Op een smoezelig briefje kreeg ik ooit het beste likeur recept wat ik ken. De meeste van mijn gasten vonden het ook heerlijk en van de twee liter die ik in het voorjaar heb gemaakt is er nog een halve over. Gelukkig had ik nog genoeg dragon en Lie genoeg eau de vie om een tweede pot te maken. Op het briefke stond het zo: 5 litre eau de vie 900 gr. estragon 900 gr sucre faire un sirop avec demi litre d`eau. Ajouter le sirop a l`alcool quand il est complement refroidi.
Dit behoeft enige uitleg. Ik neem twee liter eau de vie en giet die in een grote weckpot.Dan neem ik een flinke hand dragon en knip die in kleine takjes in de pot. Van te voren heb ik het kruid gewogen, het was niet meer dan 90 gram. Dit laat ik 4 tot 6 weken in het licht staan, je ziet de drank groener en het kruid bruiner worden. Dan maak ik een suikerstroop van 200 ml water met 270 gram suiker. Dit moet helemaal afkoelen voor het bij de gezeefde dragonlikeur komt. Vind je dit te weinig zoet kan je nog eens een -minder sterke- stroop maken en toevoegen. Als je de likeur in een fles hebt gedaan kan je er nog een takje dragon instoppen. Dit is een supermaagbittertje, heerlijk van smaak en een goede aperatief.
29-08-2010, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (3)
26-08-2010
Hazelnoten Likeur
Hier komt tweemaal het recept van hazelnotenlikeur, eenmaal zoals het in het kopietje staat die ik van vriendin heb gekregen, en daarna mijn versie met een enkele aanpassing op het eerste recept. 3oo gram groene hazelnoten (aan het eind van de zomer plukken) 1 liter eau de vie 250 gram suiker 3 kruidnagels kaneelstokje halve sinaasappelschil.
Hak de hazelnoten in grove stukken. Doe noten en specerijen en sinaasappelschil in een pot en giet de eau de vie erbij. Laat het mengsel afgedekt minstens een maand staan op een warme plaats. Elke dag goed schudden. Dan filtreren en suiker toevoegen. Pas drinken als de suiker is opgelost, maar in ieder geval twee maanden laten staan.
Wat ik heel lastig vind aan dit recept is dat je niet zeker weet of je de noten met bolster en al moet gebruiken, of ze eerst pellen. De eerste keer dat ik dit maakte heb ik de noten gepeld en de smaak was goed, ik gebruikte 300 gram gepelde noten op 2 liter eau de vie. Nu heb ik dat maar weer gedaan. Dan die sinaasappel. Wekenlang heb ik mijn gasten lastig gevallen als ze een stad gingen bezoeken: "áls je een bio-winkel ziet, koop dat een/twee bio-sinaasappels voor mij". Niet te vinden en te krijgen hier. Wat te doen, de hazelnoten moeten in de likeur, maar de sinaasappelen zijn nog niet rijp. Dan maar een hele bespoten, maar dan zonder schil. Ik heb de sinaasappel dik geschild want als je op het etiket las waarmee de sinaasappel bespoten was ná de oogst ( dat zijn ze hier verplicht op het etiket te zetten)wil je die schil niet in de likeur. De hele sinaasappel dus in de pot, 4 in plaats van 6 kruidnageltjes (voor twee liter) en maar één kaneelstokje, iets minder specerijen dus, dan proef je de hazelnoten wat meer. Als laatste de suiker, ik doe 200 gram suiker voor een liter eau de vie, mij zoet genoeg! Het resultaat is een heerlijke zachte likeur, die ook de -op smaak-gebied kritische- Lorrainers bevalt. Santé!
Bijlage:links de hazelnootlikeur, rechts de dragon van t voorjaar en in t midden de dragon-likeur die sinds gisteren staat te trekken.
Categorie:Met Alcohol Tags:hazelnootlikeur, eau de vie.
26-08-2010, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
23-08-2010
Pompoensoep met riesling
Mijn pompoenveldje ligt er goed bij...stralend zou ik bijna zeggen..als er zon was tenminste. Het regent weer verschrikkelijk vandaag. Op het veld dit jaar veel potimaron (kastanje-pompoen), butternuts, rouge vif d`etampes, (zie foto) en verder enkele nogal grote pompoenen, waarvan ik de planten van verschillende dorpsgenoten heb gekregen met o.a.de tekst: Une très très bonne sorte, goût exellent...le nom..mmm desolé, j`ai oublié..mais il est vraiment trop bonne! Mijn ervaring is dat grote pompoenen niet veel smaak hebben, maar voorlopig mogen ze blijven groeien. Een mooie dag om de eerste "rijpe" pompoen van het veld te halen en een nieuwe soep te maken.
Neem een oranje hokaidopompoen van ongeveer een kilo, Schil deze en haal de pitten eruit, snij in stukjes, doe deze in een soeppan en bedek net met water, kook in 20 minuten gaar en pureer het in de pan. Roer er 100 gr. slagroom, 100 gr. crème fraîche ( eigenlijk schmand, het recept komt uit een Duits boekje..ik heb opgezocht dat je het door crème fraîche kunt vervangen) en 100 ml riesling doorheen, en maak af met groente-bouillonblokje(s). Schep de soep in het bord, naar believen met een beetje gehakte peterselie en eventueel een lepeltje crème fraîche.
Categorie:Pompoenen
23-08-2010, 23:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
14-08-2010
Zaaien in augustus.
In de moestuin is het rustig.
De meeste planten zijn ( nog) goed aan de groei, behalve de kolen, die ik -op een enkele rode kool na- uitgetrokken heb, niet gelukt door die verd...witte vlieg. Iedere dag oogst ik bietjes, sla, rucola, wortelen en courgettes. Ook kruiden oogst ik volop, basilicum, selderij, peterselie, dille blad en zaad, rozemarijn, laurier, maggikruid, pepermunt en salie, sommige kruiden droog ik ook nog voor de winter.
Dat wil niet zeggen dat ik er niets te doen heb, integendeel, als je wilt kun je in deze tijd van het jaar nog enkele teelten opzetten. Zo heb ik twee zakjes veldsla-zaad klaar liggen, daarvan wil ik er vandaag nog 1 zaaien op het bed waar de -te vroeg geoogste ivm de droogte- late aardappels opstonden.De tweede zaai ik over een maandje. Een paar weken geleden heb ik op de bedden waar de peulvruchten doperwt, kapucijner en tuinboon opstonden allerlei groens gezaaid voor najaarsoogst: kervel, zomer-postelein, knolvenkel, rucola en een sla/andijvie-mix. Ook zaai ik morgen nog 1 x radijs.
Net als de veldsla straks zaai ik dat in deze warme periodes op een manier die ik geleerd heb uit de Velt-gids Seizoenen. Je neemt een halve emmer compost, doet er een eetlepel zaad in en mengt dit flink. Als je met mulch in je tuin werkt schuif je dit opzij en zaait dit mengsel op het bed of op de rij. Een beetje aandrukken met een hark en klaar is Jetje. Zelf mulch ik niet in verband met slakken, en zaai dit compost-zaadmengel breedwerpig op het bed. Met de compost heeft het zaad wat vochtigheid en voeding. Alles wat ik een paar weken geleden heb gezaaid is goed opgekomen.
Je kunt nu nog zaaien: Sla -vooral snijsla- en veldsla, herfstspinazie, snijbiet voor het blad, late wortelen en winter-ramenas. Ook kervel en peterselie zou je nog kunnen zaaien, eventueel later afgedekt met vliesdoek tegen de kou.
Categorie:De tuin Tags:zaaien, augustus, veldsla
14-08-2010, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
13-08-2010
Perseïden?Niets gezien
Om kwart voor twee zijn Lie en ik naar buiten gegaan voor een nachtwandeling. Warme kleren aan, fototoestel en hoop mee. Reeds licht beneveld door de eau de vie, we bezagen de nacht door een roze bril. Volgens de SAT24 zou er een gat in de toch wel lichte bewolking kunnen komen, en hier en daar zagen we af en toe een sterretje door de wolken prikken.
De heuvel opgelopen om buiten het licht van het dorp te komen..wat hebben we een heimwee naar de eerste donkere jaren in ons dorp, al weer tien jaar blijft de verlichting in de nacht aan, voor sterrenkijkers erg jammer, maar voor de boeren die nog laat werken noodzakelijk. We hoorden de uiltjes vanuit de verschillende bosjes om ons heen met elkaar praten en andere nachtelijke geluiden, gepiep,gekraak en een zacht blafje.
In plaats van vallende sterren hebben we sterren gezien. We werden gewoon blij als er een sterretje bloot kwam, en tuurden vol hoop naar dat gaatje in de bewolking, wetende dat daarachter een waar vuurwerk van lichtende pijlen te zien zou zijn. Na een kwartiertje op de heuvel op de weg gelegen te hebben gaven we het toch maar op; onderweg nog een fotootje geschoten met de hoop dat er wat op te zien was. Kijk nou uit, een prachtige?
13-08-2010, 12:43 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
Vallende sterren, sluierbewolking
Wij zijn blij gemaakt Lie en ik, eindelijk wisten we het eens op tijd: de nacht van de vallende sterren, de Perseïden. "Dit jaar zijn de Perseïden beter dan ooit te zien" kopte Scientias.nl opgewekt. Maar niets is minder waar. tenminste tot nu toe, 0.51 uur, en Lie en ik zitten een beetje teleurgesteld binnen. Op Sat24 kunnen we goed volgen hoe het met de sluierbewolking zit die als een smalle maar hardnekkige strook over Meurthe et Moselle hangt. Een uur geleden waren we -gewapend met zaklamp,slaapzak,twee ligstoelen en een fles eau de vie- door de donkere tuin naar de boomgaard getrokken om aldaar de meteorietenregen af te wachten. 5 vallende sterren hebben we samen gezien, net voor twaalf uur, daarna trok de lucht net zo snel dicht als de satellieten overtrekken. De satellietsite beloofd ons niets, je kan alleen in het verleden kijken, en hopen. Het hoogtepunt van de lichtende sterrenregen moet nog komen, tussen half twee en vier uur zou je zo`n streep per minuut moeten kunnen zijn, sommige kranten beloven zelfs 100 vallende sterren per uur. Uniek, dus we blijven nog maar even op en nemen nog een slokje...
Categorie:Appelvrouw&Lie
13-08-2010, 01:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
11-08-2010
Pruimentijd!
De eerste pruimen zijn al enkele dagen aan t vallen..dat wil zeggen eau de vie-koorts! Voor Lie dan hè, voor mij hoeft het niet, al die liters. Dat wil niet zeggen dat ik een glaasje goutte -zoals onze buren een borreltje eau de vie noemen- afsla, integendeel, maar ik zie ook andere lekkernijen voor me als ik aan volle pruimenbomen denk: pruimentaart, jam, conserven en chutney bijvoorbeeld. Iedere dag ga ik nu met Lie de tuin en boomgaard door om de gevallen pruimen te rapen. Er is nogal verschil tussen onze emmers, ik raap de pruimen als een strenge "Calvè-controleuse", Lie daarentegen mikt alles in de emmer wat hij tegenkomt.
Onze boomgaard komt wat pruimen betreft ondertussen wel op sterkte, sterker nog, het andere fruit wordt zelfs verdrongen door langs het hek van de boomgaard opschietende wilde pruimenbomen, die nu net toevallig die soorten dragen (seunjotte, ballieu, quetch) die zo lekker zijn in de eau de vie. En dus heb ik scheve appelboompjes, die zich een kant op wringen om nog wat licht te vinden..tja, appelsap is nu eenmaal niet zo lekker als eau de vie... Behalve die wilde haag van pruimen hebben we ook in de 15 jaar dat we ons vakantiehuisje hebben 4 mirabellen en enkele reine claudes aangeplant, die laatste doen het helaas nog niet zo goed, jammer, want mijn favoriet, niet lekkerder dan een zoete groene reine claude pruim.. Vroeger hadden we er limonadesiroop van, dat heb ik nooit meer gezien.
Elke morgen dus nu pruimen rapen, voorlopig zijn het de gekwetste of aangevreten pruimen die vallen en als eerste rijp zijn, het duurt nog een week, misschien twee, dan kan ik ook aan de slag met de jam.
Op de foto het fruitprutmeer (dwz de resten na het distilleren) achter de alambic in het voorjaar met op de voorgrond onze (niet goed fijngestampte) kersen...ik kan het nog bijna ruiken.
Categorie:De tuin Tags:pruimen, eau de vie, alambic
11-08-2010, 20:58 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
08-08-2010
Courgettebrood
Dit hartige courgettebrood kan heel goed koud gegeten worden als bijgerecht of onderdeel van een buffet, maar ook de volgende dag opgewarmd in plakken in de koekenpan met een scheutje olijfolie.
Was en snij 1200 gram courgettes in dobbelstenen en bak ze lichtjes aan in enkele eetlepels olijfolie. Voeg 4 fijngehakte tenen knoflook toe, twee soeplepels fijngeknipte peterselie en een bosje in repen gescheurde basilicum. Klop 4 eieren tot schuim, voeg er 80 gram geraspte parmenzaanse kaas of comté aan toe en 3 eetlepels paneermeel. Breng op smaak met zout en peper en meng met de courgettes. Bekleed een cakevorm met bakpapier of gebruik een ingevette siliconenvorm. Sort het groentemengsel in de vorm en bak 30 à 45 minuten in de oven op 180 graden. Haal het brood pas uit de vorm als het volledig is afgekoeld.
08-08-2010, 19:25 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
05-08-2010
Eau de vie uit de Alambic (ook wel Lambique genoemd)
Wil je eau de vie maken, dan moet je zeker zijn van een flinke hoeveelheid vers rijp fruit, hier in de Lorraine zijn dat meestal mirabellen of pruimen. Ook van kersen, appels, peren( Poire Williams!) en kweeperen kan eau de vie worden gemaakt, en zelfs van frambozen en ander zacht fruit. Wij beperken ons tot de pruim en mirabel, soms hebben we veel kersen. Vorig jaar was een goed pruimenjaar..ook de kersen hebben het goed gedaan. In Juli zijn we begonnen met de kersen eau de vie, oftewel Kirsch. De kersen werden geraapt en in grote tonnen van 60 of 120 liter gedaan zo goed mogelijk fijngestampt ( zonder de pitten te breken). De ton moet binnen een bepaalde periode gevuld zijn; als het fruit gaat gisten, en je hebt nog fruit dat je erbij wilt gooien kan je beter een nieuwe ton opstarten. Lie neemt soms voor het laatste fruit dat er echt niet meer bij kan grote emmers met deksels. Je moet er ook aan denken dat -als het fruit in de ton gaat gisten- het volume toeneemt. Iedere dag werd de ton goed doorgeroerd en daar gingen we mee door totdat het gisten voorbij was, dit kan tot wel 3 weken duren. Dan zit de ton vol met gegiste pap én als het goed is veel alcohol..daar gaat het maar om! De ton werd bijgevuld met de uitgegistte emmers, de laatste ruimte werd opgevuld met water zodat er geen zuurstof in de ton kwam, daar verdampt de alcohol maar van. De deksel erop: het wachten is nu op de winter en de Alambic!!
Iedereen met een boomgaard in Frankrijk heeft het recht om eau de vie te maken. Ook als je -zoals wij- een vakantiehuisje hebt met een boomgaard, daar doen de Fransen niet moeilijk over. Je betaald belasting in je dorp dus heb je rechten. Het eau de vie maken is trouwens een heikel punt tussen de Franse overheid en de gewone burger: zo probeerden de bestuurders twee jaar geleden het recht van de bejaarde Fransman op 20 liter belastingvrije stook op te heffen, dat leverde echter teveel protesten op, en ivm de verkiezingen is dat recht nog maar met een jaartje (of wat) verlengd. Wij hier in de Lorraine kunnen kiezen uit verschillende eau de vie makers, binnen een straal van 50 km toch minimaal 3. Als je gaat praten met andere eau de vie liefhebbers kom je er al snel achter dat de ene stoker de andere niet is. Beschuldigingen vallen: die en die pikken er zomaar een litertje of wat af, je krijgt minder dan waar je recht op hebt, en die daar stookt niet goed. Ook hebben we geleerd dat het slim is een flesje wijn mee te nemen naar de stoker, je te scharen onder de mannen die wachten op hun eau de vie, en hun drank alvast mee te proeven uit -met een smerige doek schoongeveegde- glaasjes.
Lie gaat graag naar de mobiele stoker die hier in NO Frankrijk zijn geld verdient: tussen oktober en maart rijdt hij met zijn verplaatsbare Alambic naar vaste dorpen.Wij gaan zo`n 25 km verderop, als de Alambic is gearriveerd worden we gewaarschuwd door een vriend in dat dorp. Deze stoker staat goed bekend, het is een vrolijke man die zijn Alambic van zijn vader heeft geërfd..al heel wat jaartjes komt hij in onze streek.
Er volgen dan enige vaste handelingen o.a. om de douane tevreden te stellen: Ten eerste moesten we naar de stoker gaan om daar een vergunning van vervoer op te halen. Dat levert al voorpret, het is een soort kermisgevoel dat ik vroeger ook had als de kermis werd opgebouwd: straks gaat het beginnen! Nadat we een afspraak hadden gemaakt voor een bepaalde dag kregen we van de stoker een vergunning om de tonnen met de puimen en kersenprut over de weg te vervoeren die ene dag tussen 8.00 en 9.30. Dit luistert behoorlijk nauw, en geen Fransman wil worden aangehouden met deze lading aan boord zonder de vereiste of verlopen papieren. Ook moesten we zorgen voor enkele dozen stookhout, de stoker gebruikt jouw hout om de ketel te stoken. Vervoer regelen, zelf hebben we gelukkig een busje groot genoeg voor een plantage aan fruit in tonnen..
Die dag gingen we dus op het juiste uur vol blijde verwachting richting de Alambic. Tonnen mee en de dozen vol hout. Eerst natuurlijk even proeven van de eau de vie van de man die voor ons aan de beurt was; gezien de hoeveelheid liters zullen ze wel al om 7 uur begonnen zijn...brr die dampen op de vroege ochtend. Lie vond het heerlijk. We hadden 2 tonnen met pruimen, 1 met kwetsen en een kleine met kersen. Eerst wordt de ketel flink opgestookt met het hout zodat er een forse druk ontstaat. Ondertussen wordt de fruitpap in een van de ketels gegoten. Deze pap wordt verhit door de stoom die in spiralen om de ketel heen wordt geleid. Hierdoor verdampt de alcohol die in het fruit zit tot stoom. Dat gaat zo:
tussen de 70 en 80 graden gaat de alcohol verdampen.De alcoholstoom stijgt op en wordt, door de lengte der buizen en
het doorvoeren door watergekoelde gedeelten, weer gecondenseerd. Dit distillaat slaat neer in een ander (het groene) vat. De waterdamp condenseert sneller en loopt terug in
de ketel. Doordat het mengsel alcohol bevat ligt het kookpunt ruim
beneden de 100 graden, waarop het water echt gaat koken en
verdampen. Op dat moment wordt het proces stopgezet. Er wordt een kraantje opengezet en daar komt de eau de vie, een prachtige heldere vloeistof, niet te bevatten dat die vieze pruimenprut deze heerlijke drank oplevert! Dan volgt nog het op sterkte brengen van de drank..gedistilleerd water wordt toegevoegd totdat de drank een wettelijk percentage van 50%..daar wordt een pietsie mee gesjoemeld; op het papier dat we weer meekrijgen als bewijs voor de douane staat een iets lager percentage dan we in werkelijkheid hebben gekregen, ook het volume wordt wat "aangepast". De volgende ton zit er in..de kwaliteit van de 1e gestookte drank wordt ondertussen besproken en geproefd, adviezen worden gegeven: zo moeten we de volgende keer ons fruit beter fijnmaken, en moeten we oppassen met het schoonmaken van de tonnen, vooral geen zeepproducten gebruiken. Meerder mensen komen ondertussen even langs en meeproeven, het wordt behoorlijk gezellig. De eau de vie gaat in de grote madame Jeanette`s mee, waar het een half jaar tot een jaar in blijft om de kwalijke dampen de kans te geven te vervliegen. Dan naar voorzichtig naar ons huisje -via een binnenweggetje- met de vereiste papieren (binnen 2 uur thuis zijn met de drank, dus geen uiltje knappen onderweg). De eau de vie moet 2x betaald worden: de stoker krijgt 3,5 euro per liter(..), de rest -de belasting- moet je betalen op het stadhuis. Dit is ook 3,5 euro per liter, maar als je binnen drie dagen betaald krijg je 10% korting! Veilig thuis: eindelijk een tukkie doen: dromen van de pruimentijd!
Categorie:Met Alcohol Tags:Eau de vie, Alambic, distilleren,Lambique
05-08-2010, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
01-08-2010
Morellen op eau de vie
Heb je nog een morellen-boom (griotte) dan kan je daar heerlijke likeur van maken.
Neem een kilo morellen en nog eens 30 morellen-pitten, 250 gram suiker en een klein stukje kaneelstok. Verwarm de suiker in een halve liter water tot de opgelost is, knip ondertussen de steeltjes van de morellen bij tot ze ongeveer 1 cm zijn. trek vooral niet aan de steeltjes, want dan worden de morellen bruin in de eau de vie. Bind de pitten met het kleine stukje kaneel in een gaasje, en doe-als de suiker opgelost is- dit bij de siroop. Als de stroop is afgekoeld haal dan het kaneelstokje uit het gaasje, bind dit weer dicht en doe het gaasje in een grote weckpot. Voeg de suiker-oplossing toe, en doe er voorzichtig de kersen bij. Giet er eau de vie bij totdat de kersen onderstaan en zet de pot weg op een donkere plaats. Laat minstens drie maanden staan.
foto: de pruimen eau de vie, gemaakt op 30 maart
Categorie:Met Alcohol Tags:Morellen, griotte, liqueur de griotte
01-08-2010, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
Hier komt tweemaal het recept van hazelnotenlikeur, eenmaal zoals het in het kopietje staat die ik van vriendin heb gekregen, en daarna mijn versie met een enkele aanpassing op het eerste recept.
Heb je nog een morellen-boom (griotte) dan kan je daar heerlijke likeur van maken.
