Voor het eerst werd zaterdag de semi-klassieker Knokke - Lokeren - Knokke gereden, en dit door niemand minder dan de helden! Op weg naar Knokke kregen de helden in de auto al enkele pittige buien over zich heen. Een aantal onder hen twijfelden zelfs of ze niet liever een dagje zouden gaan welnessen in plaats van de Flandrien te gaan uithangen. Ze wisten natuurlijk dat ze dan wel hun status van held konden verliezen en vertrokken dan maar mee met de rest.  De enige juiste beslissing... Langs de Belgische en Nederlandse kust scheen zelfs regelmatig een zonnetje, al bleef het wel zeer fris voor de tijd van het jaar. Met de wind in de zij besloten de GPS-toestellen van Mich en Matthias zomaar om de helden een extra lusje van 20 kilometer te laten maken in plaats van gewoon het uitgestippelde parcours te volgen. Zo kwamen onze jongens plots uit in de haven van Breskens. Vanaf dan zat de wind hoofdzakelijk in de rug en werd het tijdverlies door de extra kilometers gedeeltelijk gecompenseerd door af en toe tegen de 50km/h aan te rijden. Op het keerpunt in Lokeren, meerbepaald in Daknam, stond er rond de middag een portie spaghetti bolo te wachten voor elk van de helden in 'De Wandelaar'. Daar pikte ook de voorzitter aan bij 'zijn courreurs' om de terugtocht naar Knokke mee te rijden. Voor het eerst dit seizoen zou hij een klassieker meerijden, tot groot plezier van elke ploegmaat. Bij het vertrek uit 'De Wandelaar' schonk Wim nog een gesigneerde t-shirt weg aan een hevige fan, tenslotte was het ook fandag vandaag en waren de helden wat toegankelijker dan anders voor het grote publiek. Terwijl de helden de heenrit wonderwel volledig droog konden afwerken, begon het na enkele kilometers tijdens de terugrit al meteen stevig te regenen. Hun naam waardig beukten de helden tegen wind en regen in verder richting Knokke. Na een halfuurtje stopte het opnieuw met regenen en ook de rest van de rit bleef het droog. Via Zelzate, Bassevelde, Ijzendijke en Sluis maakte het peloton een broodnodige pitstop in 'De Oude Schuur' om de suikervoorraad van bepaalde helden terug naar een niet-levensbedreigend niveau te brengen. Want het beukwerk tegen de keiharde tegenwind had bij sommigen behoorlijk wat schade aangericht. Na de korte stop  en enkele staffe uitspraken volgden nog een tiental kilometers, waarin de helden ruimschoots de tijd namen om de talrijke fans langs de kant van de weg te begroeten. De eindhalte lag bij sponsor Open Fire, het restaurant van Laurent en Xavier Maes (net als de helden uit Lokeren) op de Zeedijk in Knokke. Daar poseerden de helden voor de eveneens talrijk opgekomen binnen- en buitenlandse pers en binnen gaf de voorzitter een korte persconferentie.
De verplichtingen waren achter de rug, tijd voor wat verfrissing en ontspanning dus. Open Fire verwelkomde de helden en hun partners voor een lekker en gezellig etentje. Met 15 personen werden de beentjes onder de tafels geschoven. Er werd ons een speciaal heldenmenu voorgeschoteld aan een heldenprijs, en alles viel heel goed in de smaak. Nicolas (die volgende week verhuist naar de United States of America) nam een deel van de drank voor zijn rekening, waarvoor hartelijk dank! De voorzitter weigerde een woordje te plaatsen maar beloofde om zijn speech van 8 A4-pagina's op de blog te publiceren. We zijn benieuwd... Naarmate de tijd verstreek werd het steeds luidruchtiger aan tafel en werd de sfeer steeds meer uitgelaten. Tom de la Tourtte kwam even goeiedag zeggen, en het scheelde niet veel of er werd op de stoelen en tafels gedanst. Uiteraard bevonden de helden zich nog steeds in een restaurant en was het meer gepast om het feestje elders verder te zetten. Met 2 limousines werd het gezelschap naar de Zuri gebracht, een exclusieve club aan het casino van Knokke. Er werd overwogen om voor de fles champagne van 36.000€ te gaan, maar in het openbaar werd toch voor wat meer bescheidenheid gekozen en het werden pintjes en cola'tjes. Onder de beats en de booze zweefden de helden de nacht in, als afsluiter van opnieuw een schitterende dag.