Vandaag reizen we naar de zuidgrens van de Ardennen of de noordgrens = begin van de Gaume.We hebben er reeds vier uur trein opzitten wanneer we in het perronhokje van het station van Florenville onze regenkledij aantrekken. De stationoverste roept ons van de overzijde toe dat we het niet treffen met het weer.
Een poosje lopen we evenwijdig met de spoorweg om dan door La Cuisine te trekken. Een eigenaardige naam voor een dorp maar naar blijkt was het voroeger een jachthuis waar de graven van Chiny na de jacht hun maaltijden nuttigden of een plaats waar gekookt werd voor de mannen en de vrouwen die op de landerijen en in de bossen werkten. Want landerijen zijn er hier in overvloed. De GR AE-route leidt er ons, nadat we het kerkhof passeerden en de spoorlijn dwarsten, doorheen naar het centrum van Martué. Hier steken we voor de tweede maal de Semois over.
Hier moest men vroeger beroep doen op de veerman die u tegen betaling van een tol met zijn pontveer naar de overzijde voer. Tegenwoordig ligt hier ( nog niet zo lang ) een brug. Tijd om onze regenkledij op te bergen.
Even raken we in de war wanneer de wegmarkeringen niet meer met deze op onze wandelkaart overeenstemmen. Onze beslissing blijkt even later de goede te zijn en we trekken tussen weiden en akkerland richting het grote woud van Florenville. De keien en rolstenen maken het stappen lastig en grote plassen doen ons regelmatig slalommen willen we natte voeten vermijden. De weg verbetert wanneer we in de nabijheid van de grote boerderij " Froid-Vent " komen. We bewandelen er zelfs een laan met linden afgezoomd. En dan gaat het langs een recht graspad dwars door het grote bos, dalend naar de Semois toe. We lopen door een prachtig eiken-beukenbos en rechts stroomt de Semois door een weide. Aan de overzijde bemerken we de gele gebouwen van het kasteel van Forges Roussel ( 1656, maar in 1965 gerestaureerd ) (foto ). Een gebied waar in de 17de eeuw ruwijzer tot ijzer werd verwerkt.
Bij een afsluiting trekken we het bos ( vooral eiken ) in en krijgen een prachtig eenmanspad onder de voeten. Links rijzen er rotspartijen op en rechts stroomt de Semois . Enig mooi maar toch moeten we enkele malen flink klimmen maar worden dan telkens voor onze inspanning met een prachtig uitzicht op de rivier beloond. Wanneer we weer op Semoisniveau belanden, verlaten we het water en het GR-pad en stijgen uit het dal. Hebben we een oriënteringsfout gemaakt ? We komen terug bij de hoeve " Froid-Vent ". Langs weiden en akkerlanden gaat het nu langs Azy, een dorp dat in 1943 volledig ingesloten werd door de Duitsers die dachten dat ze een schuilplaats van maquisards hadden ontdekt. (de nazis vingen echter bot). Het dorpje ligt er vredig en stil bij. Langs een asfaltweg, met regelmatig een zicht op de Semois, die ermee evenwijdig loopt, richten we onze schreden naar Laiche. In het centrum, dat uitgestorven lijkt, ligt een bushalte waar we op tijd aankomen voor de bus die ons terug naar het station van Florenville brengt voor een terugreis van vier uur. Tijd zat dus om na te genieten van weer eens een echte, heerlijke   GR-Ardennentocht.