Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
08-07-2009
Van tante Wendy
Hoi Bren En Yves, Ik heb het net gelezen en vind het prachtig,maar wel zeer emotioneel Zoë blijft verder leven in ons hart,en bij iedere gebeurtenis,groot of klein, verdrietig of blij,we zullen haar altijd missen! maar ergens denk ik dat jullie(en ook wij)daar sterker zullen uitkomen, leren relativeren in soms kleine akkefietjes waar we ons nu druk in maken! Ze blijft het allerkleinste meisje van de familie! Waar ze nu ook mag zijn,ik ben er zeker van dat ze daar goed is en dat ze met haar kleine handjes eens zal wuiven naar grote broer,papa en mama Jullie hebben een moeilijke ,maar correcte beslissing genomen! Ze was volmaakt,in haar onvolmaaktheid, liefs Tante Wendy
