STADSREUZEN IN VLAANDEREN EN DAARBUITEN...


Over mijzelf
Ik ben Guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam de belleman.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Belleman, Snorrenclub en reuzen.
Sinds enkele jaren ben ik alle Belgische, Noord-Franse en Nederlandse stadsreuzen aan te inventariseren.

Reuzenliederen op datum 1 jan 2010 !

Zoeken in blog


Reuzengilden
  • Stichting Reuzengilde - Oisterwijk / Moergestel / Heukelom
  • Stichting Reuzengilde Gigantius Maastricht
  • Reuzengilde Asbeek
  • Reuzengilde Bolderberg
  • Royer Reuzengilde Gruitrode
  • Reuzengilde Opstal
  • Reuzengilde Roermond
  • Reuzengilde Geeraardsbergen
  • Reuzengilde Greate Pier
  • Akkermans Reuzengilde Venlo

    Reuzengilden
  • Stadsreuzen Bergen-op-Zoom
  • Stichting Reuzengenootschap Tilburg, Berkel-Enschot en Udenhout
  • Stichting Reuzengenootschap Boxtel
  • Reuzen van Nieuwpoort
  • Kruishoutems Reuzengild
  • Turnhoutse Reuzenclub
  • Les Amis de Fromulus Steenvoorde
  • Fruitreuzen Sint Truiden
  • Reuzengilde Deurne
  • Reuzengilde Sint Niklaas

    Reuzengilden
  • De Reuzendragers van Ronse
  • International Circle of Friends of Giant Puppets
  • Reuzengilde Gruitrode
  • De Vrienden van Baden Powell in Ath
  • Het Reuzenhuis in Ath
  • Reuzendragers-site Ambiorix Ath
  • Carnaval vereniging De Bierpruvers uit Ekeren
  • Beverse reuzen in de kijker
  • Federatie van Noord-Franse Reuzen
  • Federatie van Franse reuzen

    Reuzengilden
  • Reuzengilde van Seclin
  • Ass. Regional La Ronde des Geants
  • De Ducasse van Ath
  • Gilde van Reuzen van de Britse Eilanden
  • Cercle International des Amis des Geants
  • Agrupació de Colles de Geganters de Catalunya
  • Geganters de Vallgorguina (ES)
  • Reuzen van Groot-Temse
  • Reuzen in vlaanderen
  • Reuzen Federatie Nederland

    Reuzen Literatuur
  • Ducastelle, J.-P., en L. Dubuisson, 'Keer weer om: zes eeuwen reuzen en ommegangen', Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen 48 (2010), nr. 2, middenkatern.
  • Kermue, R., 'Dans van de reuzen', National Geopgraphic Nederland-België z.j. (2008), p. 32-43.
  • Linden, R. Van der, Reuzen in Vlaanderen, Vlaams Boekenfonds N.V., Aartselaar,1986.
  • Daem, M., Reuzenliederen in Oost-Vlaanderen, Geers Offset, Gent-Oostakker,1989.
  • Commission Royale Belge De Folklore, Les géants processionnels en Europe, catalogue de l'exposition du 500e anniversaire du Goliath d'Ath, ministère de la Communauté française, Brussel, 1981.

  • Reuzengilden
  • Reuzengilde uit Stockel

  • 20-01-1975
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reusachtig voorwoord

    Reusachtig voorwoord



    Als Izegemse stadsomroeper (de belleman...) en reuzenfanaat ben ik een inventarisering aan het doen van alle stadsreuzen van België. 
    Ik begin alvast met Vlaanderen, want bij het opstarten van mijn plan, bleek dat alleen al een titanenwerk te worden.
    Later komen deze van Wallonnië en Frans-Vlaanderen, en natuurlijk met oog voor nog meer 'buitenlandse' reuzen want Nederland, Frankrijk en Spanje (ook een enorm aantal) hebben er ook een heel pak !  
    Aanvankelijk ging dat vlot - met internet - en hier en daar krijg je al eens wat toegestuurd, maar wanneer sommige steden en gemeenten zelf geen weet hebben van een eigen reus, ja... dan duik je het best eens in hun stadsarchieven.
    En aldoende kom je van de ene verrassing in de andere te staan. Het lijkt wel een nieuw avontuur van 'Indiana Jones' op zoek naar telkens weer een nieuwe schat.
    Je ontdekt niet alleen de voor-oorlogse exemplaren (die jammergenoeg door een of ander bombardement verdwenen zijn) en de hedendaagse reuzen, maar er komen ook maar steeds 'nieuwe' reuzen bij !

     Het is allang geen geheim meer dat ik een boontje heb voor folklore en traditie : naast de nobele taak van Izegemse belleman, zetel ik in de raad van bestuur van de Europese Snorrenclub Antwerpen en ben ik ook studies aan het maken over verdwenen oude straatambachten (zo ben ik op zoek gegaan naar 'Suissen' - de vroegere kerkpolitie), en verleen ik nu mijn medewerking als aanspreekpunt voor de Provincie Westvlaanderen aan het project 'Reuzen in Vlaanderen vzw'.
    (
    www.reuzeninvlaanderen.be)


    Het feit dat ik sinds enkele jaren ook geïnteresseerd ben in het fenomeen van de stadsreuzen is minder bekend. Alles is eigenlijk begonnen tijdens de opening van de vernieuwde Centrale Doortocht in Izegem in het jaar 2004.
    Drie van de vier Izegemse reuzen werden toen voor deze gelegenheid van stal gehaald en ik was er meteen door gefascineerd. Van het een kwam al snel het ander en ik vatte het plan op om een boek te gaan schrijven over stadsreuzen.
    Een taak dat niet te onderschatten valt (zo zal later blijken...).
    In mijn research kwam ik een werkje tegen uitgegeven in 1963 waarin een ongedetailleerde opsomming te lezen stond van een 230 Belgische reuzen. We zijn nu al zes jaar verder (men leze en schrijve 2010) en ik kom nu al aan een aantal van 1800 nog bestaande stadsreuzen in Vlaanderen alleen !
    Bedoeling is om een lexicon uit te geven met op de linkerpagina een (of meerdere) foto ('s) van de reus en op de rechterpagina een gedetailleerde beschrijving ervan.
    Wanneer dat werkje zal af zijn is nog niet duidelijk. Het moeilijkste is om de voorgeschiedenis van elk exemplaar te achterhalen en in tegenstelling wat men zou denken, is de reuzentraditie verre van dood : integendeel, maandelijks worden er nieuwe stadsreuzen gebouwd en ter gelegenheid van een of andere viering rondgedragen en aan de bevolking tentoongesteld. Er worden zelfs huwelijken onder reuzen en reuzinnen ingewijdt en er worden zelfs reuzenkinderen 'geboren' !
    Dus voortdurend werk aan de winkel.
    Maar het zal al veel helpen wanneer alle culturele ambtenaren en erfgoedcellen van elke gemeente in Vlaanderen de 'reuzenfiche' (zie verder) zullen hebben ingevuld.

    Ondertussen laat ik jullie genieten van mijn inventaris en de reuzenstoeten die ik als belleman mocht voorgaan of begeleiden. Het is natuurlijk nog niet af, want er moet nog veel fotomateriaal en documentatie aan toegevoegd worden...

    Alvast veel kijk- en leesgenot.

    Guy

    20-01-1975, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (11 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen in België, een reuzenverhaal !

    Reuzen in België, een reuzenverhaal !

    1.         Bronnen voor de kennis van de Belgische reuzen

    Als bronnen voor de kennis van de Belgische reuzen gebruikten we :

    -  de stadsrekeningen en archieven

    -  de lokale pers

    -  de krantenknipsels

    -  de platenboeken : In 1839 op Sint-Laurentiusdag werd de meiboom geplant te Brussel met reuzen. De reuzen waren overblijfselen van de Brusselse Ommegang. De ‘Danse des Geants’ in het Prentenkabinet te Brussel geeft een beeld van deze reuzen in 1839.

    -  de interviews

    -  de werken van specialisten zoals Albert Marinus, V. De Meyere en R. Meurant en R. Vanderlinden

    -  de lijsten van reuzenstoeten

    -  de enquêtes van de provincies i.v.m. het reuzenbestand

    -  de tentoonstellingscatalogi rond reuzen

    -  Op 14 april 1907 organiseerde de inrichtingscommissie van het Brussels ‘Salon des Arts et Métiers’ een grote tentoonstelling van ‘Poppen en Reuzen’. In de catalogus konden we lezen: “Naast al dat heerlijk speelgoed voor kleine kinderen zal het ontzaglijk speelgoed voor grote mensen pronken: De Reuzen”.
     

    -  beschrijvingen van steden door literatoren:

    -  Herman Teirlinck, de bekende Vlaamse letterkundige, schreef ‘Brussel 1900’ met de 12 reuzen van Brussel, beheerd door de stad: Pietje, Janneken, Mieken, Michielken, Gudule, Jan van Nijvel, Papa, Maman, Grand-papa en Grande-maman, de Sultane en de Grote Turk.
    - en uiteraard internet.

    2.         De typologie

    We kunnen qua typologie 15 soorten reuzen en reuzinnen onderscheiden.

    1. De klassieke oudheid

    -  Hercules uit 1463 en Megara uit 1532 in Leuven

    -  Bachus en Bachusin in Aarschot

    -  Reuzin Semelea in Zemst. Semelea was de moeder van Bacchus. De kerk van Zemst was volgens het volksverhaal gebouwd op tempel van Semelea, Griekse godin.

     

    2. De Germaanse mythologie

    -  Balder en zijn echtgenote Nana, Germaanse goden, in Boutersem

    3. De bijbel en de godsdienst

    -  Goliath en Samsom in heel wat steden.

    -  St.-Dorothea, de patrones der bloemenverkopers, in Brussel.

    -  Jan en Baps of de patroonheiligen Sint-Jan-Baptist en Sint-Barbara in Tildonk.

     

    4. De geschiedenis

    -  Graaf Boudewijn IV de Bouwer van Henegouwen en eijn echtgenote Alix van Namen, de reuzen van Braine-le-Comte.

    -  Graaf Robrecht van Bethune, ‘de leeuw van Vlaanderen’ in het westelijk deel van Brugge (°1958).

    -  Hertog Jan I, hertog van Brabant in Leuven (°1988)

    -  Don Ferdinando en Dona Anna Maria de Camudio. In 1644 werd Ferdinand de Boisschot Graaf van Erps. Hij was lid van de Orde van Sint-Jacob van Compostela met het herkruist leliekruis. Hij droeg de ‘fraise’ of de Spaanse col (°1988). 

    -  Don Crabouille in Kortenberg. Deze reus herinnerde aan het verdwenen pachthof de Crabouille, een pachthof van de Benedictinessenabdij van en te Kortenberg.

    -  Charlepoeng in Huldenberg (°1994). Charlepoeng was één van de leiders van de Boerenkrijg of de opstand tegen de Fransen in 1798. Het was eigenlijk Cousin Charles de Loupoigne. Hij stamde uit het Waals-Brabantse dorpje Loupoigne.
    -  Dominique in La Hulpe (° 1958). Deze reus kreeg zijn naam naar Dominique Delvaux (1708-1791). Deze was schepen van La Hulpe, 67 jaar koster en 111 keer peter in de parochie.


    5. Ambachten en beroepen

    -  Pie Blok (°1973) in Erps-Kwerps. Deze reus dankt zijn naam aan Petrus Servranckx of ‘Pie Blok’, de klompenmaker van het dorp. Klompen zijn in Midden-Brabant ‘blokken’. 

    -  Joseph ‘el Twoitchi d’Cou, le forgeron de Court-Saint-Etienne. De smid van Court-Saint-Etienne was de basislegger van de ijzerindustrie in de gemeente. Hij stapte mee op in de ‘Stoet Marbais 1900’ in 1984

    -  Pietje de Kuulkapper van Sint-Gilles. De bijnaam van de St.-Gilissenaren-Sint-Gillis is één van de 19 gemeenten van het Brussel Hoofdstedelijk Gewest- was  ‘kuulkappers’ omdat witte en rode kolen de belangrijkste landbouwproducten van Sint-Gilles waren in de 19de eeuw.


    - 
    Tist de Bezembinder en Triene de Taartenbakster in Sint-Genesius-Rode. Bezembinders waren typisch voor dorpen zoals Sint-Genesius-Rode rond het Zoniënwoud. De vrouwen bakten taartjes. Men sprak van ‘de taarten van Roo’. Ze vervoerden deze in manden, die ze op een penderwis op het hoofd droegen en zo gingen ze naar Brussel, waar ze de ’taarten van Roo’ te koop aanboden. Een penderwis is een kussentje dat op het hoofd geplaatst werd. Op dat kussentje werd de platte mand met taartjes geplaatst.

     

    6.  De streekproducten


         ·     
    Witloof  

          -   Gust de Witloofreus in Moorsel-Tervuren (°1973). Hij draagt de mand met witloof, het witte goud van Brabant en één van de lekkerste Belgische groente, onder de arm.

          -   Kiete Witloof in Evere

          -   Wiske Witloof in Perk (°1999)

          -   Trieneke van Schoonaarde in Erps-Kwerps. Ze wordt voorgesteld met de witloofkrop in de hand.

      

            ·      Tafeldruiven:

          -  John Colman, Mieke Muskat en Pitje Royal in Overijse. Overijse even ten zuiden van Brussel stond bekend om zijn tafeldruiven, die opgediend werden aan het Hof van de Tsaar van Rusland. Colman, Muskat en Royal zijn de plaatselijke tafeldruivensoorten.

    ·      Lambik: het basisbier om geuze, kriek en faro te bereiden:

          -   Pietje Lambik in Itterbeek

          -   Wannes Lambik (°1963) in Dworp

     

    7. Verhalen en sprookjes

    - de Hopduvel van Asse

    - de Duivelreus van Tilff

    - Jan de Moerduivel (°1950) in Adinkerke

     

    8. Populaire dorpsfiguren

    -  Borre en Trien in Leefdaal: In 1890 had de viering van 50 jaar Koninklijke Philharmonie plaats. Borre en Trien hielden toen een klein cafeetje bij de kerk en ze werden als reuzen uitgebeeld.

    -  Pogge in Schaarbeek: Het ging hier om de Vlaamse dichter Pierre de Creyer, geboren te Schaarbeek op 19-7-1821. Hij was eerst knecht en daarna schrijver. Hij was vooral gekend om zijn filosofische woorden: ‘Alles es just’ (Alles is juist). ‘Pogge’ was een kleine man en zijn bijna is afgeleid van ‘pochenel’.

    -  ‘Fille Den Burger’ (°1985) in Begijnendijk. Het ging hier om burgemeester Theo De Bruyn.

    -  Burgemeester Guy Cudell in Sint-Joost-ten-Node, één van de 19 gemeenten van het Brussel Hoofdstedelijk Gewest. Deze werd als reus uitgebeeld bij de viering van zijn 40 jaar burgemeesterschap in 1993

    -  Meester Casimir Stroobants in Buken (°1987): Hij was de onderwijzer en het schoolhoofd van Buken van1907 tot 1948. De basisschool voor de jongens was in België meestal gemeentelijk onderwijs.

    -  Zuster Teodora (°1987) in Buken: Ze was de onderwijzeres van Buken na W.O.I. De basisschool voor de meisjes was in de meeste Vlaamse dorpen vrij katholiek en dus in handen van de Zusters.

    -  Meen (°1978) in Grimbergen: Philomena Jacobs-Silvrants werd te Grimbergen in 1978 105 jaar. In 1983 volgde de 1ste Philomeenstoet.

    -  Leonie in Begijnendijk: Leonie Bruyndonck werd 106 jaar en werd dan ook als reuzin uitgebeeld (°1984).

    -  Dikken Torn (°1985) in Pamel-Roosdaal: Deze reus werd gebouwd naar het voorbeeld van de ‘Dikke van Pamel’, de gewichtigste mens van België.

    9. De wijkvertegenwoordiging

    -  Karolina van de Hoogstraat in Zaventem

    -  Trieneke van Schoonaarde (°1978) in Erps-Kwerps. Schoonaarde is het gehucht tussen de N2 of de Leuvensesteenweg en de spoorlijn Brussel-Leuven.

     

    10. De jeugd

    -  Tiske en Nieke in Tienen. Het zijn reuzenkinderen.

    -  Bartje van Schoonaarde in Erps-Kwerps (°1980). Dit reuzekind dankt zijn naam aan Bartje Van Diest, geboren in 1980 en kleinzoon van de bouwers van het reuzekind.

     

    11.   De bijnamen en de eretitels van de gemeenten


    -  de Pjeir Fretter (°1978), de carnavalreus in Vilvoorde met de kop van eerste carnavalprins Pierre Jacobs uit 1971. Vilvoorde is bekend om zijn restaurants met paardenvlees. Hun bijnaam is ook Pjeirefretters (paardenvreters).

    -  Felix den Doender in Hoeilaart. De Doenders is de bijnaam van de Hoeilanders omdat ze altijd zeggen dat zij het gaan doen, wat niet altijd gebeurt.

    -  Lowieke de Kasseistamper in Aarschot. De Aarschottenaren zijn ‘Kasseistampers’.

    -  Lewie de Messevechter (°1992) in Tremelo. Tremelo is de gemeente van Pater Damiaan, de apostel van de melaatsen, die in 2009 heilig verklaard wordt. Het was een arme gemeente waar de zonen ’s zondags aan hun moeders ’hun pré’ (hun zondags zakgeld) en hun mes om te vechten op de kermissen vroegen.

    -  Mie Poot en Wannes Wortel (°2001) in Haasrode bij Leuven. De Haasrodenaars staan in de streek bekend als de ‘Pootefretters’ van Haasrode. Poothes zijn wortelen. Het dorp overleefde na een mislukte aardappeloogst volgens de volkstraditie door het eten van wortelen.

    -  de Duvelsus in Meerbeek. Meerbeek is een deelgemeente van Kortenberg. Twee fanfares stonden er met de verkiezingen tegenover elkaar: de ‘Sussen ‘ of de ‘Engelen’ (De Jonge Fanfare) en de Duvelen (De Ware Vrienden). Er waren weinig gemengde huwelijken. Er heerst bijna een apartheidpolitiek. De reus draagt de kleuren van de voetbalploeg van Meerbeek: wit-groen. En er is maar één voetbalploeg. De vleugels herinneren aan de Engelen en de staart aan de Duvelen. De bijnaam van de Meerbekenaren is ‘Papboeren’. De pappot en paplepel voor de rijstpap, die met de papkermis opgeiend werd passen hier dan ook bij. Kon men Meerbeek beter uitbeelden dan met deze reus?  

    -  de Vaantjesboer (° 1958) in Halle. De inwoners van Halle noemt men Vaantjesboeren omwille van de papieren bedevaartvaantjes, die men in Halle verkocht. Halle is het bedevaartsoord van de zwarte Madonna.

     

    12. De peetouders

    - Jac Tur te Zoutleeuw met Jacqueline als meter en Arthur als peter.

     

    13. De internationale figuren

    -  La Sultane en Le Grand Turc in Brussel.

     

    14. Romanfiguren

    -  reus Kwiebe Kwibus, de filosoof der duinen. Het is een romanfiguur van Michel de Ghelderode, die uitgebeeld werd in de Bruegelwijk te Brussel (°1982).

     

    15. Spotfiguren

    -  de drie reuzen Polydoor, Polydora en Polydoorken te Aalst. Aalst, de carnavalstad van Vlaanderen, en Dendermonde, twee steden uit de provincie Oost-Vlaanderen, zijn grote concurrenten. Men zingt:”Het Ros beiaard doet zijn ronde in de stad van Dendermonde. Die van Aalst die zijn zo kwaad omdat het Ros Beiaard hier al gaat”. En Aalst zocht naar het geschikte moment om met Dendermonde te spotten. Dendermonde ging fier op en pochte met Polydoor de Keyser, die Lord-Mayor van Londen werd op het einde van de 19de eeuw. Als spot maakte de Aalstenaren de Polydorenfamilie. Het was nu Aalst-Dendermonde 1-1.

     

    3.  De eigendom

    1.   Ancien Régime

    In de 15de en 16de eeuw werden de reuzen beheerd door de stedelijke overheid. Dat bleef zo onder

    het Ancien Régime. In Vilvoorde vonden we in 1679 de rederijkerskamer als eigenaar van de reuzen.

     

    2. Nieuw Régime


    In de 20ste eeuw vinden we reuzen als eigendom van:


    ·<SPAN style="FON

    20-01-1975, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen

    REUZEN

    Sinds mensenheugenis spreken reuzen al tot de verbeelding. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat deze bijzondere figuren wereldwijd in tal van volksverhalen en sprookjes opduiken. In de Christelijke en Joodse leer is de sterke reus Goliath, die door David werd verslaan, wellicht de bekendste. Ook in de Griekse mythologie komen reuzen voor, zoals bijvoorbeeld Atlas die de wereld op zijn schouders draagt. In veel van die verhalen staan reuzen symbool voor de strijd tussen goed en kwaad. Reuzen stellen soms helden, goden of helpers voor, maar kunnen evengoed ook monsters zijn. Eigenlijk zijn ze de belichaming van universele thema’s zoals angst, macht, religie en cultuur. 

    Een eeuwenoude traditie

    In heel wat Europese landen worden reuzen sinds de Middeleeuwen als grote poppen vorm gegeven. Aanvankelijk liepen reuzen mee in (religieuze) processies, die vaak uitgingen tijdens kermissen. Tijdens de Verlichting (18de eeuw) en aansluitend op de Franse Revolutie (1789) kwam er heel wat protest tegen reuzen en werden er dan ook een aantal vernietigd of verboden. Mede daardoor is de reuzentraditie in heel wat landen verdwenen, maar in België, Noord-Frankrijk en Spanje houdt ze tot op de dag van vandaag stand. Tot in de 19de eeuw waren reuzen veeleer een stedelijk fenomeen en werd er dan ook vaak gesproken over stadsreuzen. De laatste 100 jaar zijn de reuzen echter een typisch fenomeen voor plattelandsgemeenten geworden. In de voorbije eeuwen vrolijkten reuzen met hun opvallende verschijning ontelbare jubilea, carnavals, stoeten en jaarmarkten op. In België zijn er vandaag naar schatting zo’n 1500 reuzen. Ze maken onmiskenbaar deel uit van de feestcultuur en zijn een uiting van de volkscultuur in Vlaanderen. De oudste Belgische reuzen zijn al honderden jaren oud. Zo dateren het Ros Beiaard van Dendermonde en Gouyasse (Goliath) van Ath al uit de late 15de eeuw en vormt de Reus van Mechelen uit 1492 samen met de Reuzin uit 1549, Grootvader uit 1600 en de reuzenkinderen Janneke, Mieke en Claesje (Klaasje) uit 1618 de oudste voltallige reuzenfamilie van België.

    Identiteit

    Reuzen weerspiegelen veelal de identiteit van een gemeenschap, stad, wijk, dorp of vereniging. Ze vertellen zelf een deel van het verhaal ervan. Om die reden worden ze dan ook vaak beschouwd als bevoorrechte inwoners van een gemeente. Meestal stellen reuzen een man, vrouw of kind voor, maar soms kan het ook om een (fabel)dier gaan. Af en toe verwijzen ze naar figuren uit een bekend volksverhaal of zijn ze gebaseerd op een historische figuur, een (patroon)heilige of een personage uit de bijbel. Een aantal reuzen gaat terug op populaire dorpsfiguren en er zijn er ook die naar de spotnaam van de bewoners van een buurt, wijk of stad verwijzen. Andere reuzen ontlenen hun identiteit dan weer aan een streekproduct. Zo bestaan er bijvoorbeeld een aantal witloofreuzen (Gust De Witloofreus in Moorsel - Tervuren, Kiete Witloof in Evere en Wiske Witloof in Perk).

    In alle vormen en kleuren

    Reuzen bestaan in alle maten en gewichten. In de eerste plaats staan reuzen natuurlijk bekend om hun grote lengte. Het spreekt voor zich dat maar één reus de grootste van België kan zijn en dat is Jan Turpijn II van Nieuwpoort, die maar liefst 10,4 meter hoog is en 750 kg weegt. Deze reus is zelfs de grootste gedragen reus van Europa: er zijn niet minder dan 24 dragers nodig om hem voort te bewegen. Niet alle reuzen zijn echter zo gigantisch. Er zijn bijvoorbeeld ook heel wat reuzen die kinderen voorstellen en een stuk kleiner zijn. In Borgerhout is er sinds 1712 een dwergreuzenfamilie. Deze “reuskens” zijn niet veel groter dan een mens, maar hebben bolle wangen en een dik lichaam, waardoor ze toch als reuzen herkend worden. 

    Een reus bouwen is een werk van vele handen. Meestal maakt een lokale kunstenaar of creatieveling het hoofd van de reus. Samen met de armen en de handen van de reus werd het hoofd tot voor enkele decennia van papier-maché gemaakt of uit hout gesculpteerd. Tegenwoordig wordt daarvoor polyester gebruikt. Het lichaam van de reus bestond vroeger meestal uit rotan, dat door mandenmakers gevlochten werd. In het lichaam wordt een draagstructuur aangebracht, zodat de dragers de pop op de schouders kunnen nemen. Sinds enkele decennia wordt het lichaam uit metalen buizen en ijzerdraad vervaardigd. Soms wordt er in de romp ook piepschuim verwerkt. Tegenwoordig wordt het reuzenskelet meestal volledig op wieltjes geplaatst. Daardoor wordt de constructie heel wat lichter en kan de reus in plaats van gedragen voortgereden worden. De kledij van een reus moet op maat gemaakt worden. Deze taak wordt vaak toebedeeld aan (vrouwelijke) leden van een gilde of vereniging. De kleren van de reus worden aangepast aan de identiteit. Zo kunnen de kleuren die gebruikt worden bijvoorbeeld overeenkomen met die van het wapenschild van de stad of van de vereniging die de reus vertegenwoordigt. Als reuzen met de nodige zorg omringd worden, is vaak een lang leven voor hen weggelegd. Hun kledij is meestal het meest aan slijtage onderhevig. Het komt dan ook wel eens voor dat een reus na verloop van tijd een nieuwe outfit krijgt, al dan niet volgens de laatste nieuwe mode. Ook het onderstel dient na verloop van tijd soms vervangen te worden. Van de oudste Belgische reuzen bleef de romp daardoor niet altijd bewaard.

    Een grote gelukkige familie

    De levensloop van reuzen vertoont veel gelijkenissen met die van mensen. Zo gaat de “geboorte” van een nieuwe reus bijvoorbeeld vaak gepaard met een aantal geboorterituelen. Omdat zo’n geboorte een heuglijke gebeurtenis voor de gemeenschap is, worden er traditioneel bijzondere festiviteiten georganiseerd om de nieuwkomer te vieren. Een nieuwe reus wordt meestal met een plechtige viering gedoopt. Dat gebeurt dan door gewijd water over hem heen te sprenkelen. Verder krijgt een reus - net zoals een mensenkind - ook een peter en een meter, die beloven dat ze voor hem zullen zorgen en over zijn toekomst zullen waken. Als aandenken aan de doopviering krijgen de genodigden soms doopsuiker en/of een geboortekaartje. Aan de doopviering wordt vaak ook een stoet gekoppeld, waar ook andere reuzen in meewandelen. Tijdens zo’n stoet wordt de nieuwste reus aan de andere inwoners voorgesteld. Soms trekt de stoet naar het gemeentehuis, om er op ludieke wijze aangifte te doen van de nieuwe inwoner. Vaak gaat dit gepaard met het opstellen van een heuse geboorteakte.

    Reuzen kunnen verder ook huwen en kinderen krijgen. In tegenstelling tot mensen hoeven zij zich daarbij niet te houden aan wettelijke verplichtingen en aan natuurlijke beperkingen zijn ze evenmin onderworpen. Het is bijvoorbeeld goed mogelijk dat een reus op een en dezelfde dag geboren en gedoopt wordt en in het huwelijksbootje stapt. Bovendien speelt ook leeftijd bij reuzen geen rol. In Zottegem bijvoorbeeld kreeg het reuzenpaar Cambrinus en Cambrina in 1976 op 95-jarige leeftijd de tweeling Sotto en Johanna. Bepaalde gemeenten bezitten meerdere reuzen, die samen een of meerdere reuzenfamilie(s) vormen. Soms wordt er zelfs een grootvader -of moeder in de familie aangeduid en net zoals bij mensen gebeurt het wel eens dat er een jubileum gevierd wordt. Het komt ook voor dat reuzen als ambassadeurs van hun gemeente een eretitel toegekend krijgen, die dan met een erelint of medaille op de romp van de reus voor iedereen zichtbaar wordt gemaakt.

    Jammer genoeg worden niet alle reuzen met de nodige zorg omringd. Veel reuzen zijn in de loop der tijd in de vergetelheid terechtgekomen of raakten versleten of beschadigd. Ook na hun heengaan wordt soms nog eer bewezen aan reuzen. Zo kan het bijvoorbeeld gebeuren dat er een doodsbrief wordt opgesteld, een begrafenisstoet uitgaat of een overlijdensakte wordt opgesteld.

    Dansen in de stoet

     Op heel wat feestelijke en vrolijke gebeurtenissen zijn reuzen van de partij en ook in tal van stoeten zijn ze een vaste waarde. Sommige stoeten danken zelfs hun bestaan aan een reus. Een aantal reuzenstoeten is van vrij recente datum, zoals bijvoorbeeld de tweejaarlijkse reuzenstoet in Nieuwpoort waar telkens meer dan honderd reuzen uit binnen- en buitenland aan deelnemen. Andere kunnen dan weer bogen op een eeuwenlange traditie. Een voorbeeld daarvan is Katuit, een van oorsprong Middeleeuwse reuzenommegang in Dendermonde waarin de eeuwenoude reuzen Mars, Goliath en Indiaan centraal staan.
    Traditioneel stappen reuzen niet zomaar mee in een stoet, maar bewegen ze zich dansend voort. Ze huppelen en draaien rond hun as of rond elkaar op een cadans, die door trommels of een fanfare aangegeven wordt. Soms voeren de reuzen ook echte dansen uit. Zo dansen de dwergreuzen van Borgerhout bijvoorbeeld een menuet, een 17de-eeuwse Franse dans. Sinds een aantal decennia zijn dansende reuzen wel wat op hun retour. Dat komt doordat de meeste moderne reuzen niet meer gedragen, maar voortgerold worden. Helaas komt het overdragen van de eeuwenoude traditie daardoor wel in het gedrang. Dansen met reuzen is immers geen makkelijke opdracht en vraagt van de dragers de nodige ervaring en behendigheid.

    Efemeriden

     Niet alle reuzen worden gebouwd om lang te leven. Sommige reuzen worden elk jaar opnieuw gebouwd, bijvoorbeeld voor een schoolfeest.
    Dergelijke reuzen worden efemeriden genoemd.

    Reuzengilden

    Aanvankelijk waren reuzen meestal het eigendom van de stedelijke overheid. Een groot aantal van de oudste reuzen was daardoor gebonden aan een specifieke regelgeving, die in een aantal steden tot op de dag van vandaag in stand wordt gehouden. Zo mogen stadsreuzen traditioneel hun gemeente niet verlaten. De stadsreuzen van Ath, Geraardsbergen, Sint-Niklaas, Mechelen en het Ros Beiaard van Dendermonde hebben bijvoorbeeld nog nooit een voet buiten hun stad gezet. In de loop der tijd werden in verschillende steden reuzengilden opgericht. Een aantal daarvan bestaat nu nog altijd. De gildeleden staan onder meer in voor de constructie van de reus en het behoud ervan of helpen bij het organiseren van reuzenoptochten. Binnen de gilde wordt geprobeerd om de reuzen de nodige bekendheid bij het grote publiek te geven en ook aan het overdragen van rituelen en tradities aan nieuwe gildeleden wordt erg veel belang gehecht. Heel wat reuzen worden zoals gezegd als een ambassadeurs van hun gemeente beschouwd. De gilde neemt dan de taak op zich om met de reuzen binnen- en buitenlandse reizen te ondernemen en deel te nemen aan allerhande evenementen. Binnen de vereniging nemen de reuzendragers of pijnders een centrale positie in. Zij dragen immers de kennis en de kunde over het dragen van en het dansen met reuzen over aan nieuwe leden. In de laatste 100 jaar zijn reuzen vooral populair geworden in plattelandsgemeenten. Heel wat feestcomités, carnavalsgroepen, handelsgenootschappen, heemkundige kringen, buurtverenigingen, fanfares,… hebben in de loop der tijd een reus of een reuzenfamilie gebouwd en/of beheerd of doen dat nu nog steeds. Net zoals de reuzengilden staan deze verenigingen in voor het onderhoud van de reuzen en de deelname aan evenementen in binnen- en buitenland.

    20-01-1975, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vlaamse reuzentraditie

    De Vlaamse Reuzentraditie.

     

    De reuzentraditie in ons land is zeer oud.  Wel te verstaan de traditie van de historische reuzen.  Deze zijn niet te verwarren en zeker niet te vergelijken met de carnavalsreuzen, die jaarlijks wijzigen en een ander doel hebben.

    Als men spreekt over de Vlaamse reuzentraditie, betreft het niet alleen het Nederlandstalig deel van België, maar veeleer het gebied dat zich uitstrekt tussen Frans-Vlaanderen en de Moerdijk en tussen de Noordzee en de Rijn. 
    Ook de Spaanse reuzentraditie en deze in Zuid-Amerika vinden hun oorsprong in Vlaanderen. Doorde Spaanse overheersing in de 16de eeuw werd de traditie in Spanje overgenomen. De Spanjaarden introduceerden op hun beurt de reuzen in Latijns Amerika.

    Reeds in de 12de eeuw worden in Vlaanderen reuzen vermeld. 
    In Limburg stamt de oorsprong van de reus van Hechtel uit 1160 en verwijst naar de toenmalige landheer Rudolf Hectela. 
    Ook de reus uit het Limburgse Bree, “Den Hier van Gèringe”, wordt reeds in de 12de eeuw vermeld, terwijl zijn ega, “De Dame van de Nieuwstad”, pas in 1449 haar intrede doet.  De Maastrichter reus “Gigantius” wordt voor het eerst gesignaleerd in 1550 bij de Blijde Intrede van Filips II in Maastricht.

    In tegenstelling tot wat velen denken is de oorsprong van de reuzen niet folkloristisch.  Het is geweten dat de reuzen gebruikt werden als afschrikmiddel voor plunderaars en belegerende troepen.  Als een stad belegerd werd of als muitende troepen voorbijtrokken werd de stadsreus vaak aan de stadspoort geplaatst als “bewaker” van de stad. 
    Niet zelden stelden de reuzen ook heilige figuren voor.  Zo is de Roermondse stadsreus nog steeds Sint-Kristoffel.  Als gevolg van het levendig bijgeloof was het plaatsen van de reus, die een bijzondere bescherming van de stad waarborgde, vaak het gevolg dat de aanvaller de aftocht blies. 

    In de meeste gevallen waren de reuzen de afbeelding van een plaatselijke held of een heilige.  De reus “Kin-Royer” uit het Maaslandse Kinrooi kent zijn ontstaan in de 15de eeuw rond de legende van een sterke houthakker.  “Kin” is de oude benaming voor “den”.  Kin-Royer betekent in feite de houthakker die dennen rooit.

    Bij elke reus hoorde een gilde die instond voor het opstellen, afbreken en onderhouden van de reus.  Deze gilde kan men vergelijken met de schuttersgilden, die op hun beurt instonden voor de bewaking van de stad.  Beide gilden dienden door de stadsraad te worden geïnstalleerd.

    Bij de opkomst van en het veelvuldig het gebruik van het buskruit in de stadsverdediging, gingen de eigenlijke verdedigingsfuncties van de schutters- en de reuzengilden verloren.  Vanaf de 17de eeuw werden de reuzen eerder het symbool van de stad of dorp.  Zowel de schutters- als de reuzengilden gingen van dan af tot de folklore behoren en werden het onderwerp van feestelijkheden.

    In Vlaanderen alleen zijn meer dan 1700 reuzen. Veel steden hebben hun reuzen die de stad vertegenwoordigen. In november 2005 heeft UNESCO de reuzenoptochten van Brussel, Mechelen, Dendermonde, Aat en Bergen (zie ook Ducasse van Bergen) erkend als Immaterieel Werelderfgoed.

    Het leven van de reus
    Een reus is niet zomaar een pop, het is vaak de weerspiegeling van een gemeente of stad.
    Een reus wordt dan ook als echte inwoner van de stad beschouwd. Reuzen worden niet gemaakt maar geboren, ze krijgen een doopakte of een plaats in het volksregister. Vervolgens worden ze feestelijk gedoopt en krijgen een peter en een meter (2010 of 2011). Reuzen kunnen ook onderscheidingen krijgen, andere reuzen krijgen dan een grootlint met de kleuren van het wapenschild van de stad. Later kunnen ze ook trouwen met een andere reus en kinderen krijgen zodat een reuzenfamilie ontstaat. Deze gebeurtenissen gaan gepaard met een groot volksfeest, en iedereen wordt door de peter en de meter uitgenodigd. Normaal gezien sterven reuzen niet, ze gaan eeuwig mee (tenzij door verval) en kunnen na verloop zelfs herdoopt worden. Sommige steden zijn al eeuwenlang in het bezit van stadsreuzen en hun lot is vaak aan elkaar verbonden, vaak krijgen ze ook de functie als vertegenwoordiger van de stad mee, een soort mascotte.

    Constructie
    Een reus wordt rondgedragen door een gilde, die zich inzet voor de reuzen te promoten en te onderhouden. Uiteraard moeten ze worden aangepast om draagbaar te kunnen zijn. De constructie bestaat uit een lichaam dat is gevlochten uit riet/rotan of geconstrueerd is uit metaal of aluminium zodat de drager er in kan stappen. Het hoofd kan uit hout zijn of papier-maché. Vervolgens worden ze aangekleed in stof, sommige reuzen hebben verschillende prachtige kostuums zodat ze kunnen afwisselen. De grootte van de reus varieert, de grootste is zelfs groter dan 10 meter: Jan Turpijn uit Nieuwpoort.

    Dansende reuzen
    In de reus zijn altijd systemen gebouwd om hem te kunnen dragen, meestal op de schouders. Er zijn echter verschillende draagwijzen. Het dragen van de reus is zwaar en vergt veel ervaring, sommigen kunnen zelfs dansen. Tegenwoordig worden veel reuzen niet meer gedragen, en gaat deze oude waardevolle traditie verloren. Veel gildes plaatsen wieletjes onder hun reuzen, om het zaakje gemakkelijker te laten bollen. Een reus die niet gedragen wordt maar staat/rolt , kan niet meer dansen( zoals de Limburgse reuzen).

     

     

    20-01-1975, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (4 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Izegemse reuzen

    En natuurlijk begin ik meteen met de voorstelling van ....








    Maar dit verhaal van de Izegemse reuzen eindigd jammergenoeg nogal tragisch.

    Klik op foto voor groot formaat Klik op foto voor groot formaat 

    Klik op foto voor groot formaat Klik op foto voor groot formaat

    Onze vier reuzen (Tijl en Nele, de Rosten van Kachtem en Tillo van de Bond) staan te verkommeren in een stedelijke opslagplaats. De onderstellen zijn verroest, de kleren versleten en de koppen zitten onder de vogelpoep. Blijkbaar is er in Izegem niet voldoende interesse voor de reuzentraditie en komt er vanuit het gemeentebestuur geen antwoord op mijn voorstel dit stukje erfgoed op te waarderen.
    Mijn voorstel is dan ook niet min en zal wel wat centen kosten : een totale renovatie van de koppen en handen, hun kledij en nazicht van het rollend onderstel, het oprichten van een reuzengilde met 'reuzenduwers' en de mogelijkheid om met onze stadsreuzen deel te nemen aan nationale en internationale optochten (transport).
    De toekomst zal het uitwijzen.


     

     



    20-01-1975, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vzw Reuzen in Vlaanderen



    Ondertussen werd er voor het Vlaamse landsgedeelte een organisatie opgericht (Reuzen in Vlaanderen vzw*) waarvan ik deel uitmaak bij de Raad van Bestuur in de functie van co-archivaris en als aanspreekpunt voor de provincie Westvlaanderen.
    (*niet te verwarren met dat jaarlijks fietstochtje in Oost-Vlaanderen of dat konijnenras !!!)

    De aanleiding tot de oprichting van een dergelijke organisatie was het feit dat er geen centraal kennispunt was in Vlaanderen, niet alleen voor het catalogeren en bestuderen van de stadsreuzen, maar ook voor de cultuurraden en heemkundige kringen in steden en gemeenten en voor de organisatoren van reuzenstoeten en dito feestelijke evenementen.

    Dit in tegenstelling met Wallonië, waar we in Ath het 'Maison des Géants' hebben ( 
    www.maisondesgeants.be ) en dit jaar hun 10de verjaardag vieren, en een reuzenfederatie voor Frans-Vlaanderen en Noord-Frankrijk ( www.federationgeants.fr ).
    Ook in Nederland hebben ze recentelijk een eigen federatie opgericht (www.reuzenfederatie.nl).

    De doelstellingen van de vzw Reuzen in Vlaanderen zijn :
    - het inventariseren van alle reuzen in Vlaanderen,
    - het verspreiden van alle kennis over reuzen in Vlaanderen via de interactieve website
    www.reuzeninvlaanderen.be, het publiceren van artikels en nieuwsbrieven in dag-, week- en maandbladen,
     - het promoten van de Vlaamse stadsreuzen - niet alleen in Vlaanderen maar ook daarbuiten,
    - het aanmoedigen tot het restaureren van bestaande en het bouwen van nieuwe reuzen,
    - het ondersteunen van bestaande en nieuwe evenementen met reuzen - met bvb een feestkalender op de website en persberichten - zowel in Vlaanderen als in Brussel,
    - het bevorderen van de contacten tussen de reuzengilden en -verenigingen en met organisatoren van stoeten en optochten,
    - het adviseren van de bevoegde overheden en het leggen van contacten met regionale, nationale en zelfs internationale media.

    De vzw Reuzen in Vlaanderen zal zowel representatief als gedragen worden door Vlaanderen en Brussel. Daarom moet de vzw weten wat er leeft onder de reuzen...
    Daartoe werden er per Vlaamse provincie en voor Brussel 1 of 2 mensen aangesteld die 'actief' met stadsreuzen bezig zijn, die als aanspreekpunt voor hun provincie zullen meewerken aan dit project : samen vormen ze een denktank die werkt aan de opwaardering, de promotie en de bewaringstelling van dit unieke deel van onze Vlaamse folklore en traditie. 
    Inventarisproject i.s.m. Volkskunde Vlaanderen.
    Er zal een grote enquête opgestart worden bij alle steden, gemeente en gekende reuzengilden en -verenigingen. Iedere reus (reuzin) krijgt als het ware een identiteitskaart met een gedetailleerde beschrijving (geboorteplaats en -datum, hoe zijn ze opgebouwd, wie is eigenaar, wie zijn de peters en de meters, aan welke activiteiten nemen zij deel, waar staan ze in bewaring.
    Thevens wordt eerstdaags de website
    www.reuzeninvlaanderen opgestart met daarin o.a. een databank met inlichtingenfiches van alle reuzen, een nieuwsrubriek, informatie over het bouwen van een reus,...enz.
    Die enquête is zo goed als klaar voor verzending en zou tegen eind november iedere belanghebbende moeten hebben bereikt.
    De statuten van de vzw zijn uitgewerkt en de officiële in-dienst-treding van de vzw Reuzen in Vlaanderen is voorzien in okt/nov van dit jaar.
    Er moeten wel nog enige contacten gelegd worden met de overheid en de privésector voor subsidiëring.

    En op 27 november was het zover.
    Alles was klaar om de nieuwe vzw Reuzen in Vlaanderen boven de doopvont te houden en werd ik uitgenodigt op de stichtingsvergadering die plaatsvond in de lokalen van Volkskunde Vlaanderen aan het StAmandsplein te Gent.
    We werden er verwelkomt door Em.Prof.Dr.Stefaan Top, Voorzitter van Volkskunde Vlaanderen en zijn assistente Laure Messiaen. Daaropvolgend werden de statuten voorgelezen en ter goedkeuring getekend door de aanwezigen.



    (klokgewijs onder : Gino Standaert - Joris Clerix - Laure Messiaen - Stefaan Top en Johan Vencken)





    (Gino Standaert en Joris Clerix ondertekenen de statuten)




    (Stefaan Top en Johan Vencken)




    (Laure Messiaen)

     


    (Guy Vandendriessche)

    Dan gingen we over tot de verkiezing :

    De Raad van Bestuur van de Koepelvereniging vzw Reuzen in Vlaanderen bestaat uit volgende mensen :


    Johan Vencken
    Voorzitter
    Vertegenwoordiger voor de Provincie Vlaams-Brabant & Brussel

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Stefaan Top
    Ondervoorzitter

    'Volkskunde Vlaanderen'

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Laure Messiaen
    Secretariaat

    'Volkskunde Vlaanderen'

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Guy Vandendriessche
    Archief & Inventaris
    Vertegenwoordiger voor de Provincie West-Vlaanderen

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Joris Clerix
    Penningmeester
    Vertegenwoordiger voor de Provincie Limburg

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    Albert De Nie
    Vertegenwoordiger voor de Provincie Antwerpen

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------


    Er is nog geen vertegenwoordiger voor de Provincie Oost-Vlaanderen

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------


    Marcel Dumon
    Deskundige medewerker

    -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------


    Er kwam de voorstelling van de website www.reuzeninvlaanderen.be met als logo :



    Wat de werking van de vzw betreft : die bestaat uit een Dagelijks Bestuur die bijeenkomt als de nood zich voordoet... communicatie kan nu vlot verlopen per e-mail, de Raad van Bestuur komt 3-maandelijks bijeen na raadpleging met de secretaris en er wordt tweemaal per jaar een Algemene Vergadering bijeengeroepen, in het voorjaar voor de begroting en in het najaar voor de afsluiting van het boekjaar.

    Voor de subsidiering werden alvast dossiers ingediend bij DELA-uitvaartverzekeringen, de Nationale Loterij en bij de Vlaamse Overheid (dienst Erfgoed van Min. Schauwvlieghe).
    Anderzijds wordt er aan toetredende leden (particulieren, sympatisanten, reuzengilden, verenigingen, steden en gemeenten,...) een lidgeld gevraagd onder de vorm van een jaarlijkse bijdrage van € 10,-.
    Sponsoren mogen zich uiteraard ook altijd aanmelden.

    De oprichting van de vzw Reuzen in Vlaanderen zal bekendgemaakt worden via volgende kanalen :
    - pers
    - roadshow reuzengilden per provincie
    - regionale overheden (Vlaanderen en Brussel)
    - andere instanties (Wallonië, Frankrijk, Nederland)
    - drietalige flyers en folders voor het grote publiek

    Voor de inventarisatie zal naar iedere stad en gemeente ter invulling een enquête gestuurd worden ter attentie van de diensten cultuur. Deze enquête zal nauwkeurig opgevolgd worden en de resultaten verwerkt in een databank met publicatie op de website.

    Er zal ook werk gemaakt worden van een Reuzencongres in het voorjaar van 2012.


    20-01-1975, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De reuzen-fiche

    Oproep aan alle gemeentebesturen om onderstaande 'reuzenfiche' zo gedetailleerd mogelijk in te vullen en door te sturen.

    Deze fiche werd samengesteld door de vzw 'Reuzen in Vlaanderen'.
    Ingevuld kan ze opgestuurd worden naar het hoofdkantoor
    Sollenbeemd 3  1500 Halle
    of naar de provinciale aanspreekpunten.
    (adressenlijst volgt)
    Archiefmateriaal en foto's uit vroegere tijden zijn uiteraard ook van harte welkom !

    Voor de provincie Westvlaanderen kunt u alvast terecht bij
    Guy Vandendriessche
    Krekelstraat 201
    8870 Izegem
    vandendriessche.guy@telenet.be
    0476.361558

    Klik op foto voor groot formaat
    Klik op foto voor groot formaat
    Klik op foto voor groot formaat
    Klik op foto voor groot formaat
    Klik op foto voor groot formaat
    Klik op foto voor groot formaat
    Klik op foto voor groot formaat
    Klik op foto voor groot formaat

    20-01-1975, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Izegemse reuzen : intervieuw

    'Reuzen worden niet gemaakt, maar geboren'
     

    IZEGEM - Belleman Guy Vandendriessche wil de vier Izegemse stadsreuzen nieuw leven inblazen.
    'Eigenlijk zouden die figuren bij elk groot feest buiten moeten komen. Nu staan ze al jaren te verkommeren in de stadsmagazijnen.'

    'Zo'n 1.000 euro per kop. Letterlijk. Zoveel kosten zijn er minstens per reus', zegt Guy Vandendriessche. Samen met de pas opgerichte vereniging vzw Reuzen in Vlaanderen wil hij de vier Izegemse reuzen nieuw leven inblazen.

    'De figuren zouden bij elk groot feest van de partij moeten zijn. De laatste keer dat ik me herinner dat de figuren zijn buitengekomen, was bij de heropening van de centrale doortocht in 2005. Tillo van den Bond, de Rosten van Kachtem en Tijl en Nele : stuk voor stuk staan ze nu te vergaan in de stadsmagazijnen. Hun kleren zijn stuk, ze staan onder een ferme laag stof...'

    Toch koestert Vandendriessche, die ook belleman is in Izegem, nog hoop.
    'Herstel is duur, maar met de hulp van vrijwilligers zouden we al een en ander kunnen verwezenlijken. Zo ziet de afdeling mode van Instituut de Pélichy het zitten om de reuzen een nieuw pak aan te meten.'

    Dure hoofden.
    De hoofden van de reuzen zijn een ander paar mouwen. Gespecialiseerde bedrijven rekenen al snel 1.000 euro per hoofd.
    'Nu zijn ze in een soort papier-maché vervaardigd. Als je ze opnieuw laat maken, gebeurt dat met piepschuim of zelfs in polyester. Om weer op pad te kunnen, moet bij twee van de vier reuzen ook het binnenwerk vernieuwd worden. Zo'n reus bestaat meestal uit drie delen. Twee ervan zijn opgebouwd rond draagmanden, de overige is ineengeknutseld met kippengaas en isolatiemateriaal.
    In de huidige toestand kan eigenlijk enkel nog Tillo de straat op.'



    Guy Vandendriessche is al langer begaan met het lot van de Izegemse reuzen. Afgelopen weekend was hij in Gent om de vzw Reuzen in Vlaanderen boven de doopvont te houden.
    'De vzw wil alle reuzen in Vlaanderen inventariseren en ze promoten. We willen ook de contacten tussen de reuzengilden en -verenigingen bevorderen en die mensen in contact brengen met organisatoren van stoeten.
    Verder willen we er ook voor ijveren dat reuzen gerestaureerd worden.'

    Over de Izegemse reuzen verzamelde Guy Vandendriessche al heel wat informatie.
    Ook over het 'leven' van een reus.
    'Een reus wordt niet gemaakt, maar geboren', verklapt de belleman nog even wat reuzenwijsheid.
    'Een reus wordt ook gedoopt en heeft een peter en meter. Ze hebben rechten en plichten en kunnen zelfs kinderen krijgen. Eigenlijk kan een reus ook overlijden, ik heb nog overlijdensberichten ontvangen', herinnert Guy Vandendriessche zich, die stellig hoopt dat het met het Izegemse viertal niet die richting uitgaat.

    www.reuzeninvlaanderen.be
    www.bloggen.be/stadsreuzen

    Met dank aan reporter Frank Meurisse voor de mooie foto.

    20-01-1975, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    01-02-1975
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen van de Ekerse Bierpruvers

    Reuzen van de Ekerse Bierpruvers

    Na de eerste succesvolle karnavalstoet van 1974, begon de Ekerse karnavalvereniging onmiddellijk en vol enthousiasme aan de toekomst te denken. 
    Zij besloten voor het tweede jaar een bijzonder project uit te werken...Uiteindelijk werd besloten twee reuzen te (laten) bouwen.

    Na veel zoeken en vragen, kwamen zij uiteindelijk bij de Heer Bocken in Etterbeek terecht, een zeer ervaren mandenvlechter. Deze aanvaardde de "geraamten" te vlechten, die als basis voor de reuzenlichamen zouden dienen.

    Vier meter groot zouden zij worden, hoofd niet inbegrepen. De nodige kledij, naar het model van de inmiddels ontworpen Bierpruverskleding, werd door de eigen leden en ervaren naaisters gemaakt. Natuurlijk hing aan dit ganse opzet een serieus prijskaartje, dat voor de jonge vereniging moeilijk te dragen zou zijn...

    Het idee werd gelanceerd om de reuzen "bij hun geboorte" te laten dopen en ze te laten inschrijven in de Ekerse bevolkingsregisters. De nodige Peters en Meters werden gezocht, samen met een beschermheer. Wijlen Notaris Van Roosbroeck sr. vervulde deze laatste funktie en de Peters waren : De Heer Mathieu Vochten voor de reus en De Heer Jean Vermeire voor de reuzin. Als Meters fungeerden Mevrouw Mathilde Hermans-De Crom voor de reuzin en Mevrouw Paula Berckmans-Verbist voor de reus. De reuzen hebben verscheidene namen en zijn zelfs van adel, zoals U in hun doopprentje opmerkt. Maar hun roepnaam is Mathieu en Mathilde.



    Zij werden gedoopt de dag dat toenmalig Prins Walter I op het gemeentehuis werd ontvangen, nl op 1 februari 1975. Het was een onvergetelijke plechtigheid en misschien wel de plezantste gebeurtenis die ooit in het Ekerse gemeentehuis plaats greep... De doopheer "Monseigneur Van Tiesteghem de Watervlo" stond daar trouwens borg voor.

    Een anekdote is wel dat beide reuzen zo slank, om niet te zeggen mager zijn. Maar dat kon niet anders, want dan konden de korven niet meer uit het magazijn van mandenvlechter Bocken. De "contouren" van de reuzin werden later zowel boven als onder, door De Bierpruvers zelf aangepast....maar Mathieu is mager gebleven.

    Het hoofd van reus Mathieu werd volledig gemaakt en geschilderd door de Ekerse Priester kunstenaar Leo Broos. Dat van reuzin Mathilde werd door de bestuursleden Jan en Theo zelf gemaakt, maar geschilderd door Soeur Claire van de school OLV van Lourdes.

    Oorspronkelijk werden de reuzen gedragen met draagriemen door één man. Door hun gewicht was dat slavenwerk. Maar vooral de wind maakte hiervan soms een onmogelijke opdracht . Leon Kemland zette ze op wieltjes. Sindsdien worden ze moeiteloos voortgeduwd. Met de jaren zorgde Roger Custers voor een klein reusje "t Bierpruverke".

    Een reusachtig ingeraamde charter werd opgesteld en door alle aanwezigen op de plechtigheid ondertekend. Hij wordt bewaard in het Ekers Dokumentatiecentrum. Heemkundige Frans Bresseleers stond in voor de historische authenticiteit van de teksten.


    01-02-1975, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    04-09-1977
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Reuzen bezetten Maastricht : 4 sept 1977


    4 september 1977
    Reuzen "bezetten" Maastricht.


    Tienduizenden zagen de 52 reuzen voorbijtrekken.

    Vele tienduizenden waren getuige van een kilometerslange historische en folkloristische ommegang van twee en vijftig reuzen uit België, Duitsland en Nederland.
    Deze manifestatie van het
    Reuzengilde van de stad gaf een kleurrijk beeld van het leven, werken en denken van de burgers in het zestiende-eeuwse Maastricht.
    De stoet vormde het hoogtepunt van een driedaags festijn.
    Op zaterdag 3 september werd op het Vrijthof, door in middeleeuwse zwarte puntmutsen gehulde burgers een reus op rituele wijze verbrand om de stad te vrijwaren van ziekte en onheil.
    Voorafgaand aan de stoet werd op het Vrijthof de Maastrichtse reus Gigantuis gedoopt en bij de burgerlijke stand van de gemeente ingeschreven.


    Leden van het Maastrichtse reuzengilde rond hun gigantidool.

    Het verhaal gaat dat de Maastrichtse burgerij keizer Karel V in 1550, toen hij zijn zoon Filips II kwam voorstellen, begroette met een reus.
    In zijn zakken had Gigantius twee poppen, die keizer Karel V als hertog van Brabant en de prins-bisschop van Luik voorstelden.
    Het mission statement was duidelijk: Sjarel, we hebben de twee heren van Maastricht in onze zak.
    Kortom: veer Mestreechteneere laten ons niet piepelen.


    Pier, Mie en Meleke uit het Belgische Kruishoutem.

    De Maastrichtse oud-journalist Huub Noten deed onderzoek naar de mythe van de reus.
    Zijn conclusie is hard, maar onverbidderlijk: Gigantius is ‘geine vaan us’.
    De these van historici dat Gigantius een maaksel is van de Maastrichtse burgerij is flinterdun en onjuist, zegt Noten.
    De reus was niet gemaakt door Maastrichtenaren.
    Hij was afkomstig uit het atelier van Pieter Coeck, hofschilder van keizer Karel V.
    Coeck was naast schilder ook reuzenbouwer.
    Zowel Karel als Filips hadden eigen regisseurs en decorateurs voor hun blijde inkomsten.
    De reus, die Pieter Coeck voor de entree van de Habsburgse keizer en zijn zoon had gemaakt, was een woest uitziende figuur.
    Hij droeg een buidel met daarin een jongen en een meisje.

    04-09-1977, 00:00 geschreven door guy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (9 Stemmen)
    Welkom op mijn reuzenblog !

    Foto

    Gastenboek
  • levitra viagra online
  • look there viagra canada cheap
  • cialis one day pill
  • acheter cialis en belgique
  • cialis causes hair loss

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Inhoud blog
  • Wammekesfeesten en stoet Wambeek
  • Oprichting werkingsgroep 'Reuze Groot Kortrijk'
  • Stoet van Canteclaer Deinze
  • Kattenfeesten, kattestoet, kattenwerpen Ieper
  • Baafmiskermis met reuzenommegang Moerzeke (Hamme) 1 okt 2011
  • Kovekenskermis met reuzenstoet Lokeren
  • Septemberfeesten met Reuzenommegang Borgerhout (Antwerpen)
  • Pierlala Stoet Ursel
  • Reuzenfeesten Tervuren
  • Bevrijdingsfeesten met Reuzenommegang Deurne
  • Reuzenstoet Zedelgem (onder voorbehoud)
  • De heksen-reuzen van Beselare
  • Reuzenstoet Nieuwpoort
  • Gapersfeesten Anzegem
  • Puitenslagersfeesten Beveren
  • Tiense reuzen verenigd... maar zonder Delta Kweiker !
  • CARNAVAL DER REUZEN Wellin
  • Nieuwe Venlose Katern over mythische stadsreuzen
  • Borgerhoutse Reuskes ... om op te eten !
  • Reusachtig Landen bouwt 4 nieuwe reuzen

    Archief per maand
  • 02-2018
  • 01-2014
  • 05-2012
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 11-2009
  • 09-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 09-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 10-2006
  • 08-2006
  • 05-2006
  • 04-2006
  • 03-2006
  • 11-2005
  • 09-2005
  • 05-2004
  • 07-2001
  • 09-2000
  • 09-1977
  • 02-1975
  • 01-1975


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs