Guy Vandendriessche Oyez ! Oyez ! Oyez ! Aandacht ! Aandacht ! Boeren, Burgers en Buitenlui !...Ja, zo begint een Engelse 'town crier', een Vlaamse 'belleman' of een Nederlandse 'stadsomroeper' zijn betoog. U krijgt hier een overzicht van de herkomst van deze beroepsactiviteit, met een blik in het verleden en hoe het op de dag van vandaag nog steeds, zij het nu eerder als hobby of toeristische attractie, in ere wordt gehouden.
Hier kunnen jullie dan ook mijn reilen en zeilen als de Izegemse stadsomroeper volgen, vanaf het begin (met de opening van de Izegemse Centrale Doortocht in 2004)tot op heden. De nieuwste berichten staan telkens bovenaan.
Lees er alles over op dit blog. WELKOM ! En vooral : Zegt het voort ! Zegt het voort !
26-04-2008
Powassan Maple Fest
Powassan Maple Fest Powassan, Ontario Host Crier: Hugh Smith, Phone:(705) 724-2230 E-mail: shsmith@vianet.ca Teresa Miller, Chair of Powassan Maple Festival, E-mail: teresamiller@sympatico.ca
ACV Limburg deelt appelen uit voor sociale verkiezingen.
Afgelopen zaterdag 26 april was het stralend weer en vertoefden er veel shoppers in de Hasseltse binnenstad. Op de Grote Markt hoorden we muziek en zagen we heel wat mannen en vrouwen gekleed in groene T-shirts en hier en daar met een groen petje op. Zij deelden met de gulle hand en met de nodige glimlach appelen uit. Een belleman riep de mensen op om te stemmen voor de sociale verkiezingen, die er binnenkort aankomen.
Noot van de belleman... Beste lezers, in het artikel staan enkele 'drukfoutjes' of het ware dat de reporter het verkeerd heeft opgetekend... kan ook. Bij deze een kleine rechtzetting...
- 'Antwerpse Snorrenclub' moet je lezen als Europese Snorrenclub Antwerpen... - en het was niet de 'Veurnse belleman die ladderzat was', maar een andere omroeper die optrad tijdens het Belgisch Kampioenschap in Veurne...
Een buurt in de wijk City of Westminster. Eén van de hotspots in Covent Garden is de New Covent Garden Market. Dit is een overdekte, historische hal met eettentjes en terrassen. Regelmatig zie je er straatartiesten en muzikanten. Covent Garden staat ook bekend om de goede shopmogelijkheden. Daarnaast vind je er vele cafés met terrassen. Verder kom je in Covent Garden het Royal Opera House tegen. Dit is één van s werelds meest toonaangevende podia voor opera.
Het was bijna letterlijk over de koppen lopen tijdens Trottoir Fanfaar, op zaterdag 19 april 2008. Muziekmozaïek liet dan in de binnenstad van Gent 50 folkgroepen, wereldmuziekensembles en fanfares spelen, allemaal geposteerd in de lange winkelwandelstraat van de Oost-Vlaamse hoofdstad, als startevenement van het Feest van de Folk 2008. De zeer talrijke voorbijgangers reageerden uitermate enthousiast. En Bart Denolf maakte er een prachtige fotoreportage van. Te zien op http://www.muziekmozaiek.be/index.php?action=gallerij&gallerij=197&titel=Trottoir+Fanfaar&select_onderdeel=3915
TC Contest at the Sandbach Transport Festival 2008
Sandbach Transport Festival 2008
The Town Criers will be competing in two heats on the cobbled square. The first heat will be at 10.30 with the final commencing at 14.30. The trophy will be presented by the Borough Mayor. The competition is part of the coveted Lancashire Cup.
Our host will be Town Crier Councillor Denis Robinson.
There are 17 Town Criers competing from various parts of the country.
COLOUR came to Carnforth at the weekend when town criers from around the country arrived for their annual competition.
Carnforth town crier, Frank Barton organised the event on Saturday, sponsored by Carnforth Town Council, the Chamber of Trade and local businesses.
In all, 14 competitors took part and travelled from all parts of England. The competition was preceded by a parade of competitors, escorts and town dignitaries, led by the Morecambe Brass Band. Frank and his wife, June, would like to thank all of the sponsors and helpers who made the day a great success.
The competition winners were: 1 Paul Gough (Nuneaton and Bedworth), 2 Kevin Griffiths (Skipton), 3 joint Carole Williams (Bishop Stortford) and Trever Heeks (Trowbridge).
Best dressed town crier: 1 Owen Collier (Wooton Bassett), 2 Trever Heeks (Trowbridge), 3 Paul Gough (Nuneaton and Bedworth). Best dressed escort: Anne Bell (Cromer, Norfolk).
The crier that won the Lancashire Cup was Trever Heeks, Trowbridge Wiltshire.
Op vrijdag 18 april om 20.30u werd in cultuurschuur De Cam in Gooik de dialectenavond �Op z� Pajots� georganiseerd. Wie weet nog wat �br�njeirn� is? Raakt Frans Peetermans wijs uit de eigenaardigheden van de Pajotse dialecten? Welke schone airekens gaan Wilfrid Moonen en Stefan Timmermans spelen? Welk bloedstollend stuk heeft Dirk De Loecker in petto? Hoe gaat dat aflopen als twee bellemannen mekaar tegenkomen ? Met welk vrolijk verhaal komt Frans Evens op de proppen ? Hoe zal Michel Doomst het er zingend van af brengen ? Wie wint de zilveren patat ? En hoe praten Karel Meert en Tim Juwet dit allemaal aan elkaar?
Het werd een unieke, knotsgekke, bonte avond met echte Pajotten! Praten, zingen en quizzen over het Pajottenland en vooral, in het echte Pajots dialect, met Gooik en Lennik in de hoofdrol bij deze voorlaatste editie.
Een organisatie van Pajosa, met de medewerking van Muziekmozaiek, de Heemkundige Kring van Gooik, het gemeentebestuur van Gooik en met de steun van Pajottenland Plus.
TOWN CRIERS from across the country will be making sure their vocal chords are well oiled for a special competition in Carnforth this Saturday (April 19).
Fourteen resplendent town criers will compete in the Lancashire Cup with Carn-forth's own town crier, Frank Barton, master of ceremonies. June Barton, Frank's wife, said: "It will be a colourful event, with all the different colours of the criers' regalia.
"This will be our fourteenth competition. We usually get quite a good crowd. Some people like to do their own judging".
Criers from as far afield as Devon and Wiltshire will battle it out with competitors from across Lancashire. Frank, as host, is not permitted to enter but will give a 'bench cry' to welcome the judges. The fun starts at 11am with a parade through Carnforth led by the Morecambe Band.
For the first round competitors will give a cry about their home town and in the second the cries will be about the Lake District. Two female town criers are expected to take part.
The judges will mark the criers on diction, inflection, volume and clarity. Marks will also be given for the best regalia. The first round will take place at 11.30am and from 1pm to approximately 1.30pm the Morecambe Band will play.
Round two starts at 2.30pm with the final and presentation ceremony taking place from 3pm to 3.30pm.
The second part of the weekend-long competition will be at Sandbach in Cheshire on Sunday. Points from both days will be added to establish the overall winner of the cup.
Vorig jaar werd Jef De Maeyer verkozen tot 'kinder-belleman' van Temse. Met trots ontving het Chiro Pripo-lid zijn bellemantenue en uiteraard ook een bel.
Net als vorig jaar vindt op zondag 11 mei aanstaande op de Wilfordkaai opnieuw een kinder-belleman-verkiezing plaats. Wie zal dan de fakkel overnemen van Jef en wordt de nieuwe kinder-belleman 2008 ?
Op de foto is Jef De Maeyer omringd door jeugdconsulent Joke Maes, Schepen Hugo Maes, Schepen Debby Vermeire met dochtertje Lena, belleman Gerard Vercauteren, jeugddienstmedewerker Luc Vercauteren en Schepen Franky De Graeve.
De geboorte van de Gentse jenever Nen Julien werd op zondag 13 April 2008 feestelijk voorgesteld in Gent, in de buurt van de Belleman pub en het Belfort. Om 11 u vertrok er vanaf de Biezekapelstraat een stoet met Pierke Pierlala en Yvette Lauwaert (peter en meter van de nieuwe jenever), de reus van Julien de Belleman , de Bronze buste van Julien, Ereburgemeester Frank Beke en andere bekende Gentse figuren en muzikanten.
De geboorte van Nen Julien Het is op een avond rond een stevige borrel te Aldrank NV dat Henri Deplus (gedelegeerd bestuurder Aldrank NV) samen met Arnold DHondt (Likeurstorij Dhondt) en Gilbert Demaringo (hoofdman Orde van de Belleman) beslisten om een nieuwe Gentse jenever Nen Julien op de markt te brengen. Julien Pauwels, onze te vroeg overleden Gentse Belleman, dronk graag eens een druppel. Nen gloazen boterham noemde hij het.
Waar te koop?
De nieuwe Gentse jenever wordt geproduceerd door Likeurstokerij DHondt (Nekkerputstraat 219 -9000 Gent) en zal uitsluitend verdeeld worden door Aldrank NV aan alle horecazaken. U kan de nieuwe jenever natuurlijk ook bij Aldrank NV zelf kopen (Sint Bernadettestraat 108- 9000 Gent).
Voor de perfecte degustatie van het product hebben wij een borrelglas ontwikkeld met vermelding van Nen Julien. U kan het glas kopen voor 1,50 btw incl.
Doop van de 'Julienjenever' in Gent met het bijpassende bellemanlied
Het was al altijd Belleman Julien Pauwels zijn wens om een jenever met zijn naam te kunnen drinken. Maar door zijn plotselinge heengaan was dat niet meer mogelijk, zegt Arnold DHondt van Likeurstokerij DHondt. Op zondag 13 april kreeg Julien postuum zijn eigen jenever: Nen Julien We hebben de jenever proberen stoken naar zijn smaak, zegt Arnold DHondt.
Graanjenever Nen Julien speciaal voor Gent.
Nen Julien is een graanjenever met speciale kruiden, een echte klare en wordt verdeeld door NV Aldrank . Nen Julien zal alleen in de Gentse volkscafés geschonken worden. Natuurlijk kan een toerist een fles meenemen, maar we willen Nen Julien hier houden, zodat alle Gentenaars kunnen genieten van nen gloazen boterham, zoals Julien het zelf noemde. Speciale glazen voor Nen Julien.
Naast de jenever zorgde Likeurstokerij DHondt ook voor glazen. Het worden glaasjes van vijf centiliter, die niet in de handel te koop zullen zijn.
Op zondag 13april werd de jenever officieel voorgesteld aan alle Gentenaars. Om 11uur vertrok er vanaf de Biezekapelstraat een stoet met Pierke Pierlala en Yvette Lauwaert, de peter en meter van de jenever.
De reus Julien en de bellemannen waren ook van de partij. Aangekomen bij het Belfort, gaf ex-burgervader Frank Beke een officiële speech over 'Nen Julien'.
Belleman krijgt eigen 'gloazen boterham'. Likeurstokerij D'Hondt schenkt Julien Pauwels zijn jenever.
Belleman Julien Pauwels krijgt postuum zijn eigen jenever. 'Nen Julien' is vanaf zondag 13 april verkrijgbaar in Gent. Op die dag wordt de jenever gedoopt aan het Belfort. Alle Gentenaars zijn uitgenodigd om te komen proeven.
Julien Pauwels was altijd een echte man van het volk. Markten, feesten, stoeten, kroegentochten... allemaal werden ze weleens voorafgegaan door het gruut lawijt van Gent. Met zijn donderende stem, fonkelende ogen en een oude schoolbel was Julien een echt icoon. In 1978 opende Julien voor de eerste keer de Gentse Feestenstoet en sindsdien is hij nooit meer verdwenen uit onze stad. In 1984 werd onder zijn impuls de Orde van de Belleman opgericht. Toen hij in 1988 werd benoemd als officiële Gentse Belleman, nam hij deel aan het eerste wereldkampioenschap voor bellemannen. Hij was daarmee de enige deelnemer van het Europese continent en werd verkozen als de sympathiekste deelnemer.
'Het was al altijd zijn wens om een jenever met zijn naam te kunnen drinken, maar door zijn plotselinge heengaan was dat niet meer mogelijk', zegt Arnold D'Hondt van Likeurstokerij D'Hondt. Julien was zwaar ziek geworden. Een gezwel in zijn keel had hem van zijn stem beroofd. Hij was aan de beterhand, maar in juli vorig jaar overleed hij plots. Na 35jaar bleef Gent zonder Belleman achter.
'We hebben de jenever proberen stoken naar zijn smaak', zegt D'Hondt. 'Ik kende Julien goed, hij heeft nog op school gezeten met mijn vader en kwam dikwijls bij ons thuis. 'Nen Julien' is een graanjenever met speciale kruiden, een echte klare, die in volkscafés geschonken zal worden.'
Op zondag 13april wordt de jenever officieel voorgesteld aan alle Gentenaars. Om 11uur vertrekt er vanaf de Biezekapelstraat een stoet met Pierke en Yvette Lauwaert, de peter en meter van de jenever. De reus Julien en de nieuwe bellemannen zijn ook van de partij. Aangekomen bij het Belfort, geeft ex-burgervader Frank Beke een officiële speech over 'Nen Julien'.
Naast de jenever zorgt Likeurstokerij D'Hondt ook voor glazen. D'Hondt: 'We hopen dat de glazen op tijd klaar zijn. Het worden glaasjes van vijf centiliter, die niet in de handel te koop zullen zijn. Café-uitbaters zullen af en toe de kans krijgen om ze te kopen.'
'Nen Julien' wordt verdeeld door Aldrank en zal alleen in Gent verkrijgbaar zijn. 'Natuurlijk kan een toerist een fles meenemen, maar we willen 'Nen Julien' hier houden, zodat alle Gentenaars kunnen genieten van 'nen gloazen boterham', zoals Julien het zelf noemde.'
Op zondag 13 april is iedereen tussen 11 en 13uur welkom bij het Belfort, om te proeven van 'Nen Julien'.
Waar te koop?
De nieuwe Gentse jenever wordt geproduceerd door Likeurstokerij
D'Hondt (Nekkerputstraat 219 -9000 Gent) en zal uitsluitend
verdeeld worden door Aldrank nv aan alle horecazaken.
U kan de nieuwe jenever natuurlijk ook bij Aldrank nv zelf kopen (Sint
De telefoon, natuurlijk. Tenminste deze van vroeger, want tegenwoordig doen die dingen niets anders dan zoemen, piepen en muziek maken.
Waar is de tijd dat een telefoontoestel nog echt rinkelde ? En het rinkelde omdat er een of meerdere bellen op of in zaten.
Ik ga hier nu niet de gehele geschiedenis van de telefonie gaan uiteenzetten (daar bestaan andere sites voor), maar toch een weergave geven van wat er toendertijd allemaal gemaakt werd opdat deze wonderlijke uitvinding toch maar zou rinkelen !
En er zitten daar toch wel enkele vernuftige modelletjes tussen.
Eertijds was het gebruikelijk, bij de rijkere burgerklasse uiteraard, om bedienden, keukenpersoneel, hoveniers en chauffeurs in dienst te hebben.
Deze hadden dan hun dagdagelijkse bezigheden en konden, indien nodig, tussendoor opgeroepen worden voor een of andere taak. De oorsprong vinden we terug in Engeland en de bedienden van zo'n 'cottage' of 'manor' werden dan door middel van een gesofistikeerd netwerk van trekhendels, kabels en bellen verwittigd wanneer ze zich naar een bepaalde plaats in de woning moesten begeven.
De ruimte waar de 'servants' en de butlers dan de wacht deden, noemde men : The Bell Room.
In iedere kamer van het huis hing dan een trekker die in verbinding stond met deze 'bell room'. De treklinten waren dan ook van dure kwaliteit en vaak geborduurde kunstwerken...
...later werden de belletjes pneumatisch of electrisch aangedreven wat dan weer geblokkeerde mechanismen en veelvuldig gebroken kabels vermeed.
Er bestonden zelfs tafelmodelletjes voor wanneer de dienster in de kamer ter attentie moest worden geroepen...
Het is pas vanaf 1840 dat dan die fameuze 'spreekbuizen' in gebruik werden genomen, eigenlijk een 16de eeuwse Italiaanse uitvinding maar eeuwen later terug in gebruik genomen door een Franse wetenschapper.
Ook van toepassing in de wagen..
Maar dat heeft dan ook weer niet lang geduurd vanwege hygiënische redenen (alleen nog op de schepen) ...
En met de uitvinding van de telefoon omstreeks 1880 moest de bediende niet eens meer lastig gevallen worden voor het reserveren van een taxi of het uitnodigen van een vriend.
Maar toen was er meestal maar één telefoontoestel in het ganse huis en viel deze taak onder de bevoegdheid van de butler.
Nog even noteren dat die bedienden ook moesten instaan voor de veiligheid, en zo was het dat ook die 'bell room' dienst deed als brandweerarsenaal waar de lederen emmers gevuld met zand hun plaatsje kregen.
Wat ik ook altijd zo leuk heb gevonden, zijn die receptie-belletjes (desk-bells).
Dat zijn van die toestellen die zo'n aantrekkingskracht hebben, dat je er gebruik van maakt zelfs wanneer de receptionist achter zijne comptoir staat.
Iedereen moet daar eens op tikken !
Waar of door wie het ooit uitgevonden is en waar het eerst in gebruik werd genomen, is me tot op heden nog onduidelijk, hoewel ik een klein vermoeden heb dat het een Franse uitvinding is...
Je hebt ze in alle vormen, materialen en prijzen.
Het gaat van eenvoudige chroombelletjes...
...tot antieke bronzen en koperen museumstukken.
Je hebt ze nu meer en meer onder deze vorm ook...
Enkele oudere modellen...
Een voorloper was deze 'rolling-ball hotel lobby bell' en het was eveneens de bedoeling om ermee de receptionist aan te vragen. Was omstreeks 1900 in gebruik en heeft een waarde van $575.
tot de meest gesofistikeerde parlofoon en kleurscherm-videofoon.
Maar dit is de 21ste eeuw. Vroeger zag de deurbel er wel wat anders uit.
Het begon met een eenvoudig belletje of klokje dat aan de gevelmuur naast de deur of de poort werd gemonteerd.
Afhankelijk van de omvang van de eigendom was ook de grootte van de bel. Aan een gewone rijwoning is dan eerder een kleiner al dan niet versierd model terug te vinden...
... bij landbouwbedrijven, kloosters en kastelen waren dat eerder grotere modellen, tot zelfs klokken.
Bij de meer begoede burgers was de deurbel dan weer binnenhuis gemonteerd : een belsysteem dat in verbinding stond met een trekmechanisme naar buiten toe.
beugel
mand
kromming
anker
ring
En het moest niet altijd bij die ene klingel blijven : er waren er die een heuse beiaard in hun huis installeerden !
Later zien we deze bellen aangedreven door een electrische bediening.
In het Oosten krijgen bellen dan weer een hele andere bestemming dan alleen maar klingelen.
Chinese belletjes samengebonden met een geknoopte amulet hebben een heilige betekenis in Feng Shui. De metalen toon brengt rijkdom, geluk en overvloed voor diegene die het in zijn huis ophangt. De metalen klanken beschermen eveneens tegen kwade geesten en dreigende krachten. Belletjes in en rondom het huis brengen geluk en voorspoed, zowel voor de bewoners als voor de woning zelf. Ze garanderen ook een lang leven en een goede gezondheid. Deze belletjes hebben een amulet van drie vergulde muntstukken uit het Chien Lung keizerrijk.
En dan natuurlijk : belletje-trek !
Hoewel ik het niet meegemaakt heb dat je nog daadwerkelijk aan een bel kon 'trekken', maar eerder moest 'bel-knopje-duwen', is het een pesterijtje die in onbruik is geraakt. Maar vroeger was dit dan toch hét straatspel bij uitstek, naast elastiek- en touwspringen, knikkeren, bikkelen, stoepkrijten, tollen, slootje springen, enz...
Maar in een tijdperk van nul-tolerantie krijg je dan volgende berichten...
Meisje neergestoken voor belletje trek
29/01/07 - In Nederland is een meisje dat belletje trek had gedaan, neergestoken door de bewoonster van het huis. Het incident deed zich voor in Capelle aan den IJssel, een dorpje op een steenworp van Rotterdam. Het meisje van 15 was gisteravond aan de bel gaan trekken van een buurvrouw, maar die kon daar niet mee lachen. Ze stak het meisje neer met een mes. Het meisje is intussen buiten levensgevaar. De 30-jarige buurvrouw is aangehouden. De politie onderzoekt of beide vrouwen al eerder ruzie met elkaar hadden.
Dat belletje-trek van alle tijden is, bewijzen deze filmpjes op Yotube...
Sint-Alfonsusstraat KLAAGT Schade aan woningen, wildplassen, nachtlawaai...
ROESELARE - 13-12-2005 De bewoners in de Sint-Alfonsusstraat klagen al geruime tijd over overlast. Tijdens het voorbije weekend was het weer prijs. ,,Schade aan een woning, wildplassen, belletje trek of met glazen gooien'', foetert Manu De Meester. Burgemeester Luc Martens zegt dat de stad aan een oplossing werkt.
Belletje-trek kan ook een leuk spelletje zijn, zoals je hieronder kunt lezen...
Het Halloween-spook
Rond 8.45 pm klonk de bel. De kinderen lagen net in bed. Wie belt er nu nog zo laat aan? Ik opende de deur en er stond niemand. Enkel een pakje. Onze kinderen waren natuurlijk nieuwsgierig naar wie er had aangebeld en toen ik het pakje toonde, riep Ralph : We have been phantomed, Madu! Heb je gezien wie het was, mama? Neen, schat, ik zag enkel een schim lopen. Ik lachte terwijl hij vorig jaar nog steevast geloofde dat er een spook was langsgekomen, weet hij nu (vast van vriendjes) dat het de buren zijn die een spelletje met ons spelen.
Voor diegenen die het gebruik niet kennen : elk jaar rond de periode van halloween, komt het halloweenspook langs (in onze buurt althans). Het spook brengt je goodies (wat snoep en/of spulletjes die verband houden met Halloween), een gedicht en een tekening van een phantom. Het gedicht gaat als volgt :
The air is cool, the season fall, Soon Halloween will come to all.
Ghosts en goblins, spooks galore Tricky witches at your door.
The spooks are after things to do, In fact a spook brought this Boo to you!
The excitement comes when friends like you, Copy this note and make it two.
Well have smiles upon faces, No one will know who BOOed whose places!
Just two short days to work your spell, Keep it secret, hide it well.
Please join the fun, the seasons here. Just spread these BOOs and Halloween cheer
Het is dus de bedoeling dat wij de tekening aan onze deur hangen, zodat wij aan onze buren kunnen tonen dat the phantom is langs geweest. En overal zie je rond deze periode de spookjes aan de voordeuren verschijnen. Het is een leuk spel en het plezante is dat je er moet voor zorgen dat je niet betrapt wordt, want ze liggen op de loer en het is de bedoeling dat niemand weet wie bij wie heeft aangebeld. Maar één ding weet ik alvast : het halloweenspook kent ons vrij goed, want hij/zij bracht ons niet alleen snoep, hij/zij bracht ons ook een fles wijn! Santé!
Belletjes, bellen, klokken...van alles en nog wat...
In mijn opzoekingswerk naar het leven en het werken van de 'belleman' als stadsomroeper vroeger en nu, kwam ik onvermijdelijk in aanraking met andere mensen die zowel dagdagelijks als periodiek, beroepshalve of in hun hobby met dit biezonder gebruiksvoorwerp of instrument in aanraking komen. Ik heb hier de belangrijkste op een rijtje gezet, wel met de zekerheid dat ik er nog een pak zal aan moeten toevoegen, want iedere 'leurder' had vroeger wel een bel bij (sommigen maakten dan weer gebruik van een toeter...) om de mensen hun komst aan te kondigen : ik denk hier bvb aan de scharesliep, de melkkar, de groentenboer, de tram- en treinbestuurders, enz...
De belleman
De town crier
Het schoolhoofd
De Kerstman
De soldaat van het Leger des Heils
De misdienaar
De klokkenluider
De beiaardier
En dan heb je tal van soorten bellen die ik in verschillende categorieën naar gebruik heb ingedeeld. Je hebt zowel de oude gebruiken als de nieuwe toepassingen : ik denk hier bvb aan de school- en de alarmbellen die sinds de uitvinding van de electriciteit enige verandering hebben ondergaan...om niet te praten over de installatie van sirenes in plaats van...
Natuurlijk kan je al die bellen dan nog rangschikken volgens land van herkomst, ouderdom of het materiaal waaruit ze gemaakt zijn, de grootte, maar dan begin je met een archief aan te leggen waar geen einde aan komt, want dan ga je van héél kleine belletjes als sieraad tot de grootste klokken ter wereld (want een Engelse'bell' is een 'klok' en geen 'bel' meer...
Tot slot werpen we nog een blik op de materialen die in de Derde Wereld-landen gebruikt worden, waar een bel dikwijls niet meer voorsteld dan een autovelg of een lege gasfles waarop geslagen wordt...
Een overzicht.
De alarmbel
De schoolbel
De belleman-handbel
De kloosterbel
De kasteelbel
De tempelbel
De gebedsbel
De altaarbel
Minibelletjes (juweel)
Verjaardags- en herdenkingsbellen
De boerderijbel
De brandweerbel
De trein- en trambel
De deurbel
Concertbellen
De hotelbel
De koe-bel
De paarden-bellen
De slede-belletjes
De kalkoen-bel
De geiten-bel
De kattebel (speciaal voor Hanzz..)
De tafelbel
De windbel
De winkelbel
De Patio/BBQ-bel
De vissers-alarmbel
De ijskarbel
Kerstbelletjes
De bola's of zwangerschapsbelletjes
En dan heb je een categorie bellen die eigenlijk geen klok- of belvorm niet meer hebben, maar toch nog de naam dragen...
De fietsbel
Er bestaat zelfs categorieën die bellen, maar niet eens de naam 'bel' dragen...
De wekker
De telefoon
Bellen in de Derde Wereld-landen
Tenslotte hebben we dan nog de talloze afbeeldingen van bellen en klokken op o.a. schilderijen en tekeningen, maar vooral op postkaarten en postzegels.
De snottebel (maar dit is een grapje... ook voor Hanzz..)
De grotesk mooie ceramieken windbellen van Arcosanti zijn het resultaat van een 50 jaar lange samenwerking tussen Paolo Soleri en zijn vrouw Colly. Te koop in winkelpanden en op internet, deze Arcosanti-bellen zijn een familiair gezicht geworden in tal van huiskamers en scholen over heel de wereld.
In Engeland is het veelal de gewoonte dat het paar zijn gasten verrast met een trouwbelletje dat dan voor de maaltijd geschonken wordt als herinnering aan deze feestelijkheid.
Tussen de speeches door wordt dat dan gebruikt voor 'applaus' in plaats van handgeklap.
In zilveren of ge-zwarte uitvoering met een handvat in de vorm van een halve maan. Graveerwerk met de 4 elementen (lucht, water, aarde, vuur). Deze bel geeft een uitert mooie klank weer. Kosten ongeveer 16 Euro.
Deze glazen tafelbel is een uniek object waarvan slechts weinig exemplaren bekend zijn. Herkomst is onbekend, maar in de Noordelijke Nederlanden wordt dit 16de-17de eeuwse voorwerp ook wel Ducd'Alf genoemd, naar de hertog van Alva. Men dronk uit deze vreemde bel-beker bij het declameren of zingen van een spotlied op de Hertog van Alva.
Zilveren "tafelbel" versierd met graveringen van bloem- en blad decor waaraan een balustervormige greep en koperen binnenbel. Anno 1858, Hollands, Amsterdam. H.= 17,5 cm. Diam.= 9,5 cm.
In de afgelopen jaren zijn in het Hollandse Geertruidenberg bij archeologische opgravingen allerlei gebruiksvoorwerpen aangetroffen. Die vondsten geven een beeld van wat onze voorouders zoal weggooiden.
Museum 'De Roos' richt zich in hoofdzaak op de geschiedenis van de stad Geertruidenberg en de kernen Raamsdonk en Raamsdonksveer. Het zal duidelijk zijn dat door de voorgeschiedenis het zwaartepunt bij het oude stadje ligt.
Een wel zeer zeldzame vondst is het restant van een zogenaamde "Duc d'Alve" die in een van de drie vitrinekasten te zien is.
Deze tafelbel annex drinkglas (drinkuyt) is waarschijnlijk gebruikt tijdens een banket aan het hof van Prins Willem l van Oranje aan de Koestraat. Het was bij de Hollandse adel van de late 16e eeuw gebruik om tijdens een banket een heildronk uit te brengen op de Staten van Holland en de hertog van Alva af te zweren en daarna het glas kapot te gooien. Vandaar de benaming "Duc d'Alve". Slechts in Antwerpen, Amsterdam en Geertruidenberg zijn dergelijke relicten gevonden. Prof. H. Henkes heeft dan ook terecht het Bergse exemplaar opgenomen in zijn standaardwerk over glas.
Leuke zilveren tafelbel gemaakt door C.M.Cohr uit Denemarken in 1936 of 1956, essayeur Jens Sigsgaard tussen 1933 en 1960, met een bakelieten handgreep. De bel is zowel helemaal binnenin als in de pegel gemerkt, maar beide zijn zeer moeilijk te zien. Mooie stevige bel met een helder geluid. Ze is 10,3cm hoog met een diameter 6,5cm.
Land van herkomst is Nederland (anno 1842) en is in uitstekende staat. Deze tefelbel is beslist een sieraad. het heeft een hoogte van 16 cm, heeft een diameter van 9,5 cm en weegt 177 gram. Dit kleinood kost zomaar eventjes 310 Eurootjes ! Gene rommel, als je het mij vraagt...
Zilveren tafelbel. Amsterdam, ca. 1890. Mt= K.Schuurman (1879- 1900). De bel met spiraalvormige zilveren greep, waaraan twee gedreven wijnbladeren. Met geelkoperen binnenbel. H. 15 cm.
Zilveren tafelbel. Rotterdam, 1833. Mt= Jan George Grebe jr. (1820- 1861). Zware gegoten tafelbel versierd met bladkransen rond het basement. De greep i.v.v. een kopstaande dolfijn. H. 14½ cm. Geh. 0.925. (gew. 339 gram)
Deze tafelbel stond tijdens de avondmaaltijd steeds bij het bord van mijn vader. Als om zes uur iedereen aan tafel zat (en iedereen zat om zes uur aan tafel) dan kwamen de schalen met vlees, aardappelen en groente en dan belde mijn vader. Iedereen was een minuut stil (lees gebed). Na de tweede keer bellen mocht iedereen gaan eten. Na de warme maaltijd kwam er nog een toetje en dan klonk voor de derde keer de bel. Weer een minuut stilte. Bij de vierde bel stormde iedereen van tafel om af te ruimen en af te gaan wassen. Had mijn vader een belangrijke mededeling dan klonk die vierde bel pas later en stond hij eerst op om zijn verhaal te doen. In al die jaren van mijn jeugd heb ik het slechts één keer meegemaakt dat die vierde bel helemaal niet kwam. Mijn vader stond voor die tijd op (en het was nog doodstil door de bidminuut) en sprak de gedenkwaardige woorden: Er is van één van jullie een portemonnee gestolen. Wij zullen allen, zonder te spreken, aan tafel blijven totdat de dader opstaat. Een diepe stilte heerste er vanaf dat moment. Het was rond half zeven. Niemand had dit voorzien want alleen het slachtoffer, de dader en mijn vader wisten wat er was gebeurd. Het werd zeven uur en niets gebeurde. Acht uur, half negen en nog altijd niks. Niemand verroerde zich en niemand sprak. Een waanzinnige ervaring. Negen uur. Iemand riep: Kan de dader zich melden alsjeblieft?. Niemand reageerde en mijn vader bleef naar zijn bord staren. Tien uur. Niks. Om half elf stond één van de jongens op en zei: Ik heb het gedaan. Dan wil ik je graag even spreken zei mijn vader. De rest mag van tafel. De jongen is de volgende dag van huis gegaan en niet meer teruggekomen. Die avond heeft op alle aanwezigen een diepe indruk gemaakt en ik heb nooit meer van mijn leven zo lang stilgezeten.
Sinds kort is theehuis 'De Haan' bij Abrona Boerderij De Haan in het Nederlandse Benschop geopend. Dit kleine charmante theehuis is gevestigd in de voormalige hooischuur van de boerderij. Het theehuis wordt gerund door mensen met een verstandelijke beperking, onder begeleiding van een ervaren medewerker van Abrona.
Het theehuis biedt aan fietsers en wandelaars een plek om even uit te rusten en iets te drinken. Uiteraard zijn ook bewoners uit het dorp van harte welkom. Het theehuis is geopend van woensdag t/m vrijdag van 11.00 tot 16.00 uur en op zaterdag en zondag van 12.00 tot 17.00 uur.
Abrona Boerderij De Haan en het theehuis zijn gelegen aan de Beneden Noordzijde 408, 3405 CD Benschop. Kijk voor meer informatie over de boerderij en het theehuis op www.boerderijdehaan.nl
En er hangt daar zo'n typisch boerderijklokje aan de ingang, die je moet klingelen voor bediening.
Watermaal-Bosvoorde heeft sinds kort opnieuw een 'belleman' - of liever gezegd, een 'bellevrouw' ! Anne-Noël Gruselle roept iedere vrijdagavond op straat de berichten om die de buurtbewoners in een brievenbus hebben gedeponeerd.
Met haar wekelijkse ronde wil Anne-Noël Gruselle de mensen uit de buurt aanmoedigen om elkaar beter te leren kennen. Hoewel veel mensen al lang in de buurt wonen en elkaar kennen, is er veel veranderd. Daarom wil men ook de nieuwe bewoners bij het project betrekken.
De buurtbewoners reageren alvast positief op het initiatief. "Het is goed om bij elkaar te zijn," zegt buurtbewoner Jacques 'Poulou' Delange. "We moeten niet te veel alleen zijn, maar openstaan voor elkaar. En deze brievenbus is leuk, zo komen we een kwartier lang samen."
Wijkfeest Een brievenbus, een omroeper en een drankje, meer is er niet nodig om een gezellig buurtmoment te creëren. Gruselle haalde het idee uit een film. "In het begin keken de mensen geamuseerd toe. Daarna speelden ze het spel mee en hingen ze affiches op."
De onderwerpen die in de brievenbus belanden zijn zeer verschillend: gestolen fietsen, het wijkfeest, algemene opinies. Gruselle laat ze allemaal aan bod komen. Tot aan het grote wijkfeest van eind juni zal ze elke vrijdag berichten omroepen. "Nadien beslissen we samen of we ermee doorgaan, het is nu eenmaal een wijkproject," aldus de enthousiaste bellevrouw.
Haar ideeënbus hangt in de Piepelingenstraat/ Rue des Beguinettes.
Op de bovenste foto zien we de overblijfselen van een klokkenstoel die te vinden is op de Beestenmarkt naast een Chinees restaurant.Tegen het einde van de 19e eeuw woonde hier in de Schapenpoort 'Hein de Dikke'. Pas als Hein 's morgens de bel bovenin de poort had 'gelojen' mocht de veemarkt beginnen.
Foto twee laat ons een bel zien die bewoners van dit pand in het deel van de Kloksteeg tussen het Pieterskerkplein en het Rapenburg hebben opgehangen. De Kloksteeg is dus niet naar deze bel genoemd !
De mensen worden altijd voor ogen gehouden dat bellemannen / town criers van origine Engels zijn, maar dat is niet helemaal juist. Het waren de oude Grieken die op het idee kwamen om boodschappers (stentors) uit te sturen. De Engelse stads- en dorpsomroepers zijn er pas verschenen een kleine 1200 jaar geleden gedurende de regering van Willem de Veroveraar (1066-1087) : zij werden toen ingezet of aangewend om de edicten van het Hof naar de bevolking uit te dragen, voornamelijk om de kustbewoners te waarschuwen voor de invallen van de Noormannen.
Bellemannen kwamen 'ingescheept' in Noord-Amerika aan het begin van de 18de eeuw. Maar door de distributie van het 'geschreven woord' even later, kwamen de diensten van de bellemannen (en -vrouwen) in onbruik, zowel in Europa als in Noord-Amerika. Tegenwoordig is de rol van de belleman enkel en alleen nog om de herinnering aan die traditie weer boven te halen en als folkloristische trekpleister voor hun dorp of stad.
Er zijn nu ongeveer 350 stadsomroepers in de wereld in dienst, waarvan 250 in Engeland alleen al.
Sinds gisteren - 1 april - hebben ze in Orangeville nu hun eigen Town Crier : het stadsbestuur aldaar heeft Betty Kading voorgedragen om vanaf heden daar de dienst uit te maken van officiële bellevrouw van Stad Orangeville. Deze jubilante en energieke Betty zal nu haar "Oyez... " uitbrengen op menig evenement gedurende de eerste zomermaanden.
Ik ben Guy , en gebruik soms ook wel de schuilnaam 'De belleman'.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Officiële Stadsomroeper van Izegem en museummedewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Europese Snorrenclub Antwerpen.