Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
08-08-2010
Zondag 8 augustus 2010
Hallo mijn allerliefste kleinste meisjes, Alweer een tijdje geleden dat ik jullie nog eens iets heb geschreven he, ik had er wel eens aan begonnen,maar ben toen gestopt en heb het allemaal gewist. Ik heb eigenlijk in die week dat ik niks van mij heb laten horen niet veel nieuws hoor. Ik ben vrijdag in de MRI scanner geweest,en ik moet zeggen,dat was eigenlijk bangelijk. Ik was natuurlijk weer veel te zenuwachtig,maar al bij al houd de scanner niks in. Het doet gewoon niks. Ik zal morgen eindelijk en hopelijk uitslag hebben van wat er aan de hand zou kunnen zijn. Ik hoop in ieder geval dat ze iets vinden,en anderes ga ik verder kijken en eventueel bloed laten afnemen,want ik voel echt dat er iets aan de hand is met mijn lichaam. Ik had gisterenavond zo een ongeloofelijke pijn,ik heb de matras van ons bed in onze living gelegd om de pijn een beetje te verzachten en ik helemaal plat kon liggen. Ik krijg ook van die scheuten pijn tergelijkertijd in mijn buik,en daardoor vind ik dat allemaal zo raar. Moest de pijn natuurlijk uitstralen vanuit mijn buik,dan is de mri scanner natuurlijk niet nodig geweest,maar wel de ct scan. Ah we zullen het morgen wel weten,intussen probeer ik heel wat te rusten.en kijk al een ganse dag tv,en vandaag zal ik dat weer doen. We gaan nergens naartoe,gaan lekker thuis eten,en gaan dan weer wat nikskes doen. Toby vertrekt deze avond naar tante Wendy,omdat ik een ganse week moet werken, en wij niet een hele tijd kunnen weg en weer rijden,regelen wij dat zo,dat hij daar dan blijft slapen. Ik zal hem eigenlijk weer heel erg missen hoor,en hij ons ook,want hij is een echt mama s kindje. Hij is alweer zoveel veranderd,en hij kan echt praten als ene advocaat. Soms moet ik echt heel veel lachen met hem,vooral als hij dan probeert groot te doen en zijn AN probeert te mengelen met zijn dialect,gewoon hilarisch. Ik begin nu wel af te tellen naar ons reisje naar gran canaria,alleen heb ik weer zo een slecht voorgevoel,nog niet gehoord en gelezen dat Spanje staakt?En gran canaria ligt nu wel heel wat verder dan Spanje,en ligt eigenlijk tegen afrika,nog steeds valt canaria onder spanje,en net dat land moet nu uitgerekend op onze vertrekdag gaan staken. Het zou natuurlijk wel weer het toppunt zijn dat wij niet kunnen vertrekken,amai ik zou echt pissed zijn. Pfft daar zou mijn mooit vakantie gaan,maar we zullen dat ook maar kunnen zien als we daar aankomen he. Hopen dus dat alles in orde komt,en wij kunnen vliegen naar onze bestemming,en er dan ook bij aankomst doormogen naar ons hotelleke. Nog een weekje werken,en dan de dinsdagnacht zijn we weg.:-P Zo,ik ga jullie nu een beetje laten,want ik heb nog eerst wat huishoudelijk werk, en daarna kan ik dan weer wat komen schrijven. Dikke kus lieve kindjes,Toby wil jullie ook een kusje geven. Dada Mama xxx
