Het is er reeds behoorlijk druk op de parking bij het café-restaurant  Baraque Michel wanneer we op zoek gaan naar de Boulté, een oude, grijze zuil waar we onze wandeling moeten starten. We lopen een 500-tal meter op een grindpad vlak naast de drukke N68 en zijn blij wanneer we links een, met gras begroeide zijweg kunnen inslaan. Iets verder botsen we op het prachtige veengebied Les Wéz dat we in een wijde boog volgen, links het veen en rechts het bos. De tochtbeschrijving brengt ons toch een poos aan het twijfelen wanneer de volgorde van de opgegeven merkpunten verschilt en dat de aangehaalde ' paar schreden ' waarschijnlijk voor iemand met zevenmijlslaarzen bedoeld zijn.

De ondergrond is drassig en zompig zodat we moeten slalommen willen we de voeten droog houden. En dan ineens een schreeuwend kontrast in dit prachtig natuurgebied, een brede betonbaan, ( destijds alleen maar aangelegd om dit - nu vervallen gebouwtje - te bereiken ? ) We komen uit op de N676 die ons opnieuw op de N68 brengt die wij, bij het café-restaurant Le Mont Rigi voorzichtig oversteken en opnieuw het bos induiken op zoek naar de Fagne de Poleur. We betreden een lattenweggetje en passeren hierbij een mooi weerstation. De lattenweg wordt een grindweg die zich tussen het veen en het bos wringt. We krijgen een stukje veenweide maar weldra belopen we weer een mooi aangelegde plankenweg. We horen het water ons ons doorstromen en in de verte de motoren op het circuit van Francorchamps.

Bij een Y-splitsing volgen we rechts het GR-pad. Het weggetje is in minder goede staat dan het vorige, is her en der verzakt zodat het water erover heen stroomt. Geregeld ontbreken er dwarslatten waardoor gevaarlijke openingen ontstaan, en waar men al eens een lat vervangen heeft dan steekt die soms enkele centimeter boven de andere uit. Gevaarlijk, aandacht vereist! Op een 10-tal meter links van ons stroomt de Poleur. 'K hoor je wel maar 'ken zie je niet, want hij zit verscholen onder weelderig groeiende adelaarsvarens.Rechts vooral jonge berken.

Bij de Bailieu-brug kiezen we rechts voor de brede bosweg. Restanten wijzen erop dat hier enkele jaren terug een groot deel van het bos gerooid werd. Na enkele bochten , links opnieuw een stukje veengebied van de Grande Fange en rechts nieuw aangeplant bos.Van de fameuze beuken van Herbofaye zijn er enkele gesneuveld en ' dwarsbomen ' letterlijk onze weg. Eindelijk bereiken we de Fischbachkapel waar we op een bank onze picknick aanspreken. Van hier zien we dat de drukte op de parking bij de herberg Baraque Michel nog aanzienlijk is toegenomen.