Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
13-01-2010
Woensdag 13 januari 2010
Hallo Zoë en Amy... Hier ben ik dan weer.. Ondertussen heb ik nieuws voor jullie... Of het goed nieuws is of slecht nieuws,dat kunnen jullie uitmaken voor jullie zelf Iedereen zal er anders op reageren,maar...mama is opnieuw zwanger:lol: Ik ben heel erg blij,en tergelijkertijd heel erg bang. Zoals gewoonlijk kan ik maar zeggen dat het met gemengde gevoelens is en dat ik weeral niet mag gaan hechten aan deze zwangerschap,maar dat ik wel zal proberen postief te zijn. De laatste keer was ik helemaal niet positief,had ook nauwelijks naar de echo willen kijken,maar nu..zal ik toch met goeie moed verder doen. Ik ben zoals vorige keer weer direct zwanger en dat is ook niet altijd zo positief. Ik zou heel graag een beetje langer moeten proberen en dat het blijft duren dan nu.. Maar wij hebben niet ervoor gedaan,het kwam spontaan. Alle andere keren was het echt ervoor gaan,dit keer waren we zelfs niet intiem met de eisprong,en toch is het zo! Moet ik nu blij of triest zijn,dat zal het de komende weken wel voor ons uitmaken. Ik ga ervan uit dat wij 1 op de 4 kansen slecht bevallen,en 3 op de 4 dat wij goed 'varen' en van die drie op de vier,kan en zal het nu misschien eens goed zijn. Een nieuw jaar een nieuw begin en hopelijk een wolkje van een baby! Enigzins ben ik weer een beetje opgelucht,ik kan weer mee doen in de babyboom. Het viel behoorlijk zwaar iedereen rond mij zwanger te zien,al die geboorte kaartjes in mijn bus,en ik ..ik kon helemaal niet meer mee doen in die rage.. Niet dat het om een ander gaat dat ik wou zwanger zijn,maar het stak ergens wel in mijn gemoedstoestand. Jullie zijn de eerste die het mogen weten,papa weet het zelfs nog niet.. En ik ben heel benieuwd naar zijn reactie..het zal niet zo positief zijn gezien de situatie maar hij wist natuurlijk wel dat het kon,dat de mogelijkheid er was, en wij wilden allebei wel dat er nog een kinneke kwam,ondanks de negatieve uitslag! Ik vermoed ook dat onze families helemaal niet en niet meer op deze site komen, dus weet ik dat slechts een paar van de bloglezertjes dit nieuws zullen weten en dat ook zij het niet aan familie zouden vertellen. Want zoals ik mij heb voorgenomen zal ik het opa en oma pas vertellen als er goed nieuws uit de bus komt,des te minder het verdriet bij een negatieve test. Anderzijds ga ik het wel vertellen aan tante Anja,omdat ik weet dat zij heel graag en is misschien het juiste woord niet dat heel graag,maar moest het negatief zijn zou zij heel graag bij ons in het moederhuis er bij zijn om het verdriet te helpen dragen. Alweer moet ik over een paar weken naar Brugge om de testen te laten doen en te zien of deze baby van ons lot de kans krijgt om in september geboren te worden. Op hoop van zegen he meisjes?! Ik hoop in ieder geval dat jullie mee hopen voor mama en papa,en dat wij dit niet weer hoeven te verliezen,en afscheid moeten nemen van ons kindje, het zou mij echt een heeeeeeeeeeeel groot plezier doen,en heel wat verdriet besparen. Zal 2010 mij dit gunnen? I hope so
wat jullie betreft..voor eeuwig in mijn hartje, in het hartje van ons allemaal en weet dat als ik niet schrijf..mijn verdriet er nog steeds is,want zoals ik deze morgen al zei..ik heb al elke dag heel hard gehuild om jullie twee en het verdriet blijft er maar zitten,zelfs nog slechter dan een paar weken geleden. Ik zeg het gewoon niet altijd meer..ik kan niet altijd zagen en zeuren over dit
maar toch..Ik mis jullie en zie jullie nog elke dag voor mijn ogen.:cry: kusje en knuf ,je mama
