Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
07-09-2009
Maandag 7 september 2009
Hallo lieve Zoë,
Mama is er terug.. Hoe gaat het hierboven meisje? Met mama gaat het vandaag redelijk tot goed. Gisteren naar de kermis geweest met broertje Toby en tante Kimmie. Het was heel leuk voor Toby,en voor ons eigenlijk ook wel.. Het was de eerste keer dat hij op de botsauto's had gezeten,en hij was er na de eesrte rit al volledig weg mee. Hij deed het niet om te spelen,want zo is Toby wel,hij is zo gefascineerd door het rijden van en met auto's, dat hij ook elke detail aan de botsauto's bekeken heeft. Hij heeft op alles wel dubbel zo veel kunnen zitten,en na een uurtje of twee zijn we dan maar terug naar huis gegaan. Bij het aankomen aan mama's autotje zat er natuurlijk een briefje tussen mijn ruitenwissers. Ik dacht eerst oh neen,een boete.Maar toen bleek er iemand tegen mijn wagen gereden te hebben. En ben ik dan maar naar de politie gegaan om het aan te geven. Ik heb ook geen chance hé dit jaar.Je zou beginnen denken dat wij voor het ongeluk zijn geboren. Vorige week reed er iemand tegen papa zijn alfa en nu tegen mijn punto'tje. In ieder geval is het al bij al niet zo heel erg,maar het is nooit niet leuk als er iemand tegen rijd hé. Deze week zullen we hem dan ook herstellen,zo dat hij er weer een beetje beter uit ziet. Vandaag moest mama werken,en zoals vorige week elke dag. Ik was heel moe,met zaterdag zo uit de bol te gaan,moest ik het vandaag natuurlijk wel bekopen. Ik was geen kat waard,maar heb er toch in gevlogen,ik kon ook niet anders. ¨Papa is thuis gebleven,hij was nog steeds heel ziek deze morgen,en kon amper iets eten. Ik vermoed dat hij een beetje ziek is bovenop zijn katertje van gisteren. In ieder geval,we hebben ons wel geamuseerd,voor die ene keer sinds twee maanden. Ik ben blij dat er eens een positieve dag in ons donkere leventje zat. Ik hoop voor jou dat het hierboven wat meevalt,als er al dan niet iets bestaat waar jij naar toe bent gegaan. Ik ben heel blij dat ik jou bij de andere babytjes heb laten liggen,zo ben je niet alleen,en weet ik dat je niet zal treuren. Ik heb vandaag iets raars gedacht,het klinkt heel onvolwassen,maar toch zal ik eerlijk zijn,en misschien zijn er nog mensen die zich dat afvragen,en het niet durven zeggen,maar;als er ooit een tijd komt dat ik ook kom te sterven,dan hoop ik dat ik jou terug zal zien,en dat je nog steeds dat babytje bent,en ik hoop dan,dat jij mij nog kent. En dat je nog weet,dat ik jouw mama ben. Het is natuurlijk iets raars om te zeggen,maar ik ben er van overtuigd dat jonge mama's zoals ik dit wel eens kunnen denken.En ik ben er eentje van die het echt wel durf te zeggen. Ik ga vanavond vroeg slapen,ik ben zo moe,dat ik bijna geen tv zal zien vandaag. We zijn net van tafel,en Toby is net gaan slapen. Zo,ik schrijf je morgen dan terug. Slaapwel klein engeltje,zie je wel dat ik jenooit zal vergeten. Mama zorgt voor jou,elke dag. X mwaah:wink: ik hou van je kindje
