Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
09-05-2010
Zondag 9 mei 2010
Hallo mijn allerliefste kleinste meisjes, Hier ben ik weer...:-P Vandaag moedertjesdag,een heel leuke maar soms ook triestige dag. Je krijgt er als mama heel wat kadotjes van je kindjes,maar in ons geval missen wij dan ook altijd steeds weer die kleine kreetjes die wij van jullie zouden gekregen hebben als elk van jullie er zou geweest zijn. Ik heb mij vandaag heel sterk gehouden,en tot nu toe doe ik dat nog altijd. Ik heb in de loop van de namiddag wel ondervonden dat ik altijd maar weer jullie kettingetje rond mijn hals en het ringetje rond mijn ringvinger vasthield. Ik deed het niet met opzet,maar in mijn onderbewustzijn voelde ik dat ik nog even veel met jullie bezig ben in mijn achterhoofd. Maar ik vind het helemaal niet erg. Papa en ik hebben het natuurlijk vandaag wel over jullie gehad bij familie. Over het feit dat je dit nooit kan vergeten,en wij nog steeds heel veel verdriet voor jullie hebben. Dat het ons leven niet zo gemakkelijk heeft gemaakt,maar ons wel meer doet relativeren. In ieder geval hebben wij al heel wat moeilijke periodes achter de rug, maar vinden het wel heel sterk van ons zelf dat wij blijven voortdoen met wat we bezig zijn. Wij houden ons hoofdje in de lucht en blijven met beide voetjes op de grond staan. Het zal altijd wel eens bergaf gaan,maar zolang we de weg weten te vinden naar de oplossing ,komen wij er wel. We hadden het natuurlijk liever anders gezien,maar voor alles is er een reden,het antwoord op de vraag waarom het nu net ons zou overkomen zijn,zullen we wellicht nooit te weten komen, maar misschien is het beter dat we dit niet weten, en gewoon met de gedachte verder gaan dat God jullie hierboven nodig had om daar een beter leven te krijgen dan wij misschien voor jullie hier beneden konden geven. Ik vind het jammer dat ik als mama van jullie niks meer kan doen dan jullie een briefje schrijven,en dat ik enkel en alleen op papier kan vastleggen hoe veel ik wel van jullie hou. Maar ik weet heel zeker,dat ook dit een teken is van liefde,van respect en vertrouwen. Jullie vertrouwen erop dat ik steeds terug kom,en ik vertrouw erop dat jullie dit van mij apprecieren dat ik dit doe. Het is het enige wat ik voor jullie kan doen. En in alles wat ik doe,zullen jullie altijd in mijn gedachten blijven. Mijn kindjes,mijn engeltjes... Ik mis jullie:cry: Ik laat jullie nooit in de steek. Dank u voor deze mooie dag en de mooie herinneringen aan jullie. XXX
