Niet enkel met de klastitlularis maar ook met de studiebegeleidster.

Ik leg eerst uit wat er eigenlijk allemaal aan de hand is en wat er in het UZ besproken werd.

Eerst dacht we nog om heel de procedure uit te stellen tot na de grote vakantie. Bij complicaties zou hij veel lessen missen en misschien dat het dan beter was dat alle behandelingen in één schooljaar zouden vallen, zodanig dat hij dan maar één jaar zou missen. Janik zou natuurlijk liever niet blijven zitten. het klikt nu eenmaal goed met de klasgenoten en hij voelt zich goed in de groep.

Beiden geven echter aan dat het misschien toch beter is om de start niet uit te stellen, waaop ik dan de vraag stel wat er zal gebeuren als hij zijn laatste trimester of een deel ervan mist.

Janik straalt echter al de nodige maturiteit uit en staat zeer sterk in zijn vak elektriciteit. Het is uiteindelijk de klasseraad die beslist en hij kan dus wel een A-attest krijgen als zijn resultaten goed blijven, ook al zou hij het laatste deel van het jaar missen.

Verder bespreken we ook hoe de praktijklessen buiten het best kunnen verlopen, wat kan en niet kan tijdens de turnlessen, hoe zal dit kunnen opgevangen worden bij stages volgende schooljaren. Allemaal vragen waar ik GELUKKIG een positief antwoord op krijg. Ik geef ook wat extra info en medische kaart mee.

Ik ga met een supergoed gevoel naar huis, over de school hoef ik mij geen zorgen te maken. Niet te geloven hoe super ze daar mee omgaan. We beslissen om verder op te communiceren en hou via mail contact met hen en met de directie. De studiebegeleidster volgt Janik ook verder op en polst ook af en toe hoe alles bij hem leeft. 

Eigenlijk hebben ze toch een belangrijke rol gespeeld in de beslissing, als we ervoor gaan stellen we het niet uit tot volgens schooljaar.