Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
26-04-2010
Maandag 26 april 2010
Goeievoormiddag mijn kleine lieve engeltjes, Gisteren de babyborrel van Thylàna In de kerk had ik het even moeilijk,al die doordringende teksten, al die mooie woorden voor haar,hoe het leven wel kan zijn, hoe wij het voor haar allemaal voorstellen,en het voor haar willen maken... Ik moest toch even slikken. Even slikken en weer doorgaan..
Het feest was leuk,maar ook heel vermoeiend,was ook een warme dag, maar zonder al te veel zon. De kindjes hebben kunnen buiten spelen,en zijn ook met een speedboot meegeweest. Voor Toby was dat de topper van de dag. Vandaag moest hij niet naar school,omdat we nogal laat thuis waren had ik al een vermoeden dat hij lang zou slapen,voor die ene keer dan, en om dan een lange schooldag voor de boeg te hebben,heb ik hem toch maar thuis gelaten.
Met mij gaat het al wat weer beter. Een lange en lastige week achter de rug,en blij dat ik even mijn werk niet zie. Ik droom ook heel rare dingen en ben er dan een ganse dag slecht van. Ook al zijn dromen maar dromen,toch loop ik er raar van. Ik probeer voortaan alles wat achter mij te laten wat het werk betreft, en heb mij voorgenomen enkel nog te gaan werken en de rest wat voor mij te houden,aangezien sommige het zo nodig vinden om mijn verdriet en verlies te gebruiken tegen mij,kan ik maar beter oppassen wat ik doe. Niet iedereen lacht vriendelijk in je gezicht,en dat kan ik maar beter onthouden voor de rest van mijn leven. Ik ben flink bedrogen in sommige mensen,en dacht respect te krijgen. Niks was minder waar. Het maakt mij dan dubbel zo verdrietig en brengt veel spanningen mee naar huis. In ieder geval is alles voorlopig opgelost.. Maar vergeten kan ik nu eenmaal niet. Het werd vorige week allemaal heel laf gespeeld,en mijn functie kon er door worden afgepakt.. Zo zie je maar kleine meisjes..dat niet iedereen mij gesteunt heeft om jullie, maar om mij op termijn de nek om te doen.. Van waar halen ze het toch allemaal... Ben al blij dat mijn winkel er perfect uit ziet,en ik mijn werk nog steeds goed doe, ondanks de tegenslagen. Want anders hadden ze mij echt wel kunnen pakken op iets. Vind het gewoon niet leuk dat ze mijn verdriet gebruiken. Gelukkig krijg ik alle steun van mijn bazin... Ik vertrouw voorlopig niemand meer...
