Hallo mijn lieve kleine Amy,
Precies een jaar geleden kreeg ik rond dit uur het slechte nieuws te horen dat jij
niet kon verder leven en groeien in mijn buikje.
Ik moest toen vliegensvlug naar huis rijden om daarna dan de bevalling in
gang te steken.
Ik voel vandaag precies weer wat ik toen op dat moment voelde.
De datum van je geboorte is op 17 november,dat is dit jaar woensdag,
maar vorig jaar werd je op dinsdag geboren en dit wil ik toch even herdenken.
Je bent een jaartje oud,weeral een jaar voorbij,wat gaat de tijd vlug,
maar niets laat weg dat wij nog aan jou denken.
Ik weet nog precies hoe jij eruit zag,hoe je van die piepkleine handjes had,
va die kleine voetjes,en alles was al zo zichtbaar...
Ik hoop dat jullie hierboven het naar jullie zin hebben en waar jullie ook zijn,
jullie samen kunnen toekijken hoe wij verder leven met ons gezinnetje.
En ons misschien hier en daar wat geluk kunnen brengen.
Na het verlies van grote zus Zoë hadden wij het nooit kunnen denken
jou ook nog eens te moeten verliezen,je kan altijd weleens tegenslag hebben
maar hadden nooit op drie keer tegenslag gedacht.
Helaas sloeg het noodlot wel drie keer toe en moesten we jullie afgeven.
Het was de grootste slag in ons gezicht van ons ganse leven.
En we zullen dit nooit vergeten en altijd blijven herdenken.
Hoe lastig ons leven ook is ,wij blijven vechten tegen het verdriet.
Niemand kan het zien,niemand weet het..maar het is er nog steeds.
Jullie zijn onze kinderen,onze kleine meisjes..
Ik zal je niet vergeten,
gelukkige verjaardag voor morgen en in theorie voor woensdag
dikke kus en knuf,je mama,papa en grote broer Toby
xxx