Leporello's zijn accordeonboekjes. Het zijn leuke boekjes, maar technisch niet gemakkelijk. Het moeilijkste is om de lange strook papier perfect gevouwen te krijgen. 'Perfect gevouwen' betekent dat elke bladzijde even groot is, en dat er geen enkel randje te voorschijn piept als de leporello opgevouwen is. Probeer het maar eens, je zult meteen ondervinden hoe moeilijk dat is.
Iets wat goed lijkt op een leporello, maar het eigenlijk niet is, is een zinelepo. Een zine is altijd een blad dat zo gevouwen en ingesneden wordt, dat je het tot een boekje kunt vouwen. Als we nu een blad zo insnijden dat je het alleen maar tot accordeon kunt vouwen, ontstaat er een zinelepo. Hoe? Een mogelijke werkwijze staat hieronder. Vertrek je van een vierkant blad (bijv. een scrapbookblad), dan krijg je een vierkante zinelepo als resultaat; vertrek je van een rechthoek, dan wordt je boekje ook een rechthoek. Kaftje errond? Come and see tomorrow!
|
