restauratie toe is!). Omwille van zijn verdienste en betekenis werd hij in 2005 door Toerisme Waasland als Gezel van de Wase Raap opgenomen in de Toeristische Adel van het Waasland. Deze sociale promotie was een offi ciële erkenning, een terechte beloning en bekroning van z’n inzet!
Belleman op de Kapittel van de Brusselse Ridderorde StMichiel
De Raad van de Kanselarij van de Brusselse St-Michiels-riddergilde (gesticht in 1480) nam op maandag 28 september voor het eerst in haar 530-jarig bestaan een Antwerpenaar op in haar gelederen. Op die datum werd Willy Dupon, voorzitter van de Europese Snorrenclub Antwerpen, A+Diplomahouder en B.A. (Bekende Antwerpenaar) als eerste niet-Brusselaar vereert met de titel van Ere-Schildknaap. Willy Dupon is tevens redacteur van de Antwerpse Koerier.
Willy heeft deze titel te danken aan het feit dat hij mede-oprichter is van de Moestasjeclub Brussel en zijn belangstelling voor de VZW ARA, die ijvert voor het behoud van het Brusselse dialect. Door deze aanstelling van een Antwerpenaar in deze eeuwenoude Brusselse Orde worden de legendarische woorden van oud-burgermeester Lode Craeybeckx "Antwerpen laat Brussel niet los" waarheid. De officiële aanstelling vond plaats in de raadzaal van het Brusselse stadhuis in aanwezigheid van Burgermeester Freddy Thielemans, eveneens een bekende snordrager, en ik werd als Izegemse belleman door de Grootmeester van de Kanselarij gevraagd ode te brengen.
De voorlaatste etappe naar de titel van Nederlands Kampioen Stads- of dorpsomroeper en een gooi naar de kroon van Stadsomroeperskampioen der Lage Landen.
Een verslagje...
Het was weeral eens vroeg opstaan om dat ritje van 3 uur naar Zandvoort tot een goed einde te brengen. Er hing een zware mist over Vlaanderen en het was pas omstreeks 08.00u op de A27 in Nederland dat de eerste zonnestralen erdoor piepten.
We werden tegen 09.30u verwacht in de Prinsessenhal aan de gelijknamige -weg, naast de Witte Noodschool.
Op de speelplaats van de school konden we onze wagen parkeren.
Vol trots toonde Wim uit Nisse zijn laatste aanwinst : de officiële bel van de stadsomroeper Jan Folmer uit Nieuwerkerk. (zie verder)
Om 10.00u wordt er koffie en een appelpunt met slagroom, geserveerd in de koffiecorner van de plaatselijke HEMA.
Henk uit Oisterwijk had zich de dag voordien op een 'niet-toegelaten-parkeerplaats' gezet en had een boete van maar eventjes 150 euri aan zijn been ! (hij kon er echt niet om lachen...)
Jan Prins uit De Rijp
Geert uit Winschoten en Johny uit IJsendijke..
Hendrick uit Bolsward en Peer uit Alphen..
Hier toont Wim het krantenartikel met de foto van de stadsomroeper van Nieuwerkerk, waarvan hij nu de bel in bezit heeft. Hij dacht ze te verkopen per opbod voor een goed doel.
De borsteltjes die ik als geschenkje vanuit het Izegemse Borstelmuseum had meegekregen, kregen al meteen een functionele toepassing...
Om 11.00u gaan we dan met z'n allen op stad door de centrumstraten om er de sponsors af te roepen. Marco uit Philippine op de centrum-kiosk...
Wim op het Marktplein...
Plots merkte Peer een biezonder opvallend nieuw verbods-bord op. En wat staat er daar op ?
90 euro boete voor 'schreeuwen en luidruchtigheid' ! Hallo ? En wij dan ? Wat nu gedaan ? Nog een chance dat daar geen gevangenisstraf op staat zoals voor vechten/vernieling/wapenbezit... (hoewel er een paar onder ons met instrumentaria rondlopen waarmee je gemakkelijk iemand de hersenpan inslaat...)
Maar voor die ene keer zou de burgemeester door de vingers kijken...
Om 12.00u worden we verwacht op het Raadhuis alwaar Burgemeester Dhr.N.Meijer de geloofsbrieven en de geschenken van de verschillende deelnemers in ontvangst zal nemen.
Aansluitend is er koffie met belegde visbroodjes voor de omroepers en hun partners, aangeboden door de gemeente Zandvoort.
Naast zijn mooie Zeelandse out-fit, draagt Wim ook nog een oud zilveren zakhorloge met gevlochten ketting en bijbehoren : de opwinder en twee stempeltjes.
De 'karnemelk-brigade'...
Nog vlug even naar het toilet voor we weer de baan op trokken... en wie zien we daar uit de meiden-wc komen ?
"Sorry, maar ik moest zo nodig..."
Om 13.00u trekken we nog vlug even rond door het centrum om de sponsors aan te prijzen...
Dit brouwseltje (zogezegt voor de goede stem) zou dan nog maagden-ochtend-urine zijn...?!?
Harmen uit IJlst had als sponsor een plaatselijke fietsenverhuur waar ze ook zo'n wagentjes ter beschikking hadden en hij deed dan maar zijn sponsorroep vanop een segway.
Om 13.30u gingen we naar het Kerkplein voor de eerste 'verplichte roep' : iedere deelnemer heeft daartoe een bepaald onderwerp gekregen en waarin we nog eens de sponsor vermelden.
Tijdens de pauze van 14.15u tot 14.45u kregen we een optreden van het zangduo Quinty&Maral uit Rotterdam die songs uit musicals brachten.
Dan volgde op datzelfde Kerkplein de 'vrije roep' waarin we het reilen en zeilen van de gemeenten en steden te horen krijgen van waaruit de verschillende omroepers vandaan komen.
Om 15.30u is het afgelopen en krijgen we in afwachting van de uitslag een optreden van danseresje Fabienne Deesker, popping-dancer Jasper Bolsenbroek met een puik staaltje 'electric-boogie' en het popping-duo Remy&Ruben.
Tegen 16.00u was dan de deliberatie rond zijn en konden de juryleden onder voorzitterschap van Dhr burgemeester N.Meijer overgaan tot de bekendmaking van de winnaars en de uitreiking van de prijzen.
De grote overwinnaars van de dag : 1ste Henk van den Nieuwenhuizen 2de Peer Witzel 3de Klaas Koper
De duiven op het marktplein trokken zich daar niets van aan : zij deden zich tegoed aan de gemorste frietjes...
En Manfred, 'de lederman', had ook nog een presentje voor ons...
Een after-shave, een deodorant en een broodrooster met muziek !
Het adresboek is een geschenk van de burgemeester alsook de mooie prent van het Genootschap Oud Zandvoort met leden van de Zandvoortse Folklorevereniging 'De Wurf' in een oud-Zandvoortse kamer, allemaal in de traditionele kledij.
Na het omkleden ging het tevoet naar het Chinees restaurant Asian Delights voor het avondmaal.
Naast een buffetbon hadden we nog elk twee consumpties en een rondje van Jan.
Afrekenen konden we bij Klaas.
Voor amper 16 euro kon je je tegoed doen aan al dat lekkers. Loempiaatjes, gepocheerde kippeblokjes, gebakken varkensreepjes, verschillende soorten rijstbereidingen, garnaalbolletjes en een uitgebreid fruitassortiment als dessert.
Na dit heerlijke maal was het weer richting België en bij een ondergaande zon ter hoogte van Schiphol nog vlug een kiekje kunnen nemen van landende vliegtuigen...
Dank aan Klaas en Leina voor de perfecte organisatie en dank aan de gemeente Zandvoort voor de warme ontvangst.
Als opbouwwerkster van de Westvlaamse vzw 'Samenlevingsopbouw' nam Evelien Aneca met mij contact op om een actie te voeren in de Izegemse deelgemeente Emelgem, dit in het kader van een derde 'wijkontwikkelingsplan'. Daartoe zou opnieuw een 'leefbaarheidsonderzoek' worden opgezet, waarbij alle bewoners van het centrum van Emelgem uitgenodigd werden op de bewonersvergadering van 23 september waarop ze hun ideeën en hun mening konden uiten voor een aangenamere leefomgeving. De pers beloofde alvast om voldoende aandacht te besteden aan dit project.
Maar om de bewoners alsnog 'wakker te schudden' ging ik, samen met Evelien, op dinsdag 22 september de straten van Emelgem door met tekst en uitleg en natuurlijk met veel belgeklingel !
Het startschot werd gegeven om 16.00u aan de StPietersschool in de Prinsessestraat, tot groot jolijt van de schoolkinderen.
... want zij hadden maar al te graag dat er opnieuw schoolbusvervoer en een nieuw speelplein in Emelgem kwamen !
Gezien ik niet gevraagd was voor het Herfst-muziekfestival diezelfde avond, kreeg ik de uitnodiging om in het auditorium van de muziekacademie van Izegem de derde avond van de stand-up comedie 'Leute in 'tStad' te mogen openen.
Voor de show waren de medewerkers uitgenodigt om een licht avondmaal te nuttigen onder de vorm van lekkere pizza's.
Ze hebben ons weer een grandioze avond bezorgd, Didier en Wim. Op het programma stonden niet de minste : Steven Mahieu, David Galle, Jeroen Leenders en Luc Zeebroek/ alias Kamagurka.
Voor de derde keer op rij mocht ik de 'opening' van deze stad-up comedian avond voor mijn rekening nemen.
(Wim aan de inschrijvingstafel)
Het was bijzonder warm die avond en bijna iedereen bleef buiten voor zijn entree-pintje te drinken.
Ik ben dan maar wal wal gegaan onder de blote hemel voor de introductie van de artiesten.
Vooraf konden we in de loge even een praatje slaan met de aangekomen artiesten en poseerden we samen op de foto.
Ik deelde nog vlug wat programmaboekjes uit aan de aankomende menigte.
Ondertussen liep de zaal stampvol !
Tijdens de pauze een pintje en een colaatje ...
... en even met twee charmante serveuses en Kamagurka op de picture.
Die twee gaan hier een beetje hun spieren beginnen vergelijken...! Ik heb mijn hemdje aangehouden, ze zouden nog kunnen verschieten...
Die spierbal perstte bijna de cola terug uit mijn Herlinde !
Een geslaagde en gezellige avond, afgezien van het stukje vulgariteit van die 'shoe-salesman' uit Ingelmunster tijdens het optreden van Kamagurka / ik ga hier nu ook zijn naam niet vernoemen... Jammer voor Kama.
We zijn in het jaar 1500... Engeland was oud en klein, en de bevolking vond geen plaats meer om de doden te begraven, dus werden er kisten uitgegraven.
De beenderen werden naar een ossuarium of beenderhuis overgebracht, zodat ze de graven konden hergebruiken.
Bij het heropenen van deze kisten, ontdekten ze dat er bij 1 op 25 aan de binnenkant gekrabd was, en ze beseften dat ze levenden hadden begraven.
Van toen af werd er een touwtje rond de pols van een lijk gebonden,dat door een gaatje in de kist en een buisje door de aarde omhoog leidde en verbonden was met een belletje boven de grond.
Iemand moest dan heel de nacht op het kerkhof zitten om te horen of de bel rinkelde. En zo werd er wel eens iemand "gered door de bel".
Met dank aan Peer Witzel (Voorzitter van de Nederlandse Stads- en Dorpsomroepers Vereniging) voor deze macabere anecdote.
Wat wij met onze redactieploeg beogen is mensen op te zoeken die de maatschappij vivant houden; die, ondanks de crisis, enthousiast blijven en de dorpsbevolking laten genieten van de activiteiten die nog kunnen plaatsvinden, dankzij de inzet van energieke markante personen en bedrijven. Zo hebben wij sinds kort een belleman, een Veldegemnaar voor Groot-Zedelgem, Marnix Vermeulen.
VELDEGEM - De Veldegemse Sint-Corneliusfeesten nieuwe stijl waren dit weekend aan de derde editie toe. ‘Onder de noemer kunst en animatie presenteren we op verschillende locaties in het dorp tal van activiteiten. Steeds meer verenigingen steken mee de schouders onder de feesten', zegden bezielers Chris Coudenys en Filip Maenhout.
De kunsttentoonstelling in het gemeentehuis met werken van kunstenaars Paul Perneel, Frans Herregodts en fotograaf Lieven Coudenys was een van de vele blikvangers. Jeffrie Devrieze stelde zijn bronzen beelden voor op de parking van De Stapsteen. En de markt, die kleurde zondag helemaal Grieks. Ook nog zondag werd Veldegemnaar Marnix Vermeulen officieel als belleman voor Groot-Zedelgem aangesteld.
Marnix Vermeulen kreeg uit de handen van burgemeester Hilaire Verhegge en schepen Annick Vermeulen de officiële oorkonde die hem benoemt tot Belleman.
'Balanceren tussen ernst en een kwinkslag'
Marnix Vermeulen schuimt als bellenman de straten af.
ZEDELGEM - Marnix Vermeulen is vaste klant op elk evenement in Veldegem. Als bellenman verkondigt hij het belangrijke nieuws. 'Ik voel me geen veldwachter, maar de mensen hebben respect voor een bellenman', zegt de 40-jarige Veldegemnaar die al twee jaar de straten afschuimt met groot nieuws.
Cursussen volgde hij voorlopig niet, maar de Veldegemse bellenman bleek een natuurtalent. 'Vertel een keer, bellenman. Wat is er allemaal te doen?', klinkt het iedere keer. 'De mensen hebben respect voor een bellenman. Ze appreciëren het. Aankondigingen moeten vooral spontaan blijven. Een bellenman mag niet stijf overkomen, maar moet ook manieren hebben. Je mag het niet in het belachelijke trekken. Zaak is dat je goed overkomt bij de mensen. Je bent de boodschapper van dienst en de mensen verwachten een duidelijke, verstaanbare boodschap. De leeuw uithangen is niet de bedoeling. Aan de andere kant mag het ook niet bloedserieus zijn. Een bellenman is tegelijk een ambiancemaker. Een kwinkslag kan en moet, maar dan wel op de juiste momenten. Het is balanceren tussen ernst en een kwinkslag, maar de boodschap moet overkomen. Daar is de bellenman voor.'
Hoe meer ervaring, hoe beter. Het geldt ook voor een bellenman. 'Als verrassing kreeg ik onlangs een nagelnieuw pak cadeau. Elk jaar is er een Belgisch kampioenschap voor bellenmannen en daar zou ik wel eens graag aan deelnemen', besluit Marnix Vermeulen, die door de Krant van West-Vlaanderen verkozen werd tot Krak van de gemeente.
De Bellevrouw van Kluizen staat op het spreekgestoelte en spreekt U toe :
Op donderdagavond, de 17de van de maand september van het jaar 2009, zal er in Eetablissement De Cluysenaer, gelegen aan de kerk van Kluizen, een whisky-avond doorgaan. Enkel juffertjes en deftige dames worden toegelaten. In plaats van Robert Burns 'King-O-Grain', zullen we tijd maken voor de 'Queen-O-Grain'. The 'ladies-in-kilt' zijn van harte welgekomen om whisky te 'leren' degusteren bij een heerlijk dineetje. Zo nodig in jullie dames uit voor de Derde Ladies Night.
We maken de afspraak op donderdagavond 17 september om 19.30u en we ontvangen er Lynne McEwan, dochter van Jim McEwan, stichter van de Bruichladdich distillery. Pas op : er zijn enkel reservaties voor 40 ladies, die zullen genieten van het edele vocht uit Schotland en Islay.
---------------------------------
Kluizen is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van de gemeente Evergem. Kluizen maakt deel uit van het Meetjesland.
In het verleden maakte Kluizen deel uit van het Ambacht Assenede. De abdij van Ename verwierf deze plek tussen 1115 en 1119 via een schenking van de graaf van Vlaanderen Boudewijn VII van Vlaanderen. De straatnaam Eenaamse herinnert hier nog aan.
Kluizen was vanaf 1830 tot 1965 een zelfstandige gemeente waarna het bij Ertvelde gevoegd werd. Per 1 januari 1977 is ook deze gemeente opgegeven waardoor Kluizen nu een deelgemeente van Evergem is. Voor de gemeentelijke heropdeling van 1977 behoorde Kluizen tot het arrondissement Eeklo.
Oud-stadsomroeper van Gorinchem Theo Heij in de kliniek
Aandacht ! Aandacht ! Aandacht !
Onderstaande oproep komt van Monique, de oudste dochter van oud-stadsomroeper Theo Heij.
Zij deelde mij mede dat het momenteel niet zo best gaat met haar vader Theo, want anderhalve week geleden heeft hij een hartaanval gekregen, maar die gelukkig goed is afgelopen. Ze hebben in de kliniek daarbovenop nog eens 5 liter overtollig vocht van achter zijn longen verdreven en bij nader onderzoek had hij nog eens twee vernauwingen naar het hart toe. Dat hart heeft hierdoor wel beschadigingen opgelopen. Normaal zou hij eind deze week/begin volgende week in Utrecht een open-hart-operatie moeten ondergaan waarbij overbruggingen zullen worden uitgevoerd. Het is dan alleen afwachten hoe het verder zal verlopen. Feit is dat hij zeker al 3 maanden uit roulatie zal zijn.
Wil je hem en zijn familie een moreel steuntje geven, stuur dan een mailtje naar theo@clowntheodoor.nl. Je kan hem ook een kaartje sturen naar volgend adres : Dr. Van Stratenweg 264 4205 LS Gorinchem
Men zegge het voort !
-------------------------------------------------------------------------------------------------- Hallo Geert en alle anderen,
Even een klein berichtje van en over mijn vader Theo Heij. Eerst wil hij jullie allemaal bedanken voor de steun en kaarten die hij krijgt dit waardeer hij heel erg. Hij is ongeveer 3 weken geleden geopereerd en ze hebben bij hem 4 bijpassen gemaakt en de zenuwen uitgeschakeld die de ritmestoornissen veroorzaakte. Hier is hij nu zo ver van opgeknapt dat hij vanaf vrijdag 9 okt. naar een logeeradres dicht bij ons kan. Wat we heel fijn vinden en krijgen wij ook weer wat meer rust terug nu kunnen we op de fiets naar hem toe en waarneer we willen geen vaste tijden meer. Ook heel prettig voor hem zelf. Alvast bedankt allemaal en hoop nog wat van jullie te mogen blijven horen.
De Stadomroeper van Gorinchem zegt gedag met een clowns lag. Clown Theodoor en/of Theo Heij. Groetjes, P/o. Monique Blommers-Heij --------------------------------------------------------------------------------------------------
Ze had vele boeken over het onderwerp gelezen, schafte de nodige spullen aan en ging naar het ijs. Nadat ze haar comfortabele stoeltje op het ijs zette, maakte ze een ronde opening in het ijs. Op eens donderde een stem vanuit de hemel: "HIER ZIT GEEN VIS !"
Geschrokken verplaatste het blondje zich naar een andere plaats op het ijs. Ze zette haar stoeltje neer en wilde weer een gat in het ijs maken. Opnieuw hoorde ze een stem donderen vanuit de hemel: "HIER ZIT GEEN VIS !"
Het blondje, zeer bezorgd, verplaatste zich naar de andere kant van het ijs. Ze zette haar stoeltje weer neer en wil opnieuw een gat in het ijs maken. Opnieuw hoorde ze de stem: "HIER ZIT GEEN VIS !"
Ze stopt, kijkt naar de hemel en roept: "Bent u dat God?" De stem antwoordde: "NEE, IK BEN DE OMROEPER VAN DEZE KUNSTIJSBAAN !!"
De Pillecynroute met zijn 38 kilometers leek ons de aangewezen route voor een stevige fietstocht. Waar Durme en Schelde samen vloeien staat het standbeeld van Filip de Pillecyn die in 1962 stierf.
De route kreeg de naam van deze in Hamme geboren vlaamse schrijver. De route heeft start en eindpunt aan de sporthal in Hamme. Daar staat ook dit beeld, genaamd DE OMROEPER !
Omroeper Ernst Johan v Schagen uit EDE-West anno 1970
Omroeper Ernst Johan v Schagen uit EDE-West anno 1970
Amsterdamseweg: Het winkeltje van Hillertje en Bartje van de Bospoort aan de Amsterdamseweg rond het jaar 1970 met de omroeper Ernst Johan v Schagen op de stoep. Het winkeltje is nu weer in zover mogelijk in oude staat te bewonderen
Stadsomroepersconcours Heikenszand ('Zak' van Zuid-Beveland)
12 september 2009
De culturele raad van Borsele organiseerd ter gelegenheid van Open Monumentendag diverse activiteiten, waaronder dit stads- en dorpsomroepersconcours in buurtgemeente Heinkenszand, een 7de editie in de strijd om de Nederlandse Kampioenstitel en een plaatsje in de rangschikking van Kampioen Stadsomroeper der Lage Landen.
Heinkenszand, eigenlijk maar een goed uurtje rijden vanuit Izegem : Gent-Terneuzen en dan nog een stukje Westerscheldetunnel. Maar de dagen beginnen te 'korten' en dan gebeurt het al eens dat men kan vertrekken bij zonsopgang...
Op de Rijksweg van Zelzate, gaat het door een stukje industrieterrein...
De stinkfabriek van Cargill...
En dan rijden we de Nederlandse 'grens' over. Nog even wachten aan de draaibrug van Sluiskil...
Maar dat duurde al bij al maar een tiental minuutjes. Had ik misschien geluk ...? Ja, en het was ondertussen bijna 9 uur.
En dan de Westerscheldetunnel in...
Bij het buitenrijden krijg je het tarief klaar en duidelijk voorgeschoteld...
Een charmante kassierster nam mijn eurootjes in ontvangst.
Ik daarentegen kreeg de rekening terug !
We vonden al vlug onze toegewezen parkingplaats en de deelnemers kwamen er ook aan.
Ter deser gelegenheid kreeg ik ook mijn officieel Fries' paspoort uit de handen van de Friese stadsomroeper Hendrick uit Bolsward.
Dit linnen tasje met wapenschild kreeg ik ook kadoo.
De deelnemers werden op de boerderij Hof Stenevate omstreeks 11.30u verwelkomt door de omroeper van Borsele, Wim De Smit.
Burgemeester E.J.Gelok in gesprek met een medewerker
Stadsfotograaf Chris druk in de weer...
We werden er onthaald met koffie en pralines.
En ja hoor : ze hebben daar in Borsele hun eigen suikerzakjes !
Maar Zandvoort heeft die ook...
Niet zonder enige trots toont omroeper Klaas Koper uit dat Zandvoort een nieuw soort ratel...het lijkt een beetje op het binnenwerk van die kinder-muziekdoosjes met zwengeltje. Alleen komt er hier uit zijn toestel een oorverdovend gekletter door drie onder spanning staande latjes.
Harmen de Vries staat vol bewondering te kijken naar het prachtige interieur van die 'omgebouwde' hoeve...
Dan doet gast-omroeper Wim het verwelkomingswoord en de voorstelling van de kandidaten.
Er zal vandaag niet alleen gestreden worden voor het Nationaal Kampioenschap, maar ook voor een plaatsje in de rangschikking van het Kampioenschap voor Stadsomroepers en Bellemannen uit de Lage Landen en het Kampioenschap van Zeeland !
Als geschenk kregen we uit de handen van de burgemeester een door hemzelf gesigneerd boek over Borsele, met prachtige zwart-wit en kleurenafbeeldingen van fotografe Mechteld Jansen(www.forumfotografie.nl) en een plattegrond van de gemeente. Dit mooie tasje was er ook bij.
Johny, die stadsomroeper is in Ijsendijke, is namelijk gehuwd met een dametje hier uit de streek en komt hier regelmatig een pintje drinken. Dit is namelijk ook de stamkaffee van oud-wielrenner Jan Raas, die hier regelmatig 'een kaartje komt slaan'
Deze toelichting kreeg ik later van collega Johny, die daar ook regelmatig zijn watertje gaat drinken...
Hallo Guy,
Ik ben gisteravond nog bij Kee Pas geweest. in 's-Heerenhoek.
Ze was niet meer boos.
Dit was ze omdat ze dacht dat we voor de krant kwamen.
Kee is een byzondere vrouw.
Ze wil absoluut niet in de krant of in andere publiciteit.
Ze wordt op 8 december 97 jaar.
Het interieur is nog precies hetzelfde als 43 jaar geleden toen ik er voor het eerst kwam.
Alleen is er een nieuwe toiletgroep aangebouwd.
Dan ging ik de zaterdagavond met enkele broers van Jo naar Kee.
En bij Jo thuis dachten ze dat we naar de kerk waren.
Ze vertelde tegen Jo dat dit zicht er niet meer is vanwege de bossen en struiken die er nu staan.
Ze zat te kaarten toen we er kwamen.
Een van de kaarters was Jan Raas , jawel de oud wereldkampioen wielrennen in 1979
Jan heeft ook 14 klassiekers gewonnen en 10 touretappes.
Een van de vaste klanten heeft ons bediend.
De andere vaste klanten pakken zelf hun drank uit de koelkast en houden zelf hun consumpties bij.
Jan Raas neemt zelf zijn wijn mee.
En hij betaalt ze nog ook.
Kee hanteert nog ouderwetse tarieven 1 € voor een drankje.
Wel Guy ik hoop je voldoende te hebben ingelicht.
Groeten dorpsomroeper Johnny de Maertelaere en Jo
Hier demonstreerd hij waar die typische traditionele Zeelandse kledij al niet goed voor is...
Een gids van de dienst monumentenzorg begeleidde ons dan naar de St Blasiuskerk, waar we eerst zouden lunchen en waar ook het wedstrijdgedeelte zou plaatsvinden.
Op het kerkplein was een soort tentenkamp opgeslagen, waaronder standjes van verschillende culturele organisaties hun folders aanboden, alsook een gedeelte 'rommelmarkt'.
Ondertussen was een knapenkoor aan het zingen in de kerk.
Het was bewolkt, maar beetje bij beetje kwam de zon erdoor, werd het zelfs lekker warm en je kon er buiten genieten van zelfgebakken cakes en likeurtjes, men bood er de fameuse 'Zeeuwse babbelaars' aan en je kon er proeven van diverse streekproducten.
Hostessen van de gemeente Borsele deelden er folders en flyers uit over de vele activiteiten dit 'open-monumenten'-weekend maar ook deze in de toekomst en de algemene nuttige informatie.
Als middagmaal : belegde broodjes met koffie/thee.
Na de lunch om 12.45u werd eerst om 13.00u officieel de Internationale Monumentendag (alsook in België) geopend en ging dan het concours door aan de trappen van de St.Blasiuskerk in het centrum van Heinkenszand . Na een uitvoerige introductie vanwege de Schepen van feestelijkheden, konden we eindelijk met ruim een half uur 'en retard' op het schema beginnen aan de 'roepen'. De jury zat alvast klaar.
Dit gebeurde zoals gebruikelijk in twee fasen : een eerste 'verplichte roep' om 13.30u.
Ik had als onderwerp de gemeente Lewedorp gekregen.
Terwijl je aan het performeren bent, staan de collega's telkens glunderend toe te kijken. Maar eenieder krijgt om beurten een verdiend applaus !
Ook van de partij was John Karsten uit het stadje Holland in de Amerikaanse staat Michigan. Hij is namelijk voorzitter van de 'American Guild of Town Criers'
Eens om de zoveel jaar komt John Karsten naar Europa overgevlogen om zijn zussen te komen bezoeken, die hier nog in Nederland wonen.
Presentator Wim de Smit kondigt telkens weer de kandidaten aan en het onderwerp van hun roep. Evenals Johny uit IJsendijke draagt ook hij een typisch Zeeuwse outfit en alle toebehoren.
Tijdens de pauze was er een intermezzo met zang door het jongeren-koorgezelschap en het zangduo Breadhait.
Dan volgde om 15.00u de 'vrije roep'. Hier gaat het erom je eigen dorp of stad aan te prijzen. Hier speel je werkelijk 'ambassadeur' voor je gemeente.
Ook mijn Belgische collega Gerard Vercauteren, de belleman van Temse, was van de partij. (hij eindigde trouwens 4de !)
(met dank aan zijn vrouwtje Nelly die een deel van de foto's voor haar rekening nam...)
Voor de deliberatie wordt dan nog en beetje stoom afgelaten onder de vorm van het zingen van zeemansliederen. Het laatste stukje stem moest eraan geloven !
Voorzanger Wim met zijn lijflied 'Zeeuwse Mosselen' !
Jaja, ook de netten moesten worden binnengehaald... alsof het nog niet warm genoeg was !
De dames keken verbaasd maar geamuseerd toe. "dat heeft de mijne thuis nog nooit gedaan...?"
Celebrating Middleton, Nova ScotiaÂ’s 100th Anniversary, this competition is being planned, for September 12th, 2009. It is being held as one of the many events in the Town of Middleton for 2009Â’s 1ooth anniversary of the incorporation of the Town, which took place on July 22, 1909. More information can be found at http://www.freewebs.com/towncriersoftheworld/index.htm or by contacting Gary Long at towncrier_ns@hotmail.com ------------------------------------- SCHEDULE
FRIDAY, Sept. 11, 2009
......Criers arriving during the afternoon at MidValley Motel Middleton
......7 P.M. - Meet and Greet to be held at Mid Valley Motel - cash bar only (no food)
Draw for positioning will take place during the evening
All copies of proclamations to be handed in to Judging Co- ordinator (this means bring 2 copies of your cry)
......6:30PM - Judging Co-ordinator meets with Judges for supper at Pasta Jax, 300 Main Street Middleton.
SATURDAY, Sept. 12, 2009
......8 A.M. to 10 A.M. - Breakfast - Mid Valley Motel
......10:00 A.M. to 11:30 P.M. - Vsit to Memory Lane Train Station; Walk about in downtown Middleton at your leisure
......11:30 P.M. to 1:00 P.M. - light lunch and final briefing to criers from Judging Co- ordinator - MacDonald Museum - 2nd floor
......11:30 to 12:45 Judges lunch at Eisners Resturant
......1:00 P.M. go to parade start - Town Hall/Fire Department parking lot to Museum about 200 meters
......1:15 P.M. competition begins - Annapolis Valley MacDonald Museum (Middleton Baptist Church if bad weather)
...... Presentation of awards to follow the competition
......6:00 P.M. Mayor's Reception - Mid Valley Motel - meal with cash bar
SUNDAY, Sept. 13, 2009
......8:00 A.M. to 10:00 A.M. - Breakfast - Mid Valley Motel - check out of room at Reception Desk.
ORDER OF THE CRY
1.Richard Riddell, Anacortes, Wa, USA
2. Jack Langlois, Stellarton, NS, Canada
3. Peter Davies, Annapolis Royal, NS, Canada
4. Bruce Bedell, Belleville, On., Canada
5. Ozzie Stiles, Bridgewater, NS, Canada
6. Mark Molnar, St. Catharines, On, Canada
7. George Dooley, Westville, NS, Canada
8. George Carpenter, Wotton-under-Edge, Gloustershire, England
9. Jim Stewart, New Glasgow, NS, Canada
10. Gary Zwicker, Chester, NS, Canada
11. David Olie, Yarmouth, NS, Canada
12. Gerald Randall, Amherst, NS, Canada
13. Bruce Kruger, Bracebridge, On., Canada
14. Greg Fenwick, Lower Sackville, NS, Canada
15. Lloyd Smith, Windsor, NS, Canada
HOST CRIER GARY LONG CRIED THE BENCH MARK CRY IN THE FIRST POSITION
2nd Heart of the Valley International Town Crier's Challenge
On behalf of Sara and myself, I wish to thank EVERYONE for the great week-end. The competition was fantastic, the cries were ALL great, and there was a fabulous time had by all.
Many thanks go to the MidValley Motel - to Sean and the whole staff for helping to make for a great event. The chef provided excellent meals and the staff in the dining room were totally awesome. Our appreciation to Pasta Jax and Eisner's for feeding the judges.
Thanks to the judging panel for the wonderful job done.
The Town of Middleton should be proud of the facilities and the hospitality shown to my fellow criers and spouses. Everyone went away with a warm feeling for the Heart of the Valley. A special thanks to Mayor Calvin Eddy and Lorne Brown, Town Council and the Centennial Committee for their support.
A big thanks to the Annapolis Valley MacDonald Museum and Director Sherry Griffen for the use of the Museum. It is felt by all that the Museum is an excellent setting for town criers.
Thanks to the criers for making the weekend a pleasure, and to the spouses for your ever lasting support.
And a special thanks to my wife, Sara, for all your support.
19th Annual National Australian Town Crier Championships 2009
19th Annual National Australian Town Crier Championships
Is het nu "Hear Ye" of "Oyez"? For a town crier, it's definitely "Oyez".
The 19th Annual National Town Criers Championsips worden dit weekend gehouden in Toowoomba.
Zeventien bellemannen van over heel Australië zullen mekaar bekampen in de roep voor de titel van Nationaal Kampioen.
Stephen Clarck en de interviewer Graig...
Stephen Clarke is de voorzitter van de Ancient and Honourable Guild of Australian Town Criers, hij is eveneens houder van een wereldtitel en hij geeft hier een interview met enkele nuttige tips voor de kandidaten die zullen deelnemen aan de wedstrijd.
19th Annual National Town Criers Competition Event
This year in Toowoomba there will be 17 Town Criers coming from WA and the Alice, Queensland, Victoria and NSW with partners both male and female including the current National Champion and past World Champion.
Australian Town Criers hold positions in the Top Ten in the World. They will be judged on two Crys - their Home Town Cry and a Host Town Cry written on the famours Toowoomba Carnival of Flowers.
7 Catergories include: Champion of Champions, Best Written Cry, Loudest Cry (some reach over 100 decibels), Best Scroll, Senior Champion, Best Dressed, Best Dressed Partner.
This is the first time Toowoomba has hosted this Event. It will be taken in Queens Park (North-West corner), at the western side of Botanic Gardens, between Eleanor and Godsall Streets. Host crier and presentator is Ralph James Cockle representing Toowoomba Regional Council acts as Master of Ceremonies and does not compete.
Service Location:
Toowoomba City
Daily Times:
Saturday 12th 10am - 4pm
Venue:
Queens Park (North-West corner)
Venue Address:
Western side of Botanic Gardens, between Eleanor and Godsall Streets, Toowoomba
Entry charges - Adult:
Free to spectators
Entry charges - Child:
Free to spectators
Booking details / Enquiries:
Ph: 07 4638 5454 or 0409 616 715
Event Toilets:
Yes
Other Details:
Host crier Ralph James Cockle representing Toowoomba Regional Council acts as Master of Ceremonies and does not compete.
Contact Organisation:
Ancient and Honourable Guild of Australian Town Criers
Event Source:
Web submission
Event Status:
Details confirmed
ID:
3893
Service Location:
Toowoomba City
Daily Times:
Saturday 12th 10am - 4pm
Venue:
Queens Park (North-West corner)
Venue Address:
Western side of Botanic Gardens, between Eleanor and Godsall Streets, Toowoomba
Entry charges - Adult:
Free to spectators
Entry charges - Child:
Free to spectators
Booking details / Enquiries:
Ph: 07 4638 5454 or 0409 616 715
Event Toilets:
Yes
Other Details:
Host crier Ralph James Cockle representing Toowoomba Regional Council acts as Master of Ceremonies and does not compete.
Contact Organisation:
Ancient and Honourable Guild of Australian Town Criers
Sinds het begin van de vorige (20ste ) eeuw bestaan in de Verenigde Staten zgn. 'Handbell Choirs'. Zij zijn, evenals in andere landen zoals Korea, Japan en Australië na de tweede wereldoorlog zeer talrijk geworden.
Vanuit Engeland, de bakermat van dit fenomeen, kwam deze vorm van musiceren over naar de U.S.A. en werd rond 1680 bij toeval ontwik- keld. Men oefende in koude kerktorens het befaamde “bell-ringing”, hetgeen bestaat uit het luiden van de kerk- klokken met zeer ingewikkelde “bell-thema’s”. Zo kon daar- door ook in de winter binnenshuis geoefend worden.
Er worden minder klokken in klank ge- bracht dan bij een handcarillon. Alle spelers gebruiken zoveel mogelijk bellen gelijktijdig. Er ontstaat dus een klank binnen 4-5 octaven, doch het is veel minder sterk dan de klank van een torencarillon.
Een groep van ca. 14 personen bespeelt 50 bellen (klokken), die gegoten zijn van een speciale koperlegering. Deze zijn op toonhoogte geslepen. Elke speler heeft in principe 2 handbellen, met daarbij de tussenliggende halvetoons afstanden. Zij spelen steeds de noten die in de partituur staan aangegeven. Daarin staan ook bijzondere aanwijzingen voor klankkleureffecten.
Deze vorm van musiceren is in Nederland uniek en wordt, alhoewel ons land beschikt over vele carillons in even zovele monumentale kerk- torens, nog maar weinig toegepast. Daarnaast worden ook zgn. “Chimes” (klankbuizen) gebruikt voor het verrijken van de klankkleuren, vooral in de bastonen.
Handbellen zijn zeer kostbaar en kwetsbaar, maar ze hebben een mooi en vèr dragend geluid. Bij een uitvoering liggen alle handbellen op een tafel voorzien van een foambed van ca. 10 cm. (voor speciale effecten).
De bellen zijn op toonhoogte gerangschikt. Ter beschermingvan de handbellen en ter versteviging van de polsen dragen de spelers speciale handschoenen.
Met een beweging vanuit de pols worden de bellen naar voren geslagen, waardoor de klepel tegen de bel aan komt en er een harmonische carillonklank ontstaat.
Peter Caesens : de belleman van Rollegem en Kortrijk.
Kortrijkse Belleman Peter Caesens
Wat is een belleman ? Volgens mijn persoonlijke definitie is een belleman een omroeper die zowel een informatieve als ceremoniële functie heeft. In het eerste geval loopt hij (of zij.. maar dat is uiterst zeldzaam) op straten en pleinen om mededelingen kenbaar te maken aan de bevolking. Dit kunnen aankondigingen van evenementen zijn maar evengoed verordeningen van de overheid. Een belleman is soms ook ceremoniemeester, gids, deurwachter, wandelend merkpunt, gangmaker,sociale ijsbreker, ordeschepper, bodyguard, massa-communicator,... en nog veel meer. Voor sommigen is hij ook de nar, de dorpsidioot of de zatte nonkel. Desgewenst regelt hij zelfs het verkeer (diegene in politie-tenue). Maar hij is vooral onderbetaald ! Soms is hij onontbeerlijk, vooral in situaties waar chaos en miscommunicatie dreigt. Het begin In 1994 werd in het dorp Rollegem (deelgemeente van Kortrijk !! Niet Kapelle verdorie !!) een wedstrijd georganiseerd met als bedoeling een nieuwe belleman te verkiezen. Een tijdje daarvoor was immers de vroegere belleman Etienne Lievijns overleden. Omdat mijn carrière als performer wat op apegapen lag, schreef ik me in voor de wedstrijd. Aanvankelijk was ik de enige kandidaat, maar daarop kwam reactie door 2 lokale figuren aan te sporen mij te beconcurreren. Uiteindelijk eindigde ik pas als tweede. De jury vond mij wel de origineelste, de grappigste, de spontaanste, de taalvaardigste, de zelfverzekerdste en zelfs de sympathiekste kandidaat, maar ze konden niet leven met mijn grootste gebrek. Ze vonden mij namelijk geen volkse belleman. Ik geef toe dat ik in die beginperiode nog wat zoekend was en dat kan elitair overgekomen zijn. Ik kon niet weerstaan aan mijn neiging tot ironie en satire. Zo moest ik mezelf voorstellen en ik deed dat door mij de enigste postmoderne belleman te noemen. Zoiets doet men niet ongestraft in Rollegem. En ze vroegen mij Rollegem te beschrijven. Ik antwoordde dat "het voordeel van Rollegem is dat je het ziet liggen" (prachtig zicht, trouwens) en "als het regent zetten ze het binnen" voegde ik er aan toe. Sinds Rollegem echt overstroomde, vertel ik die grap niet meer.
Niet verkozen en toch actief
Hedwig Demey werd de belleman van Rollegem, maar hij verzaakte aan zijn recht om de officiële belleman van de Stad Kortrijk te worden. Ik werd dan ook redelijk snel actief onder meer in de Kortrijkse winkelstraten. Vooral de progressieve geëngageerde bewegingen konden op mij rekenen voor straatacties en dergelijke. Intussen werd ik ook gevraagd in Noord-Frankrijk, maar dan vooral op literaire esbattementen en "des salons de livres". Later werd ik ook gezien en gehoord in Moeskroen en Doornik als "crieur public". Ik heb intussen geroepen in heel veel talen: Frans, Engels, Duits, Portugees, Kroatisch, Albanees, Ests en Cebu (een Filipijnse taal). Meestal bereid ik dat zelf voor met behulp van internet.
Dit is mijn eerste kostuum dat ik droeg van 1996 tot 2002, samen met een belachelijk klein belletje. Ik kreeg het kostuum cadeau van Maureen Lievijns, provincieraadslid en dochter van de vorige belleman. Deze foto werd wellicht genomen op de Kuurnse kinderfoor in 2001. Wat ik op dat moment van plan was met die stick, ben ik vergeten.
Vanaf 2001 werd ik dan toch de belleman van Rollegem en ook van de Stad Kortrijk. Maar daar twijfelen sommigen nog aan. Het besluit van de schepencollege is nochtans ondubbelzinnig.
Jarenlang ging er tijdens de Folklorefeesten een tentoonstelling door in de oude jongensschool
Ik leg de kunst graag uit aan het volk, ook als het werken van kinderen zijn.
Jenever heb ik leren drinken door belleman te zijn. Hier samen met toenmalig voorzitter van de Folklorefeesten Geert Desimpelaere
Op het podium tijdens de Folklorefeesten. Op de achtergrond is Herwig Deryckere te zien.
De aanstelling in Rollegem legde mij geen windeieren. Want de Folkloreraad gaf me een nieuwe bel. En het oud kostuum van Hedwig Demey. Gelukkig hadden we dezelfde postuur.
Soms moet een belleman zijn grenzen verleggen. Hij ziet u mij op de tuba blazen samen met de knotsgekke fanfare "De letter geletterden"
's Morgens reeds vroeg op stap om iedereen uit te nodigen voor een ontbijt nav de Ronde Vlaanderen (2007)
9 gratis vaten bier geven is een kleine voor Kris van de Blauwe Frituur. Hij verjaart in november en viert dat jaarlijks met 400 studenten in 't Kanon
Op de zaterdagmarkt en de markt op koopzondag op het H.J. van Heekplein werden afgelopen weekeinde gratis mosselen uitgedeeld. De mosselen waren aangeboden door de marktondernemers. Zaterdag trad er ook een zanger uit Zeeland met zeemansliederen op.
Maar het begon allemaal met vroeg opstaan en een 365km-lange reis vanuit Izegem naar Enschede / aan de Duitse grens.
Onderweg was mijn co-piloot in slaap gevallen...
De brug over de Waal op het traject Ewijk-Valburg (A50)...
We vonden een plaatsje in de parkeergarage IRENE en konden ons vervolgens gaan omkleden in het ondergronds kantoortje van de ambtenaar die verantwoordelijk was voor het marktgebeuren.
Er waren er die hun eigen krentenbollen hadden meegebracht ! Gelukkig maar, want benevens koffie was er geen koekje te bespeuren !
Daar was voorafgaandelijk al een interventie van de brandweer geweest, want de goede man had voor ons koffie klaargemaakt en het apparaat vergeten uit te doen zodat er in dit onverlucht lokaaltje een nevel was ontstaan die de rookdetector had geactiveerd ! Loos alarm !
Dan werden wij naar het reeds vermelde marktplein geleid om aldaar onze geloofsbrieven en geschenken aan Wethouder Eric Helder te overhandigen die op zijn beurt om 12.00 de opening van het concours uitriep.
Nabij een prachtige fontein moest een familie uit Maleisië eerst even op de foto met die eigenaardig uitgedoste figuren...
Deze wordt soms al eens in het schuim gezet door grappenmakers die er af en toe op een onbewaakt moment een ferme scheut detergent in spuiten...
Ik had er meer vredelievende bedoelingen mee...
Ook Herlinde geniet af en toe eens van een 'bronzen' knuffel...
Eventjes voorzichtig kennis maken...
Het is dan wel het San Marcoplein in Venetië niet, maar toch...
Er waren daar tal van standjes, bedoeld voor de kinderen...
In afwachting van de komst van de wethouder kon er al een koffie gedronken worden...
Zoals gebruikelijk bood eenieder zijn geloofsbrieven en geschenkjes aan de vertegenwoordiger van het gemeentebestuur. Ik had voor de gelegenheid enkele 'pekkerskoeken' meegebracht en tal van informatiefolders over het reilen en zeilen in Izegem en Westvlaanderen.
Daarna was er een broodjeslunch en de gratis degustatie van de lekkere Zeeuwse mosselen.
Zoals ik enkele jaren terug in Vlissingen al lid werd van de Vrienden van de Mossel, kregen de mensen hier ook weer de gelegenheid om zich aan te sluiten.
Steeds weer onder de tonen van het lijflied van de Zeeuwse babbelaar en marktcoördinator Wim de Smit, "Zeeuwse Mosselen" van Johny Hoes.
Ja, Peter... zet je maar even neer op die klomp van 'Hein de roeper'...
Die Hollanders... zitten nooit verlegen voor een grap of een grol...
(foto Fred Van Assendelft)
Maar dan was het plots ernst : ik mocht nog voor een laatste maal publiekelijk de aankondiging doen van het concours.
"Komt allen, komt allen...en zegt het voort !"
Plots verscheen er een koppel op het toneel die zijn 25ste huwelijksverjaardag vierde in de binnenstad en aan ons podium arriveerde : prompt werd hij een scroll in de handen geduwd en mocht hij het eens vertellen...
Het gevreesde moment kwam er uiteindelijk aan : secretaris Geert Veen roept de deelnemers op om plaats te gaan nemen voor de loting.
Om 14.00u was er dan de eerste 'verplichte roep', een thema die we voorafgaandelijk van de burgemeester van Enschede hadden gekregen.
De deelnemers op een rijtje : - Marco van Avermate uit Philippine - Geert Veen uit Winschoten - Guy Vandendriessche uit Izegem (B) - Peter de Jonge uit Vlaardingen - Johny de Martelare uit IJzendijke - Sibe van der Meulen uit Oosterend - Hendrick Bijlsma uit Bolsward - Klaas Koper uit Zandvoort - Wim de Smit uit Nisse (presentator) - Henk van den Nieuwenhuizen uit Oisterwijk - Peer Witzel uit Alphen a/d Maas
Marco en Geert mochten de spits afbijten.
Mij werd het 'grensoverschrijdend toerisme vanuit Duitsland' toevertrouwd.
Daartoe had ik een mooie fietsroute-kaart ontvangen van de Dienst Toerisme Twente.
Tussen de twee 'roepen' was er even adempauze en tijd voor een verfrissing.
Soms lijkt zo'n concours op een 'rommelmarktje'...
Dan ging Wim aan de slag en begon de trofeeëntafel in orde te zetten.
Nou brrekt mijn klomp... die heeft zijn eigen drankje !
Een personeelslid van de gemeentelijke reinigingsdienst zorgde dat het parcours er netjes bij blijft liggen.
Ook werd er een oproep gedaan onder de toeschouwers met de mededeling naar de aanstelling van een officiële dorpsomroeper in Enschede. En een kandidaat melde zich aan : hij kon onder grote belangstelling van zijn dorpsgenoten meteen zijn 'kunnen' tonen...
Om 15.30u was het dan de beurt aan de omroepers om hun eigen dorp of stad te promoten in een 'vrije roep'.
De collega's stonden vol aandachtig te luisteren naar mijn speech.
Omstreeks de klok van 16.30u was het dan de tijd voor de deliberatie en de prijsuitreiking. Moderator Wim nodigde iedereen uit om de deelnemers nogmaals toe te juichen vooraleer de jury het verdict zou bekend maken...
De grote overwinnaars van de dag waren : 1ste plaats : Henk van den Nieuwenhuizen 2de plaats : Hendrick Bijlsma 3de plaats : Klaas Koper
De andere deelnemers kregen uit de handen van de Marktbeheerder een mooie combinatie-set kado als troostprijs. Een geschenk van de gemeente Enschede / Stadsdeelbeheer Centrum, Markten en Havens.
Mijn Herlinde werd beloond met een mooi kaart- en kwartetspel geschonken door www.naardemarkt.nl.
Gevolgd door een mista con parmezan (een schotel met diverse slasoorten met parmezankaas en keuze uit pesto-dressing of een oliecombi van honing en mosterd).
Daarna konden we kiezen tussen een pasta pesto (krulpasta met pesto, knoflook en pijnboompitten) of en pasta bolognese (met knoflook, tomatensaas en vers rundsgehakt).
Alles lekker doorgespoeld met een Grolsch, een fanta orange of een droog wit wijntje...
Het was rond 19.30u dat we onze wagens gingen opzoeken om de terugreis aan te vangen. Op de weg naar de parkeergarage raakte ik even mijn Herlinde kwijt aan de hand van Sibe (?) ...
en kwam ik dit schoentje tegen.
Tegen 23.30u arriveerden we in Izegem. Moe maar content na een heerlijke dag !
Peter Afman is de eerste jeugdstadsomroeper van Zwolle. De leerling van de Jenapleinschool heeft zaterdagmiddag het concours dat gehouden werd tijdens het Hanze Festival gewonnen.
De kleinste van het stel wist de jury, bestaande uit stads- en dorpsomroepers uit binnen- en buitenland, met zijn twee roepen te overtuigen. Peter zal vermoedelijk bij de intocht van Sinterklaas opnieuw te horen zijn.
Stadsomroepers en bellemannen op het HanzeFestival Zwolle 2009
Stads- en dorpsomroepersconcours Zwolle 2009
Wat is een stads- of dorpsomroeper? Stadsomroeper is een beroep vanuit de Middeleeuwen, in deze tijd was er nog geen media als kranten, radio en televisie. Wanneer er belangrijk nieuws was, liep de stadsomroeper door de straten om iedereen op de hoogte te stellen.
Vandaag de dag is een stadsomroeper niet meer noodzakelijk, wij hebben verschillende media die ons op de hoogte houden van het laatste nieuws, maar toch is het vak nog niet uitgestorven. In Nederland zijn er nog ongeveer 23 stads- en dorpsomroepers actief. Deze stads- en dorpsomroepers doen tijdens feestelijke gebeurtenissen nog steeds hun roepen.
Tijdens het HanzeFestival 2009 in Zwolle werd net als voorgaande jaren een stads- en dorpsomroepersconcours gehouden. Op dit concours waren zowel nationale als internationale stads- en dropsomroepers aanwezig om hun gemeente te vertegenwoordigen. De deelnemer van het stads- en dorpsomroepers concours komen uit verschillende landen, de volgende landen hebben al aangegeven graag aan het concours deel te nemen: * België * Engeland * Duitsland * Japan
Een deskundige jury bepaalde wie zich "De stadsomroepers van HanzeFestival Zwolle 2009" mag noemen. Het stads- en dorpsomroepersconcours werd gehouden op zaterdag 5 september 2009 op het festivalterrein van HanzeFestival 2009.
Jeugd stadsomroepersconcours Dit jaar was er niet alleen een concours voor stadsomroepers van Nederland en België, maar ook voor de Zwolsche jeugd. Verschillende basisscholen uit Zwolle vaardigden hun school-stadsomroeper af naar de finale van het jeugd-stadsomroepersconcours op het HanzeFestival om hun school daar te vertegenwoordigen. Op het concours namen de omroepers van de verschillende scholen het tegen elkaar op om de titel "jeugd stadsomroeper van Zwolle". Natuurlijk bleef het niet alleen bij deze titel, ook zal deze jeugd-stadsomroeper de omroeper van Zwolle (Peter Vader) ondersteunen in zijn activiteiten gedurende het jaar.
Over goed twee weken start het HanzeFestival. Een van de onderdelen is het Jeugdstadsomroepersconcours. Hier gaan 5 aspirant stadsomroepers de sportieve strijd aan voor de officiële titel van Zwolse Jeugdstadsomroeper.
Zwolle heeft al vele jaren een “grote” Stadsomroeper Peter Vader die deze stad tijdens veel gelegenheden vertegenwoordigd. Het lijkt de Stichting Hanzefestival leuk om in het jaar 2009, als onze Sassenpoort 600 jaar oud is, ook een echte Zwolse Jeugdstadsomroeper te krijgen. Deze strijd zal plaatsvinden op zaterdagmiddag 5 september 2009 in een middeleeuws aangeklede omgeving rond de 600-jarige Sassenpoort. De aspirant jeugdstadsomroepers zijn geselecteerd tijdens (school)stadsomroeperconcoursen op diverse scholen. De jeugd van de school heeft uiteindelijk beslist wie, mede namens de school, mee mocht doen als aspirant jeugdstadsomroeper. Dit zijn uiteindelijk geworden: Tamara Jannink ODS de Markesteen Esther Visscher de Matenburcht Robin Vredenborg 7a de Morgenster Jacobien Pluim 7b de Morgenster Peter Afman Zelf aangemeld. (school deed niet mee)
Samen wordt dan het programma doorgenomen en er wordt gekeken naar de aankleding en wat handige tips. Het doel is een sportieve en gemoedelijke strijd.
Een kritische jury kiest uiteindelijk de winnaar. Deze jury zal bestaan uit wethouder Cnossen en nationale en internationale stadsomroepers die in Zwolle aanwezig zijn voor een groot internationaal stadsomroepers concours.
Following the success of MelkshamÂ’s first Town Crier championships in April, it is hoped it will be possible to run next yearÂ’s contest on Sunday 4th July 2010.
Melksham Town Crier Peter Dauncey told Melksham Independent News that a lot will depend on the availability of the venues and on raising the necessary funding. He said, “We already have over half the money promised from an anonymous source. This year’s competition attracted 21 criers and 14 escorts in complementary dress. It is hoped next year we will also have town criers, or bellmen as they are known, from the European Continent. “We already have enquiries from two Belgium criers. Next year we will also have with us the immediate past world champion, the British Guild champion and possibly the current European champion.” Peter and his wife Joan have been having a run of success themselves again this year, with Peter gaining 2nd place at Bromyard, Yeovil and Llandovery in the Welsh open Championships. He was runner-up in the South of England Championships at Windborne Minster, where he and Joan also won ‘Best Dressed Couple’ as they did at Frome. Peter continues to be voted best dressed crier on a regular basis even though he claims that his 16-year-old uniform has seen better days. Joan and Peter are always busy, but still find time to represent the Melksham town they have adopted and will be competing at Knighton on the 22nd of August, Lladrindod on the 23rd August and Topsham on the 29th August. They will also be representing Melksham at a festival in Ghent, Belgium, on the 20th September.
Melksham's town Crier Peter Dauncey is a very experienced, being the immediate past Chairman of the Ancient and Honourable Guild of Town Criers and has twice been a finalist in the Town Crier's World Championships.
He was originally the Town Crier of Bromyard and Winslow appointed by the Town Council in 1994 and has been the Herald to The Bishop of Hereford, Honorary Town Crier of Bainbridge and Winslow in Washington State USA as well as being the Crier Public of Athis de Lorne in Normandy.
Peter is currently the Town and Manorial Crier of Melksham in Wiltshire and has credits for numerous TV appearances all over the world. Although he has appeared before Royalty, Heads of State and Prime Ministers no function is too small.
Joan in her magnificent complimentary costumes has accompanied Peter all over the world. She is a "people person" with great public relations skills and at competitions has been voted best dressed escort on many occasions, including best dressed Escort in the Ancient and Honourable Guild.
Officieel en ander nieuws werd vroeger rondgebeld door een “belleman”. Hij trok met zijn fiets doorheen Stokkem, stopte geregeld, belde, zodat de mensen buiten kwamen en riep dan zijn boodschap om.
De laatste “belleman” was Hubert Bocken. Hij overleed in 1970. Voor hem werd het werk van de belleman gedaan door de veldwachter.
Hier werd de laatste belleman van Stokkem vereeuwigd op de voorgevel van de Vrije basisschool aan de Steenkuilstraat te Stokkem. Dit kunstwerk werd ingehuldigd op 28 mei 2005.
Belleman voor intrede spliksplinternieuwe Anzegemse school 'Het Bollebos'!!!
Intrede in
onze spliksplinternieuwe school 'Het
Bollebos'!!!
Eindelijk....het was
zo ver. Dinsdag 1 september konden we intrede doen in onze nieuwe school.
Een mooie, moderne, kindvriendelijke,... school.
We verzamelden met z'n
allen op de speelplaats. Toen plots een voor ons vreemde meneer en de directrice
op de trappen verschenen. Die meneer bleek de enige echteWerther Vander Sarren
te zijn. Hij was zo vriendelijk om voor ons als belleman de stoet doorheen
enkele Anzegemse straten te begeleiden onder luid belgerinkel. Heel wat mensen
kwamen een kijkje nemen.
Terug op school aangekomen, werden we
verwelkomd door de kleutertjes en hun juffen en heel wat ouders die een
kleurrijke erehaag hadden gevormd met ballonnen. Het was vervolgens de oudste
van de school, Lise Vervacke, die het lint mocht doorknippen vooraleer we het
schoolgebouw konden binnengaan.
Amai, onze monden vielen open : 'Waw',
'Hoe chique', 'Super', 'Zo gezellig',....
Na een ontspannen kringgesprek
over de voorbije vakantie, verwachtingen,... weerklonk plots een deuntje
doorheen onze klas. Verbaasd keken we op. 'Juf, wat was dat ?' Waarop toch een
leerling raadde : 'De nieuwe bel !' Inderdaad, het was speeltijd. Na de
speeltijd volgde een receptie. We kregen fruitsap en een zakje chips !
In de loop van de dag maakten we met de klas nog een rondleiding
doorheen onze nieuwe school !!! We maken er een knalkeisupertof jaar van
!
Ik ben Guy , en gebruik soms ook wel de schuilnaam 'De belleman'.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Officiële Stadsomroeper van Izegem en museummedewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Europese Snorrenclub Antwerpen.
Viervoudig regerend Belgisch kampioen Bellenman, en aldus uiteraard ook de officiële stadsbelleman van Veurne. Eindigde vorig jaar knap tweede op het Europees Kampioenschap Bellenman. 
België%20gereedschap/engelse_vlag.gif)
Engeland
Duitsland
Japan
