Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
20-05-2010
Donderdag 20 mei 2010
Na een lange warme dag en een frisse douche ben ik hier dan maar eens weer om naar mijn lieve meisjes te komen kijken. Het zonnetje zal nu beginnen schijnen en de glimlachjes zijn weer op alle mensen hun gezichtje te zien,dat wil dan ook zeggen dat het voor mij weer drukke dagen zullen worden en weer van die pijnlijke voetjes zal hebben. Ik sukkel alweer een paar maanden al met mijn rug,en het ziet er naar uit dat het voor de rest van mijn leven zal blijven. Voortaan probeer ik dan ook wat minder mijn rug te belasten,maar als ik de winkel om de twee dagen moet verbouwen voor nieuwe collecties,zal dat ook niet goed gaan, dus ga ik al elke avond met een kromme rug naar huis en is de pijn eigenlijk niet te doen, toch besef ik dat dit een klein deeltje is van mijn prille zwangerschappen die ik van jullie heb overgehouden,dus kan ik niks anders dan er gewoon mee leven en weten dat ik dan nog steeds iets van jullie allemaal met mijn meedraag,lichamelijk dan. Ik ben de laatste tijd heel wat vergeten te vertellen,we hebben een nieuwe auto gekocht, omdat papa zijn auto wat sleet begon te krijgen,en wij geen zin meer hadden in zotte kosten,en ja hoor ik geef toe,om ons verdriet weer wat te compenseren hebben wij ons weer eens laten gaan,papa rijd weer in iets fris en moderns... Dus we zijn weer gesetteld dit jaar met aldus de nieuwe auto,nieuwe meubels en een nieuwe salon ,het is er zelfs weer eentje dat je nergens bijna vind, een home cinema salon,met van die bakjes om je chips in te leggen en een gaatje om je glas cola erin te zetten,mama kan haar buikje weer vullen:-P En zo schrijf ik dan elke avond aan mijn boekje voor jullie,in mijn nieuw salonneke met alles dicht bij mij zodat ik het maar te grijpen heb. Sinds kort heb ik dan ook mijn haartje afgeknipt,ik dacht Brenneke,het wordt eens tijd voor een nieuwe look he... En dus ja..ik ben weer bijna de oude Bren,het enige wat nog ontbreekt is mijn karakter die dat duwtje nog steeds niet kan verwerken. Begin juni ga ik naar de dokter die mijn rug weer wat zal bijkraken,gelukkig bestaat die nog want anders kon ik wel thuis beginnen blijven,want zo erg is die pijn wel. Maar zoals gewoonlijk bijt ik door,en de ene dag gaat het ook wel wat beter dan de andere. Ik ben ook terug op mijn gewcht,na de bevallingen en de zovele zwangerschappen was ik al aardig wat bijgekomen en begon mijn buikje ook wel wat af te zien van al dat verdikken en verdunnen. Door niks te doen ,alles te blijven eten,en enkel en alleen verdriet te hebben ben ik alweer vijf kilo kwijt van mijn vetjes.. Dus ik kan wel alweer de straat op...:-) Met broertje Toby gaat het voornamelijk goed,hij leert snel bij,en praat bijna als een volwassene, ze zijn er dan op school heel goed mee bezig,en dat merken wij dan ook. Vorige week zaterdag was hij samen met papa op bezoek bij zijn meme, en naar het schijnt kon hij dan ook geen minuut over jullie zwijgen. Hij is er nog altijd mee bezig dat hij jullie niet ziet,en nooit zal kennen. Het brak mijn hart toen ik hem hoorde vertellen hoe hij dacht dat jullie waren. Jullie neusjes bloeden en het kan niet stoppen,en jullie zitten in de wolken en de vliegtuigen mogen nu niet vliegen want anders zal hij tegen jullie botsen.. Ah..het is allemaal met zo veel fantasie gezegd,maar ik was zo blij ,maar ook zo verdrietig dat ik hem dat hoorde zeggen. Ik had hem nochtans niks over jullie verteld de afgelopen dagen,maar dat ventje hoort en ziet ook,en heeft ook heel wat beseft de laatste maanden.. Zo mijn meisjes,ik ga jullie nu moeten laten,want ik ga wat tv kijken, ik heb een grote verkoudheid en ik heb heel veel hoofdpijn nu..
Tot morgen of zo... Dikke kus aan jullie drietjes bye bye
