Onze euforie ( bij de laatste wandeling ) omtrent de stipheid van de treinen is vandaag fel gekoeld. De nmbs verplichtte ons tot tweemaal toe tot een fikse spurt wilden we onze aansluiting halen. In het vervolg liever wat langer wachten met lovende woorden . Wait and see.
We laten ons afzetten bij Croix Noire langs de baan Eupen-Malmedy bij het begin van het immense Hertogenwoud. Direct slaan we de licht stijgende Dreckweg in en lopen onder eiken en beuken die af en toe een blaadje lossen. Nadat we, na een bocht door het woud, de hogervermelde baan ( voorzichtig ) dwarsen belanden we in een bos met hoge fijnsparren.  Het gebied is bezaaid met talrijke bronnetjes waarvan het water langs weerszijden van het pad zijn weg zoekt. Bij een geasfalteerde dwarsweg zijn we precies halverwege. We dwarsen er de Soor, die hier nog een bijriviertje opneemt. Wegens de droogte van de laatste weken stroomt er weinig water ( foto ). Nochtans kan het er soms anders aan toe gaan. In 1952 vonden hier acht tunnelwerkers de dood toen ze bij een enorm onweer wilden schuilen in de tunnel die ze aan het bouwen waren. ( de tunnel, 2,5 km lang , dient om bij hoge waterstand het water van de Soor af te voeren naar het stuwmeer van de Gileppe ).
We lopen nu over een brede bosweg met de Soor aan ons linkerzijde en daarachter ligt een steile wand beplant met beuk en eik. Links passeren we een stenen kruis ,het Zimmermann-kruis ( herinnert de dood van Clément Zimmermann die hier op 23 jarige leeftijd onverwacht stierf ).
Bij de brug met de dubbele naam: Pont Guerrier of Schwarze Brücke vloeien de Soor en de Hill samen. Langs een geasfalteerde weg volgen we nu een poosje de loop van deze laatste tot we uiteindelijk terug bij ons startpunt, Croix Noire, komen.