Jouw geboorte is door stilte omgeven ...
Voorzichtig pak ik je op ... mijn handen beven ...

Je ontroert me ... Als ik naar je kijk,
ben ik verdrietig en trots tegelijk ...

Ik kus je wang en streel je gezicht ...
Je mondje blijft stil, je oogjes zijn dicht ...

Ik huil zachtjes, want jij mocht niet leven ...
Ik fluister de naam die ik jou heb gegeven ...

Straks komt het moment dat ik jou af moet staan ...
Met pijn in mijn hart moet ik je laten gaan.

Maar ondanks het verdriet en de inmense pijn
ben ik zó trots jouw moeder te zijn.

Wat hou ik van je, engeltje van mij,
voor altijd en eeuwig en daar nog voorbij ...

al mijn liefde voor jou
mama xx