Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
27-10-2009
Dinsdag 27 oktober 2009
Hallo lieve engel van mij,
Opa en oma zijn jouw zondag komen bezoeken en hebben witte roosjes bij jouw weide neergelegd. Mama zal jouw volgende week komen bezoeken en zal ook iets mee brengen. Gisteren heb ik jouw niet kunnen schrijven,ik heb moeten werken tot 2Ou30. Ik had een teambespreking en er moest van alles uitgelegd worden. Tegen dat ik thuis kwam was het al heel laat en ben ik direct gaan slapen. Maar zoals altijd ben ik hier weer terug om jouw te troosten en te zeggen hoe mijn dagje ging. Gisteren verliep niet zo vlot,ik was al van s'morgens niet goedgezind. Ik voelde mij niet zo lekker,had veel zorgen en was op de kop toe nog verdrietig ook. Het maakte mijn dagje niet zo goed en mijn humeur helemaal kapot. Ik moest constant aan je denken,en het liet mij geen seconde met rust. Ik heb heel wat angsten om over twee weken naar Brugge te gaan, en de testen te gaan afleggen. De gedachte dat het vlug begint te komen maakt mij zeer zenuwachtig, en het gevoel dat het toch niet pluis zal zijn,zit me dwars. Hoe dan ook wil ik er echt van uitgaan dat alles nu nog een goede kans maakt,en dat we er toch goed kunnen vanaf komen. Ik hoop echt uit de grond van uit mijn hartje dat alles goed komt. Zodat mijn verdriet niet groter word,en mijn leven toch nog een positieve straal krijgt. Het zou mij heel diep kwetsen als het mij nu opnieuw overkomt. Ik mag er niet aan denken dat ik mijn kindje weer zal verliezen. Ik ken alweer zoveel mensen die in 2010 hun kindje zullen vasthouden en ik zou alweer achter blijven met niks. En ja natuurlijk ik heb bengeltje Toby wel nog,en ik heb jouw mijn engeltje maar het zou mij zo gelukkig maken. Kon jij er maar iets aan doen dat het allemaal in orde zou komen. Maar ik weet...dat niemand mij kan helpen. Ik lig de laatste dagen ook wakker in mijn bedje,ik kijk elke avond voor het slapen gaan naar je foto,en telkens weer denk ik dan bij mezelf dit kan toch niet waar zijn. En toch..toch is het waar. Ik denk nog steeds dat ik ergens ben gestraft voor iets wat ik in mijn leven zou kunnen hebben verkeerd gedaan,en daardoor jouw ben kwijt geraakt. Maar ook dat kan een verkeerde gedachte zijn. Vandaag had ik het met iemand op mijn werk over jouw.. Het is een nieuw meisje,een moslim meisje. Haar geloof is heilig,en toen wij het over geloof hadden,vond ik dat ik nu wel kon zeggen dat voor mij God niet meer bestaat. Zij had daar een grondige uitleg voor,en eigenlijk vond ik het knap gezegd van haar,ik stond eigenlijk perplex toen ze mij dit allemaal zei. Ze zei;God heeft jouw kindje niet aan jouw gegeven,hij geeft nooit kindjes weg, hij leent ze jullie als mama alleen maar. Hij heeft jouw(mijn kindje dus)kindje terug meegenomen omdat het niet gezond was. Hij had ze ergens hierboven nodig.En dat is niet omdat God niet bestaat dat jij jouw baby kwijt bent,want God doet niet altijd wat mensen vragen. Je moet God dankbaar zijn dat hij je baby terug heeft gevraagd,want zij zou heel ziek geworden zijn hier op deze aarde. Je moet God dankbaar zijn omdat jij verstand hebt gekregen,omdat jij benen en armen hebt,omdat jij zoveel niet hebt gekregen wat jij eigenlijk wel wou,en omdat je dingen hebt gekregen die je wel wou! God zal altijd wel iets in je leven wegnemen,mensen sterven nu eenmaal, kinderen,ouders,meters en peters,iedereen gaat dood... Vond ik echt mooi gezegd,maar dan nog zie ik God niet zo als zij dat ziet. Mijn geloof is sterk verzwakt na juni 2009.
Gelukkig geloof ik wel nog in de sterretjes en het verhaaltje over de engeltjes hierboven,want daar waakt voor mij de mooiste ster van het heelal en dat ben jij mijn kleine meid.
26 oktober 2009 was gisteren,het was op de eerste plaats papa zijn verjaardag.. Maar wij waren natuurlijk allebei niet vergeten dat jij gisteren 4 maanden geleden om 11u50 werd geboren,en direct bent heengegaan. Ik heb in de voormiddag even stil gestaan bij ons verlies, en mijn gedachten waren een ganse dag bij jouw.
Zo,ik ga je nu laten mijn kleine meid, ik zal nu wat rusten tot morgen, knuf ,mama xxx
