12.08.2009 Wandeling 147 : ASSEBROEK-BEERNEM, 12,5 km, 3 uur
We vertrekken bij het O.-L.-Vrouwkerkje op het Pastoor Verhaegheplein van Ver-Assebroek, een prachtige omgeving die sinds 1978 als dorpsgezicht beschermd is. Maar er wacht nog andere schoonheid. Eerst toch nog een probleempje oplossen. De GR-129 bewegwijzering blijkt niet te kloppen met de tekst uit een recentelijke uitgave van het GR-wandelboekje. Dan maar de bedding van een opgebroken spoorlijn volgen en we zien wel. Zien inderdaad, maar vinden niet, tenzij door een 500-tal meter op ons stappen terug te keren en de wegsplitsing uitgebreider ( in een ruimere omgeving ) te inspecteren. We bevinden ons volop in de Assebroekse Meersen waarbij we geregeld afwateringssloten als : het St.-Trudoledeke, de Zuiddambeek en de Hoofdsloot dwarsen. Bij deze laatste brengt een oriënteringstafel enigszins klaarheid in die wirwar van waterloopjes. Enkel gras, grind en zelfs zand krijgen we nu in het Beverhoutsveld onder de schoenen. We stappen steeds maar langs pijlrechte, lange dreven met metershoge ruisende populieren. Daarachter niets dan weiden en akkers waarvan de meesten peplant ( bezaaid ) zijn met maïs.Voor de rest alleen maar verkeersvrije dreven zonder huizen en boerderijen in de buurt. Het is opmerkelijk hoe stil en rustig het hier is niettegenstaande de nabijheid van een grootstedelijk gebied als Brugge.Na anderhalf uur stappen hebben we slechts één persoon ontmoet, een vrouw per fiets. We genieten ten volle van vele kilometers wandelplezier. Her en der steken wel boomwortels vervaarlijk uit tussen het gras zodat oppassen geboden is. Een smal graspad, terug tussen twee muren van maïs, voert ons naar het kanaal Gent-Brugge. Langs onze kant lag destijds een trakelweg maar met de jaren is die geërodeerd zodat men er maar een natuurgebied van maakte. We trekken langs een draaipoortje het reservaat ' GevaertsNoord ' in en slingeren ons tussen de struiken door, een weg langs het kanaal, dat we slechts enkele keren kunnen zien. De vele uitwerpselen wijzen erop dat de taluds vooral door runderen en paarden begraasd worden. Wanneer we uiteindelijk het talud opkunnen en dichter bij het water komen kunnen we ons tegoed doen aan een partij smakelijke braambessen. Bij de Beernembrug krijgen we voor het eerst ' vaste ' grond onder de voeten en we blijven daarbij tot bij het station van Beernem.
Reacties op bericht (1)
16-08-2009
Assebroekse Meersen
Het is daar inderdaad een prachtige omgeving. Ik verschoot ook van de rust. De GR 129 wil ik ook nog eens volledig stappen.