Philippe Gaumont, Andy Schleck en Wim Pieters sloten nog maar net de deuren van danscafé Denia in Lochristi, toen 3 helden om stipt 8u43 op de parking klaar stonden voor een verkenning van Stekene-Geraardsbergen-Stekene, een koers die in 2013 wellicht het statuut van Pro Tour zal krijgen.

Toen Van Wachbeke, De Bock en Van Doorslaer zich al snel op het parcours bevonden, werd algauw de hand geschud en kort gekeuveld met enkele andere wielergoden. Nadien ging het in volle draf naar de eerste koffiepauze van de dag, ergens in Massemen godbetert. Toen het team onder leiding van Michael Boogerd ons voorbijsnelde, wisten we dat deze koers volgend jaar bij heel wat renners op de kalender zal staan.

Eens Oosterzele bereikt, werd afscheid genomen van onze haas van de dag “Omer” met zijn übergeile vrouw (“zit mijn vest goed in mijn achterzakje, vroeg ze, terwijl ze met haar kont in Matthias zijn neus zat”), waren onze helden op zichzelf aangewezen. Maar met een De Bock in bloedvorm en een Van Wachbeke die zich graag eens platlegt (op zijn stuur), mocht dit natuurlijk geen problemen opleveren. Hoewel, met Van Doorslaer, die dit jaar meer op de schoolbanken zat dan op zijn fiets, weet je natuurlijk nooit.

Tegen een vlotte 30 gemiddeld werden enkele eenzaten doorheen het glooiende landschap voorbijgesneld om koers te zetten naar de eerste helling van de dag, de Eikenmolen. Nadien werd afgedjakt naar de Muur van Geraardsbergen, waar een massa toeschouwers onze helden stonden aan te moedigen. Helaas voor hen durfde Van Wachbeke het nog niet aan om ook de Kapelmuur erbij te nemen, Bourgondiër zoals hij is, was het hongergevoel te groot en sloeg hij meteen af naar de bevoorrading (van een andere tocht weliswaar). 5 minuten later stonden onze drie avonturiers al op de top van de Bosberg, waar Van Wachbeke een ex-collega tegenkwam, uit de tijd toen hij maar een gewone werkmier was en nog niet mocht proeven van het wielerbestaan. In de kanttekening moeten we ook de prachtige outfit van de ex-collega vermelden, die op de webshop van "Man" door het grote succes momenteel gratis te verkrijgen is.

Na de Bosberg volgde een verkenning van groot Ninove en werd in Haaltert nog even de plaatselijke Carrefour de L’Arbre overgereden. Nadien ging het via klinkende namen als Impegem, Lebeke en Lede richting Erpe-Mere, waar Van Wachbeke het nodig vond om lek te rijden en zijn ex-collega met de wondermooie en vooral strakke “Man” outfit ons te laten voorbijrijden.

Toen de kaap van de 100km gepasseerd was kreeg plots Van Doorslaer het lastig. Ze zeggen weleens dat in grote koersen het kaf van het koren wordt gescheiden eens de magische kaap van 100km is bereikt. Welnu, Van Doorslaer voelde zich opeens als verdorven koren. Waar hij voordien de Eikenmolen en de Muur als een vlinder opfladderde, bleek nu het hellend stukje aan de spoorovergang van Wannenzele er te veel aan.

Gelukkig waren onze helden bijna thuis en na 120 km werd Oudenbos City bereikt, waar de pers ons in grote getale stond op te wachten. Het Vedettje maakte voor onze vedetten veel goed!

Cijfers:

120 km

29km/u gemiddeld

Hoogtemeters: teveel

18-05-2012 om 13:15 geschreven door ATC

Wekker loopt af: 05u! Opstaan want Ward is weeral eens van zijn woord, en exact om 05u25 staat hij in de rechtstraat te Gezoarde bij Mats. Jaja, jullie horen het goed, Matsu is terug van de partij na lange overwintering aan zee. Afspraak 6u30 tankstation Leuven!! Andere helden Joris en Stijn zijn ook onderweg! Allemaal met kleine oogjes. Toch even vermelden dat onze Ward bijna geen oog heeft toegedaan, er stond bij hem een mini-voetbalwedstrijd op het programma de vrijdagavond om 10u30! En kon zelfs de slaap niet vatten nadien owv. de adrenaline, al dan niet van de voetbal of van wat nog komen zal. Je bent een ware held kerel!

De vloot vertrekt verder vanuit Leuven richting Monschau. Om 7u45 arriveren op de vaste standplaats. Het is best frisjes, korte broeken verdwijnen voor lange broeken, of lange beenstukken! Behalve Ward, had hij even pech dat hij enkel zijn kniestukken meehad! Pech of geen pech? De weergoden zijn ons alleszins goed gezind gebleven, geen druppel regen gehad! Allen goed ingeduffeld, beginnen we aan onze tocht, via perfect platte asfaltwegen, richting Rursee! De hellingen volgen elkaar ook gezwind op, de helden-berggeiten draaien de gas open! Mats ziet ze voor hem wegrijden en roept nog snel: ‘tot straks e mannè’! Ieder bij ons heeft zo zijn specialiteiten.. Na enkele klimmetjes moest er ook nog een plat stuk doorkruist worden, Matsu legt hem graag eens plat op zijn stuur om deze taak dan op zich te nemen.. Met een stevig tempo doorheen de vallei kwamen we aan onze eerste stop te Heimbach om iets te eten. “Just gepast” zei Stijntje, want hij begon vallende sterren te zien!

In onze vaste stek het Rur Café stonden de eieren al lichtjes te pruttelen, appelpannenkoeken, desserts, een compleet brood wordt er besteld.. Stammer Mats krijgt 3 spiegeleieren voorgeschoteld. De mannen van www.maatjemeer.be komen aan hun trekken! Direct na het eten beginnen we, ‘wat dacht u?’, alweer te klimmen, het eiwit zit nog niet defect in de maag of het komt alweer naar boven! Komaan Mats hoor ik de mannen nog roepen, maar het is alweer op eigen tempo naar boven rijden! Er wordt niet gekeken op een kilometer en de zwaardere stukken worden afgewisseld met gemakkelijkere, stevig tempo! Met een helpende hand komt ook Mats de lopende bergjes boven. (Nogmaals bedankt mannen!) Na 110km wordt er toch even halt gehouden om te overleggen, want het is nog een stukje richting Sankt Vither Strasse waar onze auto’s staan. ATC is unaniem, we blijven samen, het is toch bijna 25km naar ‘beneden’. De teller is niet meer onder de 38km/u gegaan.

Het was een prachtige dag, met een even mooie Monschau-rit in het Rurgebied! Thx voor de organisatie, en vooral het kameraadschap op en naast de fiets!

For the records: Distance 137km / Moyenne 29km/u / Altitude 2500m

Verslag geschreven door Matthias

15-05-2012 om 00:00 geschreven door ATC

Wanneer de toppers van ATC zich tegoed doen aan een weekje welverdiende rust stond dit weekend in het teken van de comeback. Een wederoptredende Van Doorslaer ( ’s morgens nog op de schoolbanken ), Pieters ( met Bobarbenen ) en Wymeersch ( revaliderende )  werden bijgestaan door wegkapiteins Van Wachbeke en De Clippeleir.  Ondanks het druilerige weer werd er van start gegaan voor een tochtje langsheen de cuesta van Waasmunster en pittoreske heuvelruggen van Temse. Tussendoor werd er halt gehouden aan de bevoorrading alwaar een Braziliaans etablissement ons voorzag van de nodige koolhydraten. Het moet gezegd zijnde , dit was de ideale comeback rit om de  ATC tandem terug in roulatie te krijgen, het vertrouwen aan te wakkeren en de gekende patronen terug op te bouwen. Vergelijk het een beetje met de teambuilding sessies van Bjarne Riis. Hier wordt de basis gelegd van een nog mooi en kleurrijk seizoen. 

Verslag geschreven door Joris

06-05-2012 om 00:00 geschreven door ATC

01-05-2012 om 20:23 geschreven door ATC