Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
05-06-2010
Zaterdag 5 juni 2010
Hallo Zoë;Amy en Chloë; Hier ben ik weer even terug.. Vandaag is het het schoolfeestje van Toby,hij moet dansen van Michael Jackson op het nummertje van beat it.. Gelukkig kent hij het liedje een beetje,want mama laat het nu en dan eens horen omdat ook ik dat wel een leuk liedje vind. Samen met papa,tante Anja,pepe Nico,nichtjes Lynn en Kelly,en ander nichtje Lynn en tante Heidy en haar vriend gaan wij toeschouwer spelen voor jullie grote broer. Het beloofd een mooie dag te worden,want Toby danst heel graag hier thuis, maar voor een groot publiek zal hij weer niet durven. Natuurlijk hangt er een prijskaartje aan vast,wie niet mee danst,krijgt ook geen gratis ritje op de paardemolen,en dat zal Toby voor geen geld willen missen. Vandaag zal dus weer een dagje worden wonder al te veel na te denken op wat wij anders denken,het is feest voor Toby.
Verder wil ik ook wel eens reageren op bovenstaand briefje die ik van jullie nicht Lynn heb gekregen via ons blogje.. Ja,inderdaad,de maand juni ligt bij elk van ons even moeilijk,en zal ongetwijfeld nog een tijdje zo blijven. Ook ik heb deze maand bij allerlei dingen wel een kropje' te veel 'in mijn keel. Het komt er spontaan aan,en het gaat ook vanzelf weer weg. Ik weet ook niet hoe het komt dat ons lichaam en of ons hartje die maand voorgoed in ons geheugen heeft geprent,natuurlijk door het feit dat onze lieve Zoë ons dan heeft verlaten naar een plek waar ze het vast en zeker beter zal hebben en heeft dan wat wij haar anders te beiden hadden. Helaas blijft het verdriet er altijd zijn,en maak je geen illusies,want het zal ook nooit over gaan. Niet voor jullie,niet voor anderen,en al zeker niet voor ons! Ik heb maar 1 boodschap naar jou toe,focus jouw op je grote examens,en weet dat onze kleine Zoë hierboven over jullie waakt,en zij niet zou willen dat jij het niet haalt omdat zij hier niet kan zijn. Voor mij doet het ongelooflijk deugd,te weten dat jij nog aan haar denkt,en dat er tenminste 1 iemand nog zijn pijn kan tonen.. Al weet ik..er zijn er nog die pijn hebben en verdriet,maar niet iedereen toont dat. Ik schrijf jullie morgen terug... Dikke kus, en weet Zoë,Amy en Chloë,....ik mis jullie ,en mijn traantjes vloeien bij elk woord mama
