Hallo lieve Zoë,mijn engeltje hier boven...

Al weer een dag voorbij,al weer een dag dat mensen je vergeten zijn,al weer een dag
die zegt dat we ouder worden,en al weer een dag voorbij zonder jou aan mijn zij..
Als ik rondom mij kijk,dan zie ik mensen die gelukkig zijn,mensen maken plezier
mensen gaan winkelen,ze lopen op straat,ze lachen,ze kennen niks anders dan vreugde..
Ik zit soms in de auto,ik staar door het raam en kijk in elk huisje binnen,
en dan vraag ik me af;zijn er daar mensen die huilen?
Zijn er daar mensen die verdriet hebben?hebben ze daar ook iemand verloren?
En soms zie ik ook mensen alleen in hun huisje zitten,die staren naar buiten,
naar ons toe..naar de passerende auto's...
Zij zijn ook alleen,en zij verdienen dat ook niet..
Zijn zij dan alleen omdat ze ook iemand dierbaars verloren hebben?
Overal in de wereld is er geluk en verdriet,en soms zien wij dat niet
Wij mensen staan er nooit bij stil dat het leven ons zo kostbaar is,
wij denken altijd maar aan geld,en haat en liefde..
in plaats van elkander lief te hebben,en overeen te komen met elkander
en geen messen in de ruggen te steken.
Want op het moment dat je net als wij een keuze maakt in je leven over leven
en dood van iemand die je nauw aan het hart ligt,of in ons geval ons eigen vlees en bloed
dan vergeet je wie je haat,of wie je bemint..of eender wat
Ik hoop dat mensen elkaar steunen,zoals iedereen ons heeft gesteund
dat mensen elkaar helpen,want de hemel hier boven is niet altijd blauw!

Als ik broertje Toby bekijk..Hoe hij soms half uit de zetel hangt
of als hij weer iets doet wat niet mag,of als hij heel stout is..
dan breekt mijn hart en kan ik niet kwaad zijn,
hij is mijn enige kindje die ik levend en gezond op de wereld heb gebracht
en ik hou van hem met mijn hart en ziel..
Misschien kun je het niet begrijpen,maar het is zo lastig om te beseffen dat
Toby mijn eerste en laatste kindje zou zijn...
En ik hoop dat Toby later ook beseft wat wij voor hem hebben gedaan
dat wij hem een goed leven willen geven,met alles erop en eraan!
Ook voor hem is deze tijd een lastige tijd,en wij proberen zo veel mogelijk
Toby in onze armen te sluiten als het voor ons niet meer gaat
zodat hij ook voelt dat wij er voor hem zijn.
...Hij heeft dezelfde lippen als jij Zoë,dat zelfde wezentje...