Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
20-12-2009
Zondag 20 december 2009
Hallo kleine engeltjes van mij, Hier ben ik dan weer terug. Mama moest vandaag werken,was niet zo leuk om te rijden vandaag, want alweer heeft het gesneeuwd,maar deze keer wel heel veel! Gelukig was papa thuis en kon hij mama brengen met de auto, anders durfde ik er niet eens doorrijden. Het zou anders weer toevallig met mij gebeuren dat ik iets tegen kom. Met dat wij dit jaar geen geluk hebben,kan alles nog! In de winkel was het helemaal niet druk,was eigenlijk nog nooit zo kalm op een zondagopening,dus hebben wij besloten om de deuren dicht te doen om 17uur. Er was amper volk in de winkel,de mensen durven niet zo goed buiten te komen he nu.
Voor de rest gaat alles redelijk goed met mama,ik heb geen tot weinig last nog van uitslag in mijn gezicht,het is goed aan het wegtrekken met mijn nieuwe zalfje. Ik heb ook sinds deze middag mijn maandstonden,en ben er eigenlijk wel blij om. Zo weet ik nu tenminste dat alles weer goed is,en dat wij eindelijk kunnen beslissen wat we nu gaan doen.
Met broertje Toby gaat ook alles goed,hij is wat verkouden,maar van zijn buisjes heeft hij eigenlijk geen last. Nu,wij hadden dat wel verwacht ook,want buisjes zijn alom bekend in de familie. En geen van de kindjes die wij kennen vertoonden iets van last.
Morgen weer werkdag,heb eigenlijk niet echt veel zin,want het is zo koud buiten en dan lig ik graag gezellig in een donsdekentje naar een film te kijken. Ik vind dat ze werken zouden moeten afschaffen als het zo sneeuwt en gladdig is buiten:lol: Dat zou wel een beetje te veel gevraagd zijn zeker???!!!
Nog drie dagen en we zijn kerstavond.. Eigenlijk verlang ik wel naar die dag,zoals elk jaar gezellig rond de tafel oude herinneringen oprakelen,helaas zijn onze herinneringen van dit jaar niet zo leuk. Toch ben ik ervan overtuigd dat we er een toffe avond zullen van maken. Hoe diep wij ook teleurgesteld zijn dat jullie er niet bij zullen zijn. Een beetje vreugde in ons leven mag wel voor die ene keer,vind ik. Het zal misschien niet hevig zijn,maar kerst is iets dat in stilte moet gevierd worden rond de tafel zonder al te veel bing bling. Andere jaren hebben wij flink gedanst en gelachen,dit jaar zal afwachten worden naar ons humeur..verdriet en pijn.
Wat ons verdriet betreft... Ondervind ik dat wij stilletjes aan onze weg hebben gevonden naar het verwerken van.. Iedere dag is natuurlijk anders,en ieder moment denken wij ook anders. Ik kan hier vandaag schrijven dat het super tof was,en ik mij eigenlijk gelukkig heb gevoeld,maar morgen kan dat heel snel veranderen natuurlijk. Ik moet ook de mensen rondom mij bedanken die mij zo goed hebben geholpen, en die telkens ik heel anders en fel heb gereageerd mij toch blijven steunen en waarderen,ook al heb ik hen soms gekwetst. Was niet mooi van mij...maar ik kon er helemaal niks aan doen. Ik wil hierbij dan ook mijn spijt tonen,en oprecht sorry zeggen!
Onlangs schreef ik hier in mijn dagboekje dat ik voor het komende jaar helemaal geen wensen had,of wou schrijven,dat ze toch niet zouden uitkomen. Ik zou ze nu graag toch zeggen,en hopen dat al mijn wensen waarheid komen. Veel zijn het er niet,maar wil ze toch even neertypen.
Mijn wensjes voor 2010 zijn;
Een gezond jaar.. Een gelukkig gezin,zonder al te veel ditjes en datjes die kunnen optreden.. Dat mijna autoke nog een jaartje mee gaat.. Dat onze Toby een klein beetje meer vooruitgang boekt in zijn spreken en dat hij op school zijn best doet,en eens een klein beetje flinker word bij zijn mama. Dat ik eindelijk eens kan laten van al die lekkere chocolade op te eten. al is deze voorwaarde al een klein beetje verbeterd. Dat ik een paar kilotjes kwijt geraak.. Dat ik nog steeds kan werken zoals ik al altijd gedaan heb,en nog steeds goede punten kan scoren voor mijn winkeltje.. Dat mijn vriendschap met collega en vriendin Kimmie kan blijven duren, zoals het nu al zolang duurt,en dat wij nog samen een lange tijd mogen samen werken want het is super tof,en wij vullen mekaar aan,zowel op het werk als privé Dat ik gespaard blijf van een ziekte,en ongeval..
Dat jullie mij kunnen vergeven dat wij jullie korte leventjes hebben beïndigd en dat jullie gelukkig zijn hierboven.. Dat ik mijn verdriet een plaats kan geven,en die moeilijke periodes achter de rug zijn.
And last but not least.. Dat ik eens in 2010 een gezonde baby kan op de wereld zetten die mijn verdriet een klein beetje kan verzachten,en ik eindelijk rust kan nemen voor mijn lichaam die dit jaar zwaar op de proef gesteld geweest is,en zeker niet de krachten had om nog verder te doen.
Dit zijn allemaal dingen die kunnen verwezenlijkt worden volgend jaar, het zijn geen van die dingen die niet kunnen, dus het zal misschien allemaal een beetje aan mijzelf liggen. In ieder geval ,ik beloof niet om te stoppen met roken,want ik zal die niet kunnen nakomen,en beloftes maak ik hier sowieso niet! Ik kom mijn beloftes heel slecht na,waarom weet ik niet,maar beloof niets aangezien ik mijzelf het beste ken!:lol:
Ik hoop voor jullie mijn kindjes dat jullie hierboven ook een prettige kerst hebben, ik zal zeker eens naar jullie kijken,zoals ik echt waar,elke avond doe. Ik kan niet zonder jullie,en niet aan jullie denken kan ik nog veel minder. Voor eeuwig zitten jullie in mijn hartje, kusje mama xx
