Beste Brenda,

Je weet dat ik niet van het begin af wist wat jij moest meemaken. Beetje per beetje heb je kunnen uitleggen wat er is gebeurd met Zoë & Amy..
Ik hoop dat je weet dat ik toen meeleefde met jou & nu nog altijd! Het zou niet mogen gebeuren, met 2 zo'n prachtige mensen als jij & Yves. Ik heb je toen ook eerlijk verteld dat ik nooit wist wat ik kon schrijven of vertellen zodat je je iets beter zou voelen, maar geen woorden of daden kunnen je pijn verlichten... Zelfs nu weet ik nog niet goed wat te zeggen & dat spijt me..
Weet gewoon dat ik met je meeleef & dat ik zeker weet dat je er zal geraken. Je pijn zal verlichten maar zeker nooit weggaan. En zo zal iedereen je twee kleine engeltjes Zoë & Amy voor altijd in onze harten blijven..
Blij erin geloven, Bren!
          Stefanie x.

Er was zo naar je uitgekeken
je hartje had zo blij geklopt
Je lijfje had zo goed geleken
geen adertje dat leek verstopt.

En toen je eind'lijk werd geboren
Is het als in een film gegaan
Je had de strijd al snel verloren
Het noodlot leek je toe te slaan.

Verdrietig, hulp'loos en verloren
Het lege wiegje in de hoek
er was een engeltje geboren
maar nu al was haar adem zoek.

Soms is het of je boven glimlacht
'Ga door, ik ben bij Vader thuis
Hij had iets moois voor mij bedacht
ik kreeg de mooiste plaats in huis'.

Dat geeft ons uitzicht in het lijden
Begrijpen doen we het nog niet
Maar dat jij loskwam van de tijden
verlicht ons zwaar en ruw verdriet.

Eens zien wij jou in 't volle zonlicht
Dan zijn we altijd bij elkaar
Nu nog berooid en vaak ontwricht
maar eens in eeuwige vreugde daar...

   Vaarwel Zoë & Amy ,,
Jullie zitten in onze harten!

dank je wel Stefanie,
is mooi geschreven...
groetjes Bren
p.s we miss you!!!