Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
30-04-2010
Vrijdag 30 april 2010
Hallo mijn kleine lieve kindjes, Vandaag een lastige en lange dag gehad. Kimmie kon niet komen werken ,want ze heeft haar voetje verstuikt. Dus ik stond maar met twee in de winkel,en dat is veel te weinig. Toch zeker voor vandaag,want het is morgen overal gesloten en dan komen de klanten natuurlijk allemaal vandaag. Dacht dat het kalm ging zijn dus heb ik Kimmie niet laten vervangen door een ander,maar mijn vermoedens waren verkeerd. Nu ja,mijn dagje is zo ook wel gepasseerd,en nu heb ik flink wat rugpijn. Sedert mijn laatste zwangerschap sukkel ik met mijn rug,en dat zal volgens de dokter nooit meer over gaan. Ik moet telkens mijn rug laten kraken,maar heb mijn afspraak van vorige week niet nagekomen,en afgebeld. Dus moet ik er nu wel de gevolgen van dragen ook he. Ik hoop dat het weer wat beter zal gaan,want naar de avond toe kan ik niet meer wandelen van de pijn en trekt mijn ene been scheef. :-PBest wel grappig,maar o zo pijnlijk :cry:
Ik ben nu thuis,Toby net in bedje gestopt,want hij lag al te slapen in het zeteltje. Lange en lastige dagen voor hem in school,en vooral nu hij bijlessen krijgt van de juffen van het ziekenhuis voor zijn motoriek. Het heeft wel zo zijn voordelenmhet is niet goedkoop,maar hij kan al veel beter praten,luisteren kan hij nog steeds niet,maar dat zullen ze hem niet kunnen leren,dat zal er denk ik moeten in groeien:-P
Deze avond ,toen ik naar huis reed,hoorde ik plots het liedje van ons When the rain begins to fall...van pia zadora en jermaine jackson. Ik had direct weer dat gevoel van toen,toen ik zwanger was en niksvermoedend dacht dat alles goed zou komen,maar nu zijn we bijna een jaartje later al,en eigenlijk...ik heb nog steeds heimwee naar toen,nog steeds herinner ik mij die hemelse dagen,die mooie tijd.. En wat gaat de tijd snel.. Ik kan dat amper geloven,dat wij bijna dat jaar om zijn.. Vooral nu het weer wat warmer word,heb ik dat gevoel, omdat alles toen ook zo was,de geur buiten,de bomen zoals ze toen waren. Alleen ontbreekt mijn buikje dan. :-? Had vandaag voor het eerst sinds weken weer dat gevoel dat ik terug zwanger wou zijn. Was paniekerig,want als ik iets wil,dan komt het er meestal wel. Maar mijn gevoel moest een gevoel blijven,ik wou het zeker niet doorduwen en mezelf weer pushen tot waar we tot over een paar weken nog stonden. Ik mag het niet meer willen,ik wil het ook niet,maar dan weer wel. Het is zo moeilijk,maar ik zal het zeker en vast niet doen. Toen ik deze weer ziek was,en mijn eten niet meer smaakte, ik ook niet kon genieten van een simpele cola,had ik schrik. Ik had schrik dat ik opnieuw zwanger was,en toen.. Toen wei ik dat ik dood zou willen zijn als het zover kwam dat het toch zo zou zijn. Ik ondervind wel vaker dat ik opeens zo van mening kan verschilen tegenover mijzelf,misschien zit het binnenin mij nog steeds te knagen en wil mijn moederinstinct mij nog steeds die kans geven om toch nog een babytje te krijgen,maar diep in mij besef ik, dat het niet meer mag,niet meer kan,voor mijzelf, voor een ander,voor mijn gezin,en voor mijn familie. Maar geef nu toe,een beetje dromen kan nooit geen kwaad he? Ik durf niks te zweren,maar ik beloof hier en nu dat ik het niet zal proberen. Het verdriet errond is enorm groot,en het loopt nu al niet goed dus het zou er niet op beteren. Ik zal vooral nu een beetje aan mijzelf en aan mijn lichaam denken. Maar ik wou het toch eens schrijven,mijn hartje luchten,zodat ik nu weer verder kan. Dikke kus aan alle drie mijn kinnekes,en tot schrijfs. XXX
