Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
13-03-2010
Zaterdag 13 maart 2010
Hallo mijn kleine engeltjes, Vandaag weer een dagje gaan werken,en alweer weekend. Mijn dagje ging redelijk snel,maar was inmens lastig en druk. Ik had eigenlijk niet veel goesting en ik had ook nu en dan last van heel wat krampen. Gelukkig had ik vandaag amper mijn weeën,en kon ik ze goed aan. Ik hoop dat ik er dan vanavond geen last van zal krijgen,want gisterenavond begonnen ze ook maar rond een uur of negen. Ik moet dan ook direct naar mijn bedje. Papa is gaan vieren met nonkel Dominiek voor de geboorte van Thylàna in Bina canar. De vrouwen mogen dan niet mee he,maar ik ga naar tante Anja, samen met broertje Toby en kom dan naar huis als ik zin heb. Zo heb ik dan ook de avond niet alleen moeten doorbrengen want het zou anders toch maar saai zijn,en ik zou mezelf alleen maar opfretten van de zenuwen. En geloof mij,nu komen ze wel,het mag allemaal gepasseerd zijn dat ik een beetje kan rusten. Zo,ik ga jullie nu laten want ik moet vertrekken,ik schrijf waarschijnlijk straks nog eens terug als ik thuis kom. Dan ben ik alleen en kan ik wel wat meer schrijven. Dikke kus,mama
