Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
30-06-2014
Hallo mijn allerliefste kleinste engeltje, het is al weer veel te lang geleden dat ik nog eens kwam schrijven. Ik heb er ook geen excuus voor,want het zou niet mogen zijn,maar ik ben eerlijk. ik denk nochtans heel vaak aan jullie. vorige week donderdag was het 5 jaar geleden dat we jou zagen,je konden vasthouden, je kleine tere lichaampje konden bezichtigen,en daarna moesten afgeven,om je naar een voor jou betere wereld te sturen hierboven. Ondertussen zijn er al vele jaartjes voorbij gegaan,maar telkens we de maand juni zijn, heb ik nog steeds dat raar gevoel,heb ik nog altijd pijn in mijn hartje,en ik zal je altijd blijven missen. Het blijft voor mij nog altijd lastig dat iedereen jou dus echt wel vergeten is,dat niemand nooit nog eens een herinnering van je ophaalt,alsof je nooit hebt bestaan! Maar voor mij blijf je mij kleine meisje,mijn enige echte dochter. amai zeg,je was nu 5 jaar geweest,en ging al met mama kunnen gaan shoppen... of ik ging je haartjes kunnen brushen,en je oogjes maquilleren,zoals die van mama :) maar ook dat was niet voor mij weggelegd...jij mocht er niet zijn:( en ik begrijp het nog steeds niet en ik zal het ook nooit begrijpen. Maar ik ben nu ouder geworden,een beetje wijzer...en ik voel dat ik er nu wel heel wat beter kan mee omgaan. Het is een natuurlijke fout in mama's genen,en waarom de fout er 4 keer was,en daarna niet meer zal ik je nooit kunnen uitleggen,gewoon omdat er geen uitleg kan gegeven worden. En wij vrouwen willen voor alles een goede uitleg,anders kunnen we niks accepteren,maar deze keer heb ik het zonder uitleg moeten aanvaarden,en oké ,ik heb het gedaan! Maar daar blijft het ook bij.ik heb een hele lange weg afgelegd tot hier toe,een weg waarin mijn leven veel ups en downs heeft gekend...maar ik ben er geraakt. en ik ben toch trots dat ik dit heb overleefd. Want ik was niet ziek,ik ging niet dood...maar achter alles was het toch als een klein beetje sterven... het gemis zal mijn ganse leven blijven..een traantje zal ik altijd voor je blijven laten. En s'avonds kijk ik altijd nog eens naar de sterretjes...en dat zal ik mijn leven lang,altijd blijven doen. Jij bent een deeltje van mij,een deeltje Bren...die hierboven verblijft en mij voor altijd verlaten hebt. ik mis je nog steeds... mama loves you! xxx gelukkige 5 de verjaardag kleine meid!
