Zoals alk jaar heeft het schoolfeest een thema, dit jaar is het sterren op de dansvloer. Om in de sfeer te blijven van het thema, noemen we(oudervereniging) onze stand dan ook HIPPIE SHAKE. Op culinair vlak willen we naar jaarlijkse traditie - de oudervereniging is ondertussen al 3 jaar actief popcorn en Sangria serveren, en i.p.v. de wafeltjes die we vorig jaar gemaakt hebben gaan we dit jaar Pannenkoeken maken. Vanaf 9 uur spreken we af om onze tenten op te zetten en mooi te versieren. Axel is al van 7 uur wakker en wil natuurlijk meegaan om te helpen. Wij houden er als groep ook aan om alles tot in de punten af te werken, De school heeft dit jaar voor heel wat randanimatie gezorgd en het mag gezegd de school heeft z'n best gedaan om voor de ouders en de kinderen er een spetterende dag van te maken. Proficiat aan al de leerkrachten die dit toch weer hebben gedaan. Spijtig genoeg kunnen wij hiervan niet veel meemaken; omdat de verkoop van popcorn sangria en onze pannenkoeken goed loopt. Van 12 uur tot half zeven doen we niets anders dan bakken; Iedereen zegt dat de pannenkoeken heel lekker zijn en met de democratische prijzen smaakt alles dan nog veel lekkerder. Het is pas 19 uur als we eindelijk zelf kunnen gaan eten. Na het eten nog alles opruimen en het is al gauw half tien vooralleer we naar huis kunnen gaan. Na een lekker doucheke settel ik me in de zetel met axel om nog wat te genieten van wat rust. Het was weer een geslaagd schoolfeest.
Onder het toeziend oog van de leeuw van Waterloo zou het een drukke dag worden. 1500m en 50m spurt. Het vertrouwen van de coaches was heel sterk in hun atleetjes. Iedereen voelde de spanning en de zenuwen waren dan ook talrijk aanwezig. In de voormiddag werd de 1500m gelopen. Gelukkig maar, want naargelang de dag vorderde steeg de temperatuur boven de 20°C. Kelly mocht als eerste aantreden en zelfs al hadden we het nog zo dikwijls gezegd, niet te snel vertrekken begon ze als een hazewind. Gelukkig stond meester Philippe langs de piste om haar toe te roepen; " trager lopen". Omdat zij niet alleen te snel vertrokken was, zagen we de andere met heel veel pijn op het gezicht ook vertragen. Met nog een sprintje in de laatste meters behaalde zij een mooie tweede plaats. Goed voor een zilveren medaille. Youri, was de volgende. Hij startte ook heel snel maar kon het volhouden tot op het einde. Met als resultaat een tweede gouden medaille voor hem. Daarna volgde Bart en Axel. Bart ook weer te snel vertrokken, vertraagde al na een 50m. maar bleef toch schitterend volhouden tot op het einde. Axel, heel rustig vertrokken, bleef steeds in een mooi tempo de rondjes lopen. Met 2 snelle vooraan dachten we dat hij als derde zou eindigen. maar de spanning steeg toen in de laatste ronde de afstand steeds kleiner werd en hij naar de tweede plaats kwam. Met nog een mooie versnelling einde Axel in een tijd van 7'19"63. Bart eindigde 7de. Maar toch ook een schitterende prestatie In de namiddag was het tijd voor de 50 m. Hier behaalden we ook heel mooie resultaten. 1 zilveren, 2 gouden en 1 bronzen medaille. Axel met een tijd van 9"37 behaalde hier een onverwachte zilveren medaille. Hij scoorde beter dan we ooit hadden durven dromen. Prinses Astrid en Minster Flahaux van Landsverdeding ondertussen aangekomen, overhandigde tijdens hun aanwezigheid enkele medailles. Voor velen onder onze atleten toch wel heel biezonder. Dit jaar waren de Special Olympics voor de school Woudlucht een topjaar. De directie mag fier zijn op zijn leerkrachten en haar leerlingen met hun prachtprestaties.
Onder een hevige regenbui en na een korte nachtrust vertrokken we richting Braine l'Alleud. Vandaag alleen verspringen zonder aanloop. Omdat we niet alleen voor Axel wilden supporteren vertrokken we toch op tijd om iedereen te kunnen aanmoedigen. We werden blij verwelkomt en de coaches vonden het super dat we er ook al waren. Nog steeds onder een grijze maar toch al droge hemel ; vertrokken Bart, Valerian, Axel en de beide coaches naar de piste. Youri, Kylie en Kelly moesten pas in de namiddag lopen en hadden nog eventjes tijd om alles rustig te gaan verkennen De mascotte van de groep Valerian mocht als eerste de spits afbijten; en met zijn eerste deelname aan de Special Olympics behaalde hij al onmiddellijk een bronzen medaille voor de school. We waren goed begonnen! Ook Bart, behaalde een bronzen en Kelly en Youri een gouden medaille. Axel en Kylie behaalden beiden een 6de plaats. Na een mooie dag gingen we met z'n allen nog eens goed klinken op het succes van al de kinderen. De coaches waren super fier op hun pupillen en zij niet alleen maar zeker ook de aanwezige leerkrachten en ouders. 2 gouden en 2 bronzen medailles, het is niet niks om mee te beginnen. Na een lange dag vertrokken we allen blij terug naar huis om ons voor te bereiden op de volgende dag. De 1500m en de 50m spurt.
Woensdag was het dan zo ver, kinderen, coaches, enkele trouwe leerkrachten en ouders, vertrokken naar Nijvel(Nivelles) voor de openingsceremonie van de 26ste Special Olympics 2007, die van 16 tot en met 19 mei 2007 zouden doorgaan. 4 dagen die heel veel plezier en emoties zouden meebrengen. Scholen, instellingen en clubs waren vertegenwoordigd. Dit jaar hadden de atleetjes en hun coaches mooie out-fits gekregen en het moet gezegd, het oogde heel mooi. Na nog wat toespraken van het Olympics Comitee en politici,(het zijn bijna verkiezingen) begon de openings plechtigheid met muziek, dans en spectakel. Maar het mooiste moment was toch het binnenlopen van de atleten met de Olympische Vlam samen met Stefan Everts De ceremonie werd afgesloten met een prachtig vuurwerk. Het was al heel laat toen we met de shuttlebussen terug naar onze wagen werden gevoerd en voor onze atleetjes was het eigenlijk al veel te laat voor ze naar hun bedjes konden. Gelukkig is het morgen maar verspringen en zijn de disciplines 1500 m en 50 voor vrijdag.
Dit jaar gaat Axel samen met nog 5 andere kinderen zijn school Woudlucht vertegenwoordigen tijdens deze (Special Olympics). Zoals elke sporter willen zij ook goed presteren en hun enthousiasme straalt dan ook letterlijk van hun gezichtjes af te lezen. Omdat het niet steeds mogelijk was om al de kinderen te gaan aanmoedigen tijdens hun deelnamen, wegens verschillende disciplines werd besloten om dit jaar alleen mee te doen met de atletiekproeven. Kelly een meisje die dit jaar voor de eerste keer deelneemt aan de atletiek proeven werd door Joke (een vriendin van ons) onder de vleugels genomen, om zich voor te bereiden voor deze Spelen. Joke we zullen haar zeker heel sterk aanmoedigen. Hopelijk valt het weer wat mee en kunnen we samen met onze kinderen en de leerkrachten genieten van hun prestaties. Dit zijn voor ons toch echte topdagen. Ook de Special Olympics hebben internationale hoogdagen en dit jaar is China het gastland.
Wereld Zomerspelen Shanghai van 2 tot 11 oktober 2007
Van 2 tot 11 oktober 2007 vinden in Shanghai, China, de Special Olympics Wereld Zomerspelen plaats. Dit magistrale evenement is de grootste sportmanifestatie op wereldvlak in 2007. Maar liefst 7.000 atleten met een mentale handicap uit 170 verschillende landen demonstreren er hun ongeziene enthousiasme voor sport. 40.000 vrijwilligers en 3.500 officials staan te popelen om de atleten in de beste omstandigheden te ontvangen en duizenden families, vrienden, toeschouwers en journalisten staan te popelen om de sporters met een mentale handicap aan te moedigen. Op het programma staan 23 disciplines: zwemmen, atletiek, badminton, basketbal, bocce,
Bocce is een balsport die gerelateerd is aan bowls en petanque. Het spel werd in zijn huidige vorm ontwikkeld in Italië. Het spel wordt in de hele wereld gespeeld, eerst voornamelijk door Italiaanse emigranten, maar het krijgt langzaam maar zeker ook buiten deze groep populariteit. Bocce wordt gespeeld op lange banen van 20/30 meter lengte en 2,5 tot 4 meter breed. Een baan heeft opstaande randen aan alle kanten. De ballen zijn gemaakt van metaal, zijn over het algemeen rood en blauw, en hebben (in tegenstelling tot bowls ballen) geen ingebouwde "bias" - ze zullen dus rechtdoor rollen.Een spel wordt gespeeld tussen twee spelers, of tussen teams van twee of vier spelers. Ieder partij heeft vier ballen. Het spel begint door een kleine bal, de pallino, op de baan te gooien, en deze moet op het einde van de baan terecht komen, in een gebied tussen 5 en 2 meter van het einde van de baan. Als de eerste partij dit niet lukt, krijgt de andere partij de kans om de pallino ergens in de zone neer te leggen.De partij die de pallino heeft geplaatst mag de eerste bocce bowlen, en daarna krijgt de tegenstander de kans om zo dicht mogelijk bij de pallino te komen. Daarna is de beurt aan de partij die niet het dichtst bij de pallino is gekomen, totdat beide partijen de vier ballen hebben gegooid. Als een van beide partijen de ballen op heeft gooit de andere partij de resterende ballen. Punten worden toegekend aan alle ballen die dichter bij de pallino liggen dan de ballen van de tegenpartij. Een wedstrijd is afgelopen als er 13 punten zijn gescoord (alhoewel dit kan variëren).De bal mag gerold worden, of met een onderhandse beweging gegooid. Deze laatste actie wordt vaak gebruikt om ballen van de tegenstander of de pallino weg te ketsen zodat er meer punten worden gescoord.Er worden regelmatig wereldkampioenschappen georganiseerd en bocce maakt ook deel uit van de World Games. Het is ook een onderdeel van de Special Olympics.
3 dagen na de marathon en ik voel me fantastisch goed niet moe maar gewoon energiek. Ik wil iedereen (Snelheidsmodellen/Bosklappers) bedanken die ons Smsjes, E-mailtjes stuurden om ons aan te moedigen voor en ons te feliciteren na het halen van de finish. Het was een prachtig weekend.
Ik wil Leo en Axel ook niet vergeten want zij hebben het toch weer 4 maanden volgehouden. Hun steun en aanmoedigingen hebben me enorm gesterkt.
Lien, bedankt voor het vertrouwen die je me hebt gegeven. Jij was er van overtuigd samen met nog anderen dat het goed ging gaan.
Wie ik ook niet wil vergeten te bedanken is Ronny (de werkmens) die er toch steeds voor zorgt dat iedereen een aangepast schema krijgt. Zonder hem zou het zeker niet lukken.
Morgen is het dan zover! Liesje en Steven geven elkaars ja-woord in het Stadhuis van Leuven om 11.30 uur. We klinken met een hele dikke proficiat op het bruidspaar, maar ook op Lien, Ronny en broer Kris.
Vandaag is het zover. Een grote delegatie van onze loopclub HRC - Running vertrekt naar Antwerpen om deel te nemen aan de marathon of the 10 miles. Voor Axel had ik 2 supportershanden gemaakt om iedereen aan te moedigen. Lien en liesje stonden op de 10 km en wij stonden in het rivierenhof op de 20 km. Voor iedereen was het een verrassing omdat ze ons toch niet echt hadden verwacht, Lien en ikzelf lopen volgende zondag de marathon in Hamburg Bea, die voor Axel toch wel een hele grote boon over heeft liep ook mee. In gezelschap van haar echtgenoot Rik die haar heel de weg begeleide en verzorgde liep een fantastische tijd. Binnen de 5 uur. 15 minuten sneller dan vorig jaar Rome. Super Bea! Hopelijk komen we volgende week ook zonder al te veel problemen aan de finish. En blijven de temperaturen niet zo hoog als vandaag.
Vandaag gaat Axel met de speelpleinwerking van Herent naar een opname van Shoot - Ketnet met Heidi en Peter. Voor Axel wordt dit een grote verrassing, Hij weet dat ze hem gaan vragen stellen maar hij weet niet dat de speelpleinwerking van Herent hem heeft gekozen als feestvarkentje. Ik hoop dat alles heel goed meevalt en kijk al uit naar het programma.
Uitzending Vrijdag van 18.30 tot 19.00 uur en zaterdag (herhaling) van 19.30 tot 20.00
Pistetraining. 15 x 200 met 100 er tussen. Liesje gaf het startsein om te vertrekken nadat ze zeker wist dat het zou loslopen. Lien had als goede moeder ons gebrieft wat we moesten doen, · indien ze niet op tijd terug waren van Freiburg. Dus dat hadden we goed ingestudeerd. Met een zomers temperatuurtje van 18 graden vertrokken we met Karolien op kop. Eventjes loslopen. Na 18 minuten kwamen we terug op de piste. Ieder groepje was vlug gevormd en het moet worden gezegd Lien, iedereen is heel vlijtig begonnen aan de training. Strategisch gezien lieten we de snellere maar eerst vertrekken, ·om zeker niet onder de voet te worden gelopen. Samen met Sonja en Marion liepen we de 200 m in 1.12minuut. Stipt zoals je had voorgeschreven. Met 2 chronometers kon het niet anders. Na de eerste 200 m dacht Sonja, amaai! Ik (haar mental coach zoals ze me noemde, ik voelde me vereerd!), stelde haar voor om positief te denken, ·want straks zou het wel beter gaan. En effectief ze kwam(was) in form. Ze liep heel gezwind mee en het moet gezegd samen met ons drietjes was het heel gezellig. Te snel, maar we hadden er samen wel heel veel plezier in. Meer moet dat toch niet zijn!
Na een heel rustig ontbijt en nog wat genieten van de zondagse morgend rust, me klaar gemaakt om m'n duurloopje van 1.30 te gaan lopen. In m'n eigenste streek Veltem-Winksele-Herent. Normaal ging Axel mee, maar zo vroeg op dag is een beslissing nemen nog moeilijker dan anders. Ik zou dan maar alleen vertrekken.
Nog eventjes een berichtje naar Lien en Bea verstuurd, om hen succes te wensen, Lien met de marathoners van Freiburg
en Bea & Co met de duurloop van 3.10. uur. langs de Ravel route Voor mij was het al warm genoeg en gelukkig had ik genoeg drinken en verfrissing mee. Hopelijk hebben Bea en Co er ook niet te veel last van. Ik hoop maar dat het tijdens de marathon van Hamburg zeker niet warmer wordt. Want dat beloofd dan toch weer afzien. Toen ik thuis kwam vertelde de papa dat hij met Axel me nog achterna gereden was; maar ik was echter een andere richitng ingeslagen dan ik normaal loop. Spijtig, dit weet ik weer voor de volgende keer. Zal mijn looproute steeds vertellen voor ik vertrek.
Nu nog een rustige namiddag en nog heel fijn genieten van het zonnige weertje.
The white peace dove is flying in our hearts and our minds Its flying with peace and happiness Its helping every needing people In darkness its flying ass a little hope and light! Its flying every where when there is sadness and unhappy.!
Na een slechte en eveneens korte nacht door het veranderen naar het zomeruur, voelde ik me toch niet zo goed in form. Vorig jaar waren we in Rome tijdens het veranderen naar het zomeruur. Het was er wel enkele graden warmer. Maar vandaag moesten we na vorige week zeker niet klagen. Nostalgisch moest ik denken aan de mooie momenten en ook aan de moeilijke momenten. maar 1 ding is zeker de snelheidsmodellen bewijzen steeds dat ze doorzettingsvermogen hebben. Dat zou vandaag ook wel nodig zijn. Eerst wat opwarmen voor de 6X1000m. We liepen richting Abdij van Vlierbeek met de hoop ons Lien tegen te komen. We hadden geluk want we zagen ze reeds in de verte richting Heuvelhof lopen. Met het geroep van 4 snelheidsmodellen (Andrea, Karina, Bea en ikzelf)kon het niet anders of ze had ons gezien en zeker gehoord. Wat de buurtbewoners moeten gedacht hebben dat weten we niet, maar wakker zullen ze wel zijn geworden. 't was trouwens ook al 11 uur. Terug in Heuvelhof kwamen we Vera, Griet, Mit en moatje tegen. Nog eventjes een klein onderonsje en dan maar beginnen aan de opdracht. De snelle madammen begonnen eerst en daarna de iets tragere.????? Karina en ikzelf bleven wijselijk achteraan staan, met de hoop niet ondersteboven gelopen te worden. In een twee drie, waren de snelle reeds in de bocht en Lien, die niet moest onderdoen voor de snelle werden spoedig gevolg door Bea en Mit. Karina en ikzelf bleven zielloos achter. Met 1 oog op de hartslagmeter en het andere op de weg konden we de toerekes toch op een paar secondjes na in dezelfde tijd afleggen. We waren dan niet in topconditie, maar ons verstand liet ons zeker niet in de steeds. Kris en Ronny die gisteren reeds in Hulst hun deel hadden gehad, waren van de partij voor een klein recup-loopje, maar kwamen ons toch ook aanmoedigen. Bedankt mannen. Na de opdracht werd er nog overlegd voor volgende week, want dan is het voor de Antwerpse delegatie de lange duurloop. Voor de Hamburgse delegatie is er nog een weekje uitstel. Hopelijk wat beter weer dan tijdens de vorige sessie.
Klein waterachtig verslagje van 5 snelheidsmodellen die niettegenstaande de gure weersomstandigheden het hebben overleefd. Om 9.30 vertrokken we met ons vijven Andrea, Griet, Karina, Lien en ikzelf voor ons 2uur40min. Kris en johan (kleine delegatie Bosklappers)vertrokken ook maar gingen nog eerst opwarmen(met zulk guur weer opwarmen?????) rond de vijver. Wij liepen eerst richting Werchterbrug, met mooie opklaringen en we hoopten dat het zo wel zou blijven. Met de tegenwind zouden we ons al genoeg moeite moeten getroosten. Maar de opklaring veranderde al snel in stevige regenvlagen. Tegen dat we de brug over waren begon het echt te gieten en met de wind er nog bij was het echt geen terrasjes weer. Onze schoenen waren juist voetbadjes, Linda wanneer is dat nog eens geweest? Ondertussen was Karina al nat tot op haar velleke. Een gratis doucheke! De wind bleef goed blazen en sommmige momenten vlogen we gewoon voort. Met onze armen gestrekt liepen we verder, gewoon om ons wat te laten opdrogen. Gelukkig kennen ze ons niet in deze contreien want het zal wel een raar zicht geweest zijn. In de verte zagen we ondertussen nog een zwart maseureke hangen. Hopelijk niet meer voor ons, maar het was wel buiten de natuur gerekend want in plaats van regen waren het nu hagelbollekes. We eten nu wel graag bollekes, maar deze waren echt wel pijnlijk zeker door de felle wind. Toch hielden we ons goed humeur. Met ons pet op het hoofd en dan nog eens de buff erovergetrokken konden we ons toch wel effen beschermen. Ondertussen zagen we Lien en Griet mooi in de verte eveneens zwoegen tegen de natuurelementen. Aan Betekombrug sloegen we af om terug richting Rotselaar Plas te lopen. Onderweg kwamen we nog enkele lopers tegen die eveneens het gure weer trotseerden. En natuurlijk Bosklapper B14 die ons ook kwam aanmoedigen. Vandaag nog een nieuw snoepje geproeft in plaats van squeezy. Het viel al bij al heel goed mee van smaak. Zelfs geen problemen ondervonden. Ondertussen werden de regenvlagen gelukkig al wat minder, maar warm krijgen zat er toch niet meer in. Omdat we aan het brugje naar Rotselaar veel te vroeg waren, liepen we nog eens richting Werchter. Karina hield het hier voor bekeken en liep liever richting Plas omdat er daar meer beschutting was. Toen we terug richting Plas liepen kwam zelfs de zon ons nog eens begroeten, en met de laatste moed liepen we nog een rondje rond de vijver. We waren allen blij dat we het toch weer gepresteerd hebben; vlug wat droger kleding aandoen en dan met volle teugen genieten van de lekkere warme thee. Toen ik thuis kwam, stond er al een lekker warm bad klaar, Dat enorm deugd heeft gedaan.
En voor Axel een verrassing. De eerste DVD van W@=D@
Dit kunstmatig meer werd uitgebaggerd aan het eind van de jaren 70. Het zand diende voor de ophoging van de E314 in Wilsele. De plas en de omgeving ervan is ondertussen uitgegroeid tot een mooi natuurgebied. De ligging van Rotselaar aan een geografisch drielandenpunt, het samenvloeiingsgebied van verschillende rivieren, de vier Hagelandse heuvels, de talloze meanders van de Demer en daarenboven centraal in de gemeente de Plas van Rotselaar, hebben een bepalend impact op het landschap van de gemeente. Ze maken Rotselaar bijzonder attractief voor recreanten die van deze diverse landschappen volop kunnen genieten.
Rotselaar ligt als het ware aan de poort van het Hageland. Zeer kenmerkend voor het Hageland zijn de Hagelandse heuvels. Op de rugggen van de heuvels dagzoomt de roesbruine ijzerzandsteen. De Hagelandse heuvels noemt men ook getuigenheuvels. Getuigenheuvels vinden hun oorsprong in het Laat-Mioceen. Tijdens deze periode steeg de zeespiegel en kwam heel Vlaanderen onder water te liggen. De zee kwam tot in de omgeving van Diest. Voor de kust van de 'Diestianzee' lagen de zandbanken. Het bijzondere aan deze zandbanken is dat het zand ervan sterk glauconiethoudend is. Glauconiet bevat relatief veel ijzer. Toen de zee zich na het Mioceen definitief terugtrok naar het noorden, werden de afgezette zanden blootgesteld aan verwering. Het glauconiet oxideerde tot limoniet en de 'roest' die aldus ontstond deed het zand tot ijzerzandsteen aaneenklitten.
De ijzerzandstenen boden veel meer weerstand aan de latere erosie. De Hagelandse heuvels werden nooit weggeërodeerd. Op plaatsen zonder ijzerzandsteen werden die zachtere lagen wel weggespoeld. Zo werd het typisch Hagelands heuvellandschap gecreëerd. Op de zuidflanken van de Hagelandse heuvels heerst er een micro-klimaat zodat wijnteelt op deze heuvels mogelijk is.
Vandaag stonden heuveltjes op het programma. Met een grote groep vertrokken we om 18.30. met op kop onze menselijke GPS Gerda. Zij kent de streek op haar duimpje en telkens komen we ergens waar we nog niet geweest zijn. Waar ze het blijft ontdekken is niet te geloven. Gelukkig worden de dagen nu toch al langer en Axel was wel verbaasd te zien dat het eerste gedeelte van onze trainingstoer (die we toch al dikwijls in het donker hebben gedaan)wel een heel lange heuvel was. Via het bos liepen we langs de kazerne en de schaatsbaan waar een Heverleese Berg, de straat noemde vroeger ook Berglaan. op ons lag te wachten. Amaai, zei Axel moeten we langs hier terug. Hij kende de straat al van vorige trainingen; maar samen met de andere liep hij toch heel snel naar boven. Omdat we er niet genoeg van kregen hebben we zelfs een paar keer rechtsom gemaakt om het nog eens te proberen. De sfeer was zo plezant dat de bewoners van de straat wel moeten gedacht hebben wat is dat allemaal.
Lien, omdat je me vroeg me eens te wegen voor en na de training. Heb ik dit vandaag gedaan. Tijdens en na de training heb ik niet gedronken. Er was een verschil van 900 gr. ********
Ik ben axel
Ik ben een man en woon in Veltem-Beisem (België) en mijn beroep is scholier.
Ik ben geboren op 25/10/1993 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen en zwemmen.
You're an approachable blogger who tends to have many online friends. People new to your blogging circle know they can count on you for support. You tend to mediate fighting and drama. You set a cooperative tone. You have a great eye for design - and your blog tends to be the best looking on the block!
Lien, omdat je me vroeg me eens te wegen voor en na de training. 
