De eerste schoolweek zit er al op en we zijn reeds druk in de weer om het volledige of toch bijna volledige jaarprogramma van de oudervereniging BBOG Woudlucht in elkaar te steken. Tijdens onze eerste vergadering was 't enorm fijn om iedereen of toch bijna iedereen terug te zien. Onze oudervereniging is afgeslankt, naar gelukkig toch, nog 6 super actief werkende mensen. Schoolverlaters zijn de oorzaak van onze afslanking. Hopelijk kunnen we tijdens de eerste contactavond in de school, ouders warm maken om mee te komen participeren in de oudervereniging. Anders zal het enorm organiseren worden om alles op een vlotte manier te laten verlopen. Maar ik ben zeker dat het dit jaar ook weer allemaal goed zal verlopen. IK WIL DE GANSE OUDERVERENIGING BEDANKEN VOOR HUN INZET.
Nu de school terug begonnen is, gaat het moeilijk om naar de maandag training te gaan. Zeker nu we terug naar het Provinciaal domein moeten; omdat de piste in het sportkot nog in recontructie is. Hopelijk duurt het niet lang en kunnen we terug naar de trainingen. Want piste trainingen zijn super plezant.
De 2 maanden vakantie zijn gevlogen en morgen start al terug een nieuw schooljaar Terug structuur in zijn en ons leven. Alhoewel ook terug veel werk, want de eerste vergadering van de oudervereniging is al heel binnenkort. Gelukkig hebben we deze week bevestiging gekregen dat Axel nog een jaartje langer in het Lagere Buitengewoon Onderwijs mag blijven. 2 van zijn Juf(fen) zijn ook al gekend. Juf Katrien en Juf Sonia. Daar is Axel wel heel gelukkig mee. Ik hoop dat hij zich dit schooljaar heel gelukkig mag voelen; dan is het schooljaar zeker al voor een groot gedeelte geslaagd.
A young monk arrives at the monastery. He is assigned to helping the other monks in copying the old canons and laws of the church by hand. He notices, however, that all of the monks are copying from copies, not from the original manuscript. So, the new monk goes to the head abbot to question this, pointing out that if someone made even a small error in the first copy, it would never be picked up! In fact, that error would be continued in all of the subsequent copies. The head monk, says, "We have been copying from the copies for centuries, but you make a good point, my son." He goes down into the dark caves underneath the monastery where the original manuscripts are held as archives in a locked vault that hasn't been opened for hundreds of years. Hours go by and nobody sees the old abbot. So, the young monk gets worried and goes down to look for him. He sees him banging his head against the wall and wailing: "We missed the "R" ! , we left out the "R"....... !!!"
His forehead is all bloody and bruised and he is crying uncontrollably. The young monk asks the old abbot, "What's wrong, father?"
With a choking voice, the old abbot replies, "The word was...
Woensdag, omdat axel nog heel moe was en 's avonds training heeft hij vandaag eens kunnen uitslapen tot 11.00uur. Was wel niet heel blij dat ik hem niet had wakker gemaakt om naar de speelpleinen te gaan, Maar zijn gemoed was snel terug beter. Hielp zelfs heel goed mee om de keukenkastjes eens op orde te stellen. We hebben er samen een mooie dag van gemaakt, en ons zelfs heel goed geamuseerd. Vandaag onze 3de training na de vakantie. Hopelijk valt het al wat beter mee dan vorige week. Want het was afzien! Monique ook terug van weg is blij om er weer bij te zijn en zij niet alleen wij ook! Ons groepje was sterker bevolkt dan vorige vrijdag en we zouden ons terug opsplitsen. Na de bareel verliet een klein groepje ons, voor wie 55 minuten genoeg was. Tot aan het vijfarmenpunt splitste onze groep zich opnieuw. De snelle voor 1.10uur en de tragere eveneens voor 1.10uur. Ons moatje wilde graag onzen axel meenemen, maar hij verkoos toch liever om bij z'n mama te blijven. Met Monique die mee in onze groep liep; was het gespreksonderwerp vlug gevonden. Haar trektochten met vriendinnen en famillie. Het was een heel plezierige bedoening en de tijd ging zo snel dat de 1.10 uur; die uiteindelijk 1.20uur werd toch heel vlot zijn verlopen. Zelfs Axel ging het veel beter af; alleen het kleine heuveltje aan de Zoete Waters waren wat te steil voor hem; maar niet alleen voor hem er waren nog kandidaten die blij waren dat hij vroeg om wat te stappen. Maar al bij al Chapeau Axel; flink gedaan want vorige week ging het ons beiden een heel stukje minder.
Hoe zou het met ons Lien zijn, al een hele week niets meer gehoord. Maar ik weet, in Noord Spanje is het niet altijd gemakkelijk om internet te vinden. We missen haar toch!
Vandaag terug goed weer. Zou in ons landje de zomer dan eindelijk aangekomen zijn. 25°C graden is de temperatuur maar voelt toch warmer aan. Zal maar genoeg flessen water meenemen om de dorstigen te laven na het kleine duurloopje. De opkomst was wel niet zo groot; heel zeker de vakantiewissel en de uittocht naar de een of andere vakantiebestemming. Op het programma 45 minuutjes. Bedankt Lieneke dat je aan al de vakantiegangers hebt gedacht die het niet zagen zitten of niet konden lopen tijdens hunnen congé. Met ons 9en 4 mannen en 5 vrouwen, vertrokken we voor ons kleine toereke. Na een zwoegende woensdag voor slechts 50 minuutjes ging het vandaag toch al een stukje beter. Aan de paterkes splitste de groep zich op in 2en. Philip, Gerda, Vera, Kristine en ??? ben zijn naam kwijt (sorry), wilden ietske langer lopen. terwijl Peter, Patrick en ikzelf voor de 45 minuutjes gingen die uiteindelijk 50 minuutjes zijn geworden. Terwijl er woensdag momenten waren dat het echt opviel dat er van heel de groep niemand iets zei, (héél uitzonderlijk) heel zeker een teken dat het voor iedereen moeilijk was, werd er vandaag toch al een stukje meer de gewone snelheidsmodellenbabbel gehouden. Het werd zeker een gezellig onderonsje. Misschien hebben U oren gefloten want je was toch een onderwerp in onze gesprekken. Iedereen was blij je reisverhaaltjes of beter zwoegverhaaltjes te lezen op de blog; zodat men zich afvroeg of je wel eens echt de tijd neemt om te ontspannen en te relaxen. Hopelijk valt alles goed mee op jullie vakantie en kan je zeker genieten van de prachtige natuur. Verder gaat alles heel goed met ons en we hopen met jullie hetzelfde.
Na Burgos rijden we door naar Suances.(Cantabrië). De vakantie is al ver gevorderd, maar we laten dit zeker niet aan ons hart komen. Suances is goed gelegen voor de verschillende uitstapjes die we nog willen doen. Santillana del Mar is een van onze bestemmingen. De 2 hoofdstraten staan vol met middeleeuwse, renaissancistische en barokke gebouwen. De verschillende historische gebouwen maken Santillana del mar als een echte trekpleister voor de vele toeristen. Gelukkig voor ons is de grote vakantieperiode in Spanje, augustus. De Colegiatakerk is een van de mooiste Romaanse bouwwerken van Cantabrië. Kortbij zijn de grotten van Altamira, maar omdat ze niet meer toegankelijk zijn voor het publiek verkiezen we de Cuevas del Monte del Castillo. Wat we echter niet wisten, hier moest ook een bezoekje worden gereserveerd, want de bezoeken worden per dag beperkt. Maar we hadden geluk, we mochten nog mee met van de gids.
Terwijl we even moesten wachten, konden we nog enkele studenten gadeslaan, die secuur bezig waren met borsteltjes en klein werkmateriaal. Alles werd genummerd, gefotografeerd en in kaart gebracht. Zelfs nu nog worden er paleontologische vondsten gedaan in de grot. De grotten waar de tekeningen gevonden zijn, werden slechts met bepaalde vieringen gebruikt. Het was er veel te koud en te vochtig. Slechts het voorste gedeelte van de grot was bewoonbaar. Onze volgende uitstap is Comillas. De kleinste universiteitstad van Spanje, maar eveneens het meest verrassende dorp van Noord Spanje. Hier staan vele art nouveau bouwwerken van Gaudi. De sierlijke Modernista architectuur van Catalonië, maakt Comillas met zijn laat 19e eeuwse vakantiehuizen van de welgestelde gezinnen een van de meest bijzondere bezienswaardigheid. Wat we zeker willen zien, is Gaudi's El Capricho. (een rariteit). Een van zijn meest persoonlijke projecten . De werkelijke naam is Villa Quijano, dat gebouwd werd voor de markies van Comillas De buitenmuren zijn uit keramiek met een zonnebloemmotief. De huidige bestemming van het gebouw is nu een restaurant en feestzalen. Wanneer we door het Cantabrisch gebergte rijden komen vele pittoreske bergdorpjes tegen, maar eentje is zeker het bezoeken waard. Bárcena Mayor, werd in geklasseerd als nationaal erfgoed van de Unesco. Daardoor worden al de huisjes nu gerestaureerd. In de huisjes zijn er vele ambachtelijke winkeltjes gevestigd en in sommige huisjes kan je nu ook al een hotelkamertje reserveren. Wanneer we door de straatjes lopen is het alsof we terug in de tijd gaan. Ik kan het me niet voorstellen dat de vrouwen van een dorp of stad heden ten dage de was gaan doen in een gezamelijke wasplaats. Als we het nu bekijken moet het wel gezellig geweest zijn, maar ik denk ook hard labeur. Suances, heeft verschillende stranden, omdat het door de rotsmassieven is verdeeld, daardoor is er een grote verscheidenheid van de golven. Een gedeelte is zo wild dat het een echte trekpleister is voor surfer. Wij houden het liever op het rustiger gedeelte waar het voor axel, al is hij geen strandfavoriet het plezant is om de kleine visjes en krabjes te zien zwemmen in het laagstaande water tussen de rotsblokken. 's anderendaags vertrekken we terug richting Saintes, vooralleer we naar huis gaan. De vakantie zit erop maar we kijken met z'n allen terug op een mooie famillievakantie. Ik wil Leo danken voor de hele mooie uitgestippelde vakantie zwerfroute. Het was prachtig.
Onze volgende stopplaats is Burgos. Burgos ontleend zijn naam aan de Vlaamse burgers die in de stad handel dreven. De wolverkoop was tijdens de 17e eeuw een bron van rijkdom. Men vervoerde de wol via Bilbao naar het Spaanse Vlaanderen. De prachtige kathedraal Plaza de Santa Maria is een van de eerste Spaanse gotische gebouwen en wordt beschouwd als schrijn van El Cid. Rodrigo Díaz de Vivar °1040 - overleden in 1099 werd geboren in Bivar bij Nurgos. Zijn bijnaam El Cid Campeador (betekent Heer/ Kampioen). Een Kampioen was in de middeleeuwen iemand die in een persoonlijk (man tegen man) gevecht van de beste ridders won. El Cid is de Spaanse verbastering van Al Sayyid (Arabisch voor edele heer). Beide titels getuigen van respect van zowel Moorse als Christelijke kant. El Cid is dan ook een bekende Spaanse nationale held en de belichaming van ridderlijkheid en deugd. ****** In 1936 benoemde Franco, Burgos tot zijn nationalistische hoofdstad en vestigde zich, in het Capitania General aan de Plaza Alonzo Marinez. ****** Het monasterio de las Huelgas werd in 1187 als klooster voor aristocratische dames gesticht door Alfonso VIII en zijn vrouw Eleonor van Aquitanië, dochter van Hendrik II van Engeland. Het koningspaar bracht hier vaak zijn vrije tijd door en verkoos die manasterio als laatste rustplaats. ****** Burgos is eveneens een stopplaats voor de vele pelgrims die naar Santiago de Compostelle gaan
Woensdag 11 juli, vertrek naar de 2 de stopplaats. Lekeitio. Onze eerste Baskische badplaats. Overal staan de plaatsnamen in het baskisch vermeld en omdat er in Spanje enorme wegenbouw is; is zelfs de laatst geupdated GPS al achterhaald. Na de dood van Franco en het bijtreden in de Europeese Unie wil Spanje zeker zijn economisch peil verhogen. In Lekeitio is het Baskisch de meest gesproken taal. In 1981 werd de officiële naam van de gemeente veranderd van het Spaanse Lequeitio naar het Baskische Lekeitio. Als uitvalbasis is Lekeitia naar mooie bezienswaardigheden zeker een pluspunt. De mensen zijn enorm vriendelijk. Iedereen groet mekaar alsof men elkaar reeds jaren kent. 's avonds is het dorpspleintje een drukte van je welste. Wat wel een aanpassing vraagt is het dagelijkse leven. 's middags zijn de restaurantjes open van 13 tot 16 uur; 's avonds pas vanaf 20.30 uur. Maar met een dag menuutje dat bestaat uit 3 gangen, brood, een liter wijn of water kan een mens daar zeker tegen om zolang te wachten op een volgende maaltijd. Het is echt genieten. De vele strandjes en de steile rotsen naar de verschillende vissersdorpjes zijn een prachtige omgeving. Wat we zeker niet willen missen is het Guggenheimmuseum vooral om het architecturale aspect. Maar eveneens in Portugalete de Puente Vizcaya (hangende brug) die in 1893 werd gebouwd.
3 weken vakantie, veel te snel voorbij! Ja, Bea je mag gerust zijn, het zal morgen zeker pijn doen om terug te gaan werken. Onze Axel, steeds goed gezind, wat moet een papa en mama nog meer hebben; kunnen we zeggen dat het een geslaagde vakantie was. Met Leo, onze vertrouwde gids die onze vakantie weer tot in de puntjes had uitgestippeld; werden we steeds verrast met aangename en verrrassende uitstapjes. Onze eerste stop was Saintes; dit was voor onze kleine romeinse vriend zeker al een goed begin. Ons hoteltje was tijdens de 17 de Eeuw de rustplaats van de dilligence die de post verdeelde. Saintes was een oude Romeinse garnizoensstad, die in die dagen Mediolanum Santonum heette, de hoofdstad van het gebied van de huidige Saintonge. Zoals overal in Frankrijk woonden in deze streek voor de Romeinse inname Galliërs, maar na Caesars overwinning op de Gallische troepen onder aanvoering van Vercingetorix, vermengden zich de oorspronkelijke bewoners al snel met de Romeinen, en zo ontstonden de 'Gallo-Romeinen'. Saintes was een grote en belangrijke Romeinse plaats en al heel snel besloot men er een arena te bouwen waar de bekende Romeinse spelen plaatsvonden. Ja moatje, de verhalen van Asterix en Obelisk kwamen weer terug na ons Romeins avontuur vorig jaar in Rome. In de Middeleeuwen werd Saintes steeds belangrijker, omdat de pelgrims op weg naar Santiago de Compostela de kerk van St. Eutrope wilden bezoeken. Een van de mooiste pronkstukken is zeker de Abbaye-aux-Dames. Met de ontwikkeling van de wijn- en alcoholhandel in de XVIIe en XVIIIe eeuw zijn vele herenhuizen gebouwd langs de Charente. Onze aankoop van de bekende Pineau de Charents en de Cognac houden we tot het laatste want Saintes is ook onze laatste tussenstop voor we terug naar huis rijden.
Volgende week eindelijk tijd maken, alleen voor ons drieetjes. Gezellig onderons, wandelen, cultuur opsnuiven en rusten. en misschien nog kans zien om wat te gaan lopen. Na enkel hectische weken, zijn we er allen broodnodig aan toe. Maandag vertrekken we al heel vroeg, want er staan toch iets meer dan 800 km op het menu vooralleer we op onze 1ste bestemming aankomen. Saintes onze eerste stop vooralleer we verder afzakken naar Spanje. Baskenland San Sebastian, Burgos en Suances zijn de plaatsen die we willen verkennen. Hopelijk valt alles goed mee, en worden onze reisverhalen hier later uitgebreid vertelt.
Slechts 2 atleetjes van BBOG Woudlucht heb ik kunnen inschrijven. voor de 4de atletiekmeeting voor personen met een verstandelijke handicap. ****** Maandag 18 juni vertrekken ze met 3 bussen voor een weekje naar de zee en daardoor is de zondag voor de meeste geen gepaste dag om hun kinderen te laten deelnemen ****** Valerian en Axel waren ingedeeld voor 3 dezelfde disciplines. verspringen, 100m sprint en 1500 m.
Tijd van Axel voor de 100m was 19.99; 1500 7.26.21 en voor het verspringen zonder aanloop had hij 1.29m gesprongen. Valerian die voor de eerste keer mee de 1500m zou lopen, heeft eveneen een prachtige tijd gelopen. 8.35.81 100 m 20.63 en bij het verspringen 0.91 ver gesprongen. ****** Terwijl ze nog volop bezig waren met verspringen kreeg ik een berichtje dat Lien en Liesje de kinderen zouden komen aanmoedigen met de 1500 m. Het deed deugd hen te zien.
Na de prachtige prestaties kregen al de deelnemers een mooie herinnerignsmedaille, die ze zonder twijfel weer zullen koesteren.
Hopelijk kunnen we volgend jaar meer kandidaatjes inschrijven.
De vermoeiende voorbije weken beginnen z'n tol te laten voelen. Ik wil vanalles doen maar echt opgang komen, lukt me niet. Ik voel dat ik m'n lijf voorbij loop; en dat zal een mens dan toch eens moeten bekopen. Axel vertrekt maandag op zeeklassen en zijn bagage moet nog worden ingepakt. Maar ik zie het echt niet goed zitten; ik zal ons ventje missen. Vanaf de Special Olympics is het nog geen enkel weekend echt rustig geweest, en zelfs het komende weekend is er nog geen rust. Zondag 17 juni is het de Meeting van verstandelijk gehandicapten in Kessel-lo. Samen met Valerian gaat Axel als deelnemers van zijn school Woudlucht meedoen aan de disciplines, 1500 m 100m sprint en verspringen zonder aanloop. ******* Na de training van vandaag snel terug naar huis om ons klaar te maken voor het jaarlijks etentje van onze loopclub HRC bij Walter en Karina in Bierbeek. Hopelijk blijven de weergoden ons goedgezind, want met een 30tal mensen is het toch een grote groep die je moet ontvangen. Na wat omleidingen geraken we om 21 uur als laatste bij onze gastheer en gastvrouw We genieten met volle teugen van een glaasje champagne en de stille rust van de boerenbuiten. Axel kan zich uitleven met Sascha en verveelt zich gelukkig niet.
Even later schuiven we aan langs een prachtig, maar wat belangrijk is een heel lekker bufet. Iedereen heeft het naar zijn zin, en de toekomst plannen van de loopclub voor volgend jaar worden al gesmeed. Eddy heeft zelfs al enkele kamers gereserveerd voor de Champenoise en deze zijn met zekerheid al opgevuld. Wij zullen er niet bij zijn, want dat valt steeds samen met de Special Olympics. Ons Lien komt vragen of we in het najaar nog meedoen aan de marathon van Fizenze; maar daar pas ik toch voor. Een marathon per jaar is voor mij wel genoeg. En met de halve marathon in Zuid-Afrika, wil ik toch ook wat sparen voor onze geplande drie weekse reis naar dit land. Gisteren nog een mooi natuur filmje gezien op You Tube Battle in Kruger Park. http://www.youtube.com/watch?v=LU8DDYz68kM
Zoals alk jaar heeft het schoolfeest een thema, dit jaar is het sterren op de dansvloer. Om in de sfeer te blijven van het thema, noemen we(oudervereniging) onze stand dan ook HIPPIE SHAKE. Op culinair vlak willen we naar jaarlijkse traditie - de oudervereniging is ondertussen al 3 jaar actief popcorn en Sangria serveren, en i.p.v. de wafeltjes die we vorig jaar gemaakt hebben gaan we dit jaar Pannenkoeken maken. Vanaf 9 uur spreken we af om onze tenten op te zetten en mooi te versieren. Axel is al van 7 uur wakker en wil natuurlijk meegaan om te helpen. Wij houden er als groep ook aan om alles tot in de punten af te werken, De school heeft dit jaar voor heel wat randanimatie gezorgd en het mag gezegd de school heeft z'n best gedaan om voor de ouders en de kinderen er een spetterende dag van te maken. Proficiat aan al de leerkrachten die dit toch weer hebben gedaan. Spijtig genoeg kunnen wij hiervan niet veel meemaken; omdat de verkoop van popcorn sangria en onze pannenkoeken goed loopt. Van 12 uur tot half zeven doen we niets anders dan bakken; Iedereen zegt dat de pannenkoeken heel lekker zijn en met de democratische prijzen smaakt alles dan nog veel lekkerder. Het is pas 19 uur als we eindelijk zelf kunnen gaan eten. Na het eten nog alles opruimen en het is al gauw half tien vooralleer we naar huis kunnen gaan. Na een lekker doucheke settel ik me in de zetel met axel om nog wat te genieten van wat rust. Het was weer een geslaagd schoolfeest.
Onder het toeziend oog van de leeuw van Waterloo zou het een drukke dag worden. 1500m en 50m spurt. Het vertrouwen van de coaches was heel sterk in hun atleetjes. Iedereen voelde de spanning en de zenuwen waren dan ook talrijk aanwezig. In de voormiddag werd de 1500m gelopen. Gelukkig maar, want naargelang de dag vorderde steeg de temperatuur boven de 20°C. Kelly mocht als eerste aantreden en zelfs al hadden we het nog zo dikwijls gezegd, niet te snel vertrekken begon ze als een hazewind. Gelukkig stond meester Philippe langs de piste om haar toe te roepen; " trager lopen". Omdat zij niet alleen te snel vertrokken was, zagen we de andere met heel veel pijn op het gezicht ook vertragen. Met nog een sprintje in de laatste meters behaalde zij een mooie tweede plaats. Goed voor een zilveren medaille. Youri, was de volgende. Hij startte ook heel snel maar kon het volhouden tot op het einde. Met als resultaat een tweede gouden medaille voor hem. Daarna volgde Bart en Axel. Bart ook weer te snel vertrokken, vertraagde al na een 50m. maar bleef toch schitterend volhouden tot op het einde. Axel, heel rustig vertrokken, bleef steeds in een mooi tempo de rondjes lopen. Met 2 snelle vooraan dachten we dat hij als derde zou eindigen. maar de spanning steeg toen in de laatste ronde de afstand steeds kleiner werd en hij naar de tweede plaats kwam. Met nog een mooie versnelling einde Axel in een tijd van 7'19"63. Bart eindigde 7de. Maar toch ook een schitterende prestatie In de namiddag was het tijd voor de 50 m. Hier behaalden we ook heel mooie resultaten. 1 zilveren, 2 gouden en 1 bronzen medaille. Axel met een tijd van 9"37 behaalde hier een onverwachte zilveren medaille. Hij scoorde beter dan we ooit hadden durven dromen. Prinses Astrid en Minster Flahaux van Landsverdeding ondertussen aangekomen, overhandigde tijdens hun aanwezigheid enkele medailles. Voor velen onder onze atleten toch wel heel biezonder. Dit jaar waren de Special Olympics voor de school Woudlucht een topjaar. De directie mag fier zijn op zijn leerkrachten en haar leerlingen met hun prachtprestaties.
Onder een hevige regenbui en na een korte nachtrust vertrokken we richting Braine l'Alleud. Vandaag alleen verspringen zonder aanloop. Omdat we niet alleen voor Axel wilden supporteren vertrokken we toch op tijd om iedereen te kunnen aanmoedigen. We werden blij verwelkomt en de coaches vonden het super dat we er ook al waren. Nog steeds onder een grijze maar toch al droge hemel ; vertrokken Bart, Valerian, Axel en de beide coaches naar de piste. Youri, Kylie en Kelly moesten pas in de namiddag lopen en hadden nog eventjes tijd om alles rustig te gaan verkennen De mascotte van de groep Valerian mocht als eerste de spits afbijten; en met zijn eerste deelname aan de Special Olympics behaalde hij al onmiddellijk een bronzen medaille voor de school. We waren goed begonnen! Ook Bart, behaalde een bronzen en Kelly en Youri een gouden medaille. Axel en Kylie behaalden beiden een 6de plaats. Na een mooie dag gingen we met z'n allen nog eens goed klinken op het succes van al de kinderen. De coaches waren super fier op hun pupillen en zij niet alleen maar zeker ook de aanwezige leerkrachten en ouders. 2 gouden en 2 bronzen medailles, het is niet niks om mee te beginnen. Na een lange dag vertrokken we allen blij terug naar huis om ons voor te bereiden op de volgende dag. De 1500m en de 50m spurt.
Woensdag was het dan zo ver, kinderen, coaches, enkele trouwe leerkrachten en ouders, vertrokken naar Nijvel(Nivelles) voor de openingsceremonie van de 26ste Special Olympics 2007, die van 16 tot en met 19 mei 2007 zouden doorgaan. 4 dagen die heel veel plezier en emoties zouden meebrengen. Scholen, instellingen en clubs waren vertegenwoordigd. Dit jaar hadden de atleetjes en hun coaches mooie out-fits gekregen en het moet gezegd, het oogde heel mooi. Na nog wat toespraken van het Olympics Comitee en politici,(het zijn bijna verkiezingen) begon de openings plechtigheid met muziek, dans en spectakel. Maar het mooiste moment was toch het binnenlopen van de atleten met de Olympische Vlam samen met Stefan Everts De ceremonie werd afgesloten met een prachtig vuurwerk. Het was al heel laat toen we met de shuttlebussen terug naar onze wagen werden gevoerd en voor onze atleetjes was het eigenlijk al veel te laat voor ze naar hun bedjes konden. Gelukkig is het morgen maar verspringen en zijn de disciplines 1500 m en 50 voor vrijdag.
Ik ben axel
Ik ben een man en woon in Veltem-Beisem (België) en mijn beroep is scholier.
Ik ben geboren op 25/10/1993 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen en zwemmen.
You're an approachable blogger who tends to have many online friends. People new to your blogging circle know they can count on you for support. You tend to mediate fighting and drama. You set a cooperative tone. You have a great eye for design - and your blog tends to be the best looking on the block!
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Sad"){kind=icon}
