Lieve  Zoë,
Deze avond kreeg mama jou gouden halskettingetje van Oma en opa,
het deed me heel veel pijn en verdriet toen ik het aan mijn eigen hals moest hangen..
Ik had het liever rond jou kleine nekje willen doen...

Helaas ben jij er niet meer om dat te kunnen doen.
Ik zal het elke dag dragen,nooit meer afdoen...
Zodat we samen zijn,en onafscheidelijk
want zo zou het geweest zijn als jij er was,
mama en dochtertje altijd samen op pad
als papa en grote broer eens weg waren
konden wij samen onze haartjes brushen,
en elkander sminken,
en leuke spulletjes gaan kopen,zoals elke mama
met haar dochtertje zou doen!

Telkens ik een winkel binnen ga,heb ik het zooooo verschrikkelijk moeilijk,
ik zie overal kinderspulletjes,overal roze kleertjes,
en niet alleen bij de babyafdelingen laat ik een traan,
maar ook bij de hebbedingetjes,gadgets...
waarom kwam ik dit in godsnaam tegen???
waarom jij?
je was een meisje?.....
pfff,t'is niet eerlijk!!
En tblijft zo knagen aan mij,dat ik er geen woorden voor heb. 
er zijn ensen die drugs gebruiken of pillen innemen tijdens hun zwangerschap,
mensen die alcohol drinken,mensen die kinderen mishandelen,
mensen die hun kindjes dumpen in een vuilbak,
of die ze zelfs vergeten in hun auto...
der zijn er zelfs die elk jaar opnieuw zwanger geraken,
en er dan niet naar om kijken,
en uitgerekend ik,van de zovele zwangere,kom dit
onverwachtse,onverklaarbare zoooo verschrikkelijke
zwangerschap tegen,waarvan sommige dan denken dat
het wel snel weer over zal gaan,waarvan er denken dat ik
al een gezond kind ter wereld heb gezet,en  ik me moet recht trekken aan dit
neen,neen en nog eens neen!
het is niet genoeg!
het is net dat wat we wilden,datgene wat we verdienden,
datgene wat we zagen,jij Zoë,jouw was het dat we hadden!
en jouw willen we terug,
onze Toby blijft altijd onze zoon,maar jij altijd ons dochtertje!
en niemand kan dit begrijpen,als je niet in onze schoenen staat!
onze liefde voor Toby verklaart geen reden tot het verwerken voor onze Zoë!
het verklaart alleen maar dat we Toby niet zouden kunnen missen,
omdat hij allereerst ook ons kind is,maar ook omdat we hem kennen,
en zijn stemmetje al hebben gehoord,en er herinneringen mee hebben gemaakt,
we hebben er al een verleden mee gemaakt,
en een toekomst voor wegliggen...

Maar voor Zoë,.....is het verdriet even groot,als het voor Toby zou zijn,
niemand wil zijn kind verliezen,en of het nu in de buik is,of pas geboren,
of  vijf maand oud,of tien jaar...
Het verdriet voor je eigen kind is als een hel,
het sleurt je van de ene dag naar de andere,met heel veel verdriet en pijn.
Het brengt je geen vreugde meer,het laat je toekomst zwart bekijken,
en het bezorgt je hoofdpijn,slapeloze nachten,
gevoelloze dagen...
Kortom,hopelijk overkomt het geen 1 van jullie allemaal,
maar bedenk dat jullie( voor diegene die mama zijn,
)jullie kleine kapoen in de buik verliezen,
geboren rond de 24 weken zwangerschap...
bedenk eens wat je zou doormaken,
als je zelf moet beslissen dat je datgene waarvoor je gekozen hebt,
moet laten komen,dat het sterft als je bevalt,
en het ergste,dat je het kindje voelt schoppen vijf minuten
voor je op de bevallingstafel ligt?
dat je het geen leven kan bieden,
welk een gevoel heb je dan?
kun je het bedenken?
ik zal het jullie zeggen,je hebt schuldgevoelens...
neem ik de juiste beslissing,hoe dan ook..
zal ze pijn lijden?
zou ze mij nu haten omdat ik dat doe?

en niet alleen als mama,maar als papa is dit ook heel hard,
hij ziet niet alleen zijn vrouwtje pijn lijden,hij verliest ook zijn kind!
Hij staat machteloos,is bang..
kan geen gevoelens uiten,want hij moet er zijn voor mama!
hij blijft sterk,maar eens...zal de papa ook plooien,
en als de papa het niet meer aan kan,moet de mama er zijn!
en als je allebei het niet meer ziet zitten,kun je niet verder
dan vechten tegen je verdriet,want er lopen nog kindjes rond
je eerste kindje verdient dit niet!
hij heeft ook steun en liefde nodig..
Wees op je hoede als je reageert op mensen met een
overleden kindje,want de reacties zijn vaak nog het ergste
om te verwerken,want voor ons is onze Zoë geen monstertje,
ze is een mooie baby!
en gans de wereld mag haar zien,
wij zijn trots op jouw,kleine meid!

Slaap zacht lieve meid,een dikke kus en knuf van mama en papa
en Toby heeft naar jouw gewuifd deze avond,
je was het reizende sterretje in de lucht...