Dag lieve Zoë,
Gisterenavond was het weer zeer moeilijk voor mama:cry: Ik wist niet goed hoe ik mij moest gedragen, na het lezen van de reacties op de site, en mijn verhaal voor de honderste keer te lezen, zat ik er weer helemaal door.. Ook papa is je komen bezoeken op het web.. Ik zag de tranen in zijn ogen als hij naar jouw keek en alle berichten leesde.. Hij zegt er niet zoveel over..maar zijn verdriet is enorm groot! Ik heb een boekje gekregen via tante Wendy.. het gaat over rouwprocessen bij baby's ik ben eraan begonnen,het lezen gaat vlot, de tranen vloeiend! Toch is het een manier om nog steeds dichter bij jouw te staan, het boek gaat ook over baby's als jij.. over ouders die het zelfde meemaken,over hoe zij dit verdriet verwerken.. soms gaat het verkeerd tussen de ouders,soms loopt het goed sommige raken niet over hun verdriet,sommige geven het een plaatsje in hun leven.. Wat het van ons word..dat weten we nog niet.. ik denk dat we eerst de uitslag van de autopsie willen horen.. of het nu positief is of niet,ik wil er door geraken.. ik wil mijn leven terug op orde krijgen, ik wil terug liefhebben, en s'avonds terug dicht kunnen liggen bij papa zonder tranen te laten. Het gaat allemaal niet zoals je denkt hoor, de ene verwerkt het anders dan de andere,ik wil elke dag zoveel mogelijk met jouw geconfronteerd worden,en enerzijds brengt mij dat verdriet, maar anderzijds wil ik dat je op deze manier dan verder blijft leven, ik wil dat je blijft bestaan,ik ben bang je te vergeten.. en misschien is dit het juiste woord niet,misschien heb ik schrik dat de gedachte aan jou zal vervagen ook al besef ik..dat jij mijn ganse leven in mijn hart en ziel zal zitten.. je bent een deeltje van mij en van papa, je bent uit liefde gemaakt,en uit liefde gestorven..
Ik had deze nacht heel enge dromen, het is de laatste tijd telkens zo,ik ik ben bang te ontwaken uit mijn dromen, want dan weet ik dat ik alleen wakker word,en het verdriet mij direct aanslaat Ik droom over jou,en mensen die negatief reageren op jou Ik voel in mijn dromen dat ik ons wil verweren,maar het lukt mij niet ik word wakker met tranen .. Ik wou dat ik dit toch een beetje minder had, het zou mijn dag opgelucht starten, en mijn verdriet beter laten verwerken.
Papa heeft ons gisteren toe gefluisterd,dat hij nog steeds heel veel aan je denkt, het is niet omdat ik er niet over praat,dat ik er niet aan denk;zei papa.. mama was blij dat hij er eindelijk een woordje over zei,al was het klein ik vond het zo een opluchting om een beetje verdriet van papa te mogen zien.. papa houd van jou,als je dat maar weet Zoë!
|