Hallo mijn lieve kleine engeltjes en alle mensen die dit blogje nog komen lezen...
Gisteren heb ik vernomen dat de testen die wij twee weken geleden lieten doen
niet geslaagd zijn en zij dus geen resultaten kunnen meededelen aan ons.
Het probleem ligt hem echter in het feit dat de dna van mijzelf te sterk is mee
gegroeid in de kweek van de baby,en zij dus niet kunnen zien of de baby gezond is of niet.
Daardoor moeten wij nu volgende week maandag opnieuw naar Brugge om dit keer
de vruchtwaterpunctie te laten uitvoeren.
Het nieuws kwam voor mij als een ontgoocheling,maar bij nader inzien en een
nachtje er over te kunnen slapen heb ik op dit moment zo iets van;zolang
de kleine baby nog in mijn buikje zit..zit het veilig in mijun schootje verborgen
en kan ik nog altijd proberen te genieten van de tijd die wij samen hebben en
voorlopig nog krijgen.
Weliswaar gaan we nu veel verder in de zwangerschap en de resultaten van de vruchtwater
punctie zullen wel weer lang op zich laten wachten en dan ben ik natuurlijk bang om
opnieuw een kleine Zoë voor mij te zien..en dat verdriet is weeral heel wat
zwaarder om te dragen bij een eventuele zwangerschapsonderbreking.
Maar het is nu eenmaal zo en we kunnen niks anders dan hopeloos wachten
op die resultaten.
Ik hoop dat de kerstman toch wel een prachtig kerstkado voor mij op zijun weg heeft
gepland,en anders zal het misschien een prachtige engel worden voor aan onze mooie hemel.
Hoe dan ook bekijk ik het vandaag alweer wat positiever,want gisteren zijn de traantjes
toch rijkelijk gevloeid na die bizarre telefoon uit het ziekenhuis.
Niet wetende wat het word is soms harder dan de realiteit.
Maar goed,we duimen op een goede afloop,en hopelijk nog voor eindejaar de uitslag!
Ik zal jullie nu terug laten,want ik moet straks om grote broer!
Dikke kus en tot gauw
xx
mis jullie allemaal hoor,en alles komt wel weer wat boven nu we opnieuw zo dicht
bij de uitslag zitten

liefs,jullie mama