Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
29-12-2009
Dinsdag 29 december 2009
Hallo lieve meisjes.. Vandaag een dipdagje... Papa en mama zijn samen naar het shopping in Kuurne geweest om kadokes voor oma opa,meme en pepe... Bij het terugkomen moesten we broertje Toby ophalen bij tante Heidy.. Papa een flesje wijn gekraakt,helemaal alleen,en dan komen de emoties boven. Hij vertelde al wenend dat hij jullie allebei mist,dat hoe klein jullie ook waren, zijn verdriet zo heel groot is,en dat hij mama soms kwetst met zijn woorden. Dat hij er eigenlijk helemaal niks kan aan doen. Dat hij zo graag aan de buitenwereld wil tonen dat hij wel een hart heeft, en dat hoe stoer en sterk hij er wel uitziet,hij zeer zeker verdriet heeft. Hij heeft zoveel pijn die hij niet kan uiten,en nu de feestdagen bezig zijn, is alles voor ons dubbel zo moeilijk. En nu drinkt hij weleens een glaasje meer,en dan komen de ware gevoelens boven. Tante Heidy heeft alles mogen zien wat papa in zijn binnenste voelt. Ook ik had er veel deugd van,ik heb gehuild..Voelde mij precies zoals hij zich voelt. Opgesloten in ons eigen verdriet,niet naar buiten kunnen komen met ons verdriet want voor zoveel mensen en eigenlijk alle mensen is alles al lang voorbij,en zij kunnen met een gerust hartje gaan slapen. Wij liggen nog elke avond wakker,al beseffen wij dat niet van elkaar. Wij proberen ons verdriet te verbergen voor elkaar. Papa heeft soms van die dagen dat hij mama kwetst,en hij wil dat niet,ik weet dat, op dat moment misschien niet,maar nadien weet ik dat zijn spijt oprecht is. Als je blokkeert met je gevoelens ben je zo,je uit alles zoals het komt,en van papa is dat woede. Hij is kwaad op de wereld,omdat ongeluk hem treft. Van jou kleine Zoë dacht hij dat we even geen chance hadden,om het op zijn west ik vlaams te zeggen, maar van jouw Amy,wisten we dat het geen toeval meer was,het is ongeluk hebben in het leven. En iedereen zegt wel;je hebt nog een zoon,wij nemen daar geen genoegen mee! Daar stopt het voor ons niet,en al zeker voor mij als mama niet. Wat ik dit jaar kwijt ben,kan niemand meer herstellen,dat kan geen geld,geen baby,niemand. Wij moeten het nieuwe jaar inzetten,en wel heel ongelukkig,wij moeten een strijd aangaan, die niemand van onze omgeving kent,niemand kan ons begrijpen,en zeker niet als je het zelf niet hebt meegemaakt. Het is zoals papa zegt;voor de mensen die weten wat wij hebben meegemaakt,wij wensen het niemand toe, maar probeer eens in te beelden hoe het voor ons moet zijn..., Zouden jullie nog kunnen lachen,drinken,feesten en plezier maken? En begrijp je dat wij als wij eens een goede dag hebben,dat wij ons daar schuldig over voelen, dat wij onze pijn verbergen omdat wij met andere mensen hun woorden en begrip ons verdriet niet kunnen verhelpen,nooit zal niemand ons helpen. Wat gebeurd is ,is onomkeerbaar,het is nu eenmaal zo.. En ..wij moeten een manier vinden om met dat te kunnen omgaan. Wij alleen hebben jouw Amy kunnen zien,kunnen voelen en kunnen ruiken... Jouw Zoë hebben we gedeeld met anderen... Er was gewoon geen tijd ... Hebben alles in zeven haasten moeten doen.. En nu staan wij hier in de kou.. Wij als papa en mama weten ons geen raad met ons verdriet.. Jullie hebben een deeltje van ons leven en geluk weggenomen met jullie heengaan.. En waarom? Waarom lukte het gewoon niet! Ik heb deze avond al weer heel wat tranen achter de rug,en er komen er vast en zeker nog heel veel, ik hoop op geluk in 2010. Ik mis jullie,en papa ook... Hij houd van jullie,mist jullie en zal jullie nooit vergeten,papa is op onze site geweest, en de laatste tijd wel meerdere keren.. Ik hoop dat jullie hem kunnen helpen als het nodig is.. Papa is nu even aan het crashen,mama heeft hem nu wel nodig,want straks gaan we terug de duisternis in met een nieuwe zwangerschap aan te gaan.. Hopend dat het lot ons wat gunt.. Ik hou van jullie, als jullie dat maar weten,van allebei! xxx
