Kalender ATC Cycling 2011: November 2010: 14: Bollekescross Hamme-Zogge (Tutti Insieme activiteit) 21: Cross Gavere Asper (Tutti Insieme activiteit) 26: 6daagse Gent (Tutti Insieme activiteit) December 2010: 4: Eindejaarsdiner Open Fire (Tutti Insieme activiteit) 31: Oudejaarsparty Michal Lubanski (Tutti Insieme activiteit)
April: 2: Ronde Van Vlaanderen 16: Peter Van Petegem Classic 16: Amstel Gold Race, Valkenburg (NL) 17: Gran Fondo Colnago, Saint Tropez (FR) 23: Davitamon Classic, Nazareth
Juni: 4: Waalse Pijl, Spa 4: Tour de Namur, Namen 11: 3 Ballons Vogezen (FR) 18: Gran Fondo Eddy Merckx, Hoei 25: La Magnifique des Ardennes, Bouillon 25: Limburgs Mooiste, Heerlen (NL)
Voor het eerst werd zaterdag de semi-klassieker Knokke - Lokeren - Knokke gereden, en dit door niemand minder dan de helden! Op weg naar Knokke kregen de helden in de auto al enkele pittige buien over zich heen. Een aantal onder hen twijfelden zelfs of ze niet liever een dagje zouden gaan welnessen in plaats van de Flandrien te gaan uithangen. Ze wisten natuurlijk dat ze dan wel hun status van held konden verliezen en vertrokken dan maar mee met de rest. De enige juiste beslissing... Langs de Belgische en Nederlandse kust scheen zelfs regelmatig een zonnetje, al bleef het wel zeer fris voor de tijd van het jaar. Met de wind in de zij besloten de GPS-toestellen van Mich en Matthias zomaar om de helden een extra lusje van 20 kilometer te laten maken in plaats van gewoon het uitgestippelde parcours te volgen. Zo kwamen onze jongens plots uit in de haven van Breskens. Vanaf dan zat de wind hoofdzakelijk in de rug en werd het tijdverlies door de extra kilometers gedeeltelijk gecompenseerd door af en toe tegen de 50km/h aan te rijden. Op het keerpunt in Lokeren, meerbepaald in Daknam, stond er rond de middag een portie spaghetti bolo te wachten voor elk van de helden in 'De Wandelaar'. Daar pikte ook de voorzitter aan bij 'zijn courreurs' om de terugtocht naar Knokke mee te rijden. Voor het eerst dit seizoen zou hij een klassieker meerijden, tot groot plezier van elke ploegmaat. Bij het vertrek uit 'De Wandelaar' schonk Wim nog een gesigneerde t-shirt weg aan een hevige fan, tenslotte was het ook fandag vandaag en waren de helden wat toegankelijker dan anders voor het grote publiek. Terwijl de helden de heenrit wonderwel volledig droog konden afwerken, begon het na enkele kilometers tijdens de terugrit al meteen stevig te regenen. Hun naam waardig beukten de helden tegen wind en regen in verder richting Knokke. Na een halfuurtje stopte het opnieuw met regenen en ook de rest van de rit bleef het droog. Via Zelzate, Bassevelde, Ijzendijke en Sluis maakte het peloton een broodnodige pitstop in 'De Oude Schuur' om de suikervoorraad van bepaalde helden terug naar een niet-levensbedreigend niveau te brengen. Want het beukwerk tegen de keiharde tegenwind had bij sommigen behoorlijk wat schade aangericht. Na de korte stop en enkele staffe uitspraken volgden nog een tiental kilometers, waarin de helden ruimschoots de tijd namen om de talrijke fans langs de kant van de weg te begroeten. De eindhalte lag bij sponsor Open Fire, het restaurant van Laurent en Xavier Maes (net als de helden uit Lokeren) op de Zeedijk in Knokke. Daar poseerden de helden voor de eveneens talrijk opgekomen binnen- en buitenlandse pers en binnen gaf de voorzitter een korte persconferentie. De verplichtingen waren achter de rug, tijd voor wat verfrissing en ontspanning dus. Open Fire verwelkomde de helden en hun partners voor een lekker en gezellig etentje. Met 15 personen werden de beentjes onder de tafels geschoven. Er werd ons een speciaal heldenmenu voorgeschoteld aan een heldenprijs, en alles viel heel goed in de smaak. Nicolas (die volgende week verhuist naar de United States of America) nam een deel van de drank voor zijn rekening, waarvoor hartelijk dank! De voorzitter weigerde een woordje te plaatsen maar beloofde om zijn speech van 8 A4-pagina's op de blog te publiceren. We zijn benieuwd... Naarmate de tijd verstreek werd het steeds luidruchtiger aan tafel en werd de sfeer steeds meer uitgelaten. Tom de la Tourtte kwam even goeiedag zeggen, en het scheelde niet veel of er werd op de stoelen en tafels gedanst. Uiteraard bevonden de helden zich nog steeds in een restaurant en was het meer gepast om het feestje elders verder te zetten. Met 2 limousines werd het gezelschap naar de Zuri gebracht, een exclusieve club aan het casino van Knokke. Er werd overwogen om voor de fles champagne van 36.000 te gaan, maar in het openbaar werd toch voor wat meer bescheidenheid gekozen en het werden pintjes en cola'tjes. Onder de beats en de booze zweefden de helden de nacht in, als afsluiter van opnieuw een schitterende dag.
In deze dagen van doping en gemotoriseerde fietsen, houden de profrenners zich liever wat anoniem in het straatbeeld. Zo ook de voorzitter van het ATC wielerteam blijkbaar. Tom werd eerder deze week gespot in de straten van Lokeren in een anonieme rood-zwarte uitrusting. Niet in de heldentenue dus. Op zijn whereabouts bij de UCI stond nochtans ingevuld dat hij die dag in Asse zou zijn maar hij wou de dopingcontroleurs waarschijnlijk te snel af zijn. Ook zijn ploegmaats en de andere leden van het bestuur zijn niet op de hoogte van deze actie, wat er dus op wijst dat Tom uit eigen initiatief handelde (op zijn Rasmusens). Mogelijks probeert hij de tegenstanders zand in de ogen te strooien door in het geheim aan zijn comeback te werken. Het is hem natuurlijk van harte gegund, want zijn ploegmaats en het hele peloton kijken halsreikend uit naar de terugkeer van het Godenkind. De geruchten doen ondertussen de ronde dat hij die zou maken in de semi-klassieker Lokeren - Knokke Zoute op 19 juni. Zijn appartement wordt intussen omringd door fotografen, maar er kon nog geen glimp van hem worden opgevangen. Daarom moeten ook wij het stellen met een archieffoto uit 2007. We zien hem aan het werk op stage met de Italiaanse beloftenploeg (inderdaad, alle helden hebben trouwens de dubbele Belgisch - Italiaanse nationaliteit).
In en om Ploegsteert (onder de helden beter gekend als Ploegstaart) werd zondag de VDB Forever Classic verreden, de eerste memorial ter nagedachtenis van de vorig jaar overleden wonderboy van het Belgische wielrennen. Zowat 1.200 wielertoeristen en ex-profrenners, aangevuld met onder meer boezemvriend Nico Mattan en oud-ploegleider Patrick Lefevere, reden de hommagetocht van ruim 100 km tussen Steenhuize, waar Frank Vandenbroucke verbleef, en Ploegsteert. Onder de ex-profrenners waren dus ook een aantal van jullie helden op post. De tocht werd aangevat met korte mouwen en regenvestje in de achterzak. Na de eerste bevoorrading in Oudenaarde begon het geleidelijk steeds harder te druppelen en binnen het halfuur stond het water de moedige renners in de schoenen. Een regenvestje hielp amper tegen de onophoudelijke waterval uit de hemel. Tranen om VDB... Waar het aan de start nog zwoel was, was het aan de tweede bevoorrading, ten huize Mattan, klappertanden geblazen. De helden beraadslaagden en kwamen tot het besluit dat doorrijden te gevaarlijk was. Nu iederen in een goede conditie steekt zou het zonde geweest zijn om nog enkele uren in kou en nattigheid te rijden met het risico om ziek te worden of te vallen. De helden wierpen een blik naar boven, Frank zei dat het goed was en er werd koers gezet richting station van Kortrijk. Van daaruit brachten de wielerminnende mensen van de NMBS de helden naar Herzele, vanwaar ze de laatste 10 kilometer opnieuw met de fiets door weer en wind aflegden. Het werd extra pijnlijk toen bij aankomst aan de wagens de zon zachtjes begon te schijnen en het nadien de hele middag zo goed als droog bleef... Maar al bij al toch een goede 100 kilometer gereden, bij momenten zelfs gekoerst. Ondertussen legden Nico Mattan en Franks oudste dochtertje Cameron een witte roos neer op het graf van VDB. Ook de aangekomen wielertoeristen deden dat en gaven zo Frank het eerbetoon dat hij verdiende. De helden zullen deze rit op een latere datum op eigen initiatief zeker opnieuw rijden. Daags voordien deden Mich en Rik kilometers en hoogtemeters op in de Ardennen. Samen met Ignace van HBC reden ze de La Chouffe Classic, een klimklassieker over wat minder bekende wegen, maar daarom niet minder zwaar dan de andere Ardennenritten. Nog minder dan 4 weken...
De held van de helden is jammer genoeg al een tijdje niet meer. Op 12 oktober 2009 overleed Frank Vandebroucke in Senegal aan de gevolgen van en longembolie. Door een unieke samenwerking van alle vrienden van de ex-profrenner en zijn familie wordt komende zondag de hommagetocht VDB Forever Classic georganiseerd tussen Steenhuize (Herzele - Oost-Vlaanderen) en Ploegsteert (Henegouwen). Er zullen aan deze tocht zowel profrenners, ex-collega's, amateurs, wielertoeristen, supporters en sympathisanten deelnemen. Voor de helden wordt dit een onvergetelijke tocht naar Ploegsteert, die niet te missen valt. De totale afstand bedraagt ongeveer 110 kilometer. Vanuit het landelijke Steenhuize, waar Frank bij de familie Vandenberghe een nieuwe thuis vond in zijn laatste levensjaar trekt de tocht door de Vlaamse Ardennen richting Oudenaarde. Dwars door de Scheldestreek met zijn grote wielergeschiedenis gaat de tocht naar Sint-Eloois-Winkel vanwaar Nico Mattan en Frank honderden keren het traject tot Ploegsteert samen aflegden. Nico Mattan koos ervoor naar aanleiding van deze unieke VDB Forever Classic hun gezamenlijke trainingswegen over 35 km op te nemen in het parcours van deze hommagetocht. Bij de passage in Wulvergem wordt door zijn ex-collega's samen met andere deelnemers die op dat ogenblik willen mee aansluiten in gesloten peleton en onder begeleiding gefietst met een witte roos om bij de aankomst in Ploegsteert een stille hulde te brengen aan Frank op de begraafplaats van Ploegsteert. Het zal dus een emotionele en ontroerende gebeurtenis worden vol heimwee naar de mooie wielermomenten van Frank. In Ploegsteert zullen de helden even bekomen van de emoties en een spaghetti bolo gaan eten. Want nadien rijden ze met de fiets volledig terug tot in Steenhuize! Joris tekende een route uit. Deze heeft een zachte aanloop via een stukje Frankrijk, om nadien door te steken richting Menen en Wevelgem. Een pitstop in 't Limoentje behoort daar tot de mogelijkheden. Nadien trekken de helden richting de zuidelijke Vlaamse Ardennen om via Kluisbergen naar Brakel te trekken. De bedoeling is om de dag te eindigen met een 220 kilometer op het tellertje.
