Goeieavond mijn lieve engeltjes Zoë en Amy..
Het doet nu nog wat raar om twee naampjes te moeten schrijven op mijn blogje,
maar mama is wel trots dat zij twee dochtertjes heeft.
Ook al doet het mij inmens veel pijn .

Ik heb een goede nacht kunnen slapen,alhoewel het in slaap vallen
een ramp was.
Ik heb nagdacht..mijn gedachten zaten steeds bij mijn twee kleine engeltjes
en mijn tranen kregen hun vrije loop.
Ik had mij de laatste dagen vooral sterk proberen te houden,
maar gisteren lukte mij dat niet meer.
Ik wou aan andere dingen denken,ik wou gelukkig zijn,
maar ik kon niet..
Alweer een deeltje van mijn lichaam die verloren is gegaan
aan het alombekende chromosomen feit.
Alweer een dochtertje naar de hemel moeten sturen ,
alleen ben ik blij dat zij er niet alleen zal zijn,jullie zijn nu met twee
en jullie moeten nu voor elkander zorgen,zoals zusjes dat doen.
Jullie zijn allebei om dezelfde reden naar boven gestuurd
en wij hebben voor beiden evenveel verdriet.
Het leven geeft ons dit jaar geen cadeautjes,
en wij proberen dat met ons hart en ziel te aanvaarden,hoe moeilijk het ook is.
Wij zullen de hoop nooit op geven,want wij zijn er zeker van overtuigd
dat het lot ons ooit dat geluk zal moeten gunnen,ook al wil het dat niet!
Ik bennu vooral kwaad..kwaad op alles wat met het lot of met God te maken heeft,
want nu ben ik ervan overtuigd dat God geen bestaan heeft.
Ik ben deze keer niet naar de kerk geweest,ik heb niet gedaan wat ik de vorige
keer heb gedaan,en je zou kunnen denken dat het daaraan lag,
maar neen..als het moet gebeuren,zal het toch gebeuren.
Ik ben nu vooral jaloers op de mensen die nu een wondertje dragen
waar ze straks of over enkele maanden zullen en kunnen van genieten.
Die mensen kennen pas geluk in hun leven,en wij hebben dit geluk
ooit mogen delen met anderen,maar nu moeten wij verdriet delen.
Maar het is iets..toch iets in ons leven die gebeurd is,
en waar wij toch willen blijven mee herinnerd worden,want jullie twee
meisjes hebben bestaan,jullie hebben elk jullie eigen hartje gekregen
die door ons uit liefde werd gemaakt,en jullie zijn uit liefde en respect
heengegaan door onze beslissingen.
Wij hebben jullie allebei bespaard van een leven die geen leven zou zijn.
En daarvoor zijn wij 'gelukkige'mensen,omdat wij onze meisjes
van pijn en leed hebben bespaard en niet egoïstisch zijn geweest.
Wij konden evengoed voor allebei het leven hebben geschonken
omdat wij dolgraag opnieuw een baby wilden,maar jullie zouden veel
moeten doorstaan in jullie jonge leventje.
Ik ben blij dat jullie er waren,Zoë iets langer dan jij Amy..
Maar allebei welgekomen,en wel heengegaan!
Mama heeft nu veel verdriet,veel meer om te verwerken nog
Het verdriet om Zoë was nog niet gesleten en ik heb er al een nieuw
verdriet bij,maar mama zal sterk blijven tot het echt goed lukt.
Een mens kan veel dingen verwerken,daar ben ik overtuigd van.
Niemand moet denken dat wij onmenselijk zijn en geen pijn voelen.
Wij hebben daarnet nog maar een leven afgegeven
en wij weten ook niet waarom,en wij begrijpen ook niet waarom wij dit moeten
meemaken,maar wij weten wel dat het kan!
Ik zie nu op dit moment geen toekomst meer.
Mijn leven ziet er zwart uit,mijn nieuwe jaar komt eraan,
en ik heb geen beetje nieuwe beloftes of wensen voor het komende jaar,
want ze komen toch niet uit!
Ik word wakker,en zie hoe de dag er zal uit ziet op het moment zelf!
Ik heb geen zin meer om te gaan werken,en mensen te zien!
Ik heb geen zin meer om na te denken,en ik heb geen zin meer
om altijd in verdriet te leven,maar het is nu eenmaal zo!
Ik zal misschien niet vandaag,en morgen misschien ook nog niet
maar ooit zal ik wel kunnen zeggen dat ik het allemaal wel weer
te boven kom,en dat ik alweer kan gelukkig zijn,
maar nu is het veel te vroeg.
Het enige wat mij nu recht houd,is dat papa nu bij mij thuis is
om samen ons verdriet te verwerken,en ik hoef nu niet eenzaam te zijn.
Mijn mama gevoel blijft er zitten en dat zegt dat wij er toch nog
eens voor moeten gaan op de natuurlijke wijze!
Het enige wat ik nu nodig heb is,dat mijn lichaam nu een beetje rust vraagt
dit jaar geen baby boom meer,misschien in de loop van volgend jaar.
We hebben nog een gans jaar voor de deur met nieuwe kansen.