Het huilen houd niet op,
ik kan maar niet begrijpen dat je er niet meer bent,
Ik zal het ook nooit begrijpen,
ik wil wel direct terug zwanger zijn,als de dokters mij de toelating geven
en mij kunnen garanderen dat dit een eenmalige kwestie was!
Ik weet dat ik je nooit zal kunnen vervangen,maar mama wil toch iets in haar handen,
ik wil dat er nog iets geluk kan brengen in mijn leven,
papa is hiervan ook overtuigd dat dit ons leven nog een beetje op het juiste pad zou brengen.
Natuurlijk blijf jij onze meid,en wij zullen jou ook niet vergeten,
maar die enorme leegte in dat kamertje,die kleertjes en spulletjes voor jou..
die blijven onaangeraakt,en ik zou ze toch(niet allemaal)toch wel willen gebruiken,
al is het maar om mijn verdriet te kunnen verwerken!


12uur ,ik ben op weg naar zeeman,ik kan amper auto rijden,al mijn gehuil brengt mij in de war...
Ik hoop dat ik niet huil als ik mevrHuyghe voor de eerste keer in zes maanden tijd terug zie.
Mevr Huyghe is mijn regiomanager,en is als een mama voor ons in de winkel,
je kan er alles aan kwijt,en ik wou per se,haar vandaag zien...
Ik wil mijn hartje eens luchten..

Jawel,als ik nog maar de winkel binnen ga,kan ik mijn tranen niet bedwingen,
Ik ga in het dagverblijf en krijg een stevige knuffel,heel even zie ik haar een traantje wegpinken,
Ik ontvang van haar een grote bos zonnebloemen,om de zon in mijn huis te krijgen..

Ik dank je wel,voor de goede ontvangst,de troostende woorden,de warme handen...
Ik dank mijn werk,voor de enorme steun!
zo zijn er geen twee!

Dank u wel!
dikke kus en knuf