Guy Vandendriessche Oyez ! Oyez ! Oyez ! Aandacht ! Aandacht ! Boeren, Burgers en Buitenlui !...Ja, zo begint een Engelse 'town crier', een Vlaamse 'belleman' of een Nederlandse 'stadsomroeper' zijn betoog. U krijgt hier een overzicht van de herkomst van deze beroepsactiviteit, met een blik in het verleden en hoe het op de dag van vandaag nog steeds, zij het nu eerder als hobby of toeristische attractie, in ere wordt gehouden.
Hier kunnen jullie dan ook mijn reilen en zeilen als de Izegemse stadsomroeper volgen, vanaf het begin (met de opening van de Izegemse Centrale Doortocht in 2004)tot op heden. De nieuwste berichten staan telkens bovenaan.
Lees er alles over op dit blog. WELKOM ! En vooral : Zegt het voort ! Zegt het voort !
19-08-2009
De mooiste handbellen ter wereld...
Dit zijn de mooiste handbellen ter wereld...
Whitechapel Bell Foundry
Dit zijn handbellen, de mooiste bellen van de wereld. Ze hebben oorspronkelijk een klepel, maar hier worden ze zonder getoond omdat ze tegen elkaar aan tingelen. De bellen hebben een prachtig geluid en klinken heel lang door.
Bellen in museumgoudA 2005
Deze installatie is weer een combinatie van beeld en klank. De tweeënveertig bellen hangen aan lange dunne lijnen in kleine groepjes dicht bij elkaar en kunnen vrij swingen in de ruimte. Door minieme variaties in slingerlengten verschillen de slingertijden enigszins, waardoor de bellen lange tijd tegen elkaar blijven tingelen. Het is een oerinstallatie, eenvoudig, begrijpelijk en toch onnavolgbaar in zijn werking. Het is balsem voor de ziel.
Dietzenbach - Was in Dietzenbach der Ausscheller, war in Neustadtgödens, einem Ortsteil von Sande in Friesland, der Ausrufer. Ansonsten scheinen sie sich in nichts unterschieden zu haben, wie auch die beiden Bronzeskulpturen der Gemeinden vermuten lassen. Von Nina Beck
Die Dietzenbacher Figur.
Doch nicht nur die Historie ähnelt sich, auch in Neustadtgödens gibt es heute einen „realen“ Ausrufer, ein Pendant zu Herbert „Seppel“ Lehr. Dessen friesischer Kollege heißt Hinrich Janßen und ist schon seit mehr als zehn Jahren als Ausrufer aktiv, erweckt auf seine Weise ein Stück Ortsgeschichte zum Leben.
Keine Frage, als Ausrufer ist man bestens informiert. Und man kommt viel rum. Früher natürlich recht begrenzt, heute im ganzen Land und über die Landesgrenzen hinaus. So hat Janßen bereits an Europa- und sogar an Weltmeisterschaften der Ausrufer/Ausscheller teilgenommen, wie sein Sohn Sebastian von der Gemeinde Sande erzählt. In maximal 300 Worten galt es da, zunächst einmal in Ausrufer-Manier die Heimatgemeinde vorzustellen und dann zu einem vorgegebenen Thema zu deklamieren. Was auf internationaler Ebene längst praktiziert wird – auf nationaler hinkt man in dieser Hinsicht noch hinterher. Das möchte Janßen, möchte auch die friesische Gemeinde Sand nun ändern. „Bekanntmachung, Bekanntmachung,...! Hört alle her!“ lautet deshalb ein Aufruf an Ausscheller/Ausrufer der Republik, zum ersten Ausrufertreffen in Deutschland vom 18. bis 21. Juni zu kommen. Ziel ist es, möglichst viele Vertreter ihrer „Zunft“ einmal zusammenzubringen, Kontakte zu knüpfen und Erfahrungswerte auszutauschen. Auch „Seppel“ Lehr ist dazu eingeladen – und hat sein Kommen bereits zugesagt, wie er erzählt. Wie aber ist nun Ausrufer Janßen auf Ausscheller Lehr gekommen?„Er hat eifrig im Internet recherchiert“, erzählt sein Sohn Sebastian. Von der Nordseeküste bis Thüringen habe man 20 Männer ausfindig gemacht, die wie Lehr beispielsweise zu Stadtrundgängen oder anderen Anlässen in diese historische Rolle schlüpfen. Von den eingeladenen Ausrufern haben sich aktuell bereits acht fest angemeldet, erläutert Janßen Junior.
Auf das Treffen freut sich „Seppel“ Lehr schon. Im Gegensatz zu seinem friesischen Kollegen ist er noch relativ jung im „Amt“: Die ersten Altstadtrundgänge bot er Anfang 2007 an, nachdem im September zuvor die von Joachim Kreutz geschaffene Bronze-Figur an der Darmstädter Straße aufgestellt worden war – ein Denkmal für den Dietzenbacher Ausscheller. Doch wie war das einst?
Dietzenbach/Neustadtgödens - (hl) Was macht der Ausscheller auf Norderney? Und was in einem kleinen, friesischen Örtchen namens Neustadtgödens? Klar, Urlaub, wird sich manch einer jetzt denken. Das mag zu einem gewissen Teil zwar auch stimmen, griffe dann aber doch zu kurz.
„Seppel“ Lehr beim ersten bunde Deutschen Ausschellertreffen.
Denn Herbert „Seppel“ Lehr war gewissermaßen in offizieller Mission nach Friesland aufgebrochen: Der Ausrufer von Neustadtgödens, Hinrich Janßen, hatte zum deutschlandweit ersten Ausrufertreffen geladen. Und etliche Kollegen waren dem Aufruf erwartungsfroh gefolgt, kamen aus Leipzig, Cuxhaven oder Jever, aus dem belgischen Gent und von Norderney – und eben aus Dietzenbach.
„Das liegt zwischen Frankfurt und Darmstadt“, ließ der „Norderneyer Morgen“ seine Leser wissen, „und das hört man dem Ausrufer auch an.“ Die Zeitung hatte über den Vorabbesuch Lehrs bei seinem Ausruferkollegen Bernd Krüger auf Norderney berichtet und sich ein wenig Lokalpatriotismus angesichts des hessisch babbelnden Gastes nicht verkneifen können: „Dort heißt er Ausscheller“, heißt es in dem Artikel, „und führt Gäste durch den Ort, der zwar größer ist als Norderney, dafür hat er aber eine Glocke, die höchstens halb so groß ist wie die des hiesigen Aus schellers.“
Lehr hatte Krüger einige Urlaubstage vor dem Ausrufertreffen, zu dem beide eingeladen waren, auf der Insel ausfindig gemacht. Flugs verabredeten sich die beiden zu einem gemeinsamen Rundgang: Krüger mit Fischerhemd und roter Mütze, Lehr mit blauer Landmannkappe und Kittel. Und jeder natürlich mit seiner Glocke. Eine Trainingseinheit, gewissermaßen. Offenbar hat es Seppel Lehr dort schnell zu einiger Bekanntheit gebracht, wurde er doch schon auf der Straße angesprochen: „Ach, da ist ja der Ausscheller.“
Ausscheller stellten Heimatgemeinden vor
Beste Voraussetzungen also für das Treffen in Neustadtgödens, wo Krüger und Lehr auf ihre Kollegen trafen. Janßen zufolge sind derzeit etwa 20 Ausscheller in Deutschland aktiv, knapp die Hälfte davon hatte den Weg nach Friesland auf sich genommen. Das Örtchen war früher von Mennoniten bewohnt, hat Lehr erfahren. Rund 1500 Einwohner leben hier, ein Großteil davon, schätzt Lehr, war beim ersten Ausrufertreffen anwesend. Im Anschluss an die Begrüßung durch den Bürgermeister, dem Lehr als Geschenk der Stadt Dietzenbach die Dietzenbacher Chronik überreichte, bekamen alle Ausrufer Gelegenheit, ihr Können unter Beweis zu stellen. So konnten die Zuhörer einiges über die jeweilige Stadt und Region erfahren, und sich von den verschiedensten Dialekten – auch dem Hessischen – unterhalten lassen.
Seppel Lehr babbelte, wie ihm de Schnabbel gewachse is und berichtete auch über hessische Bräuche. Nach einem Rundgang durch die denkmalgeschützte Altstadt, vorbei an dem (unbefleckten) Pendant der Dietzenbacher Bronze-Skulptur, des Neustadtgödenser Ausschellers (Foto), fuhr die standesgemäß uniformierte Gesellschaft zur Mittsommernacht nach Sande. Dort, auf der Freiluftbühne des Friesischen Rundfunks, hatte jeder Ausscheller Gelegenheit, seine Heimatgemeinde und Region vorzustellen. Untergebracht waren alle Ausrufer und deren Begleitung privat. Man sei bestens verwöhnt worden, berichtet Lehr.
Mit einem opulenten Frühstück am nächsten Tag und dem Austausch von Mitbringseln und Geschenken, um hessisch zu üben – so hielt auch Ratte Ludwig in „Die spinnen im Römer“ Einzug in Friesland – gingen harmonische Tage zu Ende. Man dürfe gespannt sein, wie es weiter geht, so Lehr. Vielleicht war dies der Auftakt zur Gründung einer deutschen Ausrufer-/Ausscheller-Gilde, oder der Anstoß für weitere Kollegen, an einem Folgetreffen teilzunehmen. Die Gründungsmitglieder jedenfalls waren begeistert: „Wir sind als Fremde gekommen und gehen als Freunde!“, hieß es. -----------------------------------------
Ausrufertreffen in Sande und Neustadtgödens
Bilder: Oliver Braun
Zum ersten Mal trafen sich Ausrufer aus Leipzig, Dietzenbach, Cuxhaven, Jever, Neustadtgödens, Norderney und Gent in Belgien zum ersten Ausrufertreffen Deutschlands in Neustadtgödens und Sande. Nach einen ersten Kennenlernen und einer Rundfahrt durch das Jeverland stellten die Ausrufer bei Auftritten in Jever, Neustadtgödens und Sande in ihren bunten historischen Kostümen ihre Heimatregionen vor. Die Ausrufer oder auch Ausscheller sind als touristische Attraktionen und Stadtführer im Einsatz. Organisiert hatten das Treffen Neustadtgödens’ Ausrufer Hinrich Janßen und sein Eskort Claas Corneles Cloppenburgh alias Jürgen Hunger. Dem ersten Treffen sollen weitere folgen.
Roppe, raze en balte : Friese stadsomroepers aan het woord
Roppe, Raze en Balte
Harm de Vries : "Eins binne we operasjongers"Henk Bijlsma : "Ik ga wolris in amer wetter oer my hinne krigen"
Harm de Vries en Henk Bijlsma zijn de stadsomroepers van IJlst en Bolsward in het Friese Nederland. De mannen gaan nek aan nek in de landelijke strijd die in volle gang is om wie het beste kan 'roepen'. Twee profbrullers aan het woord. Hooooooooort ! Zegt het vooooooooooort ! (Door Elizabeth Vogelzang - Leeuwarder Courant 15 aug. 2009)
Boeren, burgers en buitenlui, hoort ! Harm de Vries trekt zijn mond wagenwijd open als hij met een imponerend volume over IJlst begint te brullen in de straten van Bolsward.Henk Bijlsma kijkt glimlachend toe hoe zijn collega en concurent in zijn gekleurde edele outfit luidruchtig staat te bellen en alle registers opentrekt. Nietsvermoedende voorbijgangers draaien verschrikt om als ze die uitbundige uitgedoste snoeshaan tekeer horen gaan.
De Bolwarder stadsomroeper laat een paar minuten later horen wat hij in zijn mars heeft. "Geen sms en ook geen mail, maar met mijn stem traditioneel, mijn nieuws is altijd actueel. Hoort en zegt het voort !", knalt het uit de keel van de man in het traditionele Bolswarder geel/zwart. Bijlsma en de Vries zijn officiële stadsomroepers, en dat is niet zomaar wat. Velen denken dat het een koud kunstje is, maar zo simpel ligt het niet. Een goede omroeper heeft een duidelijke, luide en dragende stem en is niet bang zijn mond open te trekken. "Eins binne we operasjongers", vindt de Vries. "We moatte de bukspieren en de ademsteun goed behearse". Maar trainen heeft geen zin, aldus de mannen. Bijlsma : "Moeder natuur moat it je wol meijûn ha". Vergis je niet. Stadsomroepers zijn er niet alleen voor de gein. Het is ene representatieve functie. "We binne ambassadeurs fan ús gemeente en ús stêd", zegt de Vries. Zo'n belleman moet dan ook van onbesproken gedrag zijn. In oktober is het Nederlands Kampioenschap afgelopen. Alle wedstrijden van het afgelopen seizoen tellen daarvoor mee. Bijlsma die al twee jaar omroeper is, staat na vier concoursen voorlopig op de tweede plaats, de Vries bungelt daar wat onder op de vijfde plaats. Hij vindt dat zijn collega sterke teksten heeft. "Hij wit it goed te bringen". Bijlsma is op zijn beurt jaloers op de rust in de stem van de IJlster. "Myn slopte is dat ik it te gau öfraffelje." De IJlster schrijft zijn eigen teksten. "Myn dochter besjocht of alles wol goed rint." De Bolswarder begint daar niet aan. "Dat kin ik net. Lestich om it by elkoar te krijen." Hij besteed de klus uit.
Wanneer ben je lekker in vorm als omroeper? Nou, als de tekst er soepel uitrolt, aldus de kenners. Teksten met veel g's zijn lastig, vindt de Vries, die al twintig jaar in het vak zit. "Dat komt achter ut de kiel wei. Op de toppen fan de stimbanne." Bovendien is het niet handig om van te voren melk te drinken. "Dat slimet." Het weer is ook niet onbelangrijk voor de prestaties. Ideaal is een lichtbewolkte dag met 20 tot 25 graden. "Net te hyt. Dan krij je in droege mûle."
Stelt iedereen zo'n schreeuwerd in de straat wel op prijs ? Bijlsma glimlacht. "Ik ga wolris in amer wetter oer my hinne krigen. Of guon freechje of't ik my gedeisd hâlde kin." Maar meestal vindt iedereen de luidruchtige stadsomroepers alleen maar leuk. "Minsken wolle graach mei ús op'e foto."
DE LOPENDE KRANT Vroeger was de stadsomroeper 'de lopende krant'. Zijn taak was het verkondigen van het nieuws in de tijd dat er nog geen papieren nieuwsblad bestond. Mededelingen van burgemeesters en wethouders en aanbiedingen van winkeliers en ondernemers werden met schelle stem door de straten van de stad gebruld.
In België heten stadsomroepers 'bellemannen'. De nieuwsbrengers lokken luidbellend de bewoners naar buiten om hun mededelingen te aanhoren. Nederland telt nog ongeveer 25 stads- en dorpsomroepers die zijn aangesloten bij de omroepersgilde. www.omroepersgilde.nl
Archeologisch onderzoek terrein Sint Maartenskliniek afgerond
Archeologen van de gemeente Nijmegen ronden vandaag het archelogisch onderzoek op het terrein van de Sint Maartenskliniek af. Ten onrechte zijn er in de afgelopen dagen berichten verschenen dat er sprake zou zijn van tijdsgebrek. De archeologen hebben de afgelopen twee weken alle sporen goed kunnen documenteren.
In opdracht van de directie van de Sint Maartenskliniek voeren de archeologen een opgraving uit op het terrein van de Sint Maartenskliniek in de gemeente Ubbergen. Zij hebben inmiddels veertien graven blootgelegd uit de Romeinse tijd. Het zijn allemaal brandstapelgraven (bustumgraven) met crematieresten. In enkele graven zijn ook voorwerpen gevonden. Zo troffen de archeologen in het laatste graf dat zij onderzochten een complete aardewerken pot aan. Twee andere bijzondere vondsten,niet in een graf gevonden, zijn een 4e-eeuwse mantelspeld voorzien van gouddraad en een bronzen bel uit de 18e - 20e eeuw.
Later dit jaar krijgt het archeologisch onderzoek een vervolg op een gedeelte van het terrein waar nu eerst een damwand geplaatst moet worden. Met vertegenwoordigers van de Sint Maartenskliniek en de aannemer zijn hierover afspraken gemaakt.
Op vrijdag 7 augustus 2009, vanaf 10.00 uur, was er vor de dertiende maal 'Coopluydenmarkt' in het centrum.
Een kramerie met oude ambachten en -spelen, kleinvee, straattheater, braderie, Damsters en acteurs in middeleeuwse kledij en een concours voor Stads- en Dorpsomroepers dat meetelde voor het Nederlands Kampioenschap.
Door een familiale aangelegenheid kon ik er niet bij zijn, maar kreeg onderstaande foto's toegestuurd door de secretaris van de ESDVN, Geert Veen. Dank u, Geert !
Het programma van dit concours zag er als volgt uit :
Om 09.30u werden de deelnamers en hun gevolg ontvangen in restaurant 'De Oude Rechtbank' te Appingedam.
Daar werden de gebruikelijke groeten overgebracht en zorgden de omroepers voor een klein kadootje voor de burgemeester.
Gilde-secreataris Geert Veen al druk in de weer met het opmaken van de lijsten voor de jury...
Dan volgde om 10.30u de officiële ontvangst door de burgemeester van Appingedam Mevr. R. Pot in het oude stadhuis.
Om 11.30u was het wer de hoogste tijd voor de sponsor-roepen in het centrum van de stad. Dan maken de stadsomroepers bekend dat de wedstrijd 's middags op het marktplein naast de kerk zal worden gehouden.
Harry van Dormaal, de dorpsomroeper uit Haghorst / altijd op klompen / in volle doen...
Om 12.30 was het tijd voor de lunch in Brasserie/Cafetaria: 'De Koning van Groningen'.
Om 14.00u werd er aangevangen met de verplichte roep. Dat gaat dan over een lopende activiteit, of een gebeuren in het verleden, of een of ander gebouw of monument in Appendinge.
Gastspreker Wim de Smit kondigt de kandidaten voor de wedstrijd aan.
Lidya van de Ruit uit Capelle a/d IJsel bijt de spits af.
Harmen de Vries uit IJlst draagt, in tegenstelling tot sommige van zijn collegae-omroepers, de Engelse kledij-stijl : hemd met franjes, kniebroek op kniehoge kousen, lange jas en gilet en een musketiershoed.
Henk Bijlsma uit Bolsward in zijn geel-en-zwart outfit heeft altijd en overal zijn (uiteraard geel-en-zwarte') paraplu mee...
Geert Veen uit het noordelijke Winschoten draagt ook de Engelse stijl maar is daarenboven steeds 'geschoend' aan de handen. Hij draagt ook het 16de eeuwse militaire hoofddeksel, tricorn genoemd.
Henk van den Nieuwehuizen is dan weer gekleed in pandjesjas met pet, precies zoals het beeldje onderaan dit artikel... Henk draagt ook steeds klompen.
14.45 uur
Vanaf 14.45u kregen ze daar een optreden van dansgroep 'Les Gais Galants', een kleine groep studenten uit Groningen die historische dansen aanleert en uitvoert.
Deze 'Stadsomroeper' staat dan wel vast in de St. Annastraat van het Nederlandse dorp Appingedam. Het is een een bronzen beeld van kunstenaar Lucas Klein uit Harkstede.
"Lucas Klein maakt ruimtelijk werk. Uiterst ingetogen van vorm en uitdrukking. Inspiratiebronnen zijn gebruiksvoorwerpen als een speer, een schild, boog, schaal, tafel en boot. Eenvoudig van vorm, maar dit soort voorwerpen zijn eenvoudig en doelmatig geworden door de eeuwenlange toepassing ervan. Juist dan onstaan er vormen die herkend worden en tot symbolen verheven worden. Boten zijn niet alleen vervoermiddelen over water. Een boot is het symbool van vechten tegen de elementen, de overgang van de ene wereld naar de andere, van het leven naar de dood.
Lucas Klein heeft het functionele en het symbolische op kunstzinnige wijze vorm gegeven. Het is contemplatieve kunst. Kunst waar je stil van wordt."
Het stadsomroeperbeeld werd in opdracht van de 'Nieuwe Appingedammer Handelsvereniging' vervaardigd als geschenk aan de Damster bevolking (1982).
Rondbrief van Jacques Vervaet, bestuurslid van de Gilde van Bellemannen Europese Continent...
Beste Bellemannen en vrienden,
Na enige beroering rond de uitslag van het Belgisch Kampioenschap in Oostende begrijp ik beter dan ooit waarom in de UK geen volledige uitslag gegeven wordt.
Als “samensteller” van de uitslag wens ik even een en ander te verduidelijken voor zij die blijkbaar niet goed weten hoe de punten worden gegeven en worden ingebracht.
De belleman wordt voor elke roep beoordeeld op diverse zaken en elk van die zaken wordt door andere personen beoordeeld.
(Een artikel van de hand van reporter Frank Meurisse) (Het Nieuwsblad 4 aug. 2009)
Belleman Guy scoort bij noorderburen
IZEGEM - De Izegemse Belleman Guy Vandendriessche dingt samen met zijn collega uit Temse naar de titel van algemeen Nederlands kampioen. Na een drietal concoursen staat hij als eerste gerangschikt in het klassement voor de titel. 'Maar we blijven een hechte vriendenclub hoor.'
'Als lid van de Eerste Nederlandse Stads- en Dorps Omroepersvereniging doe ik weer een gooi naar de titel van Nederlands kampioen. Het kampioenschap bevat een negental concoursen. Het totaal van de punten bepaalt wie Nederlands kampioen wordt.'
Twee Vlaamse bellemannen zijn bij de Nederlandse organisatie aangesloten. Naast Guy Vandendriessche neemt ook Gerard Vercauteren, de belleman van Temse, deel. 'Omdat buitenlanders niet direct toegang krijgen tot de gilde, stonden we eerst op een wachtlijst als aspirant-omroeper', vertelt Vandendriessche.
De Izegemse Belleman zette in 2005 voor het eerst voet aan wal in Nederland. 'Op de Mosselfeesten in Vlissingen', verduidelijkt hij. 'Ik was er als gast en boekte er succes met mijn bel. In Nederland is er immers geen sprake van bellemannen, wel van dorpsomroepers. Die wekken de aandacht met een gong, ratelaar, klepper of visserstrompet.'
De bel deed het hem dus in Nederland. 'Eigenlijk de hele presentatie, want daar wordt ook naar gekeken. We krijgen een thema voorgeschoteld dat we tot een boodschap moeten verwerken. Het is opletten geblazen: in eigen land staat een limiet op het aantal woorden, in Holland krijg je een tijdslimiet. Het is verleidelijk om meer te zeggen, maar gevaarlijk voor de stem. Als je zo intens bezig bent, is het niet denkbeeldig dat je hees wordt.'
Belleman Vandendriessche doet het niet onaardig bij de Noorderburen. 'Voor 2008 behaalde ik in die Gilde de hoogste score, daarmee mocht ik een mooie tinnen trofee in ontvangst nemen.'
Tot zover vorig jaar, intussen is Guy opnieuw gestart met een aantal wedstrijden in Nederland, weer met resultaat. 'Op 5 juli werd ik in het stadje Ravenstein tweede op 14 deelnemers, op 15 juli werd ik in Harderwijk ook tweede op 16 deelnemers en op 25 juli kwam ik in Oosterhout op 14 deelnemers als eerste uit de bus. Ik mag mezelf dus kampioen van Nederlands Zuid-Brabant noemen. Met het hoogste puntenaantal sta ik ook eerste gerangschikt in het klassement voor het Nederlands kampioenschap.'
Guy Vandendriessche kreeg de titel niet zomaar in de schoot geworpen. Hij versloeg een drietal meervoudige Nederlandse kampioenen en een Europees kampioen. 'Maar het blijft een hechte vriendenclub en ze zien me nog altijd graag komen, hoor.
Gezien ik geen deel meer uitmaak van de Gilde van Europese Bellemannen (Gent), en bijgevolg ook niet meer deelneem aan het BK krijg ik dan ook geen informatie meer vanuit die hoek. Gelukkig kan ik nog rekenen op enkele sympatieke collega's die mij af en toe wat informatie toesturen om mijn blog aan te vullen.
Zo was er vandaag zondag 2 augustus in Oostende het 5de Belgisch Kampioenschap voor Bellemannen (eigenlijk een Vlaams onderonsje, want er doen geen Walen aan mee...). Veertien bellemannen streden om de titel Kampioen van België voor bellemannen ( stads- of dorpsomroeper ) Ook de dames doen mee voor de bestgeklede escortedame, een verschijnsel dat eigenlijk alleen in Engeland gebruikelijk is... Hierbij is Karin Mertens, de vriendin van de Ninoofse belleman Hans Van Laethem, de beste escortdame geworden tijdens het Kampioenschap voor bellemannen in Oostende. het is de bedoeling dat een escortdame haar belleman steeds begeleidt tijdens de uitstappen en wordt vooral op uitstraling en kledij beoordeeld. Het was voor Karin de eerste deelname aan een wedstrijd en meteen schoot ze de hoofdvogel af.
Hans zelf, die nog steeds regerend Wereldkampioen is, gaat al een tijdje zonder zijn krulsnor door het leven...
Het nationaal kampioenschap ging door van 14.30 tot 17.30 uur op een podium op het Achturenplein. De prijsuitreiking vond er plaats om 18.30 uur. Meer informatie dan de einduitslag en enkele foto's van de overwinnaar kan ik niet geven.
Op de eerste plaats : Joris Goens uit Veurne Op de tweede plaats : Hans Van Laethem uit Ninove Op de derde plaats : Willy Vande Putte uit Gent
Ne dikke proficiat, Joris ! !
Joris tussen Oostends volksvertegenwoordiger en voormalig VRT-gezicht Johan Verstreken en zijn vrouwtje die zich toch heeft laten verleiden om 'belleman-escorte' te zijn.
Joris Goens uit Veurne. Voor de 4de keer op rij Belgisch Kampioen !
De afspraak was gemaakt 'tegen 10.00uur in het koetshuis naast de pastorie aan de Markt van Oosterhout'. Ik moest dus niet als een gek om 5 uur uit mijn bed : Oosterhout ligt eventjes buiten Breda, op amper twee uur rijden van Izegem. Bij aankomst konden we eerst natuurlijk genieten van een lekkere kop koffie en enkele overheerlijke gebakjes en ons vervolgens omkleden.
Klaas Koper uit Zandvoort en zijn echtgenote, die nog steeds in behandeling is van een schouderoperatie...
Peer en Gerard rustig afwachtend tot het vertreksein wordt gegeven...
Harmen en Hendrick kleden zich nog vlug aan.
Lies en Raphael maken zich klaar om de hele dag opnamen te maken voor de Oosterhoutse Radio en Televisie stichting.
Ter deser gelegenheid kreeg ik ook nog eens uit de handen van de ENSDOV-voorzitter peer Witzel een mooi trofee voor mijn meervoudige deelname aan Nederlandse omroepersconcoursen gedurende het jaar 2008 : een fijn bewerkte tinnen miniatuur-klepper naar het model van deze van Harry van Dormaal, op ambachtelijke wijze vervaardigd door vaklieden van 't Oud Ambacht uit Alphen in Gelderland.
Alles wordt in gereedheid gebracht voor het ontvangen van de burgemeester en zijn gevolg. Wim kijkt alvast benieuwd uit naar de komst van de rest van de omroepers...
Het concours zou plaatsvinden op het marktplein, pal naast het standbeeld van 'De Genootschap der Volledigen'.
Het Genootschap der Volledigen is een uniek Kaaiendonks gezelschap dat rond carnaval wakker wordt. De Volledigen zijn een uitverkoren groep mensen die, spaarzaam als zij zijn, het voor elkaar gekregen hebben alle Kaaiendonkse carnavalsinsignes te vergaren. Dit betekent: De insignes vanaf het beginjaar 1956 tot en met het heden. Aan de Volledigen is dan ook het voorrecht verleend om het Brabantse carnavalsjaar te openen. Dit vindt traditioneel altijd plaats op de eerste zaterdag na 7 november, 's morgens om 11.11 uur op de Markt in Kaaiendonk (Oosterhout)
Tijdens deze bijeenkomst worden ook nieuwe aanmeldingen streng gecontroleerd ! Elk jaar weer presteren een (klein) aantal mensen het toch om er nog steeds Volledig te geraken. (zie http://www.volledigen.nl/)
Dertien stads- en dorpsomroepers waren er verzameld om deel te nemen aan een omroepersconcours ter ere van 'Oosterhout 200 jaar stadsrechten'. Een initiatief van de marktcommissie Weekmarkt Oosterhout in samenwerking met de gemeente.
Voorafgaand aan de wedstrijd nam burgemeester Stefan Huisman de traditionele groeten in ontvangst. Stads- en dorpsomroepers zijn ambassadeur van hun gemeente en brengen daarom altijd de groeten over van hun burgemeester en schenken de ontvangend burgervader producten uit hun woonplaats of streek.
(Guy Vandendriessche uit Izegem)
(Henk Bijksma uit Bolsward)
(Klaas Koper uit Zandvoort)
(Harmen de Vries uit IJlst)
(Lydia vd Ruit uit Capelle a/d IJsel)
(Johny de Maertelare uit IJzendijke)
(Peer Witzel uit Alphen a/d Maas)
(Marco Van Avermaete uit Philippine)
(Harry van Dormaal uit Haghorst)
(Gerard Vercauteren uit Temse)
(Wim de Smit uit Borsele/Nisse)
Dhr Huisman had op zijn beurt voor elke deelnemer een fles kaneellikeur en een Oosterhoutse kaneelstok bij zich.
Vervolgens gingen de omroepers gewapend met bel, toeter, ratel, klepper of pan met houten knuppel het winkelcentrum in om publiek naar de Markt te lokken om het concours bij te wonen en de kassa's van de kooplui en de horeca op de weekmarkt te spekken. Peer uit volle borst...
Telkens werd er halt gehouden voor de sponsor die de roep van de omroeper een financieel steuntje gaf... Hier Klaas voor zijn delicatessenzaak...
Johny moest het van de lingerie hebben...
Marco kon het niet laten om met de mosselen van zijn gemeente Philippine te leuren en zichzelf flink te promoten zijnde een talentvolle jongeman op zoek naar een lief !
Ook Wim zit in de mossel-branche...
Even schuilen voor een regenbui...
Een mooi plaatje... heb ik ook op een A4tje kadoo gekregen van fotograaf Leo van Aart.
Een ernstige Harmen... die plotse regenbui was hem blijkbaar niet bevallen.
Neen, veel smaak was er niet aan. Maar de fotograaf kwam niet meer bij van het lachen !
Tientallen meters ver hoor je die stem van Hendrick (zeg maar Henk)
's Middags was er een broodjesmaaltijd met koffie en als dessert een stukje fruit.
Ik liet gelijk een banaan signeren door Lydia...
En dan kwam Wim met de aankondiging van de wedstrijd.
Voor die wedstrijd hadden alle deelnemers een specifieke opdracht gekregen over Oosterhout. De basiliek, Oosterhout Familiestad, de jaarlijkse evenementen, het verenigingsleven ; alles wat de stad te bieden heeft werd met luide stem aangeprezen. Vervolgens mochten alle omroepers in een tweede roep ook hun eigen stad of gemeente aanprijzen aan het Oosterhoutse publiek.
De lot-trekking wees uit dat Wim als eerste aan beurt was.
Vol aandacht luisterden wij naar zijn betoog...
Ik moest een korte verhandeling maken over de StJans Basiliek, passenderwijze op de achtergrond. Mooier kon het niet zijn.
Gerard performeerde met hand en tand...
De altijd statige en in Anton Pieck-outfit geklede Peer kneep bijna zijn tas in relief... zo energiek ging hij te keer.
Jammer dat hij zijn mooie zilvergrijze bakkebaarden heeft afgeschoren...
Ondertussen werd alles vastgelegd op tape door de plaatselijke nieuwsploeg.
Harmen, een militair achter zijn uurtjes, heeft de helst-klinkende bel van ons allen.
Leuk hoe fotograaf Leo oog heeft voor detail... een 'professional' waardig.
Johny doet het ietsje zachteraan.
De mannen met de verstdragende stemmen : Henk en Henk !
Henk (zeg maar Hein de Roeper) heeft steeds dat hoogsteigenaardig instrument bij, die hij heel ritmisch op de kadans van zijn klompen van voor naar achter beweegt waardoor dat hamertje steeds weer heen en weer tegen dat plankje aantikt. Een helderklinkend maar griezelig geluid brengt dat ding voort...
Klaas laat al enkele tijd zijn 9-kilo zwaar-wegende koperen 'bekken' thuis (zie elders in dit blog) en heeft die vervangen door een visserstoeter...
Lydia is dringend aan een nieuwe bel toe, want het kleinood hoor je nog amper klingelen. Precies een blikken doosje met een knikker erin.
Maar dat stelt niets voor in vergelijking met haar zware stemgeluid waarmee ze iedereen in de ban houdt !
Iedereen zit gekluisterd aan zijn stoel wanneer haar roep over het marktplein galmt.
Harry heeft dan weer een totaal uit de band springend instrument bij. Een klepper bestaande uit een handvat met daaraan 20 latjes elk verbonden met een bout en een veer die hij vervaarlijk hoog boven zijn schouder heen en weer zwaait. Het is niet te vergelijken met al dat ander instrumentarium, maar de aandacht krijgt hij wel. (Ik moet hem toch eens vragen of hij dat ding zelf ooit wel eens tegen zijn koppie heeft geslagen...)
Gerard uit Temse vertegenwoordigt al weer eens het 'wettelijk gezag met de bevoegdheid een conterventie uit te schrijven' (zo zegt hij het zelf) : hij is dan ook gekleed zoals de Vlaamse omroepers er in de jaren '30 rondliepen, namelijk in het oude 'champetter'- uniform van weleer.
Zelden waren er over Oosterhout op een middag zoveel mooie woorden te horen als afgelopen zaterdag op de Markt.
Tussen de de twee 'roepen' door konden we met z'n allen meegenieten van de vrolijke liederen gebracht door het Oosterhouts Smartlappenkoor. Niet alleen Nederlandse volksliederen maar ook 'covers' van Vlaamse zangers zoals Will Tura en Bobbejaan Schoepen kregen we te horen.
Ondertussen genieten van een heerlijk glaasje Oranjeboom...
Gerard met zijn onafscheidelijke 'knaak'. (onder ons gezegd en gezwegen : hij heeft ze rechtstreeks vanuit de Dominikaanse Republiek... veel beter dan de Cubaanse, zegt hij...)
Terwijl het Oosterhouts Smartlappenkoor na de tweede roep nogmaals voor een muzikaal intermezzo zorgde, moest de jury bestaande uit Jos de Bont, Herman Slot en Arnoud Kastelijns beslissen welke omroeper de beste prestatie had geleverd.
De voorzitter van het marktcomitee had eerst nog een (smakelijke) verrassing in petto voor de jury...
En dan deed de voorzitter van de jury de proclamatie.
Huidig Nederlands kampioen Henk van de Nieuwenhuizen uit Oisterwijk werd derde.
De tweede prijs was voor Henk Bijlsma uit Bolsward.
De titel ging uiteindelijk naar Guy Vandendriessche uit het West-Vlaamse Izegem in België.
Vol ongeloof nam ik de trofee in ontvangst en richtte mij nog eenmaal tot mijn mededingers, het publiek en de juryleden voor een dankwoord.
Hiermede ben ik Kampioen van Zuid-Brabant en kom ik aan de leiding te staan in de rangschikking voor het Nederlands Kampioenschap en ben ik eerstgeplaatste op de lijst van de Gilde van de Broederschap van Stads- en Dorpsomroepers der Lage Landen.
Hier wordt ik geflankeerd door de twee 'Henken'.
's Avonds waren we rond de klok van vijf uur te gast in het restaurant 'Het Arendsnest' in het winkelcentrum Arendshof.
We konden er kiezen uit het drie-gangen-menu, gepresenteerd door Wim die even voor 'sandwichman' speelt.
Het tafeltje van Gerard en echtgenote Nelly
Wim, Marco en Frank (de wedstrijdsecretaris)
Lydia en haar familie...
Henk met vrouwtje en dochter
Klaas, Harry en hun gezelschap
Harmen vond het een grote eer aan de 'kampioenentafel' te mogen aanschuiven : Hendick en ikzelf waren zeer verheugd met zijn gezelschap.
Ik hield het bij een koffietje, maar Harmen en 'Henk' hadden wel zin in zo'n aardbijen-coupe.
Enige domper op de feestvreugde was dat ik, in mijn overwinningsroes, mijn plastiekzakje met overheerlijke reuzen-stroop-wafels, die ik op de markt had gekocht, heb achtergelaten aan het podium. Hopelijk zijn die niet in de afvalcontainer belandt, maar heeft een fortuinlijke vinder er nog smakelijke momenten aan beleefd.
Bij thuiskomst stonden de champagneglazen reeds klaar. Mijn zoon Arend had een mooie tekening klaar en mocht ik nog eens met mijn trofee poseren voor een kiekje alvorens onder de douche te wippen !
Met dank aan Leo van Aart, de stadsfotograaf van Oosterhout die zorgde voor de prachtige foto's.
(door Susanne den Boer. maandag 27 juli 2009 | 08:02)
Dertien stads- en dorpsomroepers zijn in het centrum van Oosterhout te beluisteren tijdens het omroepersconcours ter ere van het 200-jarig stadsrechtenjubileum van Oosterhout.
Zelden waren er over Oosterhout op een middag zoveel mooie woorden te horen als afgelopen zaterdag op de Markt. Dertien stads- en dorpsomroepers waren er verzameld om deel te nemen aan een omroepersconcours ter ere van 'Oosterhout 200 jaar stadsrechten'. Een initiatief van de marktcommissie Weekmarkt Oosterhout in samenwerking met de gemeente.
Voorafgaand aan de wedstrijd nam burgemeester Stefan Huisman de traditionele groeten in ontvangst. Stads- en dorpsomroepers zijn ambassadeur van hun gemeente en brengen daarom altijd de groeten over van hun burgemeester en schenken de ontvangend burgervader producten uit hun woonplaats of streek. Huisman had op zijn beurt voor elke deelnemer een fles kaneellikeur en een Oosterhoutse kaneelstok bij zich.
Vervolgens gingen de omroepers gewapend met bel, ratel of pan met houten knuppel het winkelcentrum in om publiek naar de Markt te lokken om het concours bij te wonen en de kassen van de kooplui op de weekmarkt te spekken. Voor de wedstrijd hadden alle deelnemers een specifieke opdracht gekregen over Oosterhout. De basiliek, Oosterhout Familiestad, de jaarlijkse evenementen, het verenigingsleven; alles wat de stad te bieden heeft werd met luide stem aangeprezen. Vervolgens mochten alle omroepers ook hun eigen omgeving nog aanprijzen aan het Oosterhoutse publiek.
Terwijl het Oosterhouts Smartlappenkoor voor een muzikaal intermezzo zorgde, moest de jury bestaande uit Jos de Bont, Herman Slot en Arnoud Kastelijns beslissen welke omroeper de beste prestatie had geleverd. De titel ging uiteindelijk naar Guy van den Driessche uit het West-Vlaamse Izegem. De tweede prijs was voor Henk Bijlsma uit Bolsward en huidig Nederlands kampioen Henk van de Nieuwenhuizen uit Oisterwijk werd derde.
Helemaal links staat winnaar Guy Van den Driessche, 'De Belleman' uit het Belgische Izegem.
A small Afghan town uses a time-tested tradition to get its news.
Attention, attention, attention! The town crier of Bamiyan, Afghanistan tells residents everything from the price of meat to who won the country's first Olympic medal. Without much radio, TV or literacy in the area, his services are indispensable.
Het was wederom vroeg opstaan deze morgen : reeds om 05.30u 'beepte' mijn electronische wekker af want deze keer zou ik tijdig bij de ontvangst op het stadhuis van Harderwijk aanwezig zijn : verleden jaar was ik (door parkeerperikelen) ietsje te laat op de afspraak.
06.15u : het was al weer een tijdje geleden dat ik vanachter het stuur een zonsopgang meemaakte en die zon zou mij de ganse morgenrit als een kwelduivel pal in mijn voorruit vergezellen. Het waren 3 uurtjes spannend autorijden ! En ik mag niet klagen : de collega's die vanuit Friesland moesten komen, deden er maar eventjes 9 uur over... maar dan met de zon in de rug.
Om 09.30u kwam ik aan op de 'boulevard' waar ik een parkeerplaatsje vond bij de haven. Het was dan nog eventjes door de kleine straatjes mijn weg terugvinden naar het stadhuis. In waar de koffie en de cake al klaar stonden.
Om 10.00u zou de ontvangst door burgemeester Drs. John Berends plaatsvinden waarbij traditioneel de geloofsbrieven en de bijhorende geschenkjes aan de wethouder werden overhandigd. Wim de Smit roept ons een voor een naar voren.
Lieten zich biezonder opmerken ; de nieuwe stadsomroepers van Harderwijk zelf (Hans Nijman) en Peter de Jonge uit Vlaardingen.
Dit gebeurde dan wel in een officiële sfeer en in de prachtig gedecoreerde trouwzaal van het oude stadhuisgebouw, maar een grap en een grol waren nooit ver weg; zo pochtten de omroepers met hun wijnverpakking (van plastiek folie over papieren zakje tot kunstig versierde houten kistjes, anderen hadden dan weer een meer 'vaste' versnapering mee en iedereen had de nodige info meegebracht omtrent de activiteiten die in hun respectievelijke steden en gemeenten plaatsvonden. Het glasraampje van de Temsense belleman Gerard Vercauteren uit België mocht dan wel 'losgeplakt' zijn, het viel enorm in de smaak van de burgemeester.
De Ondernemersvereniging Binnenstad wil namelijk ook haar Hanzedagen Internationaal op de kaart zetten. Voorzitter Johan vander Sluis was er in geslaagd de heer Manfred Schurkamp, voorzitter van de Westfälischer Hansebund (met 43 aangesloten Duitse steden) naar Harderwijk te halen om persoonlijk de attracties in harderwijk te ervaren.
Voorzitter Johan van der Sluis probeert ook al geruime tijd om Harderwijk ook in het buitenland onder de aandacht van de toerist te brengen. Samen met burgemeester Berends legde hij hiervoor vorig jaar tijdens het internationale Hanzetreffen in het Duitse Salzwedel de eerste contacten. Uiteindelijk is het hem gelukt het internationale hoofdbestuur van de 34 Hanzesteden hiervoor warm te krijgen.
Na deze plechtplegingen was het de hoogste tijd om de Hanze-festiviteiten officieel te openen, niet zonder eerst deze plechtigheid 'stadsomroepersgewijs' in de binnenstad te verkondigen.
Om 11.00u was het dan zover : in aanwezigheid van de burgemeester las Graaf Otto II van Gelre en Zutphen, vergezeld van zijn gade Margaretha Von Kleve en zijn twee lieftallige (en uithuwbare) dochters Margarethe en Elisabeth, aan de Smeepoortenbrink de authentieke tekst van de stadsrechten voor en kreeg vervolgens de sleutel in ontvangst.
Tevens was zijn raadsheer Jonker Boetselaere aan zijn zijde. Hiermede waren de Hanzefeesten voor geopend verklaard. Mooi stukje toneel van een aantal straatanimatoren uit Zwolle.
Op het programma : een Hanzemarkt in de binnenstad met meer dan 200 verkoopkraampjes, in het Hortuspark was een Middeleeuws kampement opgetrokken, tal van figuranten zorgden voor de nodige animatie, men kwam er de sheriff tegen en de beul, een groep weeskinderen met hun kloosterzusters, een tafereel van een zieke bedlegerige vrouw in de handen van een chirurgijn, edelen, soldaten, poortwachters, bedelaars en dieven, men kon er oude ambachten bekijke,.. De musikale omlijsting was in handen van de Flagellanten uit Giethoorn en de Mycelium Troubadours uit Deventer. Ondertussen trok het ensemble Wrongel en Wei door de centrumstraten met hun 14de -eeuwse kerelslied.
En er werd al eens voor de gein een duel aangegaan...
Drie keer ging ook de StMichielsommegang door de straten van de binnenstad. StMichiel is namelijk de beschermheilige van het Hanze Verbond. Dit alles onder grote belangstelling van lokale pers en amateurfotografen.
Om 12.30u was het hoog tijd voor een broodje kaas of ham en de frisdranken vloeiden rijkelijk, want het was ondertussen serieus warm aan het worden.
Er werd dan ook dankbaar gebruik gemaakt van de schaduwplekjes onder de bomen of in de opgestelde tentjes van het Middeleeuws kamp daar in het park.
En dan kwamen de stadsomroepers aan de beurt : voor een klein maar vol terras en groepen passanten op het plein, halmde keer op keer het lof over de vissers- en Hanzestad Harderwijk.
De jury zat in de blakende zon de 'roepen' te aanhoren en moesten punten toekennen op de algemene presentatie, de inhoud van de tekst en de spraakduidelijkheid.
Geen gemakkelijke klus bleek achteraf, want de 17 kandidaten deden allen hun uiterste best om die beheerde podiumplaats te veroveren.
Tijdens de pauze kregen we de gelegenheid om eventjes de 'braderie' in te trekken voor een aandenken voor thuis.
Je zag al eens een raar vehikel, zoals deze tandem van Noorse makelij...
Een ijstheetje ging er dan al gemakkelijk in. En een Thaise schone wilde het ook wel eens proberen...
Ondertussen maakten Johny uit Ysendijcke reclame voor de 38ste Folkloredag aldaar aanstaande weekend en Peter uit Vlaardingen deelde een bijzonder mooie folder uit over de tentoonstelling 'Kibbeling en Kaviaar' die nog tot 1 november in het Visserij & Vlaardings Museum in zijn homestede loopt.
Om 15.30u werd met het tweede gedeelte aangevangen en moesten de deelnemers in omgekeerde volgorde aan treden voor de 'vrije roep', een uiteenzetting die dan meestal over hun eigen stad of gemeente handelde.
Het was dan vol spanning wachten op de einduitslag.
Om die spanning wat te ledigen, zong Wim De Smit wel drie keer na elkaar zijn lijflied 'Zeeuwse mosselen' !
Het Nederlands Kampioenschap wordt beslist door een ranglijst die gaat over meerdere toernooien georganiseerd door de Eerste Vereniging voor Stads- en Dorpsomroepers van Nederland. Op zo'n toernooi laat een stads- of dorpsomroeper/ster door middel van een 'roep' horen wat hij/zij in zijn/haar mars heeft. Vaak bestaat een wedstrijd uit meerdere roepen : de ene over de gastplaats, de andere over eigen stad of dorp. Een jury beoordeeld de prestatie. Daarbij wordt op zaken gelet als uiterlijk, verstaanbaarheid en de inhoud van de roeptekst. Die inhoud is van de hand van de stadsomroeper zelf, ook als het over de gaststad gaat. Een stadsomroeper draagt over het algemeen de kledij uit zijn streek en roept de aandacht met een instrument dat daar bijhoort : bvb uit de Betuwe komt de ratel en uit Zandvoort de vispas of de toeter. De deelnemers die de engelse out-fit dragen, gebruiken over het algemeen een bel.
De jury die moest oordelen over de uitslag van dit concours bestond uit Mevr H.Elema (echtgenote van wethouder Rob Daamen en jury-voorzitster) en de heren J.Van Wincoop (directeur VVV Harderwijk) en E.Jacobs (Harderwijker van het jaar 2009).
En dan de deliberatie : als eerste kwam Klaas Koper uit Zandvoort uit de bus, maar dan zat de jury met een probleem : de tweede en de derde plaats hadden eenzelfde aantal punten. Ik kreeg de tweede plaats toegekend voor 'originaliteit' en Henk 'de Roeper' Vanden Nieuwenhuizen de derde plaats voor 'prestatie'. Uit de handen van de juryvoorzitster kregen wij een mooi glazen trofee. Ik was wat blij met deze uitslag, want na Ravenstein de week ervoor, was het de tweede keer op rij dat ik een 2de plaats in de wacht sleepte.
De algemene uitslag
1. Klaas Koper uit Zandvoort met 48,7 p 2. Guy Vandendriessche uit Izegem (B) met 48,4 p 3. Henk van der Nieuwenhuizen uit Oisterwijk met 48,4 p 4. Jan Prins uit Graft de Rijp met 48,3 p 5. Hans Nijman uit Harderwijk met 47,2 p 6. Geert Veen uit Winschoten met 46,7 p 7. Wim de Smit uit Borsele-Nisse met 46,0 p 8. Henk Bijlsma uit Bolswart met 45,7 p 9. Siebe van der Meulen uit Oosterend met 45,3 p 10. Gerard Vercauteren uit Temse (B) met 44,5 p 11. Gerard van Gelder uit Ravenstein met 43,9 p 12. Harmen de Vries uit IJlst met 43,8 p 13. Herman Hartgers uit Elburg met 43,5 p 14. Johny de Maertelaere uit IJzendijke met 42,4 p 15. Peter de Jong uit Vlaardingen met 41,6 p 16. Lydia van der Ruit uit Capelle a/d IJsel met 41,4 p 17. Thea Hellinga uit Ternaad met 39,5 p
Om deze omroepersactiviteit af te ronden kregen we nog een mooie opvoering van zeemansliederen door een in piraten-outfit-geklede groep, de Kamper Kogge-zangers o.l.v. de energieke dirigente Joke van Tent.
Deze 40-koppige groep is opgericht in het najaar van 1996 en wordt musikaal ondersteund door drie accordeons en een drummer.
Maar om 17.00u werden alle figuranten en omroepers in het Hortuspark verwacht om aan te schuiven aan de Middeleeuwse dis : even was er onduidelijkheid omtrent de eetbonnetjes die we nog niet hadden gekregen, maar dat kwam allemaal in orde.
Op het menu : een schoteltje koude pastakrullen, enkele hompjes stokbrood met kruidenboter en je kon dan nog kiezen uit een kippebilletje of een minuscuul varkensribbetje.
Geen biertje maar cola en fruitsap. Ik had me eerder verwacht aan een dik everzwijn (het mocht een ander varkentje zijn...) aan het spit en liters bier van het vat. Soit. 't is crisis...
Daarna was er gelegenheid voor rust en ontspanning... Middeleeuwse boerenmeisjes met de game-Boy !
En rond de klok van zeven, was het dan al weer tijd om huiswaarts te keren. Eerst nog even langs het stadhuis om ons om te kleden en om ons 'Hardewijk-tasje' dat we kado hadden gekregen op te halen. Daarin ontdekte ik een VVV-gids over Harderwijk met een historische stadswandeling en een mooi fotoboek 'Beelden, Belicht en Beschreven'. Daarnaast een balpen en een doosje pepermuntjes. Maar de grote verrassing was dan wel het pakje paling die we naar huis meekregen.
De A27 en A28 brachten mij via Utrecht en Breda weer naar België en eenmaal die windmolens met oranje strepen aan het transportcentrum met grensovergang in Meer in het zicht, is het niet zo ver meer naar de Kennedy-tunnel in Antwerpen om dan via de E17 naar Kortrijk de afslag Deerlijk-Izegem te nemen.
Eerst nog even een telefonerende 'bumperklever' een beetje de stuipen op het lijf jagen door eens flink op de rem te gaan staan (zo leren ze het best af...).
Omstreeks 21.00u was ik terug thuis na een vermoeiende maar uitmuntende dag. Fier als een gieter kon ik mijn trofee aan mijn huisgenoten laten zien. Ik ben er bijzonder trots op !
Met dank aan allen die mij een felicitatie-mailtje toestuurden.
On Sunday, July 12th, 2009, the Muskoka Escapades of Town Crying were held at the Muskoka Pioneer Power Show at Bracebridge in the morning. The MPP Show was celebrating their 25th Anniversary. Lunch was enjoyed by all on the patio of Swiss Chalet, the sponsor of this event.
The second cry was held at SantaÂ’s Village along the Muskoka River. Crier Bill McKee of Pt. Perry/Scugog & City of Oshawa won first place overall with Crier Betty Kading of Orangeville placing second. Third place was presented to Crier Mark Molnar of the City of St. Catherines.
All prizes were presented by St. Nicholas himself assisted by Mrs. Claus.
After the closing ceremonies, all Criers were taken back to KrugerÂ’s via SantaÂ’s Jet Boat for presentations by Deputy Mayor Steve Clement of Bracebridge who also presented a gift pack from the Town. The evening finished with social time and dinner provided by Swiss Chalet.
It was an honour to have the President of the American Guild, Crier John Karsten and his Grandson, Michael join with us for this competition.
There were ten Criers participating including the Co-Hosts, Town Criers Bruce and Shaun Kruger of Bracebridge.
Hosted by the KrugerÂ’s this is a two cry competition at two venues: the Muskoka Pioneer Power Show & SantaÂ’s Village 1000 - Arrival and Refreshments - Upstairs in Main Red Auditorium Building 1030 - First Cry - Muskoka Pioneer Power Show 1130 - Lunch - Supplied by Muskoka Pioneer Power Show 1230 - Show Opening - Criers will assist in the Opening Ceremonies of MPP Show 1330 - Second Cry - SantaÂ’s Village 1445 - Awards - At SantaÂ’s Village 1500 - BBQ Dinner - At KrugerÂ’s Muskoka River B&B Contact Bruce Kruger kruger@muskoka.com
Will take place on Saturday, July 11, 2009 in Perth Ontario. This friendly get-together allows Criers to be part of two major events: The Art of Being Green Festival (http://artofbeinggreen.ca) and the 175th Anniversary of the Tay Canal (http://perthcanada.com). Criers should prepare two entertaining cries: one on any area of recycling (for the AOBG) and the other a cry related to any element of local history, the canal or water in general (for Tay 175). This is a non-judged gathering of Criers. For more information contact Brent McLaren at town.crier@perthtowncrier.com.
De Friese Bierbrouwerij is een klein familiebedrijf, die maar liefst acht verschillende speciaalbieren brouwt. Voor het brouwen van Us Heit speciaalbieren wordt uitsluitend gebruik gemaakt van natuurlijke ingrediënten en dat proef je: Natuurzuiver bier met karakter.
En ik heb het geluk gehad om eens te mogen proeven van enkele exemplaren uit hun assortiment, een geschenk van collega-belleman Sibe vd Meulen uit Oosterend
En ik ben begonnen met het proeven van het Buorren bier.
Buorren bier is een bovengistend gebrouwen volmoutbier. Het bier kenmerkt zich door een hoppig, fruitig aroma en een licht bittere smaak.
Doordat nagisting in de fles plaatsvindt, dient men het voorzichtig uit te schenken.
Buorren bier komt het best tot zijn recht wanneer het op keldertemperatuur (10-12° C) gedronken wordt.
Verkrijgbaar in: - 24 * 30 cl - 6 * 4 * 30 cl
(Ook wordt daar ook een bijzondere single malt whisky gestookt, genaamd Frysk Hynder, maar daar ga ik het nu even niet over hebben...)
Benieuwd hoe ze dit brouwen en stoken? Kom dan eens langs voor een bezoek ! Op de site http://www.bierbrouwerij-usheit.nl/ vindt u nog veel meer interessante informatie over o.a. rondleidingen, proeverijen en leuke arrangementen.
Graag oan't sjen in het proeflokaal van Us Heit in Bolsward!
Ik ben Guy , en gebruik soms ook wel de schuilnaam 'De belleman'.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Officiële Stadsomroeper van Izegem en museummedewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Europese Snorrenclub Antwerpen.
