Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
18-08-2009
Dinsdag 18 augustus 2009
Morgen vertrekken we naar huis :lol: ik ben blij,we zijn allen blij, we gaan terug cola kunnen drinken die koud heeft we zullen terug frietjes kunnen eten zoals ze horen te smaken en eten die ons niet verrast:-P We zorgen dat alles piekfijn in onze valiesjes zit en we gaan terug wat zonnen. Mijn huiduitslag is nog niet weg,het verergert met de dag en het doet pijn,het jeukt,en het zit helemaal rood. We hebben een goed gesprek papa en ik, we praten over een volgende baby,over onze zoon Toby en over de toekomst. Voor de eerste keer komen we op krachten,en proberen we ons verdriet een plaatsje te geven in ons hart en in ons gezin. Ik mag volledig kiezen welke ricting we uit gaan in onze toekomst wat de baby betreft,en daar ben ik blij om. Papa wil trouwen met mama,maar aangezien we nu financieel terug een beetje moeten sparen,kunnen we geen datum vastleggen, maar het komt er zeker van,en iedereen zal welkom zijn !
