|
Janik geeft aan dat hij het niet echt ziet zitten om alleen in het zieknhuis te blijven tijdens zijn verblijf. Hij is toch wel angstig om wat hem te wachten staat. Het gaat ook niet om een gebroken been hé. Eignelijk zie ik dat ook wel zitten. Ik zou thuis toch niet kunnen slapen en waken bij de telefoon. We wonen ook niet vlakbij en zijn er dan ook niet op 1, 2, 3... De eerste nacht zou ik wel niet echt bij hem slapen want dan zal hij op intensieve zorgen liggen.
Bij -15 jarigen gebeurt dit automatisch en die liggen op de kinderafdeling.
Hij is al 15 geworden en ligt dus op de afdeling neurochirurgie. Eigenlijk vind ik dit ook niet slecht. Dan ligt hij direct op de "juiste" afdeling.
Ik surf even op de website van het UZ voor informatie hierover en lees dat ik best contact op neem om alles op voorhand te regelen. Ik neem dan ook contact op met de verpleegafdeling van het VINRAD. Zij vertelt mij dat ze alles zal proberen te regelen en contact zal opnemen met mij. Vandaag krijg ik het verlossende mailtje dat het in orde is. Weer een zorgje minder.
Mijn nicht, die ook in het UZ werkt, stelt voor om Tibo ook mee te nemen naar het ziekenhuis. Hij zou zich toch niet kunnen concentreren op school. Niet dat zijn andere broers en zus zich geen zorgen maken (wees maar zeker dat ze geen seconde gerust zullen zijn), maar de band tussen tweelingbroers is toch net iets anders. Tibo zou dan 's avonds met haar mee naar huis en kunnen en de volgende dag terug. Misschien moet ik dit voorstel toch maar in overweging nemen. Ik heb al een paar keer met haar gebeld voor raad en praktische vragen. Supernichtje ;-)
12-03-2015 om 00:00
geschreven door Mama Chris
|
