Jij,klein en onschuldig
nog in mama's buik
Ik voelde jouw groeien,voelde die band die ontstond
ook al was je nog zo klein
jij,die mijn kleine meisje zou worden
en plotseling valt alles weg
onze band is verbroken
Ik heb het zo helemaal niet gewild
Ik wilde je voelen,voelen hoe je groeide
Kunnen lachen als je je voetje strekte en bulten maakte op mijn buik
Ik mis je nu zoveel...
Ik vraag me steeds af;waarom?waarom is het verkeerd gelopen?
Waarom kan ik je niet vasthouden en knuffelen?
Waarom mocht je geen deel uitmaken van ons gezin?
Waarom kon je je lieve broertje niet leren kennen?
Maar ik zal hem zeker vertellen over jouw!
En dat jij hem héél graag zou gezien hebben,en hij jouw!
Ik voel me leeg van binnen,ik voel een gemis
De tijd zal deze wonde wel helen,
maar weet één ding heel goed,ook al heb ik je nooit gekend
ik zal altijd van je houden en er zal steeds voor jou een speciaal plekje
zijn in mijn hart waar jij helemaal in past