Klik hier als je nog een laatste groet wilt doen aan onze meisjes
Beoordeel dit blog
IN LOVING MEMORY
Mijn stille engeltjes Een droom van een babykamer zouden we maken voor jouw
mijn prinsesje waar ik al zo onbeschrijfelijk veel van hou.
Al die mooie kleertjes die je nooit zal dragen,
hoe moeten je papa en ik deze pijn verdragen.
Nu nog beweeg je bij de vleet,
maar als je geboren wordt wacht ons veel leed.
Jouw geboorte wordt geen feest,
de toekomst is nog nooit zo zwart geweest.
Nu nog voel ik je bewegen,
nog een paar dagen dan moet ik je opgeven.
08-02-2011
Dinsdag 8 februari 2011
Hallo lieve kleine meiden van mij, Alweer drie weken geleden van je geboorte kleine Elle.. Wat gaat de tijd ongelooflijk snel ,waarschijnlijk is iedereen ons alweer vergeten, maar dat is niet erg,want we hebben elkander om voor te zorgen he?
Met Marco op de achtergrond (de bestemming) zit ik hier nu met het zonnetje in mij gezicht naar jullie te schrijven,en eigenlijk is mijn inspiratie op. Ja ik weet het..ik die altijd weet wat geschreven ,vind vandaag geen woorden meer. Ik kan niet altijd lopen klagen en zeuren van wat er is gebeurd toch?! Ik vind dat het tijd word dat ik mij er over zet en gewoon doorga met mijn leven. Gisteren stond ik op en zei ik tegen mezelf,Bren,stop ermee en ga door! En ja voorlopig hou ik er even mee op,ik ga vanaf volgende maand weer voor een bruin tintje zorgen,ik zal een beetje de kilo's weer er af proberen te krijgen,en hoop zo snel mogelijk weer de oude bren te worden. Want voorlopig zie ik mezelf niet graag komen hoor,altijd maar die zwangere buik te hebben gehad en nadien zie je dat natuurlijk wel weer he, en dat is dan allemaal voor niks geweest ook .
Dan is er ook nog altijd mijn boek ,waar ik nu ook weer een stuk aan moet breien want elk van mijn kleine wondertjes verdiend daarin ook hun eigen verhaal,sommige wat langer dan de andere,maar het moet er allemaal in komen te staan . Ik heb vandaag geen zin om daar in verder te schrijven,maar misschien zou ik dat beter wel eens gaan doen. Ik had gehoopt mijn boek dit jaar toch eens af te krijgen,maar zolang de kinder wens er is,zal er geen slot aan komen. Ik had zo graag een happy end geschreven,maar bij deze ,zal het een einde zijn zoals jullie natuurlijk wel al weten. Maar ik kan het je verzekeren,het boek is nu al prachtig en dit ook door de zoveelste hulp van ons Lynn natuurlijk die met haar ongelooflijk schrijftalent er een mega prachtig boek van aan het maken is. Bij deze,dank u wel Lynn!! XXX
Zo,ik zal jullie dan maar weer een beetje laten, ik schrijf jullie straks dan wel nog eens dikke kus je mama mwaah!
Reacties op bericht (1)
08-02-2011
vergeten
hallo
neen hoor bren ik ben je niet vergeten en ook die kleine engeltjes niet zoals je ziet ben ik weer eens op je blogje komen kijken .
en ja probeer je leven weer op een rijtje te krijgen zal voor iedereen daar goed zijn weet wel hoor is niet makkelijk maar moeilijk kan ook je bent sterk heb je nu al wel bewezen
