Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
21-09-2009
Maandag 21 september 2009
Hallo lieve Zoë,
Het is niet gemakkelijk om het hier neer te schrijven maar,...mama is zwanger:lol: Ik ben vanmorgen voor ik naar mijn werk ging om een predictor gegaan. Toen ik op het werk aan kwam was Kimmie er al,en zijn we direct naar binnen gegaan om te testen of ik nu zwanger ben. Ik had al een weekje een voorgevoel,en wist eigenlijk al heel zeker dat het zover was. Ik kon natuurlijk niet zomaar zeggen dat het zo was ,want je weet maar nooit. Aangezien ik al een paar keer zwanger ben geweest,ken ik mijn lichaam als geen ander. Een moeder voelt die klik in haar lichaam,en zo kan je er ook op verder gaan. Ik durfde mij deze keer niet uitspreken omdat ik ook weet dat je lichaam er voor kan zorgen dat je dezelfde symptonen aan maakt als je er heel erg aan denkt. Nu ja...eens ik de test gedaan had,zag ik het kadertje rood worden,maar zag geen streep. Even was ik aan het shaken,ik beefde en kon niet echt de test aflezen,ik was helemaal in paniek. Toen Kimmie zei dat het positief was heb ik dan maar een vreugdedansje gedaan. Ik heb toen papa opgebeld en het nieuws meegedeeld. Ik heb gehuild van blijheid,maar ook van verdriet. Ik voelde ineens die zware last terug op mijn schouders vallen,en voelde alsof ik opnieuw van jou zwanger was ,ik voelde me net als twee maanden geleden. Ik ben toen mijn zwangerschap geindigd met een verkoudheid,en nu start ik er eentje met een verkoudheid. Ik dacht ook direct aan mijn testen die ik zal moetn ondergaan,het zijn heel pijnlijke en niet alleen de pijn ,maar ook de angst speelt een rol. Met een naald door mijn baarmoederwand steken en dan vlokken trekken, doen inmens veel pijn. Ik heb veel schrik,maar ook hier zal ik door moeten. En ik hoop dat dan alles goed komt. Ik hoop dat deze zwangerschap mij iets positiefs kan brengen,maar ook dat het jou ergens een plaats kan geven ,en dat ik er gewoon nog kan blijven mee omgaan. Ik hoop op een goede gezonde baby,dat is al wat ik wens. Het eerste wat ik heb moeten doen was bellen naar de gyneacologe,een afspraak maken waar ik zo vlug mogelijk het hartje kan horen,en met die informatie naar Leuven kan. Ik ben in week 5 van mijn prille zwangerschap en de bevalling zou voor 29 mei 2010 zijn. Mijn afspraak bij de gynaecoloog is op 15 oktober,de dag dat ik zou bevallen van jou. Ik hoop dat die dag mijn nog enige vreugde kan brengen in plaats van tranen. Mijn kleine meid,weet dat ik je niet zal vergeten,en weet dat dit jouw plaatsje niet zal innemen. Ik zal elke dag aan je denken,maar ik hoop dat je voor mama iets positiefs kan doen, en mij dit babytje kan bezorgen. Gun het mij aub want anders...anders weet ik mij geen raad meer. In ieder geval,dit is dus een hele verandering op korte tijd. En ik ben heel blij dat ik zo snel terug zwanger ben,ik ben inderdaad super vruchtbaar. Kan zijn voor en nadelen hebben.
