Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
27-08-2009
lieve Zoë;
Gisterenavond ben ik er niet meer aan toe geraakt je te schrijven. Tante Heidy is langsgekomen samen met je nichtjes Lynn,Lisa marie en Marie julie... Ik kreeg te horen dat opa heel verdrietig is de laatste tijd..dat hij waarschijnlijk nu pas beseft.. als hij met de kleinkinderen ravot dat ook jij daar kon bij zijn. Dat hij jou niet zal zien opgroeien,dat hij geen opa kan voor je zijn. Ik begrijp dat opa hier héél erg verdrietig over is,ook wij denken daar veel aan als we ergens zijn,of thuis..onze kleine meid kon hier nu geweest zijn. En op dat punt,moeten wij ons dan sterk houden en zeggen;het had niet mogen zijn! Ik hoop dat ook opa ergens een manier vind om zich daar over te zetten, ook al is het niet simpel,en ook al denk je er veel aan.. We kunnen niet anders dan doorgaan met ons leven en natuurlijk ben ik er het hart van in dat ik zo iets moet schrijven, maar wat moet ik ?Ik heb het ook héél erg moeilijk,en .. ik zou ook de klok willen terug draaien maar helaas ligt dat niet in mijn macht,en moet ik met de rest die overschiet verder leven. Het klein beetje geluk die misschien nog op onze weg ligt oprapen en er mee door doen. Niemand zal jouw plaats innemen,jij bent onze tweede telg,jij bent onze dochter! Jij had het moeten zijn die hier nu in mijn armen lag,niet een ander babytje..
Ook nichtje Lynn had gisteren een moeilijk moment..ze begon heel hard te wenen.. Lynn beseft héél goed wat wij kwijt zijn..Ook wat zij niet heeft mogen kennen. Ik hoop dat Lynn ergens wel haar verdriet weet te plaatsen,niemand heeft gezegd dat het makkelijk ging zijn,maar je moet er leren mee omgaan. Ik begrijp dat als kind het helemaal anders ligt,en zij natuurlijk alle steun zal nodig hebben. Zij stelt zichzelf vele vragen;waarom verliest tante Bren haar kindje,als een ander er niet kan voor zorgen en zij juist wel hun kinderen krijgen.. Ah Lynn..we weten allebei wel hoe de wereld in elkaar zit he meisje.. Zo gaat het nu eenmaal,wij kunnen in ons leven heel veel beslissingen nemen, en dat bepaalt dan onze weg in het leven,maar héél veel dingen gebeuren om dat 'God' dat beslist. En alles heeft zo wel zijn redenen hoor!
Ik hoop Lynn,dit is dan naar jou gericht,dat je u zelf noch je mama niet kwalijk neemt dat je ons engeltje Zoë niet hebt kunnen zien. Je zou er waarschijnlijk niet goed kunnen mee omgaan,en het zou voor jou misschien gevolgen hebben. Zoë zag er in het echt een heel mooie baby uit,ze zag iets donkerder omdat de huid nog moest dikken (zoals wij het zeggen.) Ze had tien vingertjes en tien teentjes..ze was volmaakt! Ja ik weet het Lynn,zoals jij het zegt;ze was een wezen ,ja inderdaad. Maar ze mocht niet leven,het werd haar niet gegund. Probeer je erover te zetten,wij moeten dat ook doen ,huil als je wil huilen, het kan deugd doen, het zal je opgelucht doen voelen,krop niks op..dat is niet goed voor je. En als je vragen hebt,of iets wil zeggen,weet dan dat tante er ook voor je is. Je hoeft niet bang te zijn dat je tante zal pijn doen..ik huil ook elke dag voor mijn meisje en of jij nu er bij zit of niet,jij hebt alle recht van huilen meid! Ze was ook jouw nichtje. Ik wil je enigzins bedanken,dat ik na twee maanden toch nog kan zien dat er nog velen zijn die rouwen om mijn meisje..het is een rare dankuwel,maar oprecht! Ik denk gewoon dat jij veel steun en moed zal nodig hebben,als ik zo zie hoe je er mee omgaat. Vergeet niet meisje,dat dit een grote tegenslag is in ons leven die we moeten proberen te overwinnen. En in de eerste instantie is het ook wij die de hele slag moeten zelf slaan,je hoeft niet als er bij oma Rita een baby is,er niet om te kijken,dat babytje weet niet wat er met ons gebeurd is,en is ook een andere baby dan die van ons. Maar ik begrijp je reactie,dat je het sommige mensen niet kan gunnen,en dat is enkel en alleen Lynntje,omdat jij nog in een rouwproces zit,voel je zeker niet schuldig,want ik weet zeker,dat Zoë in de wolkjes aan jou denkt, en zij ergens op een manier zou willen duidelijk maken dat zij ook van jou houd,zoals jij van haar doet. Zij zal je in de toekomst wel helpen met een of ander teken. Zij zal hopelijk er voor zorgen dat wij allemaal toch ergens een beetje geluk kunnen vinden in ons ongeluk. En ook wij kunnen nu en dan eens naar boven kijken en haar herinneren. Welkom Lynn in de volwassen wereld.. Hou je sterk,en als er iets is..je weet mij wonen ,kent mijn website en mijn gsm nummer just do it!
Reacties op bericht (1)
27-08-2009
hoi
hallo jij kent me niet maar ik lees hier nu dagelijks jou immense verdriet om het verlies van je dochtertje ik heb lang getwijfelt of ik hier nu wel of niet iets zou schrijven in sommige dingen kan ik je zo goed begrijpen soms zou ik je gewoon eens willen schudden en zo veel dingen zeggen maar ik weet niet of ik dat kan en mag van je . sommige dingen die ik zou willen zeggen stellen dan weer andere vragen aan je en dat is het moeilijke hier dan dus mijn vraag is heb je msn dan kun je mij toevoegen dat praat wat makkelijker. knuffel in je hart wat hier links boven op de foto staat maar vergeet niet je man en toby in je armen te nemen en te knuffelen zoe zou dit zo willen vergeet niet ze kijkt op je neer als een engeltje
