Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
26-12-2009
Zaterdag 26 december 2009
Hallo mijn kleine schaapkes, Merry Christmas baby's. Mama moest gisteren weg naar opa en oma en vandaag moest ik al weer gaan werken,dus kon ik niet schrijven. Zal nu mijn schade zo snel mogelijk terug inhalen.:lol: Met kerstavond was het eigenlijk nog leuk.. Het begon heel kalmpjes,en is eigenlijk kalm gebleven,maar was toch kwart voor vijf toen mama haar bedje zag. Naar het einde van de avond toe heeft mama toch een traantje gelaten. Het gesprek was er natuurlijk wel aan gepaard. Ik wou tante Anja uitleggen dat mijn verdriet nog steeds niet weg is, dat ik eigenlijk zo sterk niet ben als de mensen wel van mij denken. En dat ik kost wat kost nog een keertje zal proberen zwanger te raken. Zij zou ook graag hebben,dat als ik nu zwanger ben en het loopt verkeerd dat ik haar dan laat weten hoe het nu gaat,en dat als ik moet huilen, ik naar haar toe ga,en dat vind ik heel lief,maar dat is zo moeilijk om ergens te gaan uithuilen,dat ligt zo niet in mijn aard. Trouwens heb ik altijd wel dat gevoel dat niemand mij begrijpt. En dat niemand zo zal treuren om jou,Amy,zoals wij van Zoë hebben gedaan. Voor mij zijn jullie allebei gelijk,maar ik denk,en ben ervan overtuigd,dat voor andere mensen er een groot verschil is. Jullie hadden nochtans alle twee een kloppend hartje! Gisteren gaan feesten bij oma en opa,en meme en pepe waren er ook. Hebben bewust niet over jullie gepraat,zag het niet zitten om weer te moeten huilen, en ik was zo verschrikkelijk moe. Toen ik thuiskwam ben ik als een blok in slaap gevallen. En vandaag wist ik eigenlijk niet dat ik nog op de wereld liep, zo moe was ik wel! Ik kon amper iets doen op mijn werk voelde de walletjes onder mijn ogen drukken. Denk trouwens dat iedereen vandaag verschrikkelijk moe moet zijn geweest . Ik ga deze avond heel vroeg slapen,morgen weer werken. En heb nog steeds zo verschrikkelijk veel pijn in mijn rug.. Nog steeds niet naar de dokter geweest,beetje bang voor de prikjes die ik zou kunnen krijgen,heb een hekel aan naalden,en trouwens,ik ga zo vlug niet naar de dokter. Maar vermoed dat ik toch eens zal moeten gaan,ik kan mijn panty s'morgens niet meer aantrekken,moet mijn voet op de wc zetten en dan nog lukt het niet. Lol,25 jaar oud en ik ben al kreupel aan het worden. Opa denkt dat het een zenuw is die ontstoken kan zijn van de epuderale die ik heb gekregen bij de bevalling. Dan kan het nog lang duren voor het geneest. Ik had het inderdaad gekregen toen ik bevallen was,maar is nu alleen maar verslechterd. Ik heb nu een zalfje om eraan te smeren,en hopen dat ik morgen weer kan werken zoals voorheen,en anders word het nog de dokter voor nieuwjaar. Zo,ik moet jullie nu wel laten,want ik ga een klein beetje rusten, dada kindjes xx mama
