Als er iemand waar je veel van hield, plotseling door de dood wegvalt, en je nooit serieus over de dood hebt nagedacht, je geen kader hebt om zaken als dood  in te plaatsen, nooit beseft hebt dat leven ook loslaten is, dan zal deze gebeurtenis je leven totaal overhoop zetten. Het is een krisis die alles op losse schroeven zet. Niets is meer zeker. Je levensdoel kan totaal onduidelijk worden. Zekerheden, zaken en mensen die je kon vertrouwen vallen weg. Wat is nu mijn houvast ?
 

Hoe je iets kunt verwerken en hoe je teleurstellingen, fouten en pijn kunt incasseren, heeft veel te maken met je levensverhaal tot nu toe. Ieder mens schrijft reeds in zijn eerste levensjaren aan zijn eigen levensverhaal. Een verhaal gevuld met idealen, dromen en verwachtingen, maar ook met de verwachtingen en waarden zoals je omgeving die aan je meegeeft. En het is interessant om bij een krisis na te gaan hoe je levensverhaal tot nu toe eruit gezien heeft.
 Bij mijn verwerking spelen mijn emoties een grote rol. Gevoelens kunnen je zelfs geheel blokkeren. Want het lijkt alsof je er geen vat op hebt. Je kunt je wil inschakelen en positief proberen te denken, maar je gevoelens schakel je niet zomaar uit.
 
In je  eigen gemeente is er vaak zo weinig privacy en veiligheid, dat je vaak iemand buiten je eigen kennissenkring moet zoeken. Maar mijn advies blijft, zoek er één, al is het aan de andere kant van het land. Vanuit zowel mijn eigen ervaring, als uit de praktijk heb ik ontdekt dat het enorm bevrijdend werkt als je een geheim, waar je jaren mee rondliep eens met een ander kunt delen. 
 
Met je verstand weet je, dat je er geen schuld aan hebt, maar met je gevoel ligt dat anders. Je tracht je binnenkant te verbergen uit angst dat als men alles van je weet.Toch is ook hierbij de oplossing dat je iemand in vertrouwen gaat nemen. Iemand die niet te snel schrikt en jou serieus wil nemen.
ik heb al gezien dat mijn levensverhaal van groot belang is bij het verwerken van mijn pijn en teleurstelling. mijn verhaal ligt in duigen en er is bijna geen hoop voor een betere toekomst. Ik  probeer  alleen maar te overleven.Via mijn blogje heb ik veel rust en genezing gevonden,ik vraag mezelf dan af wat ik nog voor anderen wi betekenen en wat ik diep in mijn hart nog zou willen,ook al vind ik mijn verstand niet.
Ik probeer mijzelf te vergeven wat ik jou heb aangedaan,en ik weet dat ik van je hou,en ik zal het honderd keer zeggen,
het is mijn hulpmiddel,datgene dat ik heb vastgezet.
 We zouden ons allemaal zo graag anders willen voelen.