Het is in Turkije not done om met schoenen een binnenruimte te betreden. Zowat elk hotel en pansiyon biedt je dan ook een paar slippers aan, dat meteen het prijskaartje van de overnachting weerspiegelt: je krijgt soms slippers in zijdezachte fleece (maar dan betaal je daar ook dubbel en dik voor, en vind je in de badkamer ook badjassen in bruikleen), of iets eenvoudigere in badstof. Kies je een simpel hotelletje of neem je een slaaptrein, dan krijg je - jawel - papieren slippers! Twee keer raden welke ik de leukste vond. En weinig hotels leveren washandjes, maar als ze ze leveren, zijn ze uit papier.
Terug uit Turkije: zalige temperaturen, turkooizen zee, schitterend georganiseerd collectief vervoer, fantastisch voedsel, ongeëvenaarde gastvrijheid. Maar alweer bijna geen papierplezier, op enkele kleinigheidjes na. Hierbij één ervan: op de foto een aardige manier om bestek aan te bieden.
Hou je van foto's en van foto-albums? Dan moet je een kijkje nemen op www.kolo.com. Mooie producten en een inspirerende website. In Gent is Schleiper de enige verdeler van Kolo, en je kunt er een Kolo-foldertje vinden dat als leporello gevouwen is.
Vroeger ging ik voor parkietenvoer en allerlei koorden naar Wwe Landsgraeve (Kraanlei 67 in Gent). Op een dag was de winkel dicht, want ook de weduwe was nu gestorven. 12 jaar heeft de winkel leeggestaan, tot Het Huis van Alijn er een museumshop van maakte. De sfeer van de oude winkel hangt er nog een beetje, en je vindt er nu allerlei producten-met-nostalgie. Leuk vond ik een ouderwetse blocnote met om de 5 bladen een reproductie van een oude circusaffiche, en hoe ze verpakt werd. Even terug in de tijd.
Wil je op de hoogte zijn van elke tentoonstelling of activiteit die van ver of dichtbij met papier en boekbinden te maken heeft in België, Nederland en soms nog verder? Stuur dan een mailtje naar johandebeule@hotmail.com die de nieuwsbrief Fenix verspreidt.
Nog tot en met 24 augustus kun je terecht in de raadzaal van Bozar in Brussel, voor het bewonderen van de 'best verzorgde boeken', de Plantin-Moretusprijzen '08. Een beetje achtergrond en praktische informatie hier.
Neuhaus verkoopt je voor 12 euro een doos chocolaatjes die verpakt zijn in circusfiguurtjes, twee per twee gelijk. Achter de hand houden tot de eerstvolgende regendag, en dan met de kinderen memory spelen en lekker smikkelen.
De grote vakantie is ondertussen over halfweg, en misschien verveel je je wel te pletter. Hier is de oplossing: in de filialen van de Gentse openbare bibliotheek kun je alle mogelijke tijdschriften ontlenen (behalve het laatste nummer), en als je een oude jaargang ontleent, dan wordt die slechts als één ontlening gerekend. Lekker lang lezen en bladeren dus in al die tijdschriften die je toch niet koopt, en waar je bij de kapper nooit tijd genoeg voor hebt. Let op: niet in de hoofdbibliotheek, alleen in de filialen. Adressen en openingsuren op www.gent.be/bibliotheek.
Word je misselijk in de bus of de trein als je probeert te lezen? Moet je mobiel leesplezier ontberen? Ontleen dan eens een luisterboek in de bib, zodat je je kunt laten voorlezen. Werkt ook als je autorijdt, of als je met je handen werkt. Opgelet, want erg verslavend.
Een zine is een boekje waar geen lijm of garen aan te pas komt. Het wordt gemaakt uit één blad dat alleen maar gevouwen en ingesneden wordt, en dat dan als boekje kan geplooid worden. Sommige zines zijn heel eenvoudig (vier vouwen en één insnijding, zoals het voorbeeld hieronder), andere heel ingewikkeld. Probeer het zelf maar eens.
Hoewel ik niet echt houd van de scrapbookrage, haal ik er toch af en toe wat mosterd. Het idee om mini-boekjes te maken komt uit die hoek, en nu vind ik er een trend die goed bruikbaar is in het ontwerpen van lay-outs en achtergronden: doodles maken. Doodles zijn kleine krabbels en tekeningetjes die je maakt terwijl je telefoneert of terwijl je je verveelt op een vergadering. Scrappers gebruiken ze om hun fotobladzijden op te vrolijken, maar je kunt er met een beeldbewerkingsprogramma ook repetitieve achtergronden mee samenstellen, randen mee creëren, ... Veel over doodelen vind je hier. Vind je scrappen wel leuk, dan is de rest van die site ook de moeite waard, o.a. voor de tips over het gebruik van de computer in het scrappen. .
Le Temps des Cérises is een jeanslabel met boetieks in Marseille, Saint-Tropez en Aix-en-Provence. Of hun kleren goed zitten weet ik niet, maar ze hebben wel héél speciale verpakkingen: papieren draagtasjes waar een jeansrand op gestikt is, die sluiten met een stevige drukknoop.
Op de Prinsessegracht 30 in Den Haag vind je het Museum Meermanno (waarom doet dit me toch altijd aan Harry Potter denken?). Dit museum "richt zich op het geschreven en gedrukte boek in het heden en verleden. De uiterlijke vorm en de ontwikkeling van de vormgeving vanboeken staan hier centraal". Nog tot 14 september 2008 kun je er gaan kijken naar de "hoogtepunten uit de verzameling sierpapier van kunsthandelaren en collectioneurs Theo en Frans Laurentius".
Als je een boekje maakt, dan kun je het voorzien van een sluiting. Moleskine gebruikt elastieken, in Nepal hebben ze een voorkeur voor kunstig geknoopte touwtjes, en bij ons zie je meer en meer boeken en boekjes die sluiten met een magneet. Magneten die dun genoeg èn sterk genoeg zijn om een boek mee te sluiten, vind je bij Bakker Magnetics in Mechelen. Meer info./
In Breda is onlangs het 'Graphic Design Museum' geopend. Het bevindt zich in de Bochstraat 22, en het pakt uit met de expo '100 years of Dutch Graphic Design'. Als je de expo doorlopen hebt, zou je meer inzicht moeten hebben in hoe grafisch ontwerp werkt, in typografie, ... Om de drie maanden worden nieuwe werken getoond. Heb je je kinderen mee, dan kunnen ze zelf aan de slag in het museum, en hun ontwerp meteen publiceren op de website. Mooie website, overigens.
Als je deze zomer toch naar Wittockiana gaat om de werken van de studenten boekbinden te bekijken, dan kun je aan je bezoek meteen de tentoonstelling 'Florent Rousseau 1988-2008' vastplakken: er zijn 150 boekbanden te zien van deze vernieuwende boekbinder. Meer info op www.wittockiana.org.
Langzaamaan leren we ook wel wat bij over lampenkappen maken, maar dit vordert moeizaam. Er is niet veel over te vinden, noch in gedrukte vorm, noch op het internet. Af en toe reageert iemand op onze vraag om informatie. Onlangs nog een firma die in samenspraak met de klant lampenkappen maakt, zowel in kleine als in heel grote hoeveelheden. Hun website www.lampenkappenmakers.nl geeft een mooi idee over hun activiteiten, en biedt een pak technische achtergrondkennis over lampenkappen maken. Zij verwijzen ook door naar www.vpf-amsterdam.nl, die onder meer papier levert voor lampenkappen.
Op de rommelmarkt waaide onlangs een prachtig, groot, oud foto-album op mij af. In slechte staat, maar te koop voor een spotprijsje. Achteraf bekeken was zelfs dat spotprijsje eigenlijk te veel, want het papier brak bij de minste aanraking. Het heeft mij uiteindelijk een interessante kennismaking met de bindwijze opgeleverd, een aantal scans van de prachtige bedrukking van de bladzijden, en een reeks heel mooie foto's opgeleverd. Het ding zelf heb ik echter snel verwezen naar het containerpark, wegens te verzuurd. Papier dat verzuurd is vertoont bruine randen en vlekken, en wordt bros en breekbaar. Bovendien tast het ander papier aan dat zich in de omgeving bevindt. Daarom worden waardevolle boeken en documenten soms onderworpen aan ontzuringsprogramma's, en worden ze altijd bewaard in speciale, zuurvrije dozen. Die dozen heten dan van 'museale kwaliteit' te zijn. Als gewone sterveling heb je soms ook verzuurde documenten in huis. Meestal houd je ze bij omdat de inhoud van belang is, en niet zozeer de drager. Een scanner bewijst dan gouden diensten, omdat je daarmee de inhoud van je document veilig kunt stellen.
Werk je veel met papier, dan moet je af en toe beroep doen op een drukker om je creaties professioneel te helpen uitvoeren. Het is dan van belang dat je het verschil kent tussen de RGB-modus en de CMYK-modus. Die modus bepaalt in welke kleurcodering je bestand opgeslagen zal worden. RGB (rood, geel, blauw) is prima geschikt voor schermweergave, maar de drukker heeft de CMYK-codering nodig. CMYK staat voor cyaan, magenta, geel en zwart. Elke kleur wordt uitgedrukt in een percentage van die vier bestanddelen, wat 16.700.000 verschillende kleuren zou opleveren...
Het is in Turkije not done om met schoenen een binnenruimte te betreden. Zowat elk hotel en pansiyon biedt je dan ook een paar slippers aan, dat meteen het prijskaartje van de overnachting weerspiegelt: je krijgt soms slippers in zijdezachte fleece (maar dan betaal je daar ook dubbel en dik voor, en vind je in de badkamer ook badjassen in bruikleen), of iets eenvoudigere in badstof. Kies je een simpel hotelletje of neem je een slaaptrein, dan krijg je - jawel - papieren slippers! Twee keer raden welke ik de leukste vond. En weinig hotels leveren washandjes, maar als ze ze leveren, zijn ze uit papier.
Terug uit Turkije: zalige temperaturen, turkooizen zee, schitterend georganiseerd collectief vervoer, fantastisch voedsel, ongeëvenaarde gastvrijheid. Maar alweer bijna geen papierplezier, op enkele kleinigheidjes na. Hierbij één ervan: op de foto een aardige manier om bestek aan te bieden. 
